Bombardowania w Londynie z 7 lipca 2005 r.

Ataki z 7 lipca 2005 r. w Londynie

Ratownicy na stacji metra Russel Square wł.7 lipca 2005 r..

Pierwszy atak

Lokalizacja

Stacja Aldgate East w Londynie

Cel

londyńskie metro

Informacje kontaktowe

51°31′00″ północ, 0°04′50″ zachód

Drugi atak

Lokalizacja

Stacja King's Cross

Cel

londyńskie metro

Informacje kontaktowe

51°31′14″ północ, 0°09′56″ zachód

Trzeci atak

Lokalizacja

Stacja Edgware Road

Cel

londyńskie metro

Informacje kontaktowe

51°31′34″ północ, 0°07′31″ zachód

Czwarty atak

Lokalizacja

Plac Tavistock

Cel

piętrowy autobus

Informacje kontaktowe

51°31′30″ północ, 0°07′42″ zachód

Przestarzały

czwartek 7 lipca 2005 r.
8 godz. 50 - 9 godz. 47 ( UTC + 1 )

Rodzaj

Samobójcze bombardowania
Terroryzm
Masowe zabójstwa

Bronie

bomby

Nie żyje

52 ofiary i 4 zamachowców-samobójców

Ranny

784

Uczestnicy

Organizacje

Al-Kaida

Ruch

terroryzm islamistyczny

Geolokalizacja na mapie: Londyn

7 lipca 2005 r., cztery eksplozje uderzyły w transport publiczny w Londynie i spowodowały śmierć 56 osób i 784 rannych. Pierwsze trzy ataki mają miejsce w odstępie 50 sekund (czasy lokalne według strefy czasowej UTC+1 ):

8 h 50 : wybuch w metrze w Moorgate / Aldgate / Liverpool Street ;
8 h 50 : wybuch w metrze Russell Square / King's Cross ;
8 godz. 51 : wybuch w metrze na Edgware Road .
9 h 47 : Eksplozja na górnym piętrze Piętrowy autobus w Tavistock Square .

Te ataki samobójcze dokonane przez czterech młodych terrorystów islamskich brytyjski występują w dniu otwarcia 31 th szczytu G8 w Szkocji i dzień po wyznaczeniu Londynie jako gospodarz Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 2012 roku .

Chronologia wydarzeń

Ataki na metro

8:50 (7:50 UTC ): W podziemnym pociągu na stacji Liverpool Street (między stacjami Moorgate i Aldgate na wschodnim krańcu miasta , finansowej dzielnicy stolicy Wielkiej Brytanii) dochodzi do eksplozji . Ten atak spowodował śmierć siedmiu.

8:50 (7:50 UTC ): W drugim pociągu między stacjami King's Cross i Russell Square dochodzi do eksplozji . Ten atak spowodował śmierć 27 osób.

8:51 (7:51 UTC ): Wybuch następuje, gdy pociąg metra dociera do stacji Edgware Road . W ataku zginęło siedem osób, w tym dwie lub trzy w pociągu.

Wczesne raporty wskazywały na więcej bomb. Rzeczywiście, dwie bomby eksplodowały między dwiema stacjami, ocaleni opuścili obie stacje, dając wrażenie, w początkowym zamieszaniu, że każda została dotknięta osobnym atakiem.

Atak na piętrowy autobus

9:47 (8:47 UTC ): Piętrowy autobus zostaje rozerwany przez eksplozję na placu Tavistock . Scotland Yard liczy 14 zabitych.

Bilanse

Ofiary wypadku

8 lipca o godzinie 18:00 szef londyńskiej policji Ian Blair tymczasowo potwierdził 49 zabitych i 700 rannych, w tym 22 w stanie krytycznym. Zapowiedział, że wśród poszkodowanych , oprócz Wielkiej Brytanii , znaleźli się obywatele co najmniej pięciu krajów : Sierra Leone , Australii , Portugalii , Polski i Chin .

Oficjalna liczba ofiar ostatecznie wyniosła 56 zabitych i 784 rannych.

