Anahit Անահիտ | |
Tytuł czasopisma z 1929 r | |
Kraj | Francja |
---|---|
Obszar dyfuzji | Diaspora ormiańska |
Język | ormiański |
Uprzejmy | Dziennik literacki |
Założyciel | Archag Tchobanian |
Data założenia | Listopad 1898 |
Data ostatniego wydania | Czerwiec 1949 |
Miasto wydawnicze | Paryż |
Anahit (lub Anahid , ormiański : Անահիտ , w odniesieniu do bogini z mitologii ormiańskiej Anahit ) to czasopismo literackie w języku ormiańskim założone w Paryżu wListopad 1898przez Archag Tchobanian . Został opublikowany w latach 1898–1911, następnie w latach 1929–40 i ostatecznie w latach 1946–1949.
Firma Anahit została założona w Paryżu w rListopad 1898przez Archag Tchobanian . Pierwsza seria numerów Anahit , w działalności doGrudzień 1911, publikuje produkcję literacką samego Archaga Tchobaniana, a także pisarzy i intelektualistów ormiańskich zesłanych do Europy, takich jak Daniel Varoujan , Siamanto , Komitas itd., czyniąc to jednym z nielicznych miesięczników ormiańskiej diaspory, ponieważ jest skierowany do wszystkich Ormian. na całym świecie, a także w Imperium Osmańskim, gdzie jest przemycany.
Po 18-letniej przerwie Archag Tchobanian wznawia publikację swojej recenzji 1 st May 1.929. Publikuje swoje kroniki i notatki, współcześni autorzy, studia nad pisarzami nie-ormiańskimi, przekłady na język ormiański dzieł takich jak Prometeusz Ajschylosa w łańcuchach , wiersze Gabriele D'Annunzio , Baudelaire'a itp. Współpracownicy, liczy się np. Harout Gosdantian , Zareh Vorpouni , Hratch Zartarian, ale także Nigoghos Sarafian , a także poeci nie mieszkający we Francji, jak Mouchegh Ichkhan, Vahé Vahian czy Minas Tololian. Jednak podobnie jak Guiank yev Arvesd , czasopismo nie posiada rady redakcyjnej , dlatego Krikor Beledian woli traktować je jako zbiór, a nie czasopismo literackie.
Archag Tchobanian zaprzestał publikacji swojej recenzji między końcem 1940 a 1946 r., Obawiając się niemieckiej cenzury, a także represji wobec zjadliwych uwag, jakie wygłosił pod adresem III Rzeszy w Anahicie . W pierwszym numerze z 1946 roku złożył hołd Kéghamowi Atmadjianowi , Missak Manouchian i Louisa Aslanian , ofiarom wojny i opublikował trzy wiersze tej ostatniej, które napisała w nazistowskich obozach koncentracyjnych i które zostały opisane przez Nicole Ritz, współwięźniarkę. . Ale ogólnie rzecz biorąc, ta ostatnia seria Anahit zawiera artykuły armenologiczne dość odległe od literatury.
Ostatni numer Anahit ukazuje się w styczniuCzerwiec 1949 a Archag Tchobanian zmarł 5 lat później.