| Sprawa Agnès Marin | |
| Tytuł | Sprawa Agnès Marin |
|---|---|
| Wyrzuty | Zabójstwo nieletniego |
| Opłaty | Gwałt i morderstwo |
| Kraj | Francja |
| Miasto | Chambon-sur-Lignon |
| Przestarzały | 16 listopada 2011 |
| Liczba ofiar | 1: Agnes Marin |
| Osąd | |
| Status | Sprawa rozstrzygnięta: skazany na dożywocie dla Matthieu M. (2013) , potwierdzenie w apelacji (2014) . |
| Sąd |
Przysięgły sąd dla nieletnich z Haute-Loire; Puy-de-Dôme
Assize Court |
| Data wyroku |
1 st przykład:28 czerwca 2013 ; połączenie:10 października 2014 |
| Uciekanie się | Skazany w pierwszej instancji i na skutek odwołania na ten sam wyrok |
Sprawa Agnès Marin to sprawa sądowa z listopada 2011 r. Dotycząca Agnès Marin, stażystki w kolegium Cévenol w Chambon-sur-Lignon , zgwałconej, a następnie zamordowanej przez studenta z tej samej placówki. Matthieu M., nieletni w momencie wystąpienia faktów, ale od tego czasu poważny30 grudnia 2011skazany jest na dożywocie , wyrok potwierdzony apelacją . Państwo francuskie zostało skazane w 2017 r. Za „wadliwe zaniedbanie porównywalne z rażącym zaniedbaniem” za umieszczenie go w tej mieszanej uczelni bez podjęcia odpowiednich działań następczych, pomimo jego poprzedników. Kolegium Cévenol, przeżywające trudności od dwudziestu lat, ostatecznie zamknęło11 lipca 2014.
Plik 16 listopada 2011, w lesie niedaleko Chambon-sur-Lignon , mieszkaniec college'u Cévenol , w wieku prawie 18 lat, zgwałcił i zabił studentkę tego samego zakładu w wieku prawie 14 lat, Agnès Marin, po dwudziestu minutach przemocy pod groźbą noża kuchennego i następnie spalił jego ciało. Sprawa miała ogromny wpływ, bo młody człowiek był w szkole, mimo że rok wcześniej dokonał gwałtu według tej samej procedury, z premedytacją i pod groźbą użycia broni.
Pod pretekstem poszukiwania grzybów halucynogennych w lesie kilkadziesiąt metrów od stadionu morderca zwabił swoją ofiarę do leśnego wąwozu dostępnego bezpośrednio z parku uniwersyteckiego i przywiązał ją do drzewa. Matthieu zadał Agnes kilka ciosów, zanim ją zgwałcił. Po gwałcie znowu ją pobił. Młoda dziewczyna, która ostrzegała swoich towarzyszy przed tym marszem, bezskutecznie próbowała się bronić. Kiedy już nie żył, znalazł w torbie dziewczyny kanister benzyny z zamkiem błyskawicznym. Skrapia ciało i rozpala ogień, który podsyca znalezionym na miejscu drewnem, po czym wraca. Obaj byli częścią 60 mieszkańców. Zauważywszy nieobecność Agnieszki w gabinecie, a następnie przy kolacji, jej koleżanki zaczęły przeszukiwać teren szkoły i pobliski las, mimo zakazu kierownika. Kilku licealistów widzi Matthieu M. wychodzącego samotnie z lasu, z twarzą zakrytą chustą. Później tego samego wieczoru, gdy przeszukanie jest organizowane przez establishment, udaje, że bierze udział, mimo że jego twarz była pokryta zadrapaniami zadanymi przez ofiarę. „Przesłuchanie jego towarzyszy było skomplikowane i bardzo trudno było rozwikłać jego harmonogram” - powiedział o ofierze prokurator Puy-en-Velay , René Pagis. Estelle, jedna z najlepszych przyjaciółek ofiary, poprzez swoją deklarację złożoną żandarmom, przyczyni się do komplikowania lub nawet opóźniania ich prac badawczych i odtworzenia jej harmonogramu na środowe popołudnie, kiedy większość mieszkańców zakładu jest przyzwyczajona do zejścia do wieś: mówi, że w rzeczywistości rozstali się o 16.30, ponieważ obiecała Agnes, że poda tę argumentację „na wszelki wypadek”. Właściwie nie widziała jej od samego początku popołudnia. Pomimo mobilizacji 150 żandarmów i helikoptera zwęglone ciało ofiary znaleziono dopiero dwa dni później, w lesie trzy kilometry od uczelni, zgodnie z instrukcjami Matthieu, który ostatecznie się przyznał. Oprócz przemocy seksualnej, sekcja zwłok będzie liczyć siedemnaście ran kłutych w klatce piersiowej i głowie Agnieszki. DNA ofiary zostanie znalezione w plamie krwi na dżinsach noszonych tego dnia przez Matthew.
