André Lichtenberger
André Lichtenberger
André Lichtenberger w 1930
Podstawowe prace
Émile André Lichtenberger , ur29 listopada 1870w Strasburgu , zmarł dnia23 marca 1940w Paryżu , historyk specjalizujący się w socjalizmie , francuski eseista i powieściopisarz. Za życia stał się znany dzięki swoim książkom dla młodzieży, głównie Mon Petit Trott (1898) i jego suitom.
Biografia
André Lichtenberger urodził się, gdy Strasburg został właśnie zajęty przez wojska pruskie i krótko przed aneksją Alzacji i Lotaryngii w 1871 roku.
Wydaje się, że rodzina Lichtenbergerów opuściła Alzację, która stała się niemiecka dla Francji, ponieważ przebywała w Saint-Jean-de-Luz w 1872 roku. André Lichtenberger ma brata ( Henri Lichtenberger ) i siostrę (Jeanne Lichtenberger). W 1877 jego owdowiała matka osiadła na stałe w Kraju Basków, tak że André był najpierw uczniem Lycée de Bayonne. André Lichtenberger na zawsze pozostanie przywiązany do Kraju Basków, o którym napisał kilka książek; w biografii z 1924 r. wskazuje pod hasłem uprawiane sporty: „tenis ziemny , pelota baskijska ”.
Następnie studiował w Lycée Louis-le-Grand w Paryżu, a następnie studiował historię i geografię na Sorbonie , gdzie znalazł towarzysza uchodźcy ze Strasburga, Charlesa Andlera , studenta niemieckiego.
W 1891 roku zajął drugie miejsce w agregacji historii i geografii . W tym czasie został zreformowany z czynnej służby wojskowej ze względu na słabą konstytucję.
W 1895 roku obronił pracę dla lekarza listów na socjalizmu w XVIII -tego wieku . W tym samym roku poślubił pochodzącą z tego miasta Jeanne Sautereau w Boucau .
Od 1897 do lat 30. opublikował liczne prace z różnych dziedzin, od esejów politycznych po literaturę dla dzieci: to zresztą jego dwie powieści związane z postacią Trotta są obecnie najbardziej znane, przynajmniej w dziedzinie pokolenia urodzone przed 1980 rokiem.
W 1900 roku opublikował powieść historyczną, Śmierć Koryntu , która wywołuje koniec niezależności greckich miast w III th wieku pne. AD ; ale tematem leżącym u podstaw tej powieści jest poczucie dekadencji Francji. Tę pracę zauważył Paul Doumer po powrocie z Indochin w 1902 roku. Skontaktował się z André Lichtenbergerem, który został jego osobistym asystentem. W latach 1905-1906 był jego szefem sztabu jako prezes Izby Poselskiej. Oboje są również na początku publikacji L'Opinion , której André Lichtenberger był redaktorem naczelnym do 1913 roku.
Inną postacią, z którą jest związany, jest Gustave Hervé, który po 1916 roku zgadza się publikować swoje kroniki w swojej gazecie La Victoire , mimo sprzeciwu tez.
W czasie I wojny światowej współpracował kolejno z generałami Gallieni (gubernator wojskowy Paryża, zm. 1916), Lyautey (gubernator Maroka), następnie Gouraud (m.in. przy organizacji Legionu Polskiego).
Zmarł na krwotok mózgowy na kilka tygodni przed katastrofą w 1940 roku, której, mimo swojego pesymizmu, nigdy nie uważał za tak ekstremalny.
André Lichtenberger ma córkę Marguerite Lichtenberger (Daisy), która zostaje literatką i od 1870 r. broni pracy doktorskiej poświęconej pisarzom francuskim we współczesnym Egipcie, opublikowanej w 1934 r. Jest autorką książki poświęconej twórczości ojca. praca, Le Message d'André Lichtenberger , wydana w 1946. Wykonuje również tłumaczenia z angielskiego na francuski.
Legię Honorową otrzymał jako rycerz w 1903 jako literat, oficer w 1913, a następnie dowódca w 1932 po 30 latach służby we Francji jako zastępca dyrektora, a następnie dyrektor Muzeum Społecznego. Podczas Wystawy w Paryżu w 1900 r. był sekretarzem i sprawozdawcą Międzynarodowego Kongresu Prawnej Ochrony Pracowników, spotykając się w pomieszczeniach Muzeum Społecznego, które było zalążkiem wielu ustaw społecznych i stałych organizacji międzynarodowych.
