Balthazar (król)

Balthazar Obraz w Infobox. Ten obraz Rembrandta , Święto Baltazara ( 1635 ), przedstawia biblijną scenę napisu na ścianie . National Gallery w Londynie . Funkcjonować
Król
Biografia
Śmierć Babilon
Czynność Regent
Tata Nabonidus
Rodzeństwo Nabuchodonozor III Labashi-
Marduk
Ennigaldi-Nanna
Dziecko Waszti

Balthazar (Bēl-šar-uṣur) lub Bêl-Shana-Usur lub Bêl-Shar-Utsur lub Belšazar lub Belshazzar lub Belsazar , w języku babilońskim: Bel-šarru-usur lub Bel-šarru-uṣur   "Bel chroni króla", po grecku: Βαλτάζαρ (Baltázar), po łacinie: Balthasar , po hebrajsku : בלשאצר Belshazzar, był synem Nabonida i królowej Nitocris i został współregentem przez swojego ojca w 553 Zapewnił rządy imperium podczas dobrowolnego wygnania tego ostatniego w oazie Teima.

Jest postacią z rozdziałów 5 i 8 Księgi Daniela ( Tanach ), gdzie jest opisywany jako król podczas zdobywania miasta przez Medów i Persów .

Współczesne źródła babilońskie

Balthazar (od akadyjskiej Bel-sarra-usur ) lub Baltazar jest najstarszy syn Nabonidusa , ostatni król imperium Neo-babilońskiej, którzy po panowania trzech lat, na emeryturze do oazy z Tayma w celu poświęcić się do kultu Syina . Nabonidus mianuje koregenta Baltazara553 pne J.-C.pozostawiając go odpowiedzialnym za obronę Babilonu.

W roku 540 pne. AD Nabonidus powraca z Tayma, mając nadzieję na obronę swojego królestwa przed Persami, którzy przygotowywali się do marszu na Babilon. W 539 r. Baltazar został oskarżony o pilnowanie stolicy Babilonu, podczas gdy Nabonidus poprowadził swoje wojska na północ, by stoczyć bitwę pod Cyrus.

Plik 10 października 539 pne. J.-C.Nabonidus zostaje pokonany, ucieka i zamyka się w mieście Borsippa. Dwa dni później, 12 października, armie perskie zajęły Babilon bez walki. Podczas zdobywania Babilonu Baltazar zostaje zabity przez Gobryasa i Gadata, a Cyrus podnosi obóz i wyrusza, aby oblegać miasto Borsippa, gdzie przebywa Nabonidus. Nabonidus nie czekając na inwestycję poddał się i został deportowany do Carmanii.

Inne źródła historyczne

Herodot

Herodot wymienia ostatniego króla Babilonu Labynetus , a także imię jego syna. Dla greckiego historyka matką młodego Labyneta jest Nitocris, królowa opisana jako posiadająca prawdziwą władzę. Herodot wymienia Syennésisa, króla Cylicji i Labyneta, króla Babilonii, jako pośredników między Lidyjczykami a Medami. Wspomina również, że Cyrus maszeruje swoje wojska przeciwko synowi Nitocrisa zwanemu Labynetus, podobnie jak jego ojciec. Hérodote Nitocris jest żoną Labynéte (ojca) i matką Labynéte (syna).

Istnieją jednak różne opinie co do tego, jak najlepiej pogodzić tekst Herodota z tekstem biblijnym i źródłami babilońskimi. Nitocris była czasami uważana za córkę Nabuchodonozora , aby wyjaśnić wzmiankę w Księdze Daniela o pokrewieństwie między Baltazarem a Nabuchodonozorem  ; Labynéte byłaby odmianą imienia Nabonidus; Labynetus - młody - zostałby wówczas zidentyfikowany z Balthazarem. Raymond Philip Dougherty uważa Nitocris za córkę Nabuchodonozora, a Labyneta za Baltazara. Nabuchodonozor II ma następców na tronie swojego syna Amel-Marduka i jego wnuka Baltazara, a proroctwo Jeremiasza się spełnia.

Flavius ​​Josephus

Józef Flawiusz , żydowski historyk z I st  wne, daje konto Balthazar dużej mierze cięcia Księgę Daniela , ale zauważa, że Babilończycy nazywają Naboandél . Historycy biblijni Postrzegają to jako odejście od nazwy Nabonnéde . Jeśli to prawda, wówczas współistnieją dwie hipotezy:

