| Wyjście | 17 września 1962 |
|---|---|
| Zakwaterowany | Muscle Shoals Studios , Alabama |
| Trwanie | 2:48 |
| Uprzejmy | Rytm i Blues |
| Format | 45 obr / min |
| Autor | Arthur Alexander |
| Etykieta | Dot Records |
| Zaszeregowanie | Nr 68 |
Anna (Go to Him) to piosenkaArthura Alexandra, która zostaławydana jako singiel17 września 1962I który w swoim wydaniu uplasował się na 68. miejscu na listach przebojów w USA . To soulowa ballada, w której piosenkarka postanawia wypuścić swoją dziewczynę, aby znalazła mężczyznę, z którym uważa, że jest szczęśliwsza.
Najbardziej znaną okładką jest ta, którą Beatlesi nagrali na początku 1963 roku na swój debiutancki album Please Please Me . Wraz z albumem jest na szczycie sprzedaży przez ponad sześć miesięcy i dlatego staje się lepiej znany niż wersja oryginalna. Wykonano również inne, mniej godne uwagi covery.
Arthur Alexander skomponował i nagrał Anna (Go to Him) w 1962 roku. Jest to spacer, na którym piosenkarz wyjaśnia dziewczynie, którą kocha, Annie, że skoro uważa, że inny mężczyzna kocha ją bardziej niż on, zostawia ją wolną. Jego desperacja przebija jednak przez mostek piosenki, w której piosenkarz wyjaśnia, że przez całe życie szukał kogoś, kto kocha go tak, jak kocha samą Annę. W swojej wersji Aleksander śpiewa smutnym i nieśmiałym głosem, przy akompaniamencie fortepianu i instrumentów smyczkowych.
Chociaż piosenka śpiewana przez Alexandra była mniej znana niż jej cover zespołu The Beatles , odniosła pewien sukces, gdy została wydana. To rzeczywiście jest opublikowane jako singiel. W Stanach Zjednoczonych, to plasuje się w 68 th pozycji Billboard Hot 100 i 10 th w rankingu R'n'B . Krytycznie, jest również dobrze przyjęty: Richie Unterberger z AllMusic wyjaśnia, że „ Anna była jedną z pierwszych wielkich ballad soulowych ” .
| Wyjście |
22 marca 1963 10 stycznia 1964 |
|---|---|
| Zakwaterowany |
11 lutego 1963 Abbey Road Studio 2 , Londyn |
| Trwanie | 2:54 |
| Uprzejmy | Ballada , rock |
| Tekściarz | Arthur Alexander |
| Producent | George Martin |
| Etykieta | Parlophone |
Proszę, proszę, utwory
Ta piosenka, mało znana w tamtym czasie, była ulubioną piosenką Lennona. George Harrison wyjaśnia w wywiadzie: „ Anna , autorstwa Arthura Alexandra, również była na albumie. Pamiętam, że miałem kilka jego albumów, a John zaśpiewał trzy lub cztery jego piosenki ” (w tym Soldier of Love i A Shot of Rhythm and Blues, które pojawiają się na nagraniach BBC ), Anna jest rzeczywiście szczególnie popularna wśród Johna Lennona . Ten cytuje go w szczególności w wywiadzie z 1980 roku, aby pokazać, że nie można go zamknąć w stereotypowym obrazie hard rockera w przeciwieństwie do czułego Paula McCartneya .
Na początku 1963 roku George Martin , producent grupy, i Brian Epstein , ich menadżer, planowali nagrać album z kilkoma ich klasykami wykonanymi na koncercie. Na planowanym albumie The Beatles mają już nagrane cztery piosenki na swoje single. Cztery oryginalne piosenki i sześć coverów wciąż mają zostać dodane . Te dziesięć piosenek nagranych jest tego samego dnia, plik11 lutego 1963, w studiach EMI w Londynie , podzielony na trzy sesje. Anna (Go to Him) jest boksowana podczas trzeciej sesji, pod koniec wieczoru. Wystarczą trzy ujęcia, by zadowolić grupę, która nagrywa piosenkę w warunkach zbliżonych do życia.
The Beatles odłożyli na bok instrumenty smyczkowe z oryginalnej wersji, zastąpione przez ich klasyczny zestaw gitar, basu i perkusji. W ten sposób partytura fortepianowa oryginalnej wersji została zastąpiona gitarą George'a Harrisona. John Lennon opiekuje się głównym wokalem, który według Richiego Unterbergera jest zabarwiony „torturowanym bólem”, jakiego nie miała pierwsza wersja. McCartney i Harrison akompaniują mu w chórkach, co skłania muzykologa Allana Pollacka do stwierdzenia, że dzięki tym harmoniom utwór wydaje się być skomponowany przez duet Lennon / McCartney . Podczas adaptacji piosenki Harrison dodaje: „Arthur Alexander użył bardzo oryginalnego schematu perkusji, który próbowaliśmy skopiować. Nie odnieśliśmy sukcesu, ale w końcu wymyśliliśmy coś całkiem dziwnego i równie oryginalnego. "
W mono i stereo mieszanki produkowane są przez George'a Martina i inżynierów Norman Smith i AB w Lincoln25 lutego 1963w Studio 1 na Abbey Road .
Tłumaczemi
Anna (Go to Him) pojawia się na trzecim miejscu po stronie A albumu Please Please Me , który ukaże się w Wielkiej Brytanii na22 marca 1963. Jest sukces, a album jest na szczycie list przebojów przez trzydzieści tygodni. W miarę zbliżania się premiery nowego albumu zespołu, With the Beatles , piosenka jest jedną z czterech ponownie wydanych na maksimie The Beatles (nr 1) .
W Stanach Zjednoczonych piosenka została wydana10 stycznia 1964przez wytwórnię Vee Jay na albumie Wprowadzenie ... The Beatles, a także na maxi Souvenir of Ich Wizyta w Ameryce na23 marcatego samego roku. Następnie pojawiła się ponownie pod wytwórnią Capitol w 1965 roku na albumie The Early Beatles .
Grupa nagrała również dwie wersje, które pojawią się w BBC w czerwcu i za rokSierpień 1963. Drugie wykonanie, nagrane dnia1 st August +1.963do emisji w Pop Go The Beatles 27. tego samego miesiąca, jest już dostępna na płycie On Air - Live At The BBC Volume 2 .
Etykieta Vee Jay Records w pewnym momencie uznać uwalniając Anna (iść do niego) jako jeden z pytaj mnie dlaczego ; w związku z tym bardzo ograniczona seria dysków testowych przeznaczonych dla disc jockeów spieszy się. Ale ostatecznie pomysł zostaje porzucony. Dziś na świecie zostały najwyraźniej tylko cztery egzemplarze. Jeden z nich został sprzedanyLipiec 2012za porządną sumę 35 000 dolarów . Najwyższe, jakie kiedykolwiek zaoferowano kolekcjonerowi Beatlesów.
Dzięki fenomenalnemu sukcesowi grupy i dużej sprzedaży ich płyt, piosenka w końcu stała się bardziej znana z wersji Beatlesów niż z wersji Alexandra .
Kilku artystów przejęło Annę, nie wiedząc o sukcesie Beatlesów. Wśród nich wokalista Moustique w 1963 r., George Martin w wersji instrumentalnej w 1966 r., Humble Pie w 1974 r. I Roger McGuinn w 1994 r.