Potwierdzone zgony ( konferencja prasowa służb ratowniczych ):

Lokalizacja	Nie żyje
Stacja na placu Russel	27
Autobus do Tavistock Square	14
Stacja Wschodnia Aldgate	7
Stacja Edgware Road	7
Podczas opieki szpitalnej	1
Całkowity	56

Reakcje społeczne

Reakcje władz brytyjskich

Spotkanie nadzwyczajne zwołuje rząd brytyjski. O 10 rano odradza przyjazd do Londynu . Armia brytyjska rozlokowuje się w celu ochrony Pałacu Buckingham , Ambasady Amerykańskiej i Ambasady Izraela .

Oświadczenie Tony'ego Blaira z 7 lipca o 24:00 GMT (ze spotkania G8 w hotelu Gleneagles w Szkocji ): seria skoordynowanych ataków uderzyła w Londyn, zbiegając się z otwarciem szczytu G8 . Tony Blair opuści G8 na czas, by dotrzeć do Londynu i skonfrontować się ze swoimi służbami bezpieczeństwa, ale szczyt trwa. Mówi, że brytyjska determinacja w wykorzenieniu terroryzmu jest znacznie silniejsza niż tych, którzy przeprowadzili ataki. Wyraźnie zdenerwowany, opisuje te ataki jako „barbarzyńskie”.
Królowa Elżbieta II deklaruje: „Takie okrucieństwa wzmacniają nasze poczucie wspólnoty, nasze człowieczeństwo, nasze zaufanie do rządów prawa”.
10 lipca na torze Silverstone kierowcy Formuły 1 zachowali minutę ciszy przed startem Grand Prix Wielkiej Brytanii w hołdzie ofiarom ataków.
Zezwolenie na zabicie bez ostrzeżenia otrzymuje londyńska policja, co spowoduje pomyłkę kilka dni później: 22 lipca młody Brazylijczyk Jean Charles de Menezes zostaje zastrzelony przez policję 7 kulami w głowę ...

Wsparcie międzynarodowe

Niemcy

Minister spraw zagranicznych Niemiec Joschka Fischer deklaruje, że jego kraj nauczył się tego wydarzenia z „horrą i odrazą”.
zwiększa się bezpieczeństwo w transporcie publicznym.

Kanada :

Premier Paul Martin : „Nasza zbiorowa wolność została dziś zaatakowana przez tych, którzy chcą użyć przemocy i morderstwa, aby zapanować na świecie ekstremizm. "

Stany Zjednoczone : Po krótkim oświadczeniu na szczycie G8 , George W. Bush ogłasza, że „ wojna z terroryzmem trwa”.

Francja :

Premier Dominique de Villepin interweniował 7 lipca o godzinie 12.50, potwierdził dużą liczbę ofiar i podniósł plan Vigipirate do czerwonego poziomu: wzmożono nadzór we wszystkich miejscach publicznych, w szczególności na lotniskach i dworcach kolejowych. SNCF informuje, że obie strony od linii francusko-brytyjski Eurostar są utrzymywane, ale zachęca podróżnych do odroczenia ich odejście. Wszystkie kosze na śmieci w paryskim metrze są zamknięte.
Prezydent Republiki Jacques Chirac wyraża swoje głębokie przerażenie i wyraża „całkowitą solidarność Francji”.
Burmistrz Paryża Bertrand Delanoë deklaruje: „W tej chwili wszyscy jesteśmy londyńczykami”
Georges Sarre , pierwszy sekretarz MRC , wyraża swoją solidarność z londyńczykami, ale zachęca Wielką Brytanię do przeanalizowania „pochodzenia tych potwornych czynów w czasie, gdy Stany Zjednoczone Ameryki pogrążają świat w wojnie cywilizacji”.
François Hollande , pierwszy sekretarz PS wyraża w imieniu Partii Socjalistycznej i wszystkich socjalistów jego „silnych emocji i przerażeniem”, a także jego „całkowitej solidarności z Brytyjczykami i ich premiera Tony'ego Blaira , którzy przeżywają bolesne godziny” , odnosi się również do zamachów w Madrycie i Nowym Jorku i wspomina „wszyscy jesteśmy zaniepokojeni plagą terroryzmu”.
Kolarze Tour de France zachowują minutę ciszy na starcie etapu 8 lipca w hołdzie ofiarom ataków.

Izrael : izraelski minister spraw zagranicznych Silvan Shalom potępił „okropne ataki” popełnione w Londynie i wyraził chęć walki z terroryzmem.