Cztery dni po zbrodni ujawnia się jego karalność. Urodzony30 grudnia 1993dorastał w Nages-et-Solorgues , wiosce w Gard , sto kilometrów na południe, gdzie pracował przez szesnaście miesięcy wcześniej w niedzielę z matki księgowej, radnego gminy i ojca kierownika firmy zajmującej się kształceniem ustawicznym.1 st sierpień 2010, kolejny gwałt z użyciem broni, przymusowe zamknięcie i premedytacja. Ofiara, Julie, była koleżanka ze szkoły podstawowej, potępiła go tego samego wieczoru, co doprowadziło do jego uwięzienia, a następnie przyznania się do winy i postawienia mu zarzutów. Pod pretekstem zwrotu jej 10 euro zwabił ją do podnóża drzewa, do którego gałęzi wcześniej zawiązał sznurowadła, zawiązał jej nadgarstki, zakneblował i zgwałcił. Po telefonie matki dziewczyny ją puścił. Jego ofiara, która wtedy rozważa „ujrzenie śmierci” i błaga go, by go oszczędził, powiedziała mu: „To moja matka, ona przyjdzie po mnie”. Trzy i pół miesiąca po tej pierwszej zbrodni gwałciciel uzyskał zwolnienie z aresztu śledczego , potwierdzone czterema ekspertyzami psychiatrycznymi, w zamian za kontrolę sądową , a jego ojciec argumentował, że został przyjęty do Lycée Cévenol po nieudanej rejestracji. w szesnastu innych placówkach.
Po skandalu wywołanym tymi rewelacjami dyrektor kolegium w Cévenol, Philippe Bauwens, niezdarnie próbuje bronić swojej reputacji. Mówi, że przed akceptacją rejestracji przyjął nastoletniego gwałciciela na długi wywiad. Rodzice ofiary uważają, że znał mordercę już oskarżonego o gwałt z użyciem broni i z premedytacją. Reżyser temu zaprzecza, po czym w końcu przyznaje, że ojciec nastolatka „rozmawiał z nim o napaści na tle seksualnym”. Podczas procesu będzie twierdził, że „nie rozumiał, że Mateusz był pod kontrolą sądową” i zignoruje „że musiał zgłosić swoje problemy” do Sądowej Ochrony Młodzieży . „Gdybym był świadomy dokładnego charakteru zarzutów stawianych Matthieu, nie wpuściłbym go do swojego zakładu” , spróbuje się usprawiedliwić. „Nie wiedzieliśmy, że był pod kontrolą sądową, nie mieliśmy najmniejszego kontaktu z władzami aż do tragedii (…) wiedzieliśmy, że 4 miesiące aresztu prewencyjnego. Ale to z powodu gwałtu, nie ”- powiedział Jean-Michel Hieaux, wiceprezes szkoły.
