Adolf Bernhard Marx

Biografia

Narodziny	15 marca 1795 Halle-sur-Saale
Śmierć	17 maja 1866(71) Berlin
Pogrzeb	Cmentarz Stahnsdorf
Narodowość	pruski
Trening	Uniwersytet Martina Lutra w Halle-Wittemberg
Zajęcia	Kompozytor , muzykolog , teoretyk muzyki, historyk muzyki , profesor uniwersytetu , pisarz , krytyk muzyczny

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet Humboldta w Berlinie

podpis

Adolf Bernhard Marx (ur15 maja 1795w Halle-sur-Saale i zmarł dnia17 maja 1866w Berlinie ) jest pruskim muzykologiem , teoretykiem muzyki i kompozytorem .

Biografia

Adolf Bernhard Marx, który studiował prawo, pobierał lekcje muzyki w swoim rodzinnym mieście u Daniela Gottloba Türka, a następnie w Berlinie u Carla Friedricha Zeltera . W 1827 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Marburgu, w 1830 został profesorem muzyki na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie, aw 1832 dyrektorem muzycznym tej uczelni.

W 1844 roku poznał Franza Commer (de) , opiekuna działu muzycznego Biblioteki Królewskiej, i Otto Lange , krytyka muzycznego Vossische Zeitung , członka-założyciela Berliner Tonkünstlerverein, pierwszego profesjonalnego stowarzyszenia Tonkünstler na niemieckich landach. . W 1850 r. Wraz z Juliusem Sternem i Teodorem Kullakiem był jednym z założycieli Konserwatorium Sterna , w którym uczył kompozycji do 1856 r. Jednym z jego uczniów był Nikołaj Iwanowicz Zaremba .

Marks zyskał sławę przede wszystkim jako muzykolog, autor biografii Beethovena , książki Gluck and the Opera oraz wydawca dzieł Handla i Bacha. Podstawowym wkładem w teorię muzyki są definicje formy zdaniowej (głównych) sonat i jej elementów składowych (Teoria kompozycji muzycznej).

W 1824 roku założył Berliner Allgemeine Musikalische Zeitung , który opublikowany aż do roku 1830. Od roku 1829 poparł interpretacji Pasji według świętego Mateusza przez Feliksa Mendelssohna Bartholdy z Akademii Śpiewanie w Berlinie i zalecał gwałtownie późne dzieło Beethovena, który w tamtym czasie był uważany za zagmatwany i nie do zagrania.

Adolph Bernhard Marx zmarł w Berlinie w 1866 r., Zaledwie dwa dni po ukończeniu 71 lat i został pochowany na starym cmentarzu św. Mateusza w Schöneberg . Podczas niwelacji cmentarza przeprowadzonej przez narodowych socjalistów w latach 1938/39, jego szczątki ponownie pochowano w zbiorowym grobie na południowo - zachodnim cmentarzu w Stahnsdorf pod Berlinem.

Rodzina

Marks poślubił w Dessau w 1838 r. Marie Therese Cohn (urodzoną w 1820 r. W Dessau), córkę miejscowego kupca Salomona Cohna z małżeństwa z Fanny Cohn z domu Schönig. Jest uczennicą Friedricha Schneidera, później zostaje autorką. Adolph Bernhard i Thérèse Marx mają syna i trzy córki.

Utwory muzyczne

Jego własne kompozycje odnoszą niewielki sukces. Należy wspomnieć o oratorium Jan Chrzciciel i oratorium Mojżesza , wykonanym we Wrocławiu 2 grudnia 1841 r. Pod dyrekcją Johanna Theodora Mosewiusa (de) . Wykonywana jest 14 listopada 2009 r. Przez Berlińską Akademię Śpiewu w Kościele Getsemani w Berlinie-Prenzlauer Berg oraz 9 listopada 2019 r. Przez chór Gewandhaus (de) pod dyrekcją Gregora Meyera (de) w Lipsku. Warto również wspomnieć to kantata The Singspiel jery und Bätely oparty na tekście Goethego , a chóralnej książki na organy, a także pieśni, chórów i utwory na fortepian.

Pracuje

Die Kunst des Gesanges, theoretisch-praktisch. Schlesinger, Berlin 1826, ( Digitalisat ).
Ueber die Geltung Händelscher Sologesänge für unsere Zeit. Ein Nachtrag zu der Kunst des Gesanges. Schlesinger, Berlin 1828, ( Digitalisat ).
Ueber Malerei in der Tonkunst. Ein Maigruß an die Kunstphilosophen. Finck, Berlin 1828, ( Digitalisat ).
Johann Sebastian Bach : Große Passionsmusik nach dem Evangelium Matthaei. (BWV 244), vollständiger Klavierauszug von Adolph Bernhard Marx. Schlesinger, Berlin 1830, 190 gest. S. qu-fol. ( Digitalisat , Stadtbibliothek (Lübeck)).
Die alte Musiklehre im Streit mit unserer Zeit. Breitkopf und Härtel, Leipzig 1841, ( (Digitalisat) ).
Lehre von der musikalischen Komposition. 4 Bände. Breitkopf und Härtel, Lipsk 1837–1847.
Allgemeine Musiklehre. Ein Hülfsbuch für Lehrer und Lernende in jedem Zweige musikalischer Unterweisung. Breitkopf und Härtel, Lipsk 1839, ( Digitalisat ).
Die Musik des neunzehnten Jahrhunderts und ihre Pflege. Metoda muzyczna. Breitkopf und Härtel, Lipsk 1855, ( Digitalisat ).
Ludwig van Beethoven. Leben und Schaffen. 2 Bände. Janke, Berlin 1859, ( Digitalisat Bd. 1 ; Digitalisat Bd. 2 ; Nachdruck: 2 Bände in 1 Band. Olms, Olms, Hildesheim 1979, ( ISBN 3-487-06720-X ) .
Anleitung zum Vortrag Beethovenscher Klavierwerke. Janke, Berlin 1863, ( Digitalisat ).
Gluck und die Oper. 2 Bände. Janke, Berlin 1863, ( Digitalisat Bd. 1 ; Digitalisat Bd. 2 ; Nachdruck: Olms, Hildesheim 1980, ( ISBN 3-487-07035-9 ) ).
Erinnerungen. Aus meinem Leben. 2 Bände. Janke, Berlin 1865, ( Digitalisat Bd. 1 ; Digitalisat Bd. 2 ).
Das Ideal und die Gegenwart. Costenoble, Jena 1867, ( Digitalisat ).