  1. zamieszanie Flawiusza Józefa. W Przeciw Apionowi , Flavius ​​Josephus wskazuje, że po śmierci Laborosoardocha (= Labashi-Marduka) tron ​​zostaje przekazany Nabonnéde (= Nabonid). W Judaic Antiquities Flavius ​​Josephus wskazuje, że po śmierci Labosordacha (= Labashi-Marduk) tron ​​zostaje przekazany Baltasarowi (= Baltazarowi), zwanemu wśród Babilończyków Naboandélem. W Judaic Antiquities, Flavius ​​Josephus błędnie wskazał Baltasara, gdy wskazał Nabonnéde w Przeciw Apionowi . Nabonnéde (= Nabonide) wśród Babilończyków nazywany jest Naboandél;
     
  2. potwierdzenie, że najmłodszym cytowanym przez Herodota Labynetusem jest Baltazar, syn królowej Nitocris. W Judaic Antiquities Flavius ​​Josephus błędnie wskazuje, że „babcia” Baltazara (zamiast „matki”) próbuje go uspokoić podczas napisu na ścianie. Babcia ze strony matki Balthazara (Amytis) i babcia ze strony ojca ( Adad-Guppi ) nie żyją.

W Księdze Daniela

Rozdział 5 Księgi Daniela opisuje scenę święta Baltazara , uczty odbywającej się w srebrnej zastawie Świątyni Salomona , sprowadzonej z Jerozolimy przez Nabuchodonozora II podczas niewoli babilońskiej . Historia rozgrywa się na tle nieuchronnego nadejścia wojsk perskich.

„Pewnego dnia król Baltazar wydał bankiet na cześć swoich tysięcy dostojników i zaczął pić wino w ich obecności. Podniecony winem Baltazar rozkazał przynieść złote i srebrne puchary, które jego ojciec, Nabuchodonozor, przyniósł ze świątyni jerozolimskiej. Zamierzał go używać do picia, siebie i swoich wysokich urzędników, żony i konkubiny. Natychmiast przynieśli złote kielichy ze świątyni Boga, a król, jego wysocy urzędnicy, jego żony i nałożnice użyli ich do picia. Po wypiciu wina zaczęli wychwalać bogów złota, srebra, brązu, żelaza, drewna i kamienia. "

Następnie zobaczyli rękę wypisaną na ścianie „  mene mene tekel upharsin  ”, której ani wróżbici, ani magowie, ani astrolodzy nie potrafili zinterpretować *.

Niektóre interpretacje rabiniczne, których część została podjęta w Talmudzie babilońskim, traktują te słowa jako kod, na przykład z atbasu .

Zapis wag i miar ma niewielkie znaczenie: „dwie miny, szekel i dwie części”. W ich słownym, zachowanym przez tłumaczenie King James , mają na myśli: mene , count; tekel , do zważenia; upharsin , divide - dosłownie „policzono, zważono i podzielono na pół ”. Za radą swojej matki Baltazar zwraca się do hebrajskiego Daniela, który podaje interpretację wyroku. Czyta ostatnie słowo ( bliskich ) ojców, a nie parsin . Dokonany przez Daniela wybór, a tekst odczytany i zinterpretowany przez Daniela, ogłasza królowi: „kopalnia”: Bóg „policzył” lata waszego panowania i doprowadził je do końca. „A szekel”: zostałeś „zważony” na wadze i okazało się, że nie pasujesz. „Dwa pół-szekle”: Twoje królestwo zostało „podzielone”, aby zostało przekazane Medom i Persom.

Ostatni werset tego rozdziału mówi nam, że to boskie zagrożenie zostało szybko zrealizowane, odkąd Balthazar zmarł tej samej nocy. Darius the Mede wstąpił na tron.

Księga Daniela czyni Nabuchodonozora ojcem Baltazara. Sama wzmianka znajduje się w Księdze Barucha , książka deuterokanoniczne dnia przez większość historyków Spośród II th  wieku  przed naszą erą. AD Może to być po prostu błąd autorów. Niektórzy komentatorzy uważają, że ten fragment może pokrywać się ze źródłami pozabiblijnymi, podając terminowi znaczenie przodek lub poprzednik . Hebrajskie słowo oznaczające ojca av jest często używane w znaczeniu przodek .

Literatura rabiniczna

Baltazar pojawia się w wielu dziełach literatury rabinicznej .

Talmud ma następującą chronologię trzech królów babilońskich ( Megillah 11a-b): „Nabuchodonozor panował czterdzieści pięć lat, Zły Merodac dwadzieścia trzy, a Baltazar był monarchą Babilonu przez dwa lata, zabity na początku trzeciego roku w nocy śmiertelny upadek Babilonu. "

W Talmudzie i Midraszu odniesienia do Baltazara podkreślają jego ucisk żydowskich poddanych. Kilka fragmentów z Nevi'im , Księgi Proroków, jest interpretowanych jako odnoszących się do niego i jego poprzedników. Tak więc we fragmencie „Będziesz jak człowiek, który ucieka przed lwem i pada na niedźwiedzia. ( Amosa 5:19) lew może reprezentować Nabuchodonozora, a niedźwiedź, równie zaciekły, ale mniej odważny, to Baltazar. Księga Amosa została jednak napisana przed wygnaniem.

