| Zastępca Sekwany | |
|---|---|
| 2 grudnia 1928 -31 maja 1936 |
| Narodziny |
21 sierpnia 1898 Reims |
|---|---|
| Śmierć |
15 lipca 1989 Paryż 13 th |
| Imię urodzenia | Aimery Louis Jules Henry Blacque-Belair |
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Lycée Janson-de-Sailly Lycée Henri-IV |
| Zajęcia | Oficer , polityk , kawaler , pilot |
| Rodzina | Blacque-Belair |
| Tata | Henry Blacque-Belair |
| Stopień wojskowy | Kapitan |
|---|---|
| Konflikty |
I wojna światowa II wojna światowa |
| Różnica | Dowódca Legii Honorowej |
Aimery-Louis-Jules Blacque-Belair , urodzony dnia21 sierpnia 1898w Reims i zmarł dalej15 lipca 1989w Paryżu jest francuskim żołnierzem, kawalerem i politykiem.
Syn generała Henry'ego Blacque-Belaira , głównego giermka w École de cavalerie de Saumur i Fernande Rodrigues-Henriques oraz prawnuk François-Charlesa Blacque-Belaira , studiował w Lycée Janson-de-Sailly i Lycée Henri -IV . Jest zaangażowany w 1915 roku w 1 st Batalionu myśliwych na piechotę i zakończył wojnę w randze porucznika.
Wystartował w 1919 roku w konkursach konnych i zdobył kilka nagród. Zarejestrowana w stanie majora generała Lyautey w 1921 roku objął dowództwo w 14 th goum z którym wzmacnia kolumny w Atlasu Wysokiego .
Blacque-Belair bierze udział w dziesięcioleciach Pontigny de Paul Desjardins , podczas których zaowocują jego dyskusje z André Maurois Les Dialogues sur le Command .
Sekretarz generalny gazety L'Intransigeant , przedstawił się i został wybrany,5 grudnia 1928, zastępca Sekwany . Wstąpił do grona posłów niezależnych i został ponownie wybrany w wyborach parlamentarnych1 st maja 1932, w pierwszym głosowaniu.
Nie startując w wyborach parlamentarnych w 1936 roku, Blacque-Belair został wysłany przez Léona Bluma jako charge de mission do sułtana Maroka i został mianowany dyrektorem we francusko-marokańskiej administracji.
W 1939 r. Wstąpił do wojska w Tours i został przydzielony do grupy lotniczej, w której znajdował się Antoine de Saint-Exupéry . Po trzydziestu dwóch misjach na terytorium wroga rozbija się o ziemię w pobliżu Étampes . Podjął usługę w samolocie za zadanie kierowanie część jego grupy w całym basenie Morza Śródziemnego przezLipiec 1940, wylądował w Oranie , a następnie wznowił działalność we francusko-marokańskiej administracji. Blacque-Belair pomocą amerykańskiego lądowania w Afryce Północnej w 1942 roku, a w momencie tworzenia nowej armii francuskiej, dołączył do 1 st Parachute Regiment myśliwych . Skoczy siedemnaście razy, m.in. podczas lądowań w Normandii i Prowansji . W Algierze przedstawił generałowi de Gaulle'owi długi raport o nacjonalistycznym rozwoju Tunezji , Algierii i Maroka . Zintegrowany z armią generała de Lattre de Tassigny jako kapitan na czele kompanii dotarł do Wogezów , a następnie do Alzacji .
Éric Labonne wezwał go do przejęcia kierownictwa kulturalnego w Rabacie .
Ożenił się z wnuczką Cypriena Godebskiego .