Opactwo Haute-Seille

Opactwo Haute-Seille
Pieczęć opata Haute-Seille
Nazwa lokalna	Altasilva
Diecezja	Diecezja Nancy-Toul
Patronat	Matka Boska
Numer seryjny (według Janauschek )	CXLVI (146)
Fundacja	26 maja 1140
Rozpuszczenie	1791
Mother Abbey	Opactwo Morimond
Pochodzenie	Opactwo Morimond
Córki opactwa	Każdy
Kongregacja	Zakon cystersów
Okres lub styl
Ochrona	Zarejestrowany MH ( 1927 )
Informacje kontaktowe	48 ° 35 ′ 21 ″ na północ, 6 ° 55 ′ 35 ″ na wschód
Kraj	Francja
Województwo	Hrabstwo Burgundii
Region	Lorraine
Departament	Meurthe-et-Moselle
Gmina	Cirey-sur-Vezouze
Geolokalizacja na mapie: Francja Opactwo Haute-Seille Geolokalizacja na mapie: Lorraine Opactwo Haute-Seille Geolokalizacja na mapie: Meurthe-et-Moselle Opactwo Haute-Seille

Opactwo Górna Seille (dawniej z Haute-Selve , od łaciny, Alta Silva , "Haute Forêt", niezwiązanym z Lotaryngii Seille ) jest fundamentem Cystersów w Lotaryngii , w obecnej miejscowości cirey-sur-vezouze ( Meurthe- et-Moselle , Francja ).

Lokalizacja

Teren znajduje się na równinie, niedaleko Vezouze , na końcu Cirey, od którego tworzy lukę.

Historyczny

Fundacja

Pierwsi zajęli to miejsce benedyktyni z opactwa Saint-Sauveur w Wogezach. Jeśli chodzi o opactwo cystersów, zostało założone w 1140 roku po darowiźnie przekazanej zakonowi Cîteaux przez hrabinę Agnès de Langenstein , wdowę po Hermanie II z Salm . Ta kreacja została prawdopodobnie pod wpływem Saint Bernard , który miał dobre stosunki z Étienne de Bar , biskup Metz . Osiedliło się tam około dziesięciu mnichów z opactwa Theuley .

Jeśli domena opactwa obejmowała w swoich początkach tylko wioskę Tanconville , powiększono ją poprzez wymianę i nabycie wioski Hesja niedaleko Lorquin, gdzie znajdował się klasztor konsekrowany przez papieża Leona IX i przyłączony do opactwa w 1504 r., Dziesięciny z Blémerey , Domjevin , Fréménil i Veho , jak również zabiegi z Parux, Bertrambois , Hattigny , Lafrimbolle , Landange , Aspach , Niderhoff , Fraquelfing , Neufmoulins , Languimberg , Fribourg ... z całym Lorquin właściwości koncentracyjnych.

Od 1147 r. Biskup Metz musiał interweniować, aby chronić opactwo przed działaniami rodzin dawców Salm i Turquestein, uzyskując od nich rezygnację ze wszystkich ich praw. Ale od 1184 roku Henri de Salm próbował przejąć kontrolę nad kanałem obwodowym Vezouze w obrębie opactwa i cofnąć ustępstwa poczynione przez jego przodków. Znalazł przeciwko niemu biskupów Metz i Toul . Aby się chronić, mnisi szukali wsparcia u lordów Blâmont , a następnie w 1267 r. Książąt Lotaryngii . W swojej historii opactwo musiało walczyć o swoją niepodległość sukcesywnie przeciwko hrabiom Salm, a następnie książętom Lotaryngii i królom Francji. Kościół został konsekrowany w 1176 roku przez Pierre de Brixey , biskupem Toul .

Trudności

Opactwo jest ofiarą wojen pustoszących kraj; w 1391 roku bitwa stoczona pod Cirey przez Henryka III, pana de Blâmont , w Messins, spustoszyła okolicę. Wojna między Karolem V a Francją powoduje jej zniszczenia. Spokój ustanowiony przez pokój w 1559 r. Został przerwany przez wojny religijne, aw 1648 r. Sytuacja stała się tak niepewna, że ​​opat, Dom Louis Fériet, musiał zadeklarować swój tyłek za 800 franków i sprzedać dzwony kupcowi ze Strasburga. . Później pożyczył od Charterhouse of Molsheim, aby naprawić kościół Hessex. Kiedy w 1699 r. Opatem został mianowany Dom Jacques Moreau de Mautour, wspólnota nie obejmowała już przeora i pięciu zakonników. Dzięki pokojowi, który książę Léopold przywrócił w Lotaryngii i jego administracji, Haute-Seille podnosi się z ruin. W 1707 i 1708 r. Odrestaurowano krużganki i stalle kościelne, aw 1711 r. Urządzono targi dla rzeźb sanktuarium.

