Anahit (recenzja literacka)

Anahit
Անահիտ
Przykładowe zdjęcie artykułu Anahit (recenzja literacka)
Tytuł czasopisma z 1929 r
Kraj Francja
Obszar dyfuzji Diaspora ormiańska
Język ormiański
Uprzejmy Dziennik literacki
Założyciel Archag Tchobanian
Data założenia Listopad 1898
Data ostatniego wydania Czerwiec 1949
Miasto wydawnicze Paryż

Anahit (lub Anahid , ormiański  : Անահիտ , w odniesieniu do bogini z mitologii ormiańskiej Anahit ) to czasopismo literackie w języku ormiańskim założone w Paryżu wListopad 1898przez Archag Tchobanian . Został opublikowany w latach 1898–1911, następnie w latach 1929–40 i ostatecznie w latach 1946–1949.

Historyczny

Firma Anahit została założona w Paryżu w rListopad 1898przez Archag Tchobanian . Pierwsza seria numerów Anahit , w działalności doGrudzień 1911, publikuje produkcję literacką samego Archaga Tchobaniana, a także pisarzy i intelektualistów ormiańskich zesłanych do Europy, takich jak Daniel Varoujan , Siamanto , Komitas itd., czyniąc to jednym z nielicznych miesięczników ormiańskiej diaspory, ponieważ jest skierowany do wszystkich Ormian. na całym świecie, a także w Imperium Osmańskim, gdzie jest przemycany.

Po 18-letniej przerwie Archag Tchobanian wznawia publikację swojej recenzji 1 st May 1.929. Publikuje swoje kroniki i notatki, współcześni autorzy, studia nad pisarzami nie-ormiańskimi, przekłady na język ormiański dzieł takich jak Prometeusz Ajschylosa w łańcuchach , wiersze Gabriele D'Annunzio , Baudelaire'a itp. Współpracownicy, liczy się np. Harout Gosdantian , Zareh Vorpouni , Hratch Zartarian, ale także Nigoghos Sarafian , a także poeci nie mieszkający we Francji, jak Mouchegh Ichkhan, Vahé Vahian czy Minas Tololian. Jednak podobnie jak Guiank yev Arvesd , czasopismo nie posiada rady redakcyjnej , dlatego Krikor Beledian woli traktować je jako zbiór, a nie czasopismo literackie.

Archag Tchobanian zaprzestał publikacji swojej recenzji między końcem 1940 a 1946 r., Obawiając się niemieckiej cenzury, a także represji wobec zjadliwych uwag, jakie wygłosił pod adresem III Rzeszy w Anahicie . W pierwszym numerze z 1946 roku złożył hołd Kéghamowi Atmadjianowi , Missak Manouchian i Louisa Aslanian , ofiarom wojny i opublikował trzy wiersze tej ostatniej, które napisała w nazistowskich obozach koncentracyjnych i które zostały opisane przez Nicole Ritz, współwięźniarkę. . Ale ogólnie rzecz biorąc, ta ostatnia seria Anahit zawiera artykuły armenologiczne dość odległe od literatury.

Ostatni numer Anahit ukazuje się w styczniuCzerwiec 1949 a Archag Tchobanian zmarł 5 lat później.

Uwagi i odniesienia

  1. „  Anahit, Armenian review  ” , na catalog.bnf.fr
  2. (hy) „  Anahit n ° 1  ” [PDF] , na tert.nla.am ,Listopad 1898
  3. (hy) „  Anahit n ° 9-12  ” [PDF] , na tert.nla.am ,Wrzesień-grudzień 1911
  4. Krikor Beledian 2001 , s.  26.
  5. (hy) „  n ° 1 of Anahit  ” , na tert.nla.am ,1 st maja 1929
  6. (HY) "  Պրոմեթեւս շղթայուած  " [ "Prometheus łańcuchów"] Anahit , N O  2,Lipiec 1929, s.  4-17 ( czytaj online )
  7. (HY) "  Տաղեր Կապրիէլէ Տ'Աննունցիոէն  " [ "Wiersze Gabriele d'Annunzio"], Anahit , n O  3,Wrzesień 1929, s.  28 ( czytaj online )
  8. Krikor Beledian 2001 , str.  237.
  9. Krikor Beledian 2001 , s.  84.
  10. Krikor Beledian 2001 , s.  85.
  11. Krikor Beledian 2001 , s.  239.
  12. Krikor Beledian 2001 , s.  308.
  13. (HY) Archag Tchobanian, "  Քրոնիկ  " [ "Kronika"] Anahit , N O  1,Styczeń-czerwiec 1946, s.  51-64 ( czytaj online )
  14. (hy) Archag Tchobanian, „  Երեք Հայ Հերոսական Նահատակներ  ” [„Three heroic armmenian martyrs”], Anahit ,Styczeń-czerwiec 1946, s.  1-10 ( czytaj online )
  15. Krikor Beledian 2001 , s.  331.
  16. Krikor Beledian 2001 , s.  317.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne