Narodziny |
26 marca 1900 Homiel ( Imperium Rosyjskie ) |
---|---|
Śmierć |
23 lipca 1942(lat 42) Obwód Woroneżowy |
Pogrzeb | Woroneż |
Narodowość | radziecki |
Wierność | związek Radziecki |
Trening | Akademia Wojskowa MV Frounzé (Wrzesień 1924 -Lipiec 1927) |
Czynność | Dowódca wojskowy |
Partia polityczna | Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego (od1919) |
---|---|
Bronie | Oddział pancerny ( d ) , artyleria ( d ) |
Stopień wojskowy | Generał dywizji |
Konflikty |
Sowiecko -polska kieszeń wojenna Demianska Bitwa o Woroneż (1942) Bitwa pod Moskwą Powstanie Tambowa Bitwa pod Smoleńskiem na froncie wschodnim |
Przykazania | Q4029922 , Q17462272 , 1st Guards Motor Rifle Division ( w ) , 5. Armia Pancerna |
Nagrody |
Aleksander Iljicz Lizioukov ( rosyjski : Александр Ильич Лизюков ), urodzony w 1900 roku, a zmarł w 1942 roku, to generał w Armii Czerwonej , który został zabity w akcji podczas II wojny światowej .
Alexander Lizioukov urodził się w Gomiel , Białorusi , na26 marca 1900. Jego ojciec Ilia Oustinovich Lizioukov ( Илья Устинович Лизюков ) jest nauczycielem, a następnie dyrektorem wiejskiej szkoły. Matka Aleksandra zmarła, gdy miał dziewięć lat.
Aleksander jest członkiem trójki rodzeństwa, z Jewgienijem Iliczem Lizioukowem ( Евгений Ильич Лизюков ) urodzonym w 1899 r., Zabitym porucznikiem prowadzącym grupę partyzantów na7 lipca 1944(podczas operacji Bagration ) oraz Piotr Ilich Lizioukov ( Пётр Ильич Лизюков ) urodzony w 1909 r., pułkownik artylerii odznaczony tytułem bohatera Związku Radzieckiego i zabity30 stycznia 1945 rniedaleko Królewca .
Alexander Lizioukov zaciągnął się do Armii Czerwonej robotników i chłopów na7 kwietnia 1919. Jego poziom szkolenia pozwala mu być wysłany na szkolenie, aby stać się artyleria kadry wListopad 1919. Podczas rosyjskiej wojny domowej , w tym walce z Białych armii od Denikina , a następnie Petlyura i represji wobec rewolty w Tambov , jest on dowódcą plutonu artylerii w 58 th Division karabin z 12 th wojsko , zintegrowany przód południowo-zachodniej. Bierze również udział w wojnie polsko-radzieckiej .
Z Wrzesień 1921 w Wrzesień 1923, został przydzielony do Piotrogrodzkiej Szkoły Pancernej (Ленинградская высшая офицерская бронетанковая школа) jako kadet . Potem kolejno uporządkowane pociągów pancernych , a następnieWrzesień 1924 w Lipiec 1927przebywa w Akademii Wojskowej Frunze w Moskwie , korzystając z „zaawansowanego kursu dla dowódców” (po rosyjsku KUVNAS): celem jest podniesienie poziomu wykształcenia przywódców, którzy opuścili szeregi. Aż doGrudzień 1929pełnił funkcję asystenta, a następnie profesora taktyki na wydziale wojsk zmotoryzowanych i zmechanizowanych.
W Grudzień 1931pracuje w serwisie kadrowym publikującym dokumentację techniczną. ZStyczeń 1933Jest on dowódcą 3 -go batalionu czołgów stacjonujących w Naro-Fominsk , w dzielnicy wojskowej w Moskwie. ZCzerwiec 1934, utworzył i dowodził autonomicznym pułkiem czołgów ciężkich. W 1935 roku został wysłany, aby obserwować wielkie francuskie manewry w radzieckiej delegacji. ZMarzec 1936, w randze pułkownika (przyznany w dniu17 lutego 1936), Kontroluje 6 th brygada czołgów ciężkich (The T-28 i T-35 ) w Słucku w dzielnicy wojskowej Leningrad ).
