Libijska Armia Narodowa
Samozwańcza Libijska Armia Narodowa ( arab . الجيش الوطني الليبي ( Al-jaysh al-watani al-llibi )) jest stowarzyszeniem rozproszonych grup byłych żołnierzy Kaddafiego , plemiennych milicjantów i salafickich bojowników zorganizowanych wokół twardego rdzenia regularnej armii , nieuznawany na arenie międzynarodowej i związany z Izbą Reprezentantów , którego naczelnym dowódcą jest marszałek Khalifa Haftar . Jej siłę roboczą szacuje się w 2018 roku na 25 000 mężczyzn.
ANL to wiodąca siła militarna w drugiej wojnie domowej w Libii, która rozpoczęła się w 2014 roku.
W polityce SLD zastąpiło w 2016 r. dziewięć napiwków wybranych urzędników miejskich w 2014 r. (w) przez osoby niewybrane, głównie żołnierzy. 17 lipca 2019 r., 106 th Army Brygada jest odpowiedzialny za porwanie Seham Sergiwa , libijski MP wybrany w 2014 roku w Bengazi , według niezależnego i CNN , a Armia zaprzecza jego zaangażowania; los posła nie jest jeszcze znany17 października 2019 r.wg MANUL .
Historia
6 lutego 2018 r., Mahmoud al-Werfalli dowódca pro-Haftar sił poszukiwany przez MTK za zbrodnie wojenne , powiedział, że udał się do sił Marszałka. 9 maja 2018 r., po wizycie swoich przedstawicieli w Libii w marcu 2018 r. MTK domaga się prawnego obowiązku libijskich władz aresztowania Werfalliego i przekazania go do MTK. Al-Werfalli jest dowódcą „Toporów” Brygady Saïqa.
Interwencje polityczne
Pod koniec 2016 r. generał dywizji Abdulrazek al-Nadoori z Libijskiej Armii Narodowej zastąpił burmistrzów wybranych w libijskich wyborach samorządowych w 2014 r. (w) przez osoby niewybrane, głównie żołnierzy. W sumie armia zastąpiła dziewięć z 27 wybieranych rad na swoim obszarze kontroli administracją wojskową.
Według niezależnego i CNN , między 25 a 30 członków 106 TH Brygady ( Aoulia aldem ( po arabsku : أوليء الدم ) ) Libijskiej Narodowej Armii są odpowiedzialni za porwanie w jej domu,17 lipca 2019 r.-- Seham Sergiwa , członek libijskiej Izby Reprezentantów wybrany w 2014 r. w Bengazi . Libijska Armia Narodowa zaprzecza swojemu zaangażowaniu. Misja Wsparcia Narodów Zjednoczonych w Libii (UNSMIL) zwraca uwagę na odpowiedzialność prawną de facto władz w Bengazi do zniknięcia Sergiwa i utrzymuje, że jego los zostać wyjaśniona. Według UNSMIL sytuacja Sergiwy jest nadal nieznana na17 października 2019 r..
Kompozycja
W 2017 r. marszałek Haftar twierdzi, że ma pod swoim dowództwem 75 000 ludzi, ale według ekspertów liczba ta byłaby bliższa 25 000 mężczyzn, podzielonych na 7 000 stałych żołnierzy i 18 000 milicjantów.
Znane jednostki, obojętnie nazywane batalionem lub brygadą, aby przetłumaczyć termin katiba na język arabski, to:
- Batalion Tariq ibn Ziyad (Tariq ibn Ziad), znany ze swoich nadużyć
- Brygada Khalida ibn al-Walida lub Brygada 104, złożona z Toubousa, która działa w sektorze Sebha i dowodzona przez Youssoufa Hissene Salaha, składa się w dużej mierze z machalistów ( salafitów ). We wrześniu 2018 r. brała udział w kilku operacjach przeciwko czadyjskim grupom rebeliantów w Fezzan.
-
10 th Brigade
-
73 rd brygada
- 106 th Brygady Piechoty dowodzona przez syna Haftar Khaled i uważany za najlepszy uzbrojony i najbardziej lojalny wobec Haftar wśród wszystkich sił do jego dyspozycji
- 107 th brygada piechoty
- 116 th brygada
- 128 e batalion (dowodzony przez generała Buhliqa)
- 166 p brygada piechoty
- 177 th brygada
- 181 th Brigade
- 241 th Brygada Piechoty, grupa pod kierownictwem płk Mohamed bin Nilu i składa się głównie z wojowników z plemienia Magarha . Na początku marca i kwietnia 2015 r. brygada brała udział w nieudanej próbie wyparcia Trzeciego Oddziału z bazy lotniczej Brak al-Shati.