Szwajcaria : Prezydent Konfederacji Samuel Schmid potępił te ataki i przypomniał, że „nie możemy już naiwnie spać na dwoje uszu”

Papież Benedykt XVI opisał te nieludzkie ataki. Wysłał wiadomość do terrorystów: „Tym, którzy podsycają uczucie nienawiści i tym, którzy popełniają tak obrzydliwe działania terrorystyczne, mówię: 'Bóg kocha życie, które stworzył, a nie śmierć. W imię Boga przestań! "

na posiedzeniu Parlamentu Europejskiego w Strasburgu uczczono minutę ciszy.

ONZ : Rada Bezpieczeństwa ONZ jednogłośnie przyjmuje rezolucję potępiającą ataki terrorystyczne w Londynie .

Kontrowersje

Symulowane ataki miały miejsce w tych samych miejscach iw tym samym czasie, co faktyczne zamachy bombowe na londyńskie metro. Potwierdza to Peter Power, dawniej ze Scotland Yardu i dyrektor „Visor Consultants” – firmy, która przeprowadziła tę symulację.

Według władz lokalnych i krajowych Londyn był uważany za najlepiej przygotowane miasto w Europie na atak terrorystyczny. Zainteresowane służby rozważały przygotowanie ataku najprawdopodobniej już w 2004 roku i podjęły środki ostrożności.

W marcu 2005 roku sondaż ujawnił, że ponad 80% Brytyjczyków obawia się ataku terrorystycznego w nadchodzącym roku.

Tuż przed atakami poziom bezpieczeństwa został obniżony przez MI5 .

10 września przyszła kolej na Michaela Meachera , byłego ministra środowiska Tony'ego Blaira w latach 1997-2003, który złożył oświadczenia. Według niego to Omar Saïd Cheikh organizował ataki ze swojego więzienia w Pakistanie, gdzie został skazany na śmierć.

Według pierwszego komunikatu Associated Press rano sekcja antyterrorystyczna izraelskich tajnych służb ostrzegła obecnego w Londynie izraelskiego ministra finansów Benjamina Netanjahu o prawdopodobnym nieuchronności ataku. Niedługo potem agencja informacyjna opublikowała zaprzeczenie, że nie został ostrzeżony, aby nie ruszał się aż do pierwszej eksplozji. Różni publicyści konkludują, że wydaje się, że kluczowe informacje zostały przekazane w czasie, gdy nawet londyńskie służby policyjne nie zdały sobie sprawy, że stoją w obliczu ataku terrorystycznego. Jednak inne depesze agencji wskazują, że to londyńskie służby ostrzegły delegację, w której znajdował się pan Netanjahu, o zachodzących wydarzeniach.

Etapy dochodzenia

Indeksy

Wszystkie cztery eksplozje zostały wywołane ręcznie, paczki wybuchowe ważyły 4,5 kg, ale były bardzo silne. Po uznaniu ich za wojskowe, policja uznała je za materiały wybuchowe domowej roboty, wykonane z nadtlenku acetonu , substancji łatwej do wytworzenia z produktów gospodarstwa domowego, tej samej, której używał Richard Reid . Umieszczono je w plecakach. Policja powiedziała, że na tych paczkach znaleźli odciski palców.

Według izraelskiego artykułu, materiał wybuchowy byłby tym samym, którego użyli w ataku w Tel Awiwie w 2004 roku zamachowcy-samobójcy posiadający brytyjskie paszporty .

Szukaj winowajców

Irlandzki ślad natychmiast wydaje się być wykluczony, ponieważ IRA prawie zawsze ostrzegała przed atakami, a urzędnik tego ruchu wydał zaprzeczenie.

Modus operandi skoordynowanych eksplozji (z wyjątkiem autobusu) w transporcie publicznym przypomina z atakami z 11 marca 2004 roku w Madrycie spowodowane przez marokańskich islamistów, albo że od 6 lutego 2004 roku w Moskwie nadana sieci czeczeński islamistycznych, które każdy z nich pochłonął kilkaset ofiar.

