Przestarzały | 20 prerii roku VIII (9 czerwca 1800 r) |
---|---|
Lokalizacja | Montebello ( Włochy ) |
Wynik | Zwycięstwo Francji |
Republika Francuska | Święte Cesarstwo |
Jean Lannes | Peter-Carl Ott |
8000 ludzi 6000 posiłków |
12 000 ludzi 4 000 posiłków od Melas |
3000 ludzi | 3000 zaginionych 5000 więźniów 6 armat |
Druga koalicja - kampania włoska
Bitwy
Bitwa Montebello odbyła się 20 Prairial roku VIII (9 czerwca 1800 r) w pobliżu Montebello w Lombardii . Przeciwstawił się awangardzie armii francuskiej, dowodzonej przez generała porucznika Lannesa , wojskom austriackim, dowodzonym przez zastępcę marszałka polnego Ott .
Pod koniec maja 1800 roku generał Melas , który dowodził wojskami austriackimi w północnych Włoszech, nie zdawał sobie jeszcze sprawy z niebezpieczeństwa, jakie na jego tyłach zagrażała armia rezerwowa dowodzona przez Bonapartego . Pierwszemu konsulowi, z czterdziestoma tysiącami ludzi i setką dział, udało się jednak przekroczyć Alpy przez przełęcz Grand-Saint-Bernard i wynurzyć się na równinie Padu . 16 maja Bonaparte zdobył Aostę i wkroczył do Mediolanu 2 czerwca. Chcąc stoczyć decydującą bitwę, Pierwszy Konsul przeszedł na południowy brzeg Padu 6 czerwca w Belgioioso i zdobył strategiczną przełęcz Stradelli . 9 czerwca Konsul odczytał proklamację i zdecydował się kontynuować. Wysłał awangardę generała porucznika Lannesa w kierunku Voghera , aby dotrzeć do Aleksandrii i poprzedzić zgromadzenie Austriaków; ma miejsce kilka potyczek.
Armia francuska: Lannes
Armia austriacka: Ott
W obliczu Lannesa wydaje się, że wojska generała O'Reilly (w środku ) , w tym tylko 6000 Austriaków, nie wystarczają, aby uniemożliwić mu przejście. Reszta armii francuskiej nie może przekroczyć Padu z powodu nagłej powodzi; Lannes otrzymał wówczas od Bonaparte rozkaz kontynuowania bez zatrzymywania się w kierunku Tortone i Voghera . 9 czerwca awangarda rzuciła się, aby zastosować rozkaz.
Ale w dniu 4 czerwca, General Massena ma skapitulował do Genua po zaciętej oporu. 8 czerwca austriacki feldmarschall Ott , przybyły z Genui dzięki kapitulacji Massény, dołączył do O'Reilly w Casteggio, zwiększając w ten sposób liczbę Austriaków do około 16 000. Lannes, na czele swoich 5-7 000 żołnierzy, napotkał więc siłę prawie trzykrotnie większą.
Austriacy maszerowali na Plaisance z zamiarem oczyszczenia drogi do Wiednia . O dziesiątej generał Watrin , który dowodził awangardą, spotkał Austriaków w Santa Giuletta ; popycha ich z powrotem do Rivetty. Ott rozmieszcza dywizję na wzgórzach na południe od Montebello. Ten ostatni ma kilka batalionów. Smoki Lobkowitza gromadzą się dalej na północ, a za nimi inne bataliony stacjonują w Montebello. Armia austriacka, zdeterminowana, by powstrzymać francuskie natarcie, dobrze dominuje nad doliną i dysponuje potężną artylerią.
Francuski atak Casteggio : dwa bataliony 6 -tego wiersza są noszone na prawo do ominięcia baterie wroga; Ogólne Malher , z 40 th linii i 3 -go Batalionu 6 th lekkiej, ręka na wysokościach; 22 nd linii bezpośrednio zaatakowali wioskę. Początkowo odparty, wojska francuskie, 28 th linii i rezerwy dowodził Lannes do wsadu, wprowadź Casteggio. Dwustu mężczyźni z 12 -tego huzarów, którzy regularnie przekreślonego ładunek PO, ale Casteggio zmienia regularnie ręką. Mimo to Francuzom udało się uporządkować; jest godzina trzecia.
O godzinie drugiej na pole bitwy przybył oddział francuskiego lewego skrzydła Chambarlhaca , dowodzony przez generała Rivauda , będący częścią La Stradella i posuwający się naprzód w wymuszonym marszu. Ta interwencja oznacza punkt zwrotny i decyduje o wyniku bitwy. Austriackie centrum, poddane gwałtownej presji, zostaje zniszczone. Wojska Lannesa przechodzą w drugiej linii. Rivaud, tuż przy głowie 43 -tego wiersza, chwycił wysokości, identyfikuje i zajmuje zamek Lordone lub Dordone. Herbin, w lewo, również poza Austriaków z 24 -tego Światła. 96 th linia, centrum, trwa Casteggio zdecydowanie.
Ważna artyleria Otta zmagała się ze strażą konsulów . Pięć godzin walki było potrzebnych, aby odepchnąć siły Otta z powrotem do Montebello, gdzie stoczyły zaciekłą walkę bez utraty pozycji. Bonaparte przybywa na pole bitwy i wystrzeliwuje Victora z sześcioma batalionami pośrodku; zdobywa most broniony przez artylerię z bagnetami. W tym samym czasie generał Geney z pięcioma batalionami i pułkiem husarskim przepycha lewą stronę Otta. Rivaud zbliżający się z zamku Dordone w kierunku Montebello zamyka urządzenie. Wojska Otta szybko wycofują się do Castelnuova, dziesięć kilometrów na zachód od Voghera.
„Było gorąco, bardzo gorąco” - powiedział Lannes pod koniec walki, podkreślając brutalność bitwy, która trwała prawie jedenaście godzin. Podczas tego starcia wojska generała Otta wykazywały dużą zuchwałość. Liczebni, prawie pokonali Francuzów. Bonaparte, przejeżdżając przez Vogherę i Tortone, po rozproszeniu swoich środków, przybył 13 czerwca na równinę Marengo przed Aleksandrią, gdzie Melas przygotowywał się do uderzenia.
Kapitan Coignet również świadczy o wielkości zwycięstwa:
„Uczyniliśmy więźniów; nikt nie wiedział, co z nimi zrobić, nikt nie chciał ich prowadzić, a sami odeszli. To była kompletna klęska. Nie strzelali już do nas; uciekali jak króliki, zwłaszcza kawaleria, która przerażała całą ich piechotę ... Konsul przybył, aby zobaczyć wygraną bitwę i pokrytego krwią generała Lannesa (był przerażający), ponieważ był wszędzie w środku ognia, i to on dokonał ostatniego zarzutu. Gdybyśmy mieli dwa pułki kawalerii, cała ich piechota była zajęta. "
Młodzi żołnierze francuscy rywalizowali z bardziej doświadczonymi wojskami austriackimi. Austriacy byli bardzo blisko zwycięstwa, ale ostatecznie pozostawili w rękach Francuzów trzy tysiące zaginionych ludzi, pięć tysięcy jeńców, sześć armat i kilka flag. Ta bitwa jest częścią konstrukcji aury wojsk francuskich i nadał Lannesowi tytuł księcia Montebello (15 czerwca 1808).
Ott zbiera resztę swoich żołnierzy i dołącza do Melasa pod murami Aleksandrii.