Praca André Lichtenbergera
Jak stwierdzono w Encyclopédie Larousse w 1932 roku, Lichtenberger jest „zróżnicowanym, uczonym pisarzem, pełnym humoru psychologiem, pełnym wigoru i finezji”.
Trott
Mój mały Trott
Opublikowana w 1898 roku Mon petit Trott stanowiła źródło dyktand dla szkół podstawowych w latach 40. i 50., podobnie jak Poum, przygody małego chłopca autorstwa Paula i Victora Margueritte oraz Poil de carrotte autorstwa Julesa Renarda .
Trott, dziecko w wieku sześciu lub siedmiu lat, mieszka z matką, starą panną i gospodynią w willi w Nicei. Jego ojciec, oficer marynarki, był nieobecny przez bardzo długi czas. Opowieść przybiera formę serii anegdotycznych obrazów przedstawiających konfrontację Trotta z biedą, starością, chorobą lub śmiercią. Na końcu pojawia się bardziej romantyczny element: ojciec Trotta wraca i szybko między nim a żoną tworzy się bardzo napięta atmosfera, bez dokładnego wyjaśnienia przyczyny kłótni (ponieważ punkt widzenia to zawsze ten de Trott, który nie rozumie wszystkiego o świecie dorosłych, w szczególności o stosunkach między mężczyznami i kobietami), ale z pewnych poszlak zachowanych w czasie opowieści czytelnik domyśla się, że ojciec Trotta robi żonie wyrzuty za kokieterię i jazdę lekkim światłem. Trott wymusi, by tak rzec, ostateczne pojednanie.
Z wielką finezją psychologiczną, Mon Petit Trott to klasyka literatury dziecięcej, który wygrał Prix Montyon z Akademii Francuskiej .
Mała siostra Trotta
Opublikowana w 1898 roku książka dokładnie opisuje psychologię dziecka w rodzinie francuskiej wyższej klasy średniej. Otrzymał również Nagrodę Montyona od Akademii Francuskiej
Dokumenty na temat apartamentu Trott
Wśród dokumentów znalezionych po śmierci André Lichtenbergera znalazł się szkic Życia Trotta , w którym bohater po dość rozczarowującym życiu miał zginąć podczas I wojny światowej .
Nane
Seria 13 albumów, do których ilustrację powierzył Henry Morinowi . Każdy album pojawia się najpierw w gazecie La Semaine de Suzette (drugi semestr), a następnie w kolejnym roku w formacie albumowym.
W nawiasach poniżej rok wydania w formacie albumu:
- 1. Wakacje Nane (1924)
- 2. Nane i jej bestie (1925)
- 3. Panowanie Nane (1926)
- 4. Nane w Maroku (1927)
- 5. Policja Nane (1929)
- 6. Nane wśród akrobatów (1930)
- 7. Życie Nane i zamku (1931)
- 8. Matka chrzestna u Nane'a (1932)
- 9. Nane i jej córka (1933)
- 10. Nane w Yasminie (1934)
- 11. Nane robi filmy (1935)
- 12. Fortuna Nane (1936)
- 13. Nane w krainie przygody (1937)
Lista prac
Fabuła
-
Socjalizm w XVIII -tego wieku , teza, 1895
-
Socjalizm utopijny, studium o niektórych nieznanych prekursorach socjalizmu , Fernand Alcan, Paryż, 1898, 277 s.
-
Socjalizm i rewolucja francuska , 1898
-
Trzech krewnych wielkiego Condé: Abbe Bourdelot, Ojciec Talon, Ojciec Tixier , Paryż, 1909. We współpracy z Jeanem Lemoine. Montyon nagroda z Akademii Francuskiej w 1909)
-
Bugeaud , Paryż, Plon, 1931, zbiór „Wielkie postacie kolonialne”.
Testowanie
-
Wszyscy bohaterowie , Librairie des Annales politiques et littéraires , Paryż, 1910, 299 s. (zauważ BNF n O FRBNF36565933 )
-
Wojna europejska a kwestia Alzacji i Lotaryngii , Éditions Chapelot, Paryż, 1915, s. 132 . We współpracy z Henri Lichtenbergerem (1864-1941).
