Anne-Marie Lizin

Funkcje
Anne-Marie Lizin
Anne-Marie Lizin w Senacie, 11 marca 2005 r..
32 th Senatu belgijskiego
20 lipca 2004 r. - 12 lipca 2007 r. ( 2 lata, 11 miesięcy i 22 dni )
Poprzednik	Armand De Decker
Następca	Armand De Decker
Biografia
Imię i nazwisko	Anne-Marie Vanderspeeten
Data urodzenia	5 stycznia 1949
Miejsce urodzenia	Huy ( Belgia )
Data śmierci	17 października 2015
Miejsce śmierci	Huy ( Belgia )
Narodowość	belgijski
Partia polityczna	Partia Socjalistyczna (do 2009)

Anne-Marie Lizin ( legalnie Vanderspeeten , w życiu publicznym używa nazwiska swojego męża Michela Lizin ) jest belgijskim politykiem , urodzonym 5 stycznia 1949w Huy i zmarł dnia17 października 2015w Huy . Jest autorką projektów legislacyjnych dotyczących energetyki jądrowej , prywatnych milicji, bezpieczeństwa osobistego oraz praw cudzoziemców.

Kariera polityczna

Miejski radny z Ben-Ahin i Alderman od 1970 do 1976 roku.
Poseł do Parlamentu Europejskiego od 1979 do 1988
sekretarz stanu do spraw europejskich rządu belgijskiego od 1988 do 1992 r.
Przedstawiciel rządu belgijskiego do Rady Ministrów z Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej
Poseł federalny od 1991 do 1995 r.
Członek Zgromadzenia Parlamentarnego Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie . Powołany na Przewodniczącego Grupy Socjalistycznej wMarzec 2006 i przewodniczący III komisji na sesji parlamentarnej OBWE lipiec 2006
Senator od 1995 do6 maja 2010
Prezydent z Senatu zlipiec 2004 w lipiec 2007. Zauważ, że jest pierwszą kobietą, która została prezydentem Senatu.
Burmistrz Miasta Huy od 1983 do23 marca 2009
Kwestor Senatu, 12 lipca 2007 w 29 stycznia 2009
Autor ustawy penalizującej przemoc między małżonkami.
Członek Komisji Śledczej ds. Ludobójstwa w Rwandzie.
Członek komisji śledczej ds. handlu ludźmi (izba 1995).

Podczas belgijskich federalnych wyborów parlamentarnych w 2007 r. Anne-Marie Lizin była szefową listy PS w Senacie i uzyskała 148 927 głosów, drugi wynik francuskojęzycznego kolegium elektorów za liberalnym Louisem Michelem, ale bardzo wyraźnie poniżej 442 537 głosów zdobyty przez Elio Di Rupo , przewodniczącego Partii Socjalistycznej i szefa listy Senatu PS podczas belgijskich federalnych wyborów parlamentarnych w 2003 roku .
Po klęsce socjalistów musi odejść,12 lipca 2007, prezydentury Senatu na rzecz liberalnego Armanda De Deckera .

Pod naciskiem śledztwa walońskiego parlamentu wyjechała, 16 lutego 2009, pełni funkcję burmistrza, ale zapowiada swój „powrót” na wybory w 2012 roku.

Feminista

Założycielem organizacji non-profit o nazwie Terre des Femmes , Anne-Marie Lizin promuje projekt przedłużenia o azyl polityczny do ofiar prześladowań ze względu na płeć.

Anne-Marie Lizin przewodniczyła Radzie Kobiet Frankofońskich w latach 1996-2002 i od tego czasu przewodniczyła Komisji Walońskiej CFFB.

Jest współzałożycielką stowarzyszenia Atlanta +, które prowadzi kampanię w szczególności na rzecz poszanowania karty olimpijskiej w odniesieniu do zawodniczek (np. nie żeglarstwa).

Na poziomie międzynarodowym

Przewodnicząca belgijskiej delegacji do OBWE w kadencji 2003-2007, była także przewodniczącą Komisji Praw Człowieka Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE . W związku z tym jest odpowiedzialny za:grudzień 2005 w lipiec 2008, przez Przewodniczącą Zgromadzenia Plenarnego OBWE w sprawie zbadania amerykańskiego więzienia w Guantanamo , które odwiedzi wMarzec 2006, czerwiec 2007 i Marzec 2008.