Próbując się usprawiedliwić, Sądowa Ochrona Młodzieży (PJJ) ukrywa się za interpretacją „ tajemnicy zawodowej ”. Podobnie jak kierownictwo szkoły, przywołuje tajemnicę pouczenia i zrzuca winę na sędziego wolności i aresztu prowadzącego sprawę pierwszego gwałtu, który popełnił pierwszy z błędów: nie sprzeciwiać się wyborowi, także wykonane przez rodziców mordercy, z tej mieszanej szkoły z internatem, znajdującej się w poważnych tarapatach finansowych, która przyjmowała bezbronnych uczniów, ponieważ byli bardzo daleko od swoich rodzin i naliczała 12 000 euro rocznie za stażystów. Kiedy wychowawca PJJ , odpowiedzialny za Matthieu, przedkłada raport potwierdzający ten wybór, kształcił się już w Cévenol College przez dwa miesiące. Chociaż nie ma już prawa przebywać w Gard , wraca tam na każde wakacje, a jego rodzice przeszli tylko około dziesięciu kilometrów, co powoduje, że jego pierwsza ofiara zachoruje, gdy go spotyka. Proces pokaże, że kontynuacja psychiatryczna przestępcy została spartaczona „z błogosławieństwem sędziego śledczego”, powierzając go kolejno ledwie francuskojęzycznemu lekarzowi, następnie pielęgniarce i wreszcie „psychoterapeucie bez dyplomu” który podążał za nastolatkiem podczas jego nauki w Cévenol College.
Sędzia decyduje się dołączyć do dwóch akt, w które zaangażowany jest nastolatek: są one traktowane przez sędziego śledczego TGI Clermont-Ferrand François Maury. Rodzina Julie, pierwsza ofiara, postanawia, że rozprawa odbędzie się za zamkniętymi drzwiami, z wyjątkiem jednego dnia rozprawy, kiedy dziennikarze mogą wejść na salę rozpraw. Gdy tylko dowiedziała się o zbrodni i jej sprawcy, matka Julie zareagowała, mówiąc, że niestety nie jest zaskoczona i wie, że znowu to zrobi. Podczas gdy prokurator wzywa do trzydziestu lat więzienia, wykluczając już jakiekolwiek usprawiedliwienie dla oskarżonego mniejszości, o tyle recydywista zostaje skazana,28 czerwca 2013, na dożywocie , niezwykle rzadki wyrok za przestępstwo popełnione przed osiemnastym rokiem życia. Rodzina ofiary uzyskała częściowe zniesienie sesji niejawnej w celu ustalenia różnych obowiązków edukacyjnych i sądowniczych. Prasa mogła śledzić debaty w aneksie wyposażonym w gigantyczny ekran. Eksperci psychiatrzy, którzy go zbadali, ujawnili profil psychotycznej osobowości typu schizoidalnego , z zadziwiającą przewrotnością i przerażającą groźbą. W toku aktu oskarżenia rzecznik generalny uzna, że wybór tej mieszanej szkoły z internatem, prawdziwego „kampusu bez ścian” , będzie „najmniej odpowiadał sprawie Matthieu M., obrazą zdrowego rozsądku” . Szkoła „nie zagłębiała się w kwestię pochodzenia” osoby zainteresowanej, wykazując „zdumiewający brak ciekawości”, potępił.
