Przestarzały | 25 lipca 1799 |
---|---|
Lokalizacja | Aboukir |
Wynik | Zwycięstwo Francji |
Republika Francuska |
Imperium Osmańskie Wielka Brytania |
Napoleon Bonaparte | Mustapha Pasha |
10000 piechoty 1000 kawalerii |
18 000 ludzi |
220 zabitych 600 rannych |
7000 zabitych 1500 więźniów |
Bitwy
Bitwa Aboukir odbyła się25 lipca 1799między francuską armią Orientu a Turkami osmańskimi w Egipcie . Generał Napoleon Bonaparte odniósł tam zwycięstwo nad Imperium Osmańskim.
"Generale, jesteś tak wysoki jak świat, ale świat nie jest dla ciebie wystarczająco duży!" "
- Tymi słowami w wieczór zwycięstwa Kléber woła generała Bonaparte.
Paryż ma ulicę Aboukir ( II th dzielnica ), nazwany przez dekret2 października 1865i który świętuje zwycięstwo Francji w 1799 roku .
Imperium Osmańskie , napędzany przez Wielkiej Brytanii , wypowiedziały wojnę Francji . Dwie armie muszą zaatakować Egipt : jedna przetransportowana przez flotę brytyjską, druga skoncentrowana na północy dzisiejszej Syrii .
Bonaparte zdecydował się jak zwykle podjąć inicjatywę: przezLuty 1799, zajęła Gazę , El-Arisz i Jaffę , ale poniosła porażkę przed miastem Saint-Jean-d'Acre , po dwóch miesiącach wyczerpującego oblężenia. To miasto było bronione przez jego gubernatora Dżazzara Paszy i jego byłego kolegę z Akademii Wojskowej w Paryżu, Antoine de Phélippeaux , znakomitego artylerzystę. Ponadto miasto jest stale uzupełniane przez ludzi, żywność, wodę i sprzęt przez brytyjską marynarkę wojenną i armię francuską dziesiątkowaną przez dżumę , a Napoleon zakończył swoje marzenia o podboju na Wschodzie. Rzeczywiście, marzył o zajęciu Konstantynopola, a następnie uderzeniu w Indie , aby pomóc lokalnemu powstaniu przeciwko Brytyjczykom. Marzył też o tym, że po przybyciu do Konstantynopola wróci z całą swoją armią do Francji przez Wiedeń .
Plik 14 lipca 1799brytyjska flota składająca się z 60 statków wylądowała 16 000 ludzi pod dowództwem Mustafy Paszy , weterana poprzedniej wojny rosyjsko-tureckiej . Szturmowali fortyfikacje portu i wycofali z akcji 300 Francuzów pod rozkazami dowódcy batalionu Godarta. Półwysep zmienia strony, a na bastionach miasta unoszą się tureckie sztandary.
Dumny z tego sukcesu Mustafa Pasha nie spieszy się z marszem na Kair . Aby Mourad Bey , któremu udało się uciec i dołączyć do niego, on mówi: „Te tak dreaded francuski osoby, których obecność nie może poprzeć, to pokazać się, a tu oni uciekają przede mną” Mourad odpowiedział: „Pasza, dziękować Prorokowi, że wypada ci Francuzów się wycofać, bo gdyby się odwrócili, zniknęlibyście przed nimi jak pył przed orlikiem ” .
Napoleon gromadzi jak najwięcej żołnierzy. Nie czekając na Klebera , maszeruje na Aboukir z oddziałami Lannes , Desaix i kawalerią Murata , czyli 10 000 ludzi i 1 000 kawalerii. Turcy gromadzą 18 000 ludzi, z których 8 000 jest w stanie walki.
Dnia 25 Turcy ustawili się w defensywie i oparli o solidną redutę, między swoimi liniami a morzem, Brytyjczycy, zbyt daleko od wybrzeża z powodu płycizn, nie mogli użyć swojej artylerii przeciwko Francuzom. Bonaparte umieszcza swoją artylerię na wysokości, ale pierwszy atak, który wykonuje, kończy się niepowodzeniem: Desaix depcze, Murat nie ośmiela się szarżować, biorąc pod uwagę strzał winogronowy, który spada nad jego głową.