Wywiad przeprowadził RTBF (wiadomości telewizyjne,9 grudnia 2005) podczas swojej misji w Guantanamo mówiła o „Belgach w cudzysłowie” o dwóch obywatelach Belgii, którzy byli tam przetrzymywani, co wywołało wiele reakcji w „allochtonicznej” wspólnocie. Uwagi te będą krytykowane przez MRAX ( Ruch przeciwko rasizmowi, antysemityzmowi i ksenofobii ) oraz przez Amnesty International, która ubolewa nad swoimi oświadczeniami na temat warunków przetrzymywania, przesłuchań i „jasności” odpowiedzi udzielonych przez strażników. Różne inne artykuły prasowe przyglądają się jego relacjom i informują o postępach prawnych. Anne-Marie Lizin opublikowała książkę o Guantanamo wMarzec 2008( Misja Guantanamo: tajne negocjacje w celu opróżnienia więzienia , wydanie Perrin).

Pod koniec 2007 roku była częścią misji obserwacyjnej OBWE podczas rosyjskich wyborów i oceniła, że wybory przebiegły bez problemu i spotkała się w Paryżu z Muammarem Kadhafim .

Od lipiec 2007, Anne-Marie Lizin jest wiceprzewodniczącą AP OBWE.

W latach 2003-2015 wykładała funkcjonowanie organizacji międzynarodowych w Instytucie Studiów Politycznych w Paryżu .

W 2009 roku objęła stanowisko w Senacie opowiadające się za podejściem Russell Tribunal do Palestyny .

Krytyka, kontrowersje i potępienia

Anne-Marie Lizin była potężną osobowością PS, z której została wykluczona na początku 2009 roku i regularnie poddawana jest krytyce związanej z poczynaniami, jakie podejmowała, gdy była u władzy w Huy.

Krytyka ta krystalizuje się w Huy , mieście, którym kierowała przez dwadzieścia sześć lat, w 2006 roku musiała zawrzeć sojusz z MR . Polityczna opozycja Huya oskarżyła Anne-Marie Lizin o naruszanie wolności publicznych za zakaz wstępu do izby rady gminnej do prasy radiowej i telewizyjnej podczas posiedzenia rady gminnej bez rozstrzygnięcia sądowego. Niektórzy dziennikarze twierdzą, że ta swoboda w sprawowaniu rad gminnych pozwoliłaby na blokowanie i nakładanie kagańców, a nawet obelgi, opozycji.

Tak zwana afera Parc des Récollets w 2005 roku niewątpliwie nie pozostaje bez związku z utratą absolutnej większości PS w 2006 roku: podczas gdy rozwój parku był przedmiotem lokalnych konsultacji społecznych, Anne-Marie Lizin ogłosiła, że Opcja popierana przez 95% głosujących, czyli zielona przestrzeń, nie byłaby stosowana ze względu na niską frekwencję (27%), ponieważ oszacowała, że 73% obywateli, którzy nie głosowali, w sposób dorozumiany poparło projekt nieruchomości, który miał swoją przychylność. Dopiero decyzja władz regionalnych ostatecznie wstrzymała projekt.

W tym samym roku pismo wysłane do sędziego, aby wesprzeć mieszkańca Huy w sprawie o opiekę nad dzieckiem, podpisane ze wzmianką Bourgmestre – Przewodniczący Senatu , naruszało podział władzy. Przeprosi za to Senat. Już wcześniej pani Lizin napisała do sędziego śledczego w Brukseli, który badał sprawę napaści, pobicia i nękania.

Również został podniesiony w 2007 roku interwencja w folderze działań społecznych, gdzie M mi Lizin wysłał na prywatny adres z magistratu Huy regresu wykluczonego pani CPAS z Huy , odwoławczego, który został następnie przekazany przez sędziego w Sądzie Pracy, tylko kompetentnych w tej sprawie. Według urzędu burmistrza był to błąd w kodowaniu; w wykazie usunięto adres prywatny i niezawodowy;

Krytycy mnożone w takim stopniu, jak również incydentów i oskarżeń , że niektóre rozmowy Spośród systemu LIZIN .