-
21 e batalion (dowodzony przez generała Buhliqę)
-
Brygada Męczenników Umm al-Aranib w składzie Toubous
-
Sobol al-Salam Brigade , arabska milicja Zuwayya z siedzibą w Koufra
Marszałek Haftar zatrudnia również 12 000 członków pomocniczych milicji w maju 2018 r. i 18 000 członków w maju 2019 r., w tym madchalistów ( salafiści ) z Sabratha , Sorman , Tiji , Badr , Zintan i Rujban oraz członków Sudanu, Czadu i Rosji.
Ogólnie rzecz biorąc, marszałek Haftar zwrócił się zamiast tego do grup rebeliantów z Darfuru, podczas gdy Misrata i różne frakcje na Zachodzie zwróciły się do rebeliantów z Czadu. ANL korzystała więc z usług:
Ich rozmieszczenie rozpoczęło się w marcu 2015 r. na obszarach Oubari , al-Waw i al-Wigh . W marcu 2016 roku odegrali kluczową rolę w przejmowaniu i zabezpieczaniu instalacji naftowych.
Dołączyła do ANL z 1500 bojownikami w połowie 2016 roku.
ANL używała również:
Wreszcie ANL agreguje milicje Zintan (2500 mężczyzn), które są kilka madkhalistes, i, do pewnego stopnia, 6 th brygadę Sabha , tribal wytrzymałość Oulad Souleymane .
We wrześniu 2017 roku utworzono cztery strefy wojskowe obejmujące całą strefę centralną i dużą część zachodniej strefy wybrzeża: strefę militarną Zatoki Syrty (siedziba: Ajdabiya ), strefę militarną Misrata (siedziba: Khoms ) , strefa wojskowa Trypolis (siedziba: souq al-Chamis), strefa wojskowa Zaouïa (siedziba: Sabratha). W rzeczywistości ANL kontrolowała wówczas jedynie obszar Zatoki Syrty.
Organizacja
W 2018 roku dowódcą strefy wojskowej Koufra był al-Mabrouk al-Ghazoui.
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
-
(i) Wolfram Lacher , „ Kto walce których w Trypolisie Jak wojna domowa 2019 zmienia wojskowy krajobraz Libii ” [„ Kto walczy z kim w Trypolisie? Jak wojna domowa 2019 zmienia libijski krajobraz wojskowy ”] [ archiwum du10 listopada 2019 r.] [ PDF ], Dokument informacyjny dotyczący oceny bezpieczeństwa w Afryce Północnej ,2019(dostęp 11 listopada 2019 )
-
Arnaud Delalande, „ Siły na ziemi libijskiej: Kto jest kim ”, Institute for International Policy Studies ,28 maja 2018 r.( przeczytaj online , konsultacja 19 stycznia 2019 r. ).
-
Célian Macé, „ Wśród libijskiego chaosu salafici zyskują na popularności ” , Liberation ,3 kwietnia 2018(dostęp na 1 st listopada 2019 )
-
Célian Macé i Hala Kodmani, „ Libia: Marshal Haftar sprawia, że Tripoli drży ”, Wyzwolenie ,8 kwietnia 2019( przeczytaj online )
-
„ Projekt dokumentu - Libia - wybory lokalne ” [ „ Projekt dokumentu - Libia - wybory lokalne ”] [ archiwum1 st maja 2019] , w sprawie Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju ,4 lutego 2019(dostępny 1 st maja 2019 )
-
Frank Talbota i Davida Denehy , „ Czy to jest czas do wyborów samorządowych w Libii? " [" Czy to odpowiedni czas na wybory samorządowe w Libii? "] [ Archiwum z20 kwietnia 2019] , Na Instytucie Międzynarodowych Studiów Politycznych ,13 grudnia 2018 r.(dostęp 21 kwietnia 2019 )
-
„ Serraj wschodnią potępia tłumienie wybranych burmistrzów ” [ „Serraj potępia zastępowanie wybranych burmistrzów”] [ archiwum du20 kwietnia 2019] , Libia Herald ,3 października 2016(dostęp 20 kwietnia 2019 )
-
(en) Kim Sengupta , „ libijski deputowany i działacz na rzecz praw człowieka, odciągnięty przez zamaskowanych bandytów po krytyce watażki: „Nie przekraczaj linii armii ” [„Libijski deputowany i działacz na rzecz praw człowieka porwany przez uzbrojonych i zakapturzonych mężczyzn po skrytykowaniu watażka: „Nie pchaj armii” ”] [ archiwum z14 listopada 2019 r.] , Niezależni ,29 lipca 2019 r.(dostęp 14 listopada 2019 )
-
(w) Tim Lister i Nada Baszirem , " jeden Ona na z najbardziej znanych kobiet polityków w swoim kraju. Kilka dni temu została uprowadzona ze swojego domu ” [„ Jest jedną z najsłynniejszych polityków w swoim kraju. Kilka dni temu została uprowadzona z domu ”] [ archiwum z22 lipca 2019 r.] , CNN ,20 lipca 2019 r.(dostęp 22 lipca 2019 )
-
(in) „ Trzy miesiące partnera po porwaniu MP Sergewa, UNSMIL zaproszeń do jej natychmiastowego i uwalnia wszystkich ofiar wymuszonych zaginięć w Libii ” [ „Trzy miesiące po usunięciu Sergewa MP UNSMIL żądać jego zwolnienie natychmiastowe jako jak również wszystkich ofiar zaginięć w Libii ”] [ archiwum of8 listopada 2019 r.] , na MANUL ,17 października 2019 r.(dostęp 8 listopada 2019 )
-
„ Libia: Oficer poszukiwany przez poddanie się ICC ” , w BBC Africa (dostęp 8 lutego 2018 r. )
-
Biuro Prokuratora , „ Piętnasty raport prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego dla Rady Bezpieczeństwa ONZ na podstawie rezolucji RB ONZ 1970 (2011) ” [„Piętnasty raport prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego dla Rady Bezpieczeństwa ONZ w ramach RCSONU 1970 (2011) ”] [ archiwum z14 kwietnia 2019 r.] , Międzynarodowy Trybunał Karny ,9 maja 2018(dostęp 9 kwietnia 2019 )
-
" ICC-01 / 11-01 / 17: Prokurator v. Mahmoud Mustafa Busayf Al-Werfalli Nakaz aresztowania ” [„ ICC-01/11-01/17: Prokurator v. Mahmoud Mustafa Busayf Al-Werfalli nakaz aresztowania ”] [ archiwum15 kwietnia 2019 r.] , Międzynarodowy Trybunał Karny ,15 sierpnia 2017 r.(dostęp 16 sierpnia 2017 )
-
Thierry Portes, „ Libia: paryskie zwycięstwo generała Haftara ” , Le Figaro ,26 lipca 2017(dostęp na 1 st listopada 2019 )
-
AFP, „ w Libii, pat wojskowych i walka o wpływy obcych ” , L'Express ,3 maja 2019
-
„ Informacje o różnych milicjach obecnych w Bengazi ”, nota Ofpra ,styczeń 2016( przeczytaj online )
-
(en) „ Libia: siły Haftara przejmują kontrolę nad cytadelą Sabha ” , Asharq Al-Awsat ,26 stycznia 2019( przeczytaj online )
-
Matteo Puxton, „ W Libii Państwo Islamskie wykorzystuje ofensywę marszałka Haftara na Trypolis ”, France Soir ,30 kwietnia 2019( przeczytaj online )
-
(en) Jamal Adel, „ Południowi Libijczycy rozprawiają się z falą przestępczości przez czadyjskie milicje ” , Libya Herald ,15 października 2018 r.( przeczytaj online )
-
(en) Sami Zaptia, „ Hafter rozpoczyna kampanię wojskową w basenie Murzuq na południu ” , Libya Herald ,24 października 2018 r.( przeczytaj online )
-
(w) Wolfram Lacher, „ KTO WALCZY W TRIPOLI Z KOGO? : Jak wojna domowa 2019 zmienia krajobraz wojskowy Libii ” , dokument informacyjny SANA ,sierpień 2019( przeczytaj online )
-
(w) " Trzecia Siła: Misratan Milicja w Południowej Libii " , Libia Security Monitor ,5 listopada 2015 r.( przeczytaj online , konsultacja 21 stycznia 2019 r. ).
-
Guma el-Gamaty , „ milicji i najemnicy Army Haftar w Libii ” [ archiwum9 listopada 2019 r.] , Oko Bliskiego Wschodu ,7 listopada 2019 r.(dostęp 9 listopada 2019 )
-
„ 1000 sudańskich milicjantów przybywa do Libii ” [ archiwum z26 lipca 2019] , Radio Dabanga ,25 lipca 2019(dostęp 26 lipca 2019 )
-
(w) Andrew McGregor, „ Salafici, najemnicy i porywacze ciał: wojna o południe Libii ” [ „Salafiści, najemnicy i porywacze: wojna o południową Libię”], Terrorism Monitor , t. 16 N O 7,6 kwietnia 2018( przeczytaj online , skonsultowano 18 stycznia 2019 r. ).