Benigne z Dijon
| Benigne z Dijon | |
 Głowa św. Benigne, dekoracja architektoniczna, fragment. Muzeum Archeologiczne w Dijon. | |
| Święty , męczennik | |
|---|---|
| Narodziny | nieznany Efez Ionia ( Anatolia ) |
| Śmierć |
179 Dijon |
| Czczony w | Burgundia |
| Czczony przez | Kościół Rzymsko-katolicki |
| Przyjęcie | 1 st listopad |
| Atrybuty | Dłoń męczennika |
| Święty patron | w stosunku do Dijon |
Św. Bénigne de Dijon jest świętym katolickim i prawosławnym , podobno cierpiał męczeńską śmierć w Dijon około 179 roku . Znany jest z dwóch głównych źródeł: Dziejów burgundzkich męczenników oraz relacji Grégoire de Tours o wynalezieniu relikwii przez jego dziadka, biskupa Grégoire de Langres.
Legendy burgundzkie uczyniły go apostołem Burgundii i uczniem św. Polikarpa ze Smyrny , wysłanym w towarzystwie Irénée de Lyon i Andoche de Saulieu na ewangelizację Galii. Wszyscy byli męczeni, a niektóre z ich zwolenników w latach 170. Legendy te są uważane przez historyków jako fałszerstwo z początku VI th wieku przynieść ortodoksji czczenia przez ludność grobu Langres nieznanego, prawdopodobnie pogańskiej.
Na tym grobowcu jest wzniesiony przez Grégoire de Langres bazylika, która staje się opactwem Saint-Bénigne w Dijon , które później stało się z kolei katedrą w Dijon .
Łagodne świętego obchodzone jest 1 st listopada .
Legenda
Zgodnie z tradycją, św. Polikarp wysłał Benigne do Galii ze św. Andochem , kapłanem i św. Tyrsem , diakonem, czczonymi w Saulieu jako ewangelizatorzy i męczennicy. Zostałby przyjęty w Autun przez św. Fausta, ojca św. Symphoriena , i jego siostrę św. Léonille de Langres . Najpierw ewangelizował to miasto, chrzcząc trzech braci bliźniaków, a następnie przybył do Dijon.
Jest również nazywany Broingt i Benin .
Krytyka historyczności postaci
Wczesnym VI th century biskup Grzegorz z Langres chciał położyć kres kultu przez wyznawców do sanktuarium poganina. Według legendy przekazanej przez Grégoire de Tours , wnuk poprzedniego, zmienił zdanie po śnie, który ujawniłby mu, że w grobowcu znajdują się relikwie Miłosiernego Męczennika: święty Miłosierny Męczennik pojawia się w martyrologii Hieronima o godz. datowany1 st listopad ; jednak wydaje się być związana z Dijon i nie była przedmiotem jakiegokolwiek kultu w tym miejscu aż do początku VI th wieku.
Legendy, które czynią z Bénigne wysłannika Polikarpa umęczonego za cesarza Auréliena , nie zawierają żadnego śladu historyczności; są one z fałszerstwem, które można datować początek VI th wieku, a która miała okazać się bardzo starożytnego pochodzenia dla biskupstw Langres , Besançon , Walencji i Autun . Wpisując Bénigne'a, przedstawionego jako kapłan , do grupy duchownych, do której należą również Thyrse i Vallier, legendy te zostały napisane prawdopodobnie przez świeckiego duchownego, który należał do społeczności założonej przez Grzegorza w celu zapewnienia straży grobu i prawowierności kultu. to było tam obchodzone; są najeżone anachronizmami.
André Vauchez tak opisuje kontekst rozwoju kultu Bénigne:
„Grzegorz z Tours mówi, że w Galii na początku VI th century biskup Langres był otwarty piękny starożytny sarkofag, który spoczął szczątki nieznanego rysunku, do którego populacja Dijon pokazał wielką czcią. Prałat zdecydował, że były relikwie św benigne męczennika pochodzenia greckiego, o którym niewiele wiadomo, ale którego życie , napisany kilka lat później, dogodnie podkreślił, że odegrał ważną rolę w tym procesie. Ewangelizację Burgundii . To powyżej grobu gdzie produkowanej wiele cudów, gdyby tak było, aby rozwijać się w epoce Karolingów, wielkie opactwo Saint-Bénigne który został zreformowany w XI th wieku przez Wilhelma Volpiano. W końcowej analizie można odnieść wrażenie, że te „wynalazki” relikwii, które były częste przez całe średniowiecze, często odpowiadały próbom hierarchii kościelnej odebrania pobożności ludowej i zorientowania jej na postacie ortodoksyjne, jeśli nie zawsze autentyczny. "
Potomkowie
Cześć
Na miejscu jego rzekomego grobu wzniesiono w VI th wieku The Saint-Bénigne Abbey w Dijon później przekształcił się w katedrze.
Poświęcono mu kościół Thury-Harcourt (Calvados) oraz Domblain (Haute-Marne). Obchodzone jest na 1 st listopada , ale istnieje również 21 listopada (być może przez zamieszanie z St. łagodnego Milan ).
Ikonografia
- Katedra w Dijon : Centralny witraż w absydzie autorstwa Édouarda Didrona , dolny rząd od lewej do prawej, Saint Andoche, Saint Benigne, Saint Thyrse - Witraże: Szkoła Apostolska w Smyrme - Wyjazd świętych na misję: Benigne, ksiądz; Andoche, ksiądz; Tyrs, diakon; Andéol, subdiakon
Uwagi i źródła and
- Ten artykuł zawiera fragmenty słownika Bouillet . Możliwe jest usunięcie tego wskazania, jeżeli tekst odzwierciedla aktualną wiedzę na ten temat, jeżeli źródła są cytowane, jeżeli spełnia aktualne wymagania językowe oraz jeżeli nie zawiera słów sprzecznych z regulaminem Neutralność Wikipedii .
- „ Encyklopedia Katolicka: St. Benignus z Dijon ” , na stronie www.newadvent.org (dostęp 23 lutego 2020 r. )
- Carron 2006 , s. 23.
- Od kultu relikwii do kultu Przenajdroższej Krwi , w Tabularia „Etudes” , nr 8, 2008, s. 81-88 - przeczytaj online .
Zobacz również
Bibliografia
- Dzieje męczenników burgundzkich i ich wartość historyczna w: Annales de Bourgogne , t. III, 1930, wydanie nr III.
- Diane Carron, Świętych i pielgrzymów w diecezjach Autun i Nevers: Od czasów męczenników do czasów reform, IV-XVIII w. (rozprawa doktorska z historii), Dijon,2006( przeczytaj online )