-
Zakątek wojny. Francja w Maroku , Berger-Levrault, Paryż, 1918, 64 s. (zauważ BNF n O FRBNF36565925 )
-
Dlaczego Francja jest w stanie wojny , Protestancki Komitet Przyjaźni Francuskiej za Granicą, Paryż, 1940, s. 15 . .
Książki dla dzieci
-
Mon petit Trott , 1898 (reedycje: Plon, Paryż, 1923 ... 1951; Éditions GP , kol. " Rouge et Or ", 1954, 1961)
-
La Petite Soeur de Trott , 1898 (reedycje: Plon, 1920, 1933, 1944; Nelson, bez daty; GP, 1956)
-
Mały Król , Plon, 1910; adaptowany jako film w 1933 przez Juliena Duviviera i jako sztuka Marcela Dubois.
-
Les Vacances de Nane , Nane et ses Bêtes , Le Règne de Nane , Nane au Maroc , Gautier i Languereau, 1925.
-
Houck i Sla , Nathan, 1932. Powieść dla młodzieży z okresu prehistorii.
-
Angomar i Priscilla , Calman-Levy, 1935. Ilustracja autorstwa Mariette Lydis .
Powieści i opowieści
-
Bohaterskie opowieści. 1789-1795 , Edycje Fischbacher, Paryż, 1897, 224 s. . Epizody okresu rewolucyjnego.
-
La Mort de Corinthe , 1900 (powieść archeologicznych. Montyon nagroda z Akademii Francuskiej w 1901 roku)
-
Portrety młodych dziewcząt , 1900
-
Ojciec , 1901
-
Odkupienie , Ferenczi, 1902
-
Portrety dziadków , 1903
-
M. de Migurac lub markiz filozof , 1903
-
Centaury , 1904 (pionierska powieść fantasy w stylu zbliżonym do poematu prozą)
-
Linia , 1905
-
Gorri le Forban , Calmann-Lévy, 1906
-
Jesień , 1907
-
Nasza Minnie , 1907
-
Szalona przygoda , 1908
-
Mały , 1909
-
Juste Lobel, Alzacja , 1911
-
Mała Pani , 1912
-
Kaligouça Wierne Serce , Calmann-Lévy, 1913
-
Opowieści Minnie: Opowieści o zwierzętach, dzieciach, wróżkach i dobrych ludziach , Plon, Paryż, 1913
-
Nowa krew , 1914
-
Łania , 1920
-
Raramémé , podtytuł Historia gdzie indziej , Férenczi, 1921
-
Sceny rodzinne , 1921
-
Jesień , Plon, 1927
-
Serce Lolotty , 1927
-
Dziecko z Cat Eyes , Ferenczi, Le Beau Livre , n ö 7, 1932
-
Krwawa Ręka , Férenczi, 1939
Różny
-
Story of Boo, my cat , artykuł w The Weekly Review ,28 lipca 1906 r.
-
W Alzacji Les Arts Graphiques, coll. "Les Beaux Voyages", Vincennes, 1912, 118 s.
-
Tenis ziemny. Notatki, medytacje, wspomnienia , Oudin, Paryż, 1914, str. 111
Hołdy
Bibliografia
- Georges Foessel, „Émile André Lichtenberger”, w New Dictionary of Alsatian Biography , tom. 24, s. 2358
-
Kim jesteś ? Katalog współczesnych. Notatki biograficzne , Paryż, Delagrave, 1909.
-
Kim jesteś ? Katalog współczesnych. Notatki biograficzne , Paryż, G. Ruffy Éditeur, 1924, dostępne online.
-
Encyclopédie Larousse (w 6 tomach), 1932.
- Marguerite Lichtenberger, Le Message d'André Lichtenberger , Calmann-Lévy, Paryż, 1946, s. 225 . Autorka, urodzona w 1900, doktor literatury w 1934, tłumaczka kilku książek anglojęzycznych, jest córką André Lichtenbergera.
Uwagi i referencje
-
Por. zawiadomienie Akademii Francuskiej
-
Może. Zobacz stronę www.tophrase.com ; Archiwum departamentalne Strasburga, Tables décennales 1863-1872 ( etat-civil.bas-rhin.fr ), widok 346, co jednoznacznie wskazuje na Lichtenbergera w tej dacie, choć imię jest inne (pełne księgi obecne w archiwach miejskich, na mikrofilm); Marguerite Lichtenberger, Le Message d'André Lichtenberger , s. 21 , potwierdzając miesiąc listopad.