PJJ pedagog w za monitorowanie dorastających poszedł tylko do Cévenol college'u raz, w marcu 2011 roku , ponad trzy i pół miesiąca po jej przyjęciu. Nie mogąc spotkać się z dyrektorką, która odwołała spotkanie z powodu „karnawału” zorganizowanego w szkole, rozmawia tylko z pedagogiem, którego już nigdy nie zobaczy. Według szkoły nie informuje go o gwałcie z użyciem broni i z premedytacją, o który student jest oskarżony. „Nasza opinia była pozytywna. W jego zachowaniu nie było nic, co można by zgłosić, z wyjątkiem najmniejszego szczegółu - wyjaśniła. Nie prosi o poinformowanie o tym „minimalnym punkcie”: wprowadzeniu do szkoły mocnego alkoholu. Śledczy odkryją, że w teczce dyscyplinarnej przyszłego mordercy nie było wzmianki o przeglądaniu stron pornograficznych w licealnym centrum dokumentacji, co jednak przyniosło mu tydzień wykluczenia. Nie wskazał również, że jego towarzysze widzieli go, jak prowadził inną studentkę na smyczy lub wkładał ręce pod jej spódnicę na widoku. Podczas procesu Rzecznik Generalny zwróci uwagę, że Matthieu miał „prawie codzienne stosunki seksualne” w internacie z młodą dziewczyną z dala od swojej rodziny, mieszkającą na Tahiti , która często spędzała weekendy z rodziną Matthieu w Gard . Dwukrotnie wykluczony na tydzień, ten ostatni nawet ledwo uniknął odmowy zapisów na następny rok, podczas wizyty w radzie życia szkoły wczerwiec 2011. Mimo to szkoła nigdy nie miała kontaktu z sędzią śledczym odpowiedzialnym za pierwszy gwałt i nie zgłosiła sprawy do PJJ . Wezwany na rozprawę, główny dyrektor PJJ , Jean-Louis Daumas, były członek gabinetów ministerialnych, odmówił w sądzie uznania błędów jego administracji, przyznając się jedynie do „słabości” , ale nie podążają za „wadami” nastolatków. -w górę. W trakcie procesu poinformuje, że Kancelaria Ministra Sprawiedliwości nie zarządziła kontroli.
Plik 29 czerwca 2013dzień po ogłoszeniu wyroku skazującego Matthieu M. na dożywocie, obrońcy Maître Joëlle Diez i Maître Isabelle Mimran ogłaszają, że odwołują się od tej decyzji.
Plik 7 lutego 2014, Rodzice Agnès Marin wnoszą skargę przeciwko państwu za „rażące zaniedbanie”, aby rzucić światło na odpowiedzialność każdego z nich, aw szczególności na niedociągnięcia w postępowaniu sądowym po mordercy.
W lipiec 2015The Naczelna Rada Sądownictwa wyczyszczone byłego sędziego śledczego z Nimes, który uwolnił przestępcę przyszłościlistopad 2010.
Z 29 września 2014i przez okres 10 dni Matthieu M. jest ponownie rozpatrywany w postępowaniu apelacyjnym w sądzie przysięgłym Puy-de-Dôme za zamkniętymi drzwiami. Miał wtedy 20 lat.
Plik 10 października 2014Sąd Przysięgły w Puy-de-Dôme potwierdza w apelacji karę dożywotniego pozbawienia wolności.
Plik 13 października 2014, Matthieu M. wnosi kasację, ale 18 listopada 2014, jeden z jego prawników, Joëlle Diez, ostrzega prokuraturę i stronę cywilną, że morderca i jego rodzice rezygnują z kasacji. Następnie wyrok skazujący w postępowaniu odwoławczym staje się ostateczny.
Matthieu M. odsiaduje wyrok w Ensisheim .
Afera to śmiertelny cios dla reputacji uczelni Cévenol , która już od kilku lat znajduje się w poważnych tarapatach finansowych. Plik11 lipca 2014, zakład definitywnie zamyka swoje podwoje po 76 latach istnienia.
W kwiecień 2016Sophie i Dominique Moulinas publikują książkę Parents in perpetuity ( wydanie Flammarion ), w której omawiają proces, zbrodnie i życie ich syna Matthieu. Publikacja ta wywołała protesty rodziców Agnes Marin przeciwko temu, że ich zdaniem rodzice sprawcy morderstwa „spędzili w mediach więcej czasu w ciągu kilku tygodni niż my od zamordowania naszej córki. To prawdziwa kampania biznesowa. "
Plik 24 kwietnia 2017 rparyski tribunal de grande instance skazał państwo za „wady zaniedbania porównywalne z rażącym zaniedbaniem”, o ile zwolnienie mordercy nastąpiło zbyt szybko, nie czekając na opinię biegłego, nie biorąc pod uwagę sądowej ochrony młodzieży i umieszczenie w mieszanym college'u było niewłaściwe. Przyznał rodzicom, bratu i dziadkom Agnès Marin rekompensatę finansową w wysokości 185 000 euro.