1 st Wrzesień 2.005, Al Jazeera wskazuje, że otrzymała kasetę wideo, w której sieć Al-Kaida przyznaje się do odpowiedzialności za ataki w Londynie z 7 lipca. Al Jazeera pokazuje sekwencję, w której widzimy jednego z zamachowców-samobójców, Mohammada Sidique, i drugiego, w którym widzimy Al-Kaidę numer dwa, Aymana al-Zawahiriego . Ale mówi się, że to nagranie zostało zmontowane po atakach, co nie jest w stanie zademonstrować poparcia Al-Kaidy .

12 lipca 2005 r., 5 dni po atakach, Scotland Yard oświadczył, że zidentyfikował czterech podejrzanych na nagraniach z kamery monitoringu na stacji King's Cross z 7 lipca 2005 r. o godzinie 8:30 rano: było to 4 młodych ludzi. Brytyjscy muzułmanie:

Mohammad Sidique Khan (30 lat, mieszkający w Dewsbury z żoną i małym dzieckiem): Wybuch na Edgware Road o godzinie 8.50.
Shehzad Tanweer ( 22 lata, mieszka w Leeds z rodzicami pracującymi przy rybie z frytkami ) – eksplozja Aldgate East o godzinie 8.50 .
Germaine Lindsay ( 19 lat, mieszka w Aylesbury , Buckinghamshire , ze swoją ciężarną żoną) – eksplozja na Russell Square o 8:50.
Hasib Hussain ( 18 lat, mieszka w Leeds ze swoim bratem i szwagierką) – Wybuch autobusu na placu Tavistock o 9:47. W materiałach prasowych widać, jak Hasib Hussain niesie torbę wyglądającą jak wojskowy plecak.

Żaden nie był wcześniej znany policji. W dniu ataków cała czwórka pojechała do Luton w Bedfordshire , skąd pociągiem dotarli do Londynu. Zostali złapani przez kamerę monitoringu, gdy przybyli na stację King's Cross około 8:30.

Drugi etap śledztwa polegał na przeprowadzeniu w ich otoczeniu przeszukań w celu rozebrania całej sieci (12 i 13 lipca). Następnie policja ujawniła kilka nazwisk poszukiwanych podejrzanych.

22 marca 2007 r. aresztowano trzech mężczyzn w związku z atakami: dwóch przed wyjazdem do Pakistanu i jednego w jego domu w Leeds , na ulicy, na której mieszkał jeden z zamachowców-samobójców.

Podejrzani

Haroon Rashid Aswat (en) , Pakistańczyk. Opuściłby Londyn dwa dni przed atakami i wykonał ze sprawcami ponad 20 telefonów komórkowych. Uważany jest za brytyjskiego przywódcę Al-Kaidy, a Scotland Yard podejrzewa go o sponsorowanie ataków. Po pogłoskach o aresztowaniu 20 lipca w Pakistanie , został ostatecznie aresztowany przez zambijską policję na granicy Zimbabwe i przetrzymywany w Zambii . Podobno twierdził, że był ochroniarzem Osamy bin Ladena . 7 sierpnia 2005 r. został wydany do Wielkiej Brytanii. Jednak Scotland Yard podobno nie jest zainteresowany Aswatem.
Magdi Mahmoud El-Nashar, 33-letni Egipcjanin, wykładowca chemii na Uniwersytecie w Leeds . Ten badacz biochemiczny przez pięć lat prowadził studia podyplomowe i miał dostęp do laboratoriów. Jest podejrzany o bycie pirotechnikiem grupy. Spędził również pierwszy semestr 2000 roku na Wydziale Inżynierii Chemicznej Uniwersytetu Stanowego Karoliny Północnej . Trzy tygodnie przed zamachami w Londynie podobno wynajął mieszkanie w Leeds. Według egipskiej gazety Al-Ahram , która cytuje niezidentyfikowane źródło bezpieczeństwa, biochemik wyjaśnił śledczym, że wynajmuje dom od Hasiba Hussaina. Brytyjska policja zrobiła nalot na dom El-Nashara w Leeds, gdzie odkryła ślady materiałów wybuchowych. Mówi się, że opuścił Anglię dzień przed atakami. Scotland Yard potwierdza jego aresztowanie w Egipcie 15 lipca. Według władz egipskich zaprzecza on udziałowi w atakach. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Egiptu stwierdziło, że „śledztwo pokazuje niezbicie”, że Magdi Nachar „nie odegrała żadnej roli” w atakach z 7 lipca. Został zwolniony 9 sierpnia 2005 roku.
Mohammed al-Guerbouzi, mężczyzna, który przebywał w Londynie i podobno jeden z założycieli GICM ( Marokańskiej Islamskiej Grupy Walczącej ), został przedstawiony przez media jako podejrzany, co policja określiła jako spekulację. W wywiadzie dla stacji telewizyjnej Al Jazeera zaprzecza jakiemukolwiek zaangażowaniu. Twierdzi, że nie ukrywa się i nie jest poszukiwany przez londyńską policję. Wygląda na to, że nie bierze udziału w tych atakach
Mustafa Setmarian Nasar znany jako Abu Musab al-Souri , Syryjczyk uważany za mózg ataków, a także mózg ataków w Madrycie .