Komenda

6 marca 1748 r. Stanislas mianuje Nicolasa-Josepha Alliota, prostego urzędnika tonsurowanego, opata komendanta Haute-Seille. Przeor i zakonnik natychmiast zwrócili się do króla polskiego z prośbą o wybór opata stałego. Książę Salm wspiera je prosząc papieża o potwierdzenie ich swobody wyboru ich opatem. Dla swojego bezpieczeństwa regularnie wybierany Dom F. d'Estrepy musi schronić się za Renem. Proces przed sądem w Rzymie, który trwa do 14 stycznia 1754 r., Prowadzi do transakcji potwierdzonej przez opata generalnego Cîteaux: w zamian za dochód opat musi przebywać poza opactwem, którego efektywnym zarządzaniem jest przeor. Pod kierownictwem tego, Dom de Marien, prace wznowiono na tyle, na ile pozwalają na to zasoby, i do 1789 roku opactwo wydaje się korzystać z prawdziwego spokoju, zakłócanego przez drobne procesy sądowe.

Plik 1 st August +1.789budynki są plądrowane przez mieszkańców okolicy. Ostatni przeor, Antoine Combette, przeszedł na emeryturę do Strasburga, gdzie zmarł w 1830 r. Od kwietnia 1791 r. Rozpoczęła się sprzedaż towarów, zwłaszcza ich domu w Blâmont, a następnie opactwa 22 grudnia 1791 r.

Architektura

Opactwo zostało niemal całkowicie przebudowany w XVIII -tego  wieku , a jego budynki były nowe podczas jego demontażu. Niewiele jest jednak śladów po dawnej dzielnicy klasztornej, która przylegała do północnej części kościoła i której mury miały 1,10 m grubości. Krużganek mierzył 47 metrów równolegle do transeptu i 26 metrów z przodu; powyżej były kwatery zakonników. Krużganek komunikował się z kościołem za pomocą wciąż widocznych małych półkolistych drzwi.

Według użytecznym szczątki, kościół, pochodzący z drugiej połowy XII th  century został krzyża łacińskiego zorientowanego; nawa miała 45 metrów długości i 15 szerokości, transept 4,80 metra na 11; absyda miała trzy cięte boki po 4 metry każdy. Portal, wciąż stojący, ma architekturę romańską, z pięcioma dużymi arkadami o tej samej wysokości, ale o różnych stylach. Łuk środkowy, który służył jako drzwi, był flankowany przez osiem małych kolumn, z których częściowo zachowały się kapitele. Mówi się, że portal został uzupełniony szczytem z różą lub oculusem.

Pozostałe budynki służyły już do celów rolniczych. Składają się one z dziedzińcem otoczonym budynkami 123 metrów przez 83 z monumentalną bramą XVII -tego  wieku . Zagrodę przecinał kanał, a młyn zajął obecną lokalizację polerki. Pozostałości opactwa Haute-Veille zostały wymienione jako zabytki dekretem z 19 stycznia 1927 r .

Filiacja i zależności

Haute-Seille jest córką opactwa Theuley . W 1579 roku Nicolas Périni przeor z opactwa Hesji , które od 1550 roku stało się klasztorem świeckim, prosi papieża za zgodą biskupa Metzu o spotkanie w opactwie Haute-Seille. Osiągnąwszy satysfakcję, sam przyjął habit w Haute-Seille, którego został wybrany opatem po śmierci Jeana Périniego, jego brata. Zjednoczenie klasztoru zostało potwierdzone w 1605 roku.

W trakcie swojej historii opactwo jest właścicielem nieruchomości w Adelhouse , Albestroff , Azerailles , Azoudange , Badonviller , Bertrambois , Blanche-Eglise , Courtegain , Dorlisheim , Emberménil , Foulcrey , Guéblange , Hablutz , Hampont , Haut-Clocher , Hellocourt , Herbéviller , Igney , Lafrimbolle , Leintrey , Marsal , Nossoncