Anselm Hüttenbrenner

Kluczowe dane

Narodziny	13 października 1794 Graz , Księstwo Styrii
Śmierć	5 czerwca 1868(w 73) Ober Andritz , Austro-Węgry
Lokalizacje mieszkalne	Austro-Węgry
Podstawowa działalność	Kompozytor
Styl	Romantyczna muzyka z epoki
Dodatkowe zajęcia	Krytyk muzyczny
Współpraca	Franz Schubert
Mistrzowie	Antonio Salieri

Anselm Hüttenbrenner , urodzony dnia13 października 1794w Grazu i zmarł dalej5 czerwca 1868w Ober Andritz w Austrii jest kompozytorem okresu romantyzmu i austriackim krytykiem muzycznym .

Biografia

Hüttenbrenner otrzymał naukę gry na fortepianie i organach w szkole w Grazu . Wciąż studiując prawo w Grazu i Wiedniu, które miał z powodzeniem ukończyć, w 1815 r. Został uczniem w Wiedniu u Antonia Salieri , u którego studiował śpiew i kompozycję . U Salieriego poznał też Franza Schuberta , z którym wkrótce związała go serdeczna przyjaźń iz którym kilkakrotnie wystąpił publicznie. W 1821 r. Wrócił do Grazu, gdzie, obecnie żonaty z Elise von Pichler, pracował jako kompozytor i krytyk muzyczny. Od 1824 do 1839 był dyrektorem Towarzystwa Muzycznego Styrii (de) w Grazu. Po śmierci żony osiadł w 1852 r. W Radkersburgu i mieszkał częściowo w Dolnej Styrii , zwłaszcza w Pettau , Marburgu i Cilli , a także w Ober Andritz koło Grazu. Ostatnie piętnaście lat spędził w spokoju emerytury, pogrążony w mistycznych i teologicznych rozważaniach, ciesząc się bliską przyjaźnią z mistykiem Jakobem Lorberem, którego uważał za dostarczenie mu monumentalnego i nieznanego objawienia.

Hüttenbrenner interesuje się historią muzyki, ponieważ był świadkiem śmierci Ludwiga van Beethovena i musiał zamknąć oczy. Do 1865 r. Posiadał również oryginalną partyturę niedokończonej Symfonii Schuberta , której dotąd nie można było poznać. Według korespondencji braci Hüttenbrenner, Franz Schubert przekazał rękopis Josefowi Hüttenbrennerowi, który przekaże go swojemu bratu Anzelmowi, być może w podziękowaniu za przyjęcie go jako honorowego członka Towarzystwa Muzycznego Styrii.

Jego Requiem c -moll wykonano na mszy żałobnej z okazji śmierci Salieriego ( 1825 ), Beethovena ( 1827 ) i Schuberta ( 1828 ).

W rodzinie Hüttenbrennerów wspomnimy także o bracie Anzelma, Josephem Vinzenz (1796-1873), tymczasowym burmistrzu Grazu Andreasie (1797-1869) i Heinrichu (1799-1830), którzy mieli literackie ambicje. Tylko jego dwaj starsi bracia mieli bliskie stosunki z Schubertem, Anselm był obok Franza Lachnera , Ignaza Aßmayera (de) i Benedikta Randhartingera (de) jednym z niewielu znanych mu kompozytorów. Józef, który przeciwnie, nigdy nie znał kręgu Schuberta, z mniejszym lub większym powodzeniem wykonywał funkcje sekretarza, kopiował prace i świadczył drobne usługi. Miałby ambicję pisania artykułów na temat Schuberta, ale ówczesne publikacje je ignorowały.

Grafika

Większość dzieł Hüttenbrennera, z których część zaginęła, pozostała w rodzinie jego potomków. Od 2007 roku znajduje się w bibliotece Uniwersytetu Muzyki i Sztuki Dramatycznej w Grazu, gdzie można zapoznać się z tytułami katalogu internetowego. Utwory te są bardzo melodyjne, nieco liryczne, w niektórych przypadkach zbliżone do muzycznego idiomu Carla Marii von Webera . Analiza pracy Hüttenbrennera wciąż trwa. To wymaga :

27 dzieł sakralnych, w tym 6 mszy , 3 requiem
4 opery , w tym Lenore i Oedip zu Colonos , całkowicie zachowane
258 piosenek :
- Hüttenbrenner, Anselme: lieder na głos solowy z towarzyszeniem fortepianu: vol. 1 , pod redakcją Ulfa Bästleina (de) , Alice i Michaela Aschauerów, 2008, Accolade Musikverlag (www.accolade.de): ACC.1209a
- Hüttenbrenner, Anselme: lieder na głos solowy z towarzyszeniem fortepianu: vol. 2 , pod redakcją Ulfa Bästleina, Alice i Michaela Aschauerów, 2008, Accolade Musikverlag (www.accolade.de): ACC.1209b
133 kwartety na głosy męskie
159 chórów męskich
20 utworów na orkiestrę, w tym 2 symfonie
13 utworów kameralnych, w tym 2 kwartety smyczkowe i 1 kwintet smyczkowy
60 utworów na fortepian
23 utwory na fortepian na 4 ręce
8 adaptacji

Załączniki

Bibliografia

Po niemiecku

Dieter Glawischnig (de) : Anselm Hüttenbrenner 1794–1868, sein musikalisches Schaffen , ADEVA, Graz, 1969
TG Waidelich: Joseph Hüttenbrenners Entwurf eines Aufsatzes mit der ersten biographischen Skizze Schuberts (1823) und zwei Fragmente seines ungedruckten Schubert-Nachrufs (1828). , w: Schubert: Perspektiven 1 (2001), s. 37–73.
Michael Aschauer: Die Klaviersonaten Anselm Hüttenbrenners und ihr stilistischer Kontext. , w: Schubert: Perspektiven 1 (2001), s. 154–189.
Michael Kube: „… lieber in Grätz der Erste, als in Wien der zweyte”. Zu den Streichquartetten von Anselm Hüttenbrenner. , w: W. Aderhold, M. Kube, W. Litschauer: Schubert und das Biedermeier […] Festschrift für Walther Dürr (de) zum 70. Geburtstag. Kassel 2002, s. 147-159.
Manfred Tillmanns: Anselm Hüttenbrenner (1794-1868). Das von Gottes Führungen zeugende Leben eines Suchenden , Lorber-Verlag, Bietigheim-Bissingen 2002, ( ISBN 3-87495-608-3 )
Hüttenbrenner Anselm , w: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 (ÖBL). Band 3, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Wien 1965, s. 6.
Othmar Wessely: Hüttenbrenner, Anselm , w: Neue Deutsche Biography (NDB). Band 9, Duncker & Humblot, Berlin 1972, s. 747.
Anton Schlossar: Hüttenbrenner, Anselm , w: Allgemeine Deutsche Biography (ADB). Band 50, Duncker & Humblot, Lipsk 1905, s. 523–525.
Hüttenbrenner, Anselm , w: Constantin von Wurzbach Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich , 9. Band, Wien 1863.
Hüttenbrenner, Anselm w Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich , vol. 9, str. 406 przez Constantin von Wurzbach

Po angielsku Po francusku

Uwagi i odniesienia

Wioska na północ od Grazu, a teraz dołączona do niej
Brigitte Massin , Franz Schubert , Fayard, Paryż, 1993. Pierwsza część: 1822.

Linki zewnętrzne

Źródło

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Anselm Hüttenbrenner ” ( zobacz listę autorów ) .