Przestarzały | 7 maja 2009 |
---|---|
Lokalizacja | Jestem Damą |
Wynik | Zwycięstwo rządu |
Czad | UFR |
Idriss Deby |
Timan Erdimi Mahamat Hamouda |
400 wojowników |
Nieznany | Kilkadziesiąt zabitych Ponad 80 więźniów |
Bitwy
Bitwa pod Am-Dam to jedna z bitew Czadu wojny domowej , stoczona7 maja 2009. Przeciwstawia się siłom rządowym Republiki Czadu , na czele którego osobiście stoi prezydent Idriss Déby , siłom rebeliantów Związku Sił Oporu (UFR).
Bitwę wygrywają siły rządowe, które rozgromią rebeliantów.
Plik 4 maja 2009rebelianci przekraczają granicę czadyjsko-sudańską . Są one gromadzone w imieniu UFR, koalicji ośmiu ruchów rebeliantów. Kolumna posuwa się wzdłuż granicy z Republiką Środkowoafrykańską, a dwie inne, każda z 60 pojazdami, zmierzają w kierunku Goz Beïda .
Przywódca rebeliantów Ahmat Hassaballah Soubiane wycofał się przed bitwą, podczas gdy Front Ludowy na rzecz Odrodzenia Narodowego pozostał na granicy z Afryką Środkową.
Kolumna UFR została otoczona przez armię narodową Czadu po przebyciu stu kilometrów w głąb terytorium Czadu. Po bombardowaniu przez Siły Powietrzne Czadu 6 i7 maja, bitwa zaczyna się na ziemi tego ostatniego dnia.
Armia Czadu okazuje się lepsza od rebeliantów, w szczególności dzięki pojazdom opancerzonym i artylerii, a także lepszemu morale.
Jeśli UFR ogłosi zwycięstwo, z „niezbyt wiarygodnymi” liczbami , bitwa będzie decydująca o zwycięstwie rządu w wojnie domowej. Rebelianci zostają rozgromieni i wracają do Sudanu.
Poza zwycięstwem militarnym, obrazy dziesiątek zabitych rebeliantów są ponownie wykorzystywane przez rząd, aby upublicznić jego zwycięstwo. Według źródła z gazety Liberation , rebelianci stracili połowę swoich pojazdów. Siły rządowe chwytają również 83 dzieci-żołnierzy zwerbowanych przez UFR.