Plik 8 lutego 1938, w kontekście militarnego komponentu Wielkich Czystek ( Jejowszczina ), został aresztowany przez NKWD pod zarzutem udziału w „antyradzieckiej konspiracji wojskowej i działaniach dywersyjnych” , oskarżenia oparte na denuncjacji. Pod torturami Liziukow wyznaje, oświadczając, że „zamierzał popełnić akt terrorystyczny przeciwko komisarzowi Woroszyłowowi i innym przywódcom partii i rządu radzieckiego , ładując czołg w mauzoleum podczas jednej z parad” . Został skazany przez Sąd Wojskowy Leningradzkiego Okręgu Wojskowego i spędził 22 miesiące (w tym około 17 miesięcy w izolatce) w więzieniu NKWD do3 grudnia 1939 r, data uniewinnienia. Rok 1940 spędził jako profesor w Wojskowej Akademii Mechanizacji i Motoryzacji Armii Czerwonej.
Z Marzec 1941Objął funkcję zastępcy dowódcy 36 th Dywizji Pancernej z 17 -go Korpusu Zmechanizowanego w Specjalnym Okręgu Wojskowego Zachodu. Plik21 czerwca 1941podczas gdy pułkownik Lizioukov jest na wakacjach w Moskwie, zostaje wyznaczony do kierowania pojazdami pancernymi specjalnego okręgu wojskowego na Zachodzie.
Plik 24 czerwca 1941Trzeci dzień wojny pomiędzy ZSRR i nazistowskich Niemiec , pułkownik Lizioukov został mianowany dowódcą asystenta 17 th Korpusu Zmechanizowanego (który walczy wokół Baranowicze ), a zatem pozostawiając Moskwę do przyłączenia się do przodu. To się dzieje26 czerwcaw mieście Borysów , na drodze między Mińskiem a Smoleńskiem , ale nie mogąc ponownie dołączyć do swojego oddziału w środku radzieckiej klęski ( bitwa białostocka - Mińsk ), oddał się do dyspozycji komisarza politycznego Iwana Zacharowicza Soussaïkowa, dowódca garnizonu (wcześniej szef szkoły pancernej tego miasta), który mianuje go swoim szefem sztabu. Plik1 st lipcawojska niemieckie zajmują nienaruszony most nad rzeką Bérézina ; Sowieci kontratakowali następnego dnia. Aż do8 lipcaLizioukov utrzymuje kontrolę nad pstrokatym oddziałem żołnierzy („grupa operacyjna Borissowa”: uczniowie, grupy zbieranych uciekinierów i wycofujące się jednostki), energiczna akcja nagrodzona Zakonem Czerwonej Flagi .
Lizioukov następnie zaznaczyć na początku bitwy pod Smoleńskiem : kierownika oddziału piętnastu czołgów (pozostałe przy życiu po 5 th Zmechanizowanej Korpusu) z jego 16-letniej syna Jurija (kadetów i kadetek w szkole Borysów), bronił brzegiem Dniepru , spychając pionierską niemieckiego, pozwalając na 16 th i 20 th armie uciec z okrążenia (po drugiej stronie korytarza jest broniony przez grupę Rokossowskiego ) z którym dekoracja bohater Związku Radzieckiego przyznawane na5 sierpnia. WSierpień 1941, Lizioukov zakłada dowodzenie 1 st pancernej przegród; we wrześniu resztki tej jednostki walczą na brzegach rzeki Vop, w pobliżu Iartsevo (między Smoleńskiem a Viazmą ). Następnie dowodził 1 st Division Napędzana Rifle Gwardii , przypisany do 40 -tego Armii Południe froncie zachodnim ; the30 wrześniabierze udział w kontrataku na wschód od Soumy . W październiku, 40 th i 21 th armie zagrożone boki należy obniżyć do Biełgorod , emerytury graniczących z pogrom, podział Lizioukov służąc mola odwód wokół Sumy.
W połowie października 1 st Division Motorized Rifle Guards, prowadzony przez Lizioukov jest przesunięte do udziału w obronie Moskwy : to zależy od wzmocnienia do 33 th armii na froncie zachodnim , około Naro-Fominsk (na południowy zachód od Moskwy), skąd pochodzi21 października. 22. ma rozkaz ataku, ale Niemcy są przed nimi; walki na ulicach trwały od 23 do25 październikanastępnie nad brzegiem rzeki Nara , oddział tracił 70% siły roboczej. 28-go rozkazano jej odbić miasto: atak był krwawą porażką.