Tych trzech królów Babilonu jest często przedstawianych razem jako następcy bezbożnych i tyrańskich monarchów uciskających Izrael, co prowadzi do ich hańby i zniszczenia. Podobnie, gdy Księga Izajasza , rozdział 14, werset 22 mówi: „  Powstanę przeciwko nim” - mówi Pan Zastępów; Zniszczę imię i ślad Babilonu, jego potomków i potomków, mówi Pan  ”, może być odniesienie do naszych trzech królów: imię Nabuchodonozora, ślad Zła-Merodacha, Baltazar jako potomek i Waszti jako potomstwo .

Polecenie dane Abrahamowi, aby przeciąć trzy z tych owidów na kawałki jako znak przymierza z Bogiem, jest postrzegane przez czytelników Daniela jako symbol Babilonu, który widział pochodzenie trzech królów, Nabuchodonozora, Zła-Merodacha i Baltazara. którego przeznaczenie jest śledzone przez ten akt cięcia na kawałki .

Literatura dotycząca midraszu bardziej szczegółowo opisuje śmierć Baltazara. Późniejsza tradycja głosi, że Cyrus i Dariusz byli zatrudnieni jako odźwierni do pałacu królewskiego. Balthazar, bardzo zaniepokojony tym tajemniczym odręcznym napisem na ścianie i obawiając się, że ktoś wszedł do pałacu w jakimkolwiek przebraniu, rozkazuje swoim strażnikom ścinać głowę każdemu, kto próbuje wejść siłą pod osłoną nocy, nawet jeśli ta osoba ogłosiłaby się Król. Balthazar, niedysponowany, opuszcza pałac, nie będąc widzianym przez tylne drzwi. Po powrocie strażnicy odmawiają mu wejścia. Na próżno błaga o bycie królem. Strażnicy mówią wtedy: „Czy król nie nakazał nam zabić każdego, kto próbuje wejść do pałacu, chociażby sam twierdził, że jest królem?” Dopasowując słowa do czynów, Cyrus i Darius chwytają ciężką dekorację z kandelabru i miażdżą czaszki swojego pana i króla.

Święto Baltazara, jakie pochodzenie?

Nawet jeśli to konto i dane te są poza wszelką historycznych ramach, święto o którym mówimy w tle w zbezczeszczony srebra świątyni jerozolimskiej jest inspirowana przez praktyk czczenia na państwo nowobabilońskie . W Babilonie codziennie podawano posiłki na podobieństwo Marduka , przy akompaniamencie muzyki i pięknie zaaranżowanych misek z owocami. Po posiłku boga wlano wodę do miski i ofiarowano bożkowi, aby opłukał mu palce. Według kilku wyczerpujących opisów potrawy pokazane na obrazie były następnie wysyłane do króla do jego osobistego spożycia. Pobłogosławiony przez bliskość boga, błogosławieństwo to zostało przekazane królowi. Tabliczka znaleziona w Uruk wspomina, że ​​koronowany książę - Balthazar - wyjątkowo korzystał z tego królewskiego przywileju.

Całe znaczenie tego rytuału jest odczuwalne w inskrypcji przypisywanej Sargonowi II  : „Obywatele Babilonu [i] Borsippy , personel świątyni, badacze [i] administratorzy kraju, którzy go obserwowali ( Merodach-Baladan II ) jako ich pan odtąd przywiózł mi szczątki Beli [i] Sarpanitu [Babilonu i] Nabû [i] Tasmetu [z Borsippy] do Dur-Ladinni i poprosił mnie, abym wszedł do Babilonu. ”.

Bożki z podbitych miast były zwykle sprowadzane z powrotem do Babilonu, aby zostać tam złożonym jako pełen szacunku Marduk w jego świątyni. Żydzi, nie mając bożka swego Boga, zostali zmuszeni do oddania sztućców ze Świątyni Salomona, które w ten sposób mogły być użyte do przygotowania posiłków Marduka, rytualnie dzielonych przez Baltazara.

W kulturze popularnej

Biblijna relacja z uczty Baltazara jest źródłem bardzo popularnego wyrażenia w literaturze angielskiej, napisu na ścianie , idiotyzmu wspominającego o zbliżającej się zagładzie, tak ewidentnie nieuchronnej, że tylko głupiec jej nie widzi.

W języku niemieckim zainspirował neutralny rzecznik Menetekel , co oznacza „ostrzeżenie”, „groźny omen”.

Jest to również hipoteza pochodzenia wyrażenia „twoje dni są policzone”.

Georg Friedrich Handel pod koniec lata 1744 r . Skomponował oratorium Belszaccara .

