Bara, waimaha | |
Kraj | Kolumbia , Brazylia |
---|---|
Region | Vaupés |
Liczba głośników | 600 |
Typologia | OVS |
Klasyfikacja według rodziny | |
|
|
Kody języków | |
ISO 639-3 | bao |
IETF | bao |
Bara lub waimaha jest język tucanoane wschodniej gałęzi, wypowiedziane w Amazonii w Kolumbii w Vaupés , wzdłuż rzek Caño Colorado , Caño Lobo , Caño Yapu i Inambú od 500 do 600 osób. Głośniki, około 43 osób, są obecne w Brazylii .
Język jest zagrożony, ponieważ część Bara przeniosła się na Tucano .
Bara i waimaja (lub waimaha) to dwa dialekty tego samego języka. Język jest klasyfikowany jako część środkowych lub wschodnich języków Tucanoan, w zależności od tego, czy autorzy akceptują istnienie centralnej gałęzi, czy nie.
Bara jest napisana alfabetem łacińskim. Pisownia została zdefiniowana w książce opublikowanej w 1976 roku przez rząd kolumbijski i SIL International . Zastosowane grafemy to: ‹a, e, i, o, u, ʉ› dla samogłosek oraz ‹b, c, qu, d, g, gu, j, m, n, ñ, p, r, t, w ›Dla spółgłosek. Samogłoski nasalizowane są oznaczane za pomocą tyldy : ‹ã, ẽ, ĩ ,, õ, ũ, ʉ̃›. Niski ton nie jest wskazywany, a wysoki ton można wskazać za pomocą ostrego akcentu, gdy występuje niejednoznaczność: ‹á, é, í, ó, ú, ʉ́›.
Tabele przedstawiają fonologię bara
Poprzedni | Centralny | Tylny | |
---|---|---|---|
Zamknięte | ‹I› [ i ] ‹ĩ› [ ĩ ] |
‹Ʉ› [ ɨ ] ‹ʉ̃› [ ɨ̃ ] |
‹U› [ u ] ‹ũ› [ ũ ] |
Średni | ‹E› [ e ] ‹ẽ› [ ẽ ] |
‹O› [ o ] ‹õ› [ õ ] |
|
Otwierany | ‹A› [ a ] ‹ã› [ ã ] |
Dwuwargowy | Dentystyczny | Palatalny | Tylnojęzykowy | Światowy | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Okluzyjny | Głuchy | ‹P› [ p ] | ‹T› [ t ] | ‹C, qu› [ k ] | ||
Dźwięk | ‹B› [ b ] | ‹D› [ d ] | ‹G, gu› [ ɡ ] | |||
Fricatives | ‹S› [ s ] | ‹H› [ h ] | ||||
Affricated | Głuchy | ‹C› [ t͡ʃ ] | ||||
Przydechowy | ‹J› [ d͡ʒ ] | |||||
Płyny | ‹R› [ r ] | |||||
Półsamogłoski | ‹W› [ w ] |