Na początku 2008 roku uwagę mediów przykuła sprawa: udział pani Lizin w federalnej kampanii wyborczej pani Lizin w godzinach pracy w 2007 roku . Fakty nie zostały podane do wiadomości sekretarza gminy. W raporcie stwierdza następnie, że 5 pracowników zapomniało wziąć wolne, ale uwagę prasy zwraca fakt, że oskarżenia pochodzą od socjalistycznej radnej Micheline Toussaint, a najbardziej zajadła krytyka pochodzi od członków PS, podczas gdy Anne-Marie Lizin kontratakowała i złożyła skargę na dziennikarza z RTBF, a następnie dwóch pracowników miasta Huy. Odpowiedzialność za M me Lizin w przypadku znanej jako ulotki wyborcze ostatecznie politycznie odrzucona przez Ministra Spraw Wewnętrznych Walonii Philippe Courard (PS), który rządził wMarzec 2008w parlamencie walońskim po interpelacji posłów liberalnych, centrowych i ekologów. Ten ostatni przekazał jednak sprawę do wymiaru sprawiedliwości, który objął je dochodzeniem w zakresie, w jakim istnieją domniemania fałszerstwa i wykorzystania fałszerstwa. Minister Courard ubolewał nad zarządzaniem personelem w mieście Hutois i zganił praktyki z innej epoki naznaczonej wielkim amatorstwem .

Wreszcie, w związku z defraudacją i nadużyciem aktywów korporacyjnych w Centre Hospitalier Régional de Huy (CHRH), PS zwraca się do Komisji Rewizyjnej o wysłuchanie senator i burmistrz Huy, Anne-Marie Lizin. 27 stycznia 2009, Anne-Marie Lizin została zawieszona w członkostwie w Partii Socjalistycznej przez centralny komitet partii, a parlament Walonii przeprowadził dochodzenie dyscyplinarne w sprawie czynów Madame Lizin, które groziły odwołaniem z funkcji burmistrza. Następnie ogłasza, że16 lutego, jego zamiar rezygnacji z funkcji burmistrza, co kładzie kres dochodzeniu dyscyplinarnemu, ale zapowiada jego „powrót” na wybory w 2012 roku.

23 marca 2009, Micheline Toussaint-Richardeau (PS), z którą była w otwartym konflikcie od ponad roku, oficjalnie zastępuje Anne-Marie Lizin i zostaje burmistrzem Huy. Anne-Marie Lizin pozostaje jednak radną gminy i nadal animuje lokalne życie polityczne poprzez takie lub inne kontrowersje lub incydenty.

18 sierpnia 2009, Anne-Marie Lizin wjechała i pchnęła samochód swojej rywalki politycznej i nowego burmistrza Huy, Micheline Toussaint , który był jednak zaparkowany w miejscu zarezerwowanym dla burmistrza .

3 grudnia 2008, doznała zawału serca w Helsinkach, gdzie brała udział w pracach Biura OBWE , którego była wiceprzewodniczącą zgromadzenia. Zrezygnowała dnia16 lutego 2009podążając za otaczającymi ją podejrzeniami o malwersacje, za radą lekarzy i pod naciskiem męża, zapowiada jednak, że będzie ubiegać się o reelekcję w kolejnych wyborach samorządowych w 2012 roku . 20 kwietnia 2012, Anne-Marie Lizin została skierowana do sądu karnego przez izbę rady miasta Huy za fałszerstwo i bezprawne zainteresowanie za rozprowadzanie ulotek z podobizną Anne-Marie Lizin przez pracowników miejskich miasta Huy w godzinach pracy, w widok federalnej kampanii wyborczej 2007; była wtedy szefem listy senackiej. 29 listopada 2013 r.Anne-Marie Lizin została uznana za winną zainteresowania i skazana na 1 rok pozbawienia wolności w zawieszeniu oraz grzywnę w wysokości 1000 euro i pięć lat zakazu startów. 5 marca 2015 r.Sąd Apelacyjny w Liège potwierdził ten wyrok i skazał ją na jeden rok pozbawienia wolności w zawieszeniu, grzywnę w wysokości 1100 euro i pięć lat dyskwalifikacji. Tego samego dnia zainteresowana osoba zgłosiła zamiar odwołania się do Sądu Najwyższego i oświadczyła, że padła „ofiarą błędu sądowego”.