Kino

Bombardowania w Londynie są tłem dla filmu Rachida Bouchareba London River , wydanego w 2009 roku.

Pojawiają się także w scenie z filmu Beyond (2010) oraz w filmie Zero Dark Thirty (2012), który jest kroniką polowania na Osamę Bin Ladena .

W filmie The Outsider (2015) ataki są przywoływane podczas krachu na giełdzie z 7 lipca 2005 roku.

Uwagi i referencje

(w) Stephen Sloan i Sean K. Anderson Historyczny słownik terroryzmu , Scarecrow Press,2009, s. 396.
(w) „ Wyłaniają się nowe roszczenia dotyczące śmierci Menezesa ” na www.guardian.co.uk (dostęp 25 lipca 2010 )
(w) Rezolucja 1611 Pojawiają się nowe roszczenia dotyczące śmierci Menezesa
(w) Nicholas Glass, „ Zbieg ćwiczeń bombowych? " , Kanał 4 News.com ,17 lipca 2005 r.( przeczytaj online )
(en) Zobacz sekcję dotyczącą terroryzmu.net
(w) MI5 obniża poziom zagrożenia terrorystycznego dla brytyjskich firm na news.ft.com
(pl) Przeczytaj artykuł w The Guardian
(pl) Bombardowania w Londynie: kto wiedział co (i kiedy)? na cyberie.qc.ca
(fr) Ataki w Londynie: więcej pytań na cyberie.qc.ca
Artykuł izraelski Artykuł
(fr) artykuł Libre Belgique
Stacje londyńskie są monitorowane przez 1800 kamer, sieć podziemna przez ponad 6000 innych, a niektóre autobusy są również wyposażone.
(en) Hasib Hussain z plecakiem na flickr.com
Simon Freeman, podejrzany brytyjskiej Al-Kaidy w obliczu ekstradycji do USA , Times Online , 08.08.2005.
Richard Woods, David Leppard i Mick Smith, Splątana sieć, która wciąż pozostawia niepokojące luźne końce ; The Times & The Sunday Times ; oryginalny adres URL: http://www.timesonline.co.uk/article/0,2087-1715122,00.html ; https://www.thetimes.co.uk/ ; 31 lipca 2005 r.
(pl) Brytyjska policja zidentyfikowała organizatora zamachów bombowych w Londynie na stronie lemaroc.org
(en) zobacz to Wielka Brytania: Podejrzany aresztowany w Kairze zaprzecza jakiemukolwiek udziałowi w londyńskich atakach na interet-general.info
(en) Bombardowania w Londynie: egipski chemik oczyszczony z zarzutów na radio-canada.ca
(fr) Haribou Bangré , „ Ataki w Londynie: prasa podejrzewa Marokańczyka ”, Afrik ,11 lipca 2005 r.( przeczytaj online )
(w) David Samuels, „ The New Mastermind of Jihad Niedawno wyzwolony islamistyczny myśliciel od dawna opowiadał się za niezależnymi aktami antyzachodniego terroru na małą skalę ” na wsj.com ,6 kwietnia 2012.

Zobacz również

Bibliografia

(en) Nafeez Mosaddeq Ahmed , The London Bombings: An Independent Enquiry , Gerald Duckworth & Co Ltd,22 czerwca 2006, 256 s. ( ISBN 978-0-7156-3583-4 )

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Dokumentacja

Artykuły

Zdjęcia

(pl) Zdjęcia ABC
(w) London Bomb Blasts , zdjęcia na Flickr