Poemat przez Roberta Frosta , zwiastunem zła nowiny daje historię posłańca na dworze Balthazar. Dowiedziawszy się o zbliżającym się obaleniu Baltazara, posłaniec ucieka w Himalaje, zamiast stawić czoła gniewowi monarchy.

Amerykańska poetka Emily Dickinson opowiada, jak Balthazar otrzymał list. Ten krótki, ośmioliniowy wiersz został napisany w 1879 roku.

William Walton napisał oratorium zatytułowane Uczta Baltazara .

W grze wideo Spaceship Warlock statek Belshazzar zostaje zaatakowany przez kosmicznych piratów.

Piosenkarz i autor tekstów Johnny Cash jest autorem piosenki Belshazzar , inspirowanej historią biblijną. Został nagrany w Sun Studio w Memphis w Tennessee w 1957 roku .

Żydowski autor tekstów Harold Rome napisał w 1937 r. Dla musicalu Pins and Needles piosenkę gospel , Mene Mene Tekel Upharsin , przedstawiającą paralelę między Baltazarem i Hitlerem , mówiąc o osi Babilon-Jerozolima . Interpretując napis na ścianie, Daniel podsumowuje to zwięźle: „Królu, przestań walczyć i się afiszować ./ Zostałeś zważony i uznano, że nie masz ochoty. "

Podczas wyborów prezydenckich w USA w 1884 r. Republikański kandydat James Blaine jadł obiad w nowojorskiej restauracji z bogatymi biznesmenami, takimi jak William Henry Vanderbilt i Jay Gould . Gazety publikowały karykatury Święto Belshazzara Blaine'a… ( Święto Belshazzara Blaine… ) z napisem „Mene Mene Tekel Upharsin” na ścianie.

We wczesnych latach siedemdziesiątych magazyn Esquire w dziale Nagród za wątpliwe osiągnięcia opublikował zdjęcie zakonnic w strojach religijnych i krótkich spódniczkach z podpisem „MENE MENE TEKEL UPHARSIN”.

Robert E. Howard , autor Conan the Barbarian , lubił nakładać w swoich pseudo-historycznych pismach historyczne nazwiska. W ten sposób napisał Blood of Belshazzar ' (dosłownie krew Baltazara ), później adaptowaną przez Roya Thomasa jako opowieść o Conanie, opublikowaną przez Marvel Comics w tomie 27 książki Conan the Barbarian pod tytułem The Blood of Bel-Hissar . Howard użył również imienia Nabonidus (ojciec Baltazara) w opowiadaniu Rogues in the House opublikowanym w tomie 11.

Wydana w 2015 roku powieść Les Exiles de Babylone Evelyne Roth opowiada o epizodzie pisania na ścianie z punktu widzenia proroka Daniela.

Poprzez postać Hernaniego Victor Hugo wspomina Balthazara w tym zdaniu w tytułowej pracy: „Panie, sprawa jest bardzo prosta; i możemy ci to powiedzieć. Wyryliśmy to zdanie na ścianie Baltazara.;”. (AKT V, Scena 6)

Hedonistyczny anioł imieniem Balthazar grany przez Sebatiana Rocha pojawia się w 6. sezonie Supernatural .

Uwagi i odniesienia

  1. Dokumenty z czasów starego testamentu, 1962, strona 73, David Winton Thomas.
  2. Francis Joannès, Kiedy Babilon rządził Orientem w Internecie .
  3. Cyrus zabiera Babylon: The Verse Account .
  4. Przeciw Apionowi , księga 1, XX: 151, Flavius ​​Josephus.
  5. Historia imperium perskiego: od Cyrusa do Alexandra , Fayard Editions, 1996, Pierre Briant.
  6. Dn 5,30 .
  7. Cyropedia , Ksenofont.
  8. Przeciw Apionowi , księga 1, XX: 152, Flavius ​​Josephus.
  9. Przeciw Apionowi , księga 1, XX: 153, Flavius ​​Josephus.
  10. Herodot 1: 185-186-187.
  11. Herodot 1:74.
  12. Herodot 1: 188.
  13. Nabonitus i Belshazzar , 1929, Raymond Philip Dougherty.
  14. Jr 27,7 .
  15. Judaic Antiquities , tom 10, XI: 2, Flavius ​​Josephus.
  16. Przeciw Apionowi , księga 1, XX: 149, Flavius ​​Josephus.
  17. Dan 5 : 26-28.
  18. (Meg. 11b).
  19. Rdz 15 : 9.
  20. Midrasz Genesis Rabbah XLIV.
  21. Nie mogę. A. iii. 4).
  22. Oppenheim, str. 188 i nast.
  23. http://www.bartleby.com/113/1025.html .
  24. AlloCine , „  Supernatural casting season 6  ” (dostęp 7 sierpnia 2017 ) .

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne