Talk Morhange sprawa dotyczy przypadek zatrucia niemowląt przez talku w Francji w ciągu 1970 roku , co doprowadziło do śmierci 36 dzieci i zatruć 168 innych.
Le Monde śledzi pierwsze ataki - „erupcje, biegunka, konwulsje, śpiączka” - w kwietniu-maju 1972 r. W Ardenach i Aube , nie znajdując wyjaśnienia. Lekarze zmierzające niemowląt P r Stéphane Thieffry ( Hôpital Saint-Vincent-de-Paul ), że 1 st alert lipca Ministerstwo Zdrowia w sprawie niewyjaśnionych dolegliwości. Plik17 sierpniaanalizy dochodzą do konkluzji. Badanie Inserm prowadzony przez D r Gilbert Martin-Bouyera określa te zgonów z powodu Morhange talku i obecność różnych heksachlorofenu , bakteriobójcze silnych, nadmiernych poziomów. Rząd zareagował natychmiast i nakazał wycofanie z rynku wszystkich pudełek talku Morhange. W tamtym czasie toksyczność heksachlorofenu nie była znana ogółowi społeczeństwa. Niepublikowane badanie świnek morskich w 1939 roku wykazało, że około dziesięciu z nich zmarło w ciągu trzech dni od spożycia produktu.
Dochodzenie wykazało, że błąd w obsłudze doprowadził do zmieszania 38 kilogramów heksachlorofenu, wysoce toksycznego produktu , z 600 kilogramami talku. Dotkniętych jest ponad 200 dzieci (zgon, śpiączka lub następstwa neurologiczne). Obecność heksachlorofenu w roślinie była znana, ale zawartość tego składnika w gotowym produkcie musiała być bardzo niska; błąd w obsłudze polegał na zmieszaniu zwykłej puszki z talkiem z podstawą pojemnika z heksachlorofenem, wierząc, że ta ostatnia zawiera talk. Ten błąd doprowadził do krążenia fiolek z nienormalnie wysoką zawartością środka bakteriobójczego.
Toksyczność obciążonych fiolek nie wynikała zatem z faktu, że zawierały one heksachlorofen, ale z ilości, jaką zawierały. Odkrycie tego błędu zajęło kilka miesięcy śledztwa i umożliwiło zrozumienie przyczyny zgonów niemowląt. W tym czasie produkt nie stwarzał żadnego szczególnego niebezpieczeństwa w swoim nominalnym składzie. Firma Morhange, która wprowadziła na rynek produkt, nie miała ani sprzętu, ani kompetentnego personelu do przeprowadzania kontroli zgodności, ani też firma pakująca Setico. Via Setico przeszła również przez heksachlorofen, sprzedawany przez szwajcarską firmę Givaudan. Różne produkty przechodzące przez hangar Setico były przechowywane w największym nieładzie. W tamtym czasie prawo nie klasyfikowało heksachlorofenu jako jednej z substancji niebezpiecznych, co zostało uzupełnioneWrzesień 1972 i Wrzesień 1973.
Rozpatrzenie sprawy zajęło siedem lat. Firma Givaudan i jej dyrektor, pan Flahault, zostali oskarżeni i oskarżeni. Wiele znużonych wojną rodzin zrezygnowało z procesów sądowych i zadowoliło się odszkodowaniem oferowanym przez firmę Givaudan. Sprawa została rozstrzygniętaPaździernik 1979. Pana Flahault bronił Robert Badinter, który oświadczył: „To nie społeczeństwo jest osądzane, ale człowiek, czuję się zobowiązany bronić tego człowieka. " Zasada odpowiedzialności karnej od osób prawnych, nadal nie istnieje w prawie francuskim, tylko osoby rzeczywiście może być ścigane prawnie. Firma sprzedająca produkt, Morhange, i firma pakująca, Setico, nie były ani wypłacalne, ani ubezpieczone od katastrofy tej wielkości.
Niektórzy autorzy porównują ten przypadek z przypadkiem Baumolu w proszku , kolejnym zatruciem talkiem, które miało miejsce w 1952 roku.
Wyrok skazuje pięciu oskarżonych na kary więzienia (od jednego do dwudziestu miesięcy, skrócone w wyniku odwołania do dwunastu miesięcy). W 1981 r. François Mitterrand , który został Prezydentem Republiki , na wniosek swojego nowego ministra sprawiedliwości Roberta Badintera , również prawnika tej samej firmy , zdecydował się na stałe udzielić amnestii wszystkim skazanym .
Sprawa ta pomogła zachęcić władze publiczne do wzmocnienia warunków wprowadzania nowych cząsteczek do obrotu . W szczególności uregulowano dalsze regulacje dotyczące stosowania produktów toksycznych w kosmetykach .
Podjęto działania następcze w celu oceny zaburzeń uczenia się i trudności poznawczych, na które ofiary nadal cierpią, ale zrezygnowano z nich z powodu braku środków.
Marka pasty do zębów (Signal) skupiła się wówczas w swojej reklamie na fakcie, że jej czerwone paski zawierały heksachlorofen. Chociaż nie zgłoszono żadnego problemu z jej produktem, postanowiła uniknąć niefortunnych skojarzeń, aby usunąć nazwę tego środka bakteriobójczego z jej komunikacji.