-
Wiadomość , str. 219 .
-
Wiadomość , strona 69.
-
Ten, urodzony w dniu12 marca 1864 rw Miluzie ma również powiązania z Krajem Basków i napisali razem książkę. Są to dzieci Paula Émile Lichtenbergera i Sophie Mathilde Stolz: akty urodzenia są dostępne online na stronie internetowej Archiwum Departamentu Haut-Rhin ( archives.cg68.fr ), akty urodzenia Mulhouse, 1863-1865, widok 605, 405 ustawa na Henry'ego, oraz na stronie internetowej Archiwum Departamentalnych Dolnego Renu ( etat-civil.bas-rhin.fr ), Strasburg akty urodzenia, 1870, piąty tom 1 st listopada do 31 grudnia zobaczyć 54, działaj 2614 André.
-
Śmierć matki w 1921 r. Przesłanie , s. 37 .
-
Wiadomość , s. 70 .
-
Kim jesteś? , 1924.
-
Witryna Lycée Louis-le-Grand Historique . Być może była to kwestia przygotowań do École normale supérieure , ale nie wydaje się, żeby została przyjęta.
-
Po Georges Goyau, a przed Arthurem Kleinclauszem zob. André Chervel, „ Les agrégés de l'école secondaire. Directory 1809-1950 ” , o zasobach cyfrowych w historii edukacji (dostęp 19 czerwca 2014 r . ) .
-
Wiadomość , str. 36 .
-
Kim jesteś? , 1924 oraz stanowisko Boucau: [1] .
-
Wiadomość , s. 23 .
-
L'Opinion : publikacja dostępna w Bibliotece Hôtel-de-Ville w Paryżu.
-
Rekord autorytetu Marguerite Lichtenberger w katalogu ogólnym Biblioteki Narodowej Francji. Strona konsultowana 7 lutego 2018 r.
-
Zawiadomienie o pisarzach francuskich we współczesnym Egipcie od 1870 do dnia dzisiejszego w katalogu ogólnym Biblioteki Narodowej Francji. Strona konsultowana 7 lutego 2018 r.
-
Zawiadomienie o Przesłaniu André Lichtenbergera w katalogu ogólnym Biblioteki Narodowej Francji. Strona konsultowana 7 lutego 2018 r.
-
André (1870-1940) Autor tekstu Lichtenberger , Międzynarodowy Kongres Prawnej Ochrony Pracowników, który odbył się w Paryżu od 25 do 29 lipca 1900. Sprawozdanie podsumowujące, p. André Lichtenberger ,1900( przeczytaj online )
-
Wiadomość , s. 20-21 .
-
Xavier Lachazette, " The" Nane "w La Semaine de Suzette i w formacie książkowym " , na calameo.com ,16 marca 2018 r., s. 1.
-
(zauważ BNF n O FRBNF36565932 )
-
(zauważ BNF n O FRBNF41662466 )
-
(zauważ BNF n O FRBNF34099299 )
-
(zauważ BNF n O FRBNF32384224 )
-
Ogłoszenie książki w katalogu ogólnym Biblioteki Narodowej . Strona konsultowana 29 stycznia 2018 r.
-
(zauważ BNF n O FRBNF35997743 )
-
The Weekly Review , 28 lipca 1906, s. 411-438. [ przeczytaj online ]
-
(zauważ BNF n O FRBNF30816832 )
-
[2] , zrób "Podgląd książki", a następnie przejdź do podglądu 485. Interesująca treść zapisu: Oficer Legii Honorowej. Żonaty z M LLE Jeanne Sautereau. Wyk. : liceum w Bayonne; Sorbona. szef sztabu p. Doumera w Prezydium Izby Poselskiej (1905-1906); wicedyrektor Muzeum Społecznego; redaktor naczelny Opinii. Nagroda Akademii Francuskiej (1900). Sport: tenis ziemny; Pelota baskijska. Klub: Koło Artystyczno-Literackie (Volney).
-
Wiadomość , rozdział 1.
Linki zewnętrzne