Potem następuje zdarzenie, które powoduje prawdziwy trzask w armii Egiptu: Pasza opuszcza fort wraz ze swoimi ludźmi i przecina głowy poległym francuskim żołnierzom. Wściekłość ogarnia Francuzów, którzy bez rozkazów rzucają się w szeregi wroga. Murat ze swoją kawalerią wykonuje ruch obrotowy, a następnie kończy manewr, szarżując tak szybko, że przekracza wszystkie linie wroga i wyłania się za miasto, odcinając odwrót do Mustafy Paszy, którego chwyta w pojedynku: Pasza strzela do niego. A kula, która przecina jego usta, przecina głośnię, odbija się od jednego z kręgów i w końcu utkwi w jego żebrach, a Francuz przycina go trzema palcami i rzuca mu: „Jeśli znowu to zrobisz moim żołnierzom, ja przysięgam na Allaha, odetnę cię od innych, ważniejszych rzeczy. „ Murat będzie operowany i następnego dnia po cichu przejmie dowodzenie.
W międzyczasie reszta armii tureckiej rzuciła się do morza i utonęła, próbując odzyskać statki. Podczas kilku przypływów brzeg pokrywają turbany Turków. Tysiącom Osmanów udało się okopać w forcie, ale po kilku dniach poddają się, ogarnięci pragnieniem i głodem.
Tego samego wieczoru Murat został awansowany do stopnia generała dywizji. Nie jest jedynym, który dokonał cudów: pułkownik Bertrand, dwukrotnie ranny w bitwie, jest oszołomiony słysząc, jak Bonaparte rozkazuje mu wziąć 25 ludzi i zaatakować ten motłoch , widząc, jak wyznacza kolumnę tysiąca mameluków jeźdźców .
Francuska „furia” opłaciła się: tylko 220 zabitych i 600 rannych. Straty tureckie są ogromne: 2000 zabitych na polu bitwy, do których dodaje się 4000 utopionych, a następnie 1000 zabitych i 1500 więźniów fortu Aboukir.
Kléber , przyjeżdża dopiero wieczorem. Sidney Smith , admirał floty brytyjskiej, obwinił przywódców osmańskich o porażkę: nie zastosowali się do jego cennej rady, w szczególności do zajęcia miasta Rosetta w celu odizolowania Aleksandrii . Ponadto Turcy nie zaangażowali wszystkich swoich żołnierzy w pożądany cel, jakim było zdobycie Aleksandrii .
Aboukir daje Francuzom kilka miesięcy wytchnienia. Desaix , kontynuuje podróż do Górnego Egiptu Mourad Bey . Ten ostatni jest zaskoczony mobilną kolumną dowódcy brygady Moranda (11-12 sierpnia 1799), ale przywódca mameluków pozostaje nieuchwytny.
Plik 23 sierpniaPozostawiając polecenie Kléber Bonaparte wyrusza na fregaty Muiron, z Berthier, Murat , Lannes i innych, ponieważ, czytając gazety brytyjskie, dowiaduje się od ostatnich porażkach katalogu. Przy tej okazji otrzymał przydomek „Generał Bonne Attrape”.
W średnim okresie francuska obecność w Egipcie okazuje się niemożliwa do utrzymania. Kléber ponownie założona francuskiej dominacji w całym kraju dzięki zwycięstwie w Heliopolis ,18 marca 1800. Ale niecały miesiąc później został zamordowany w swoim ogrodzie w Kairze przez studenta teologii. Jego następca, Menou , który nie miał umiejętności watażki, został pokonany w Canopus i poddał2 września 1801. Zgodnie z konwencją Brytyjczycy sprowadzają wojsko z powrotem do Francji.
W Egipcie pozostała pamięć o niesamowitej przygodzie i dwustu czy trzystu maruderów lub dezerterów, którzy stali się „ francuskimi mamelukami ”. Zatem Chateaubriand był w stanie sprostać Gaskończycy lub Picards , znane ze swojej odwagi i którego usług bejs i Pashas walczyć.