Różnica

26 września 2005Ambasador Francji odznacza Anne-Marie Lizin insygniami Kawalera Orderu Legii Honorowej .

Orientacja filozoficzna

Anne-Marie Lizin jest częścią belgijskiej masonerii .

Śmierć

7 października 2015, Anne-Marie Lizin zostaje przewieziona do szpitala w Paryżu. 12 października, została przeniesiona do Huy, gdzie zmarła kilka dni później, dnia 17 października.

Publikacje

1982 „Bezpieczeństwo nuklearne” (Institut Émile Vandervelde )
1982 „Dziesięć kobiet, które oznaczały swój czas” (red. Pracy)
1983 „Kobiety Europy i Trzeciego Świata, jaka solidarność” (red. Nathan Pracy)
1987 „Lewica wobec neoliberalnych złudzeń” (wyd. Labor)
1987 „ Émilienne Brunfaut ” (archiwum Walonii)
1990 „Jutro, socjaldemokracja” , przedmowa Willy Brandt (red. Labour)
1997 „Kobiety, pokój i rozwój na Morzu Śródziemnym” (red. Luc Pire), w języku francuskim i przetłumaczone na arabski
2001 „Równość obiektywna – wywiad” (red. Luc Pire)
2004 „Za zasłoną” (red. Luc Pire)
2006 „Gazprom” (wyd. Luc Pire)
2007 „Kosowo, nieunikniona niepodległość” (red. Luc Pire)
2008 „Misja Guantanamo: tajne negocjacje w celu opróżnienia więzienia” (wyd. Perrin)

W 2008 roku opublikowano książkę fotograficzną podpisaną przez Thierry'ego Delgaaudinne'a, która ilustruje Anne-Marie Lizin oraz wiele krajowych i międzynarodowych spotkań, które Anne-Marie Lizin miała okazję odbyć podczas swojej prezydencji w Senacie. Ta książka, zatytułowana Trépidante Présidence, jest sprzedawana na rzecz akcji humanitarnej w Afryce.

