Aloinopsis

Aloinopsis Aloinopsis spathulata (Thunb.) L. Bolus Klasyfikacja

Królować	Plantae
Pod-panowanie	Tracheobionta
Podział	Magnoliophyta
Klasa	Magnoliopsida
Podklasa	Caryophyllidae
Zamówienie	Caryophyllales
Rodzina	Aizoaceae

Uprzejmy

Aloinopsis
Schwantes , 1926

Klasyfikacja filogenetyczna

Klasyfikacja filogenetyczna

Zamówienie	Caryophyllales
Rodzina	Aizoaceae

Aloinopsis Schwantes to rodzaj rośliny dwuliściennej z rodziny Aizoaceae , pochodzącej z południowej Afryki .

Termin Aloinopsis oznacza „ podobny  do aloesu” w odniesieniu do niewielkiego wyglądu przypominającego aloes niektórych przedstawicieli rodzaju.

Protolog i typ nomenklaturalny

Aloinopsis Schwantes, w: Z. Sukkulentenk. 2: 177 (1926)

Typ  : Aloinopsis aloides (Haw.) Schwantes ( Mesembryanthemum aloides Haw.); Lectotypus [Bullock, w: Kew Bull.  : 156 (1938)]

Postacie ogólne

Przedstawiciele rodzaju Aloinopsis to miniaturowe byliny, mimetyczne, w ciasnym pęczku rozgałęzionym u podstawy, o bulwiastych korzeniach, o dość zróżnicowanym wyglądzie.

• Phyllotaxis  : przeciw-decussate; międzywęźla krótkie, niewidoczne.

• Liście  : soczyste; łopatkowata lub lancetowata, z czubkiem często pęczniejącym w klubie, z niewielkim lub żadnym zaznaczonym kilem; mniej lub bardziej teksturowany i nieregularnie brodawkowaty naskórek, czasami owłosiony; zmienny kolor.

• Kwiaty  : samotne; Średnia wysokość ; pachnący (zapach miodu); 5-6 działek; petaloidy w 2-3 cyklach, od żółtego do różowego, czasem z ciemną linią środkową; brak staminode; obecny cykl nektarny; androecium stożkowe lub w wiązce, podstawa z włókien brodawkowatych; ginekomastia od 6 do 14 pudełek; łożysko ciemieniowe.

• Owoce  : torebka z płaskim wierzchołkiem lub lekko wypukła; zawory z czasami dyskretnie ułożonymi kilami; komórki całkowicie pokryte, bez wypełniających guzków.

• Okres kwitnienia  : późna zima i wczesna wiosna. Kwiaty otwierają się późnym popołudniem.

_______

NB  : Rodzaju Aloinopsis jest morfologicznie bardzo blisko Nananthus NEBr. , z którego wyróżnia się głównie jajowatymi nasionami (o płaskich twarzach w Nananthus ) oraz od Titanopsis Schwantes, od którego odróżnia go płatki często zaznaczone linią środkową (zawsze nieobecne w Titanopsis ). Ponadto możliwe są krzyże międzypokoleniowe.

Ekologia i siedlisko

• Typologia  : chamaephyte  ; kserofit .
• Siedlisko  : obszary skaliste.
• Wysokość nad poziomem morza  :

Dystrybucja

• Republika Południowej Afryki  :
  Obszar podzielony na dwie części:
  • (1) Great Karoo i Little Karoo:
    • Zachodni przylądek
    • zachodni przylądek wschodni
    • południowy przylądek północny
  • (2) Przylądek Północny
    • północno-wschodni południowy Przylądek Północny ( Aloinopsis orpenii )

Hodowla

Członkowie rodzaju Aloinopsis są raczej łatwi w uprawie w bardzo jasnych warunkach. Są jednak łatwo atakowane przez przędziorków i wełnowców, a ich bulwiaste korzenie są dość podatne na gnicie.

Lista gatunków

• Aloinopsis acuta L. Bolus
• Aloinopsis albinota Schwantes
• Aloinopsis albipuncta Schwantes
• Aloinopsis aloides Schwantes
• Aloinopsis broomii L. Bolus
• Aloinopsis cibdela Schwantes
• Aloinopsis crassipes L. Bolus
• Aloinopsis dyeri L. Bolus
• Aloinopsis gerstneri L. Bolus
• Aloinopsis hilmari (L.Bolus) L.Bolus
• Aloinopsis jamesii L. Bolus
• Aloinopsis lodewykii L. Bolus
• Aloinopsis loganii L. Bolus
• Aloinopsis luckhoffii (L.Bolus) L.Bolus
• Aloinopsis malherbei (L.Bolus) L.Bolus
• Aloinopsis orpenii L. Bolus
• Aloinopsis pallens L. Bolus
• Aloinopsis peersii L. Bolus
• Aloinopsis rosulata Schwantes
• Aloinopsis rubrolineata Schwantes
• Aloinopsis schooneesii L. Bolus
• Aloinopsis setifera (L.Bolus) L.Bolus
• Aloinopsis spathulata (Thunb.) L. Bolus
• Aloinopsis thudichumii L. Bolus
• Aloinopsis transvaalensis Schwantes
• Aloinopsis villetii (L.Bolus) L.Bolus
• Aloinopsis vittata Schwantes
• Aloinopsis wilmaniae L. Bolus

Odnośniki bibliograficzne

1. (in) H Herre , The rodzaje of the Mesembryanthemaceae , Cape Town, Tafelberg-Uitgewers Beperk,1971, 316  str. ( ISBN  0-624-00002-8 i 978-0-624-00002-0 , OCLC  533426 )
2. (i) Gedeon Smith i in. , Mesembs of the world , Pretoria, Briza Publications,1998, 405  pkt. ( ISBN  1-875-09313-3 i 978-1-875-09313-7 , OCLC  40830354 )
3. (de) Ernst J. van Jaarsveld ( trans.  Pascale Adeline / Urs Eggli), Aizoaceae: Mittagsblumen Südafrikas , Stuttgart ua, Ulmer,2004, 239  pkt. ( ISBN  978-2-841-38224-8 i 978-3-800-14186-9 , OCLC  249231013 )
4. SA Hammer (1995); „Opanowanie sztuki uprawy mesembs”, w: Cact. Succ. Journ. (USA), 67 (4). ( tłumaczenie online )