Radziecka kontrofensywa zimowaPod koniec listopada Lizioukov został zastąpiony na czele swojego oddziału i odwołany do Moskwy 27 listopadaZostał mianowany zastępcą dowódcy 20 th armii , pod dowództwem generała-porucznika Andriej Własow . W ramach radzieckiej kontrofensywy Lizioukow odbił Solnetcznogorsk (na północny zachód od Moskwy) na czele dwóch brygad,12 grudnia.
Lizioukov uzyskuje stopień generała majora na10 stycznia 1942polecenia i dane z 2 e ciała fusilier straży rozmieszczonych wokół wałdajska (koło Kalinin ), w zależności od 3 -go Shock Army z Northwest przodu . Przechodząc do ataku, korpus Lizioukova współpracował z żołnierzami z frontu Kalinina8 lutego 1942, okrążając dwa korpusy armii niemieckiej (sześć dywizji, w sumie 96 000 ludzi) w kieszeni demiańskiej .
W środku-Kwiecień 1942, Lizioukov odprowadza się z przodu do formy i nakazać 2 ND opancerzony korpusu . Ten nowy organ powinien wejść w skład innej dużej jednostki, 5 th Armii Pancernej . WCzerwiec 1942dowództwo nad całą armią powierzono Lizioukowowi, uważanemu za specjalistę w ofensywach pancernych.
Niemiecka ofensywa letnia 1942 rNa lato 1942 roku Niemcy zaplanowali wielką ofensywę, którą nazwali Operacją Fall Blau („niebieska sprawa”). 1 st faza ( Blau I , „niebieska”) jest atak przez grupę uzbrojonych niemieckich von Weichs ( 4 th Armii Pancernej z Hermann Hoth i 2 e Army ), aby przyciemnić wschód od Kurska do Don w Woroneżu . Naprzeciw Radziecki zauważony przygotowań niemieckich, stąd wzmocnienie przednie Briańsk z 1 st i 16 th ekranowanej ciało jak również 5 th armii pancernej (w tym 2 TH , 7 th i 11 th korpus pancerny), umieszczonego wokół Yelets , na drodze do Moskwa.
Plik 28 czerwca 1942Niemcy zaatakowali, spychając 13 th sowieckiej armii na północnym wschodzie i popychając 40 th armię, której emerytura obraca zakłócanie lotu do Don. 28 wieczoru poleceń Najwyższy nakazał wzmocnienie przodu Briańsk z 4 th , 17 th i 24 th Korpus Pancerny wysłanym do przyłączenia się do 5 th opancerzony Lizioukov armię. W nocy od 3 do4 lipcasiły niemieckie docierają do Don. Stalin rozkazał wówczas uformować front Woroneża, aby utrzymać obrzeża miasta, przygotowując sowiecką kontrofensywę pancerną, która miała rozpocząć się od północy w kierunku Ziemiańska, na flance niemieckiej.
Rozpoczyna się radziecka kontrofensywa 5 lipca, Ale rozproszone i skoordynowane celu: w przestrzeni powietrznej zdominowany przez Stukasów z VIII e Fliegerkorps von Richthofena i w stepu dobrze oczyszczonego do wypalania przeciwciał zbiorników ( PaK 38 i PaK 40 ) jednostki zbiornika są w Lizioukov zrobił wszystkie krawężniki przed dotarciem do kontaktu. Atak zostaje wznowiona 6 z 7 -go korpusu pancernego Rotmistrov , 7 z 11 th i 10 z 2 e , bez lepszych rezultatów, niemieckie czołgi PzKpfw IV mieszając się z fotografowania gołębi. 5 th Armia Pancerna straciła większość swojej pracy, poprzez Lizioukov jest zdegradowany15 lipcajako dowódca 2 opancerzone ciała. W końcu zginął w akcji w wieku 42 lat w swoim KV-1 zbiornik na23 lipca 1942Hit przez anti-tank z 387 th niemieckiej dywizji piechoty . Podniesiono możliwość dezercji (podobnie jak Vlassov ); ale ciało odkopane na polu bitwy zostało zidentyfikowane jako jego w 2008 roku.
Oficerowie sztabowi wokół Lizioukov w r Lipiec 1942.
KV-1 czołg trafiony, z tego samego modelu co Lizioukov jest.