Uwagi i referencje

Anne-Marie Lizin zmarła , La Libre Belgique , 17 października 2015 r.
„ Oficjalna strona Senatu Belgii ” , na senat.be .
Strona internetowa belgijskiego dziennika Le Jour , 24 marca 2009 r.
" Żegnaj Anne-Marie, będziemy za tobą tęsknić " , na wallonie.org ,19 października 2015(dostęp 16 marca 2018 r . ) .
w: Ligue du Droit International des Femmes en abrégé (LDIF), bojowe stowarzyszenie Ruchu Wyzwolenia Kobiet, którego pierwszą przewodniczącą była Simone de Beauvoir .
List otwarty dotyczący „Belgijczyków w cudzysłowie”... Strona internetowa firmy MRAX , 27 grudnia 2005 r.
GUANTANAMO – Blinders of Madame Lizin, strona Amnesty International Belgium , 26 marca 2006. Zobacz także stronę OBWE dotyczącą wizyt w Guantanamo.
Zobacz ten artykuł .
Zobacz ten artykuł .
DHC: Honorowe Osobowości, Wartości do Obrony w Wolnym Duchu , styczeń 2006.
Sprawozdanie z posiedzeń Senatu Belgii. Pisemne pytanie nr 4-3287 od Anne-Marie Lizin (niezależnej) z dnia 27 marca 2009 r. do Wicepremiera i Ministra Spraw Zagranicznych: SENAAT Schriftelijke commerciale nr. 4-3287 - SENAT Pisemne pytanie nr 4-3287 .
Zobacz w szczególności Le Vif , 11 stycznia 2008.
Skarga przeciwko Anne-Marie Lizin , La Libre Belgique , 26 sierpnia 2005 r.
Instrukcja „Lizin” powierzona sędziemu z Liège , La Libre Belgique , 24 listopada 2005 r.
Partia cywilna Ph. Charpentier przeciwko AM Lizin , La Libre Belgique , 11 maja 2006.
Le Vif , 11 stycznia 2008 i Les casseroles de Huy for Dummies , Le Soir , 6 marca 2008.
Artykuł A. de Gottal, kandydat w wyborach samorządowych 2006 , Konsekwencje wyborcze , RTBF, 20 czerwca 2006, Smutna saga , La Libre Belgique , 10 lutego 2006 oraz Organizacja non-profit „Les Récollets” nie przebiera w słowach , La Libre Belgique , 10 lutego 2006 .
Lizin, bateria zapiekanek , Anne-Catherine Debast, Le Soir , 16 lutego 2009 r.
Recydywista Anne Marie Lizin (Jean-Claude Matgen) , La Libre Belgique , 17 marca 2005.
http://www.actu24.be/article/regions/huywaremme/infos/annemarie_lizin_a_remis_le_recours_au_juge/35279.aspx Le Jour , 6 września 2007 r.
http://www.dhnet.be/dhjournal/archives_det.phtml?id=746346 The Last Hour , 6 września 2007.
http://www.lalibre.be/article.phtml?id=10&subid=87&art_id=368448 La Libre Belgique , 6 września 2007 r.
Le Vif , 11 stycznia 2008 .
Opłaty zostały po raz pierwszy przeprowadzone przez wiadomościach telewizyjnych z RTBF z27 grudnia 2007 r..
Zobacz artykuły w La Libre i Le Soir .
Le Soir , 15 stycznia 2008 (" Raz-de-Marie w Huy! ").
Wywiad opublikowany w Le Soir 15 stycznia 2008 i La Libre Belgique 15 stycznia („ Dziennikarz RTBF wyznaczony przez Anne-Marie Lizin ”).
Zobacz Le Vif , 27 grudnia 2007 .
Patrz w szczególności [1] , RTBF Info, 4 czerwca 2008].
Zobacz w szczególności Le Jour , 18 marca 2008 .
Lizin rezygnuje i obiecuje wrócić , Le Soir , 16 lutego 2009.
Lizin zostaje inkrustowany na ceremonii i po powrocie wysyła raport z wydatków ; Bezczelna, Anne-Marie Lizin! .
Brak miejsca parkingowego dla Lizin ; Lizin wjechała w samochód nowego burmistrza Huy .
RTBF, 17 lutego 2009 https://www.rtbf.be/info/belgique/politique/demission-danne-marie-lizin-81133 .
Lizin odesłana do zakładu karnego .
„ Anne-Marie Lizin, winna afery z ulotkami, odwoła się ”, La Libre Belgique ,29 listopada 2013 r.( przeczytaj online ).
Anne-Marie Lizin skazana na rok więzienia w zawieszeniu i pięć lat dyskwalifikacji , La Libre Belgique, 5 marca 2015 r.
Skazana Anne-Marie Lizin pójdzie do kasacji: „Wykonam swój mandat” , La Libre Belgique, 5 marca 2015 r.
Skazana Anne-Marie Lizin mówi, że jest „ofiarą pomyłki sądowej” , Le Soir, 5 marca 2015 r.
Zobacz dekoracje M mi Anne-Marie Lizin, przewodniczący Senatu, strona Ambasady Francji 26/09/05 .
Isabelle Philippon " Freemasons i moc: prawdziwy i fałszywy " Le Vif / L'Express , n o 2955,22 lutego 2008.
Hortense Nicolet , „ Anne-Marie Lizin, obrończyni bez granic praw kobiet, nie żyje ” , o Madame Figaro ,20 października 2015(dostęp 24 stycznia 2021 )
" Anne-Marie Lizin nie żyje ", wolna ,17 października 2015( przeczytaj online , skonsultowano 2 stycznia 2017 r. )