Narodziny |
30 marca 1799 Wrocław |
---|---|
Śmierć |
10 czerwca 1877(78) Halle-sur-Saale |
Narodowość | Niemiecki |
Trening | Uniwersytet Humboldta w Berlinie |
Zajęcia | Teolog , profesor uniwersytetu |
Małżonka | Mathilde von Gemmingen-Steinegg ( d ) |
Pracował dla | Uniwersytet Martina-Lutra w Halle-Wittemberg , Uniwersytet Humboldta w Berlinie |
---|---|
Religia | Luteranizm |
Friedrich August Tholuck , urodzony dnia30 marca 1799we Wrocławiu ( Dolny Śląsk ) i zmarł dnia10 czerwca 1877w Halle ( prowincja Saksonia ) jest protestanckim teologiem i niemieckim profesorem teologii .
August Tholuck odbył szkolenie w Gimnazjum im. Marii Magdaleny we Wrocławiu, a następnie na Uniwersytecie Wrocławskim i Berlińskim .
W 1821 roku opublikował pracę magisterską Ssufismus [sic] , sive theosophia Persarum pantheistica (sufizm, czyli panteistyczna teozofia Persów). Tym tytułem ukuł termin sufizm, który w ten sposób pojawia się po raz pierwszy w języku zachodnim.
Po opublikowaniu w 1823 roku Guido und Julius: Die Lehre von der Sünde und vom Versöhner, oder: Die wahre Weihe des Zweiflers (Guido i Julius: The doktryna grzechu i pojednania, czyli prawdziwe poświęcenie sceptyka), jeden z najbardziej znanych dzieł, przetłumaczonych na kilka języków, August Tholuck został mianowany profesorem teologii na Uniwersytecie Marcina Lutra w Halle-Wittemberg , epicentrum niemieckiego racjonalizmu , gdzie został członkiem konsystorza Kościoła Ewangelickiego Związku Pruskiego . Potem zobowiązuje syntezę między nauczaniem racjonalistycznej o Johann Salomo Semler i pietyzm o August Hermann Francke .
Oprócz komentarzy do Listu do Rzymian , Ewangelii według Jana , Kazania na Górze i Listu do Hebrajczyków oraz kilku tomów kazań, w odpowiedzi publikuje Stunden christlicher Andacht (Godziny chrześcijańskiej pobożności) (1839) do Johann Heinrich Daniel Zschokke i Glaubwürdigkeit der Evangelischen Geschichte (wiarygodność historii ewangelickiej) (1837) w odpowiedzi na życiu Jezusa przez Davida Straussa .
Życzenie Tholucka, by stworzyć akademik dla studentów z upośledzonych środowisk, spełniła w 1870 roku jego żona Mathilde z Gemmingen-Steinegg, córka Julesa z Gemmingen-Steinegg , a liczne fundusze pozwoliły na rozbudowę budynku, który po kilku latach przeprowadził się z Mittelstraße do większego budynku.