Alejandro Lerroux | ||
Alejandro Lerroux w 1932 roku | ||
Funkcje | ||
---|---|---|
Prezes Rady Ministrów Hiszpanii | ||
12 września - 3 października 1933 ( 21 dni ) |
||
Prezydent | Niceto Alcalá-Zamora | |
Rząd | Lerroux I | |
Legislatura | I st legislatury | |
Koalicja |
Conjunción Republicano-Socialista (es) ( PSOE , PRR , Partido Republicano Radical Socialista , ERC , AR , PRDF , ORGA , Agrupación al Servicio de la República (es) ) |
|
Poprzednik | Manuel Azaña | |
Następca | Diego Martínez Barrio | |
19 listopada 1933 - 28 kwietnia 1934 ( 5 miesięcy i 9 dni ) |
||
Prezydent | Niceto Alcalá-Zamora | |
Rząd | Lerroux II i III | |
Legislatura | II TH legislatury | |
Koalicja |
Radical-Cediste ( PRR , PRLD , DLR , PAE , PURA , ORGA , CEDA ) |
|
Poprzednik | Diego Martínez Barrio | |
Następca | Ricardo Samper | |
4 października 1934 - 25 września 1935 ( 11 miesięcy i 21 dni ) |
||
Prezydent | Niceto Alcalá-Zamora | |
Rząd | Lerroux IV , V , VI | |
Legislatura | II TH legislatury | |
Koalicja |
Radical-Cediste ( PRR , PRLD , DLR , PAE , PURA , ORGA , CEDA ) |
|
Poprzednik | Ricardo Samper | |
Następca | Joaquin Chapaprieta | |
Biografia | ||
Imię urodzenia | Alejandro Lerroux García | |
Data urodzenia | 4 marca 1864 | |
Miejsce urodzenia | La Rambla ( Hiszpania ) | |
Data śmierci | 25 czerwca 1949 | |
Miejsce śmierci | Madryt ( Hiszpania ) | |
Narodowość | hiszpański | |
Partia polityczna | PRR | |
Zawód |
Prawnik dziennikarz |
|
Prezydenci Rady Ministrów Hiszpanii | ||
Alejandro Lerroux García (4 marca 1864 - 25 czerwca 1949) Był dziennikarz i polityk hiszpański , lider Partii Republikańskiej Radykalnej podczas Drugiej Rzeczypospolitej i szefa rządu z 1933 roku do 1935 roku .
Urodził się Alejandro Lerroux 4 marca 1864przy La Rambla w Andaluzji. Po bardzo surowej edukacji religijnej zainteresował się kręgami finansowymi, a jego antyklerykalne przemówienia zostały uznane za populistyczne, ale jego popularność była prawdziwa, szczególnie wśród robotników Barcelony . W młodości rozpoczął karierę polityczną u boku radykalnych republikanów z Ruiz Zorrilla , a swoje opinie przedstawiał w różnych periodykach, których był redaktorem ( El Progreso , El Intransigente i El Radical ). Był członkiem masonerii .
W 1901 roku został wybrany zastępcą, ponownie wybrany w 1903 i 1905 roku pod szyldem Związku Republikańskiego, który założył wraz z Nicolásem Salmerónem .
W 1906 r. Dezercja Salmonu wobec katalońskich nacjonalistów doprowadziła Lerroux do utworzenia w 1908 r . Radykalnej Partii Republikańskiej i stawienia czoła katalońskiemu nacjonalizmowi w pełni. Kilkakrotnie był zmuszany do wygnania, aby uniknąć wyroków wydanych przeciwko jego artykułom lub po surowych represjach z 1909 r. W Barcelonie.
W 1910 r. Wstąpił do Sojuszu Republikanów i został wybrany na posła. Później zamieszany w różne skandale, stracił aurę w elektoracie Barcelony.
Po dyktaturze Miguela Primo de Rivera (1923-1930) brał udział w komitetach rewolucyjnych, które doprowadziły do upadku monarchii i króla Alfonsa XIII oraz proklamacji republiki w 1931 roku .
Brał udział w lewicowej koalicji wspierającej reformy Manuela Azañy (1931-1933), którego został ministrem stanu w 1931 roku.
Plik 19 listopada 1933, Lerroux jest wybierany przez Prezydenta Rzeczypospolitej wziąć kierunek rząd po zwycięstwie CEDA z Jose Maria Gil-Robles .
Od 1933 do 1935 r. Kierował radykalnym rządem, w skład którego weszła mniejszość ministrów z CEDA. To rząd Lerroux wezwał generała Franco do przywrócenia porządku w Asturii w 1934 roku .
W 1935 roku był zamieszany w kilka skandali finansowych, w tym ze Straperlo i, w mniejszym stopniu, w sprawę Nombeli, aferę korupcyjną, wywołując poważny szok w opinii publicznej . Według Raymonda Carra „konsekwencje, wynikające nie tyle z jego osobistej korupcji, ile z niekompetencji administracyjnej jako bohemy, doprowadziły do upadku koalicyjnego rządu CEDA, a radykałowie zdyskredytowali Lerroux w opinii publicznej (...) i położyli kres kontrolę, jaką sprawował nad swoją partią ”. Oznacza to nieodwracalny upadek Partii Radykalnej i koniec kariery politycznej Alejandro Lerroux, który nie odnowił swoich funkcji parlamentarnych wLuty 1936.
Kiedy w lipcu wybuchła wojna w Hiszpanii , wyjechał na wygnanie do Portugalii . Wrócił do Hiszpanii w 1947 roku i zmarł w Madrycie dnia25 czerwca 1949.