Korespondencja

Klaus Martin Kopitz (de) , Eva Katharina Klein, Thomas Synofzik (de) (Hrsg.): Briefwechsel Robert und Clara Schumanns mit Korrespondenten w Berlinie 1832 do 1883 (= Schumann-Briefedition. Serie 2: Briefwechsel mit Freunden und Künstlerkollegen. Bd. 17). Dohr, Köln 2015, ( ISBN 978-3-86846-028-5 ) , S. 405–435.

Bibliografia

Johann Theodor Mosewius (de) : Ueber das Oratorium Moses von AB Marx. Vortrag in der vaterländischen Gesellschaft zu Breslau, gehalten am 26. kwietnia 1842. W: Allgemeine musikalische Zeitung . Bd. 44, nr 49, 1842, Sp. 953–959 ; Nr 49, 1842, Sp. 972–979 ; Nr 50, 1842, Sp. 997–1004 ; Nr. 51, 1842, Sp. 1027–1032 , (Auch als Sonderabdruck: Breitkopf und Härtel, Leipzig 1843).
(de) Robert Eitner , „ Marx, Adolph Bernhard ” , w: Allgemeine Deutsche Biography (ADB) , t. 20, Lipsk, Duncker & Humblot,1884, s. 533-539
Leopold Hirschberg (de) : Der Tondichter Adolph Bernhard Marx. W: Sammelbände der internationalen Musikgesellschaft. Jg. 10, nr 1, 1908, ( ISSN 1612-0124 ) , str . 1–72, JSTOR : 929256 .
Theo Stenge : Lexikon der Juden in der Musik. Mit einem Titelverzeichnis jüdischer Werke (= Veröffentlichungen des Instituts der NSDAP zur Erforschung der Judenfrage. 2, ZDB-ID 279909-1). Hahnefeld, Berlin 1940.
(de) Arnfried Edler (de) , „ Marx, Adolph Bernhard ” , w Neue Deutsche Biographie (NDB) , t. 16, Berlin 1990, Duncker & Humblot, s. 321-323( zeskanowany oryginał ).
Christina Siegfried: Das Wirken Adolf Bernhard Marx ”. Aspekte zur musikkulturellen Entwicklung Berlins in der ersten Hälfte des 19. Jahrhunderts. Rozprawa. Poczdam 1992.
Elisabeth Eleonore Bauer: Wie Beethoven auf den Sockel kam. Die Entstehung eines musikalischen Mythos. Metzler, Stuttgart ua 1992, ( ISBN 3-476-00849-5 ) (Zugleich: Berlin, Freie Universität, Dissertation, 1989, unter dem Titel: AB Marx und Beethoven in der Berliner Allgemeinen Musikalischen Zeitung (1824–1830). ).
Christina Siegfried: „Der interessanteste und problematischste seiner Freunde“ - Adolf Bernhard Marx (1795–1866). W: Bernd Heyder, Christoph Spering (Hrsg.): Blickpunkt Felix Mendelssohn Bartholdy. Dohr, Köln 1994, ( ISBN 3-925366-36-9 ) , str . 35–44.
Michael Zywietz (de) : Adolf Bernhard Marx und das Oratorium w Berlinie (= Schriften zur Musikwissenschaft aus Münster. 9). Verlag der Musikalienhandlung Wagner, Eisenach 1996, ( ISBN 3-88979-074-7 ) .
Eva Weissweiler (od) : Ausgemerzt! Das Lexikon der Juden in der Musik und seine mörderischen Folgen. Dittrich, Köln 1999, ( ISBN 3-920862-25-2 ) .
Peter Sühring (de) : Kontrapunktische Kindheit der Musikgeschichte. Adolf Bernhard Marx 'geschichtsphilosophische These vom notwendigen Ende des Kontrapunkts nach Bach. W: Ulrich Tadday (de) (Hrsg.): Philosophie des Kontrapunkts (= Musik-Konzepte. Neue Folge, Sonderband 2010). Edition Text + Kritik, München 2010, ( ISBN 978-3-86916-088-7 ) , str. 48–59.

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
Zasoby związane z muzyką :
Informacje w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Deutsche Biography • Hrvatska Enciklopedija • Visuotinė lietuvių enciklopedija
(de) „ Publikacje Adolfa Bernharda Marxa i o nim ” , w katalogu internetowym Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB) .
Darmowe nuty autorstwa Adolfa Bernharda Marxa z projektu International Music Score Library

Bibliografia

Hans-Jürgen Mende: Lexikon Berliner Grabstätten . Haude & Spener, Berlin 2006. S. 305, 473.
Johann Theodor Mosewius: Die Breslauische Sing-Akademie in den ersten fünf und zwanzig Jahren ihres Bestehens. Breslau 1850, str. 38.