Anolis

Anolis Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Mops Anolis Klasyfikacja według ReptileDB
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Sub-embr. Kręgowce
Klasa Gady
Podklasa Lepidosauria
Zamówienie Squamata
Zamówienie podrzędne Sauria
Infra-order Iguania

Rodzina

Dactyloidae
Fitzinger , 1843

Uprzejmy

Anolis
Daudin , 1802

Synonimy

Anolis , przedstawiciel tylko z rodziną z Dactyloidae , to rodzaj z jaszczurki .

Wyznań

Charakterystyka

Wiele gatunków ma pod palcami - podobnie jak gekony - szczeciny , co pozwala im być bardzo dobrymi wspinaczami. Mają wydłużony kształt, z ogonem sięgającym co najmniej jednej trzeciej całkowitej długości. Mają wydłużoną głowę, ogólnie dość spiczastą kufę i wyłupiaste oczy.

Niektóre gatunki, takie jak kameleony, mają oczy o niezależnej mobilności. Niektóre mogą również zmieniać kolor w zależności od różnych parametrów, takich jak nastrój, warunki zewnętrzne, okres, chociaż mniej dramatycznie niż większość kameleonów.

Samce mają zazwyczaj czerwone podgardle , które wykorzystują, aby zaimponować innym samcom (są zwierzętami terytorialnymi) i uwieść samice.

W zależności od gatunku Anolis masa tych gadów waha się od 3 do 30  g . Długość ich skoków również się zmienia, od około 30 do 60  cm .

Ekologia i zachowanie

jedzenie

Są to jaszczurki dzienne, głównie nadrzewne, które zjadają głównie owady, chociaż kilka gatunków również zjada owoce.

Siedlisko i dystrybucja

Ponad 400 gatunków tego rodzaju występuje w południowo - wschodniej Ameryce Północnej , Ameryce Środkowej , Indiach Zachodnich i północnej Ameryce Południowej .

Klasyfikacja

Lista gatunków

Według Reptarium Reptile Database (28 marca 2020 r.)  :

Taksonomia

Wcześniej należał do rodziny Polychrotidae , a obecnie do Dactyloidae .

Z prawie 400 różnymi gatunkami, Anolis jest najbogatszym gatunkiem owodniowców . W wyniku przeglądu została zredukowana do około 50 gatunków, a następnie przywrócona jako wyjątkowy rodzaj w swojej rodzinie przez Stevena Poe w 2013 roku.

Publikacje oryginalne

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Reptarium Reptile Database , konsultowany podczas aktualizacji łącza zewnętrznego
  2. (en) Toro, Herrel & Irschick, 2004: Ewolucja junmping performance u jaszczurek z Karaibów Anolis: Rozwiązania biomechanicznych kompromisów The American Nauralist, vol.  163 N O  6 s.  844-856 [ (nie)  przeczytaj online ]
  3. Reptarium Reptile Database , dostęp 28 marca 2020 r
  4. Townsend, Mulcahy, Noonan, Sites, Kuczynski, Wiens i Reeder, 2011: Filogeneza jaszczurek iguanian wywnioskowana na podstawie 29 loci jądrowych oraz porównanie podejść połączonych i podejść do drzew gatunków dla starożytnego, szybkiego promieniowania. Filogenetyka molekularna i ewolucja, tom.  61 N O  2, str.  363–380
  5. Nicholson, Crother, Guyer & Savage, 2012: Nadszedł czas na nową klasyfikację anoli (Squamata: Dactyloidae). Zootaxa, n O  3477, str.  1-108 ( pełna treść )
  6. Poe, 2013: 1986 Redux: Nowe rodzaje anoli (Squamata: Dactyloidae) są nieuzasadnione . Zootaxa, n O  3626, str.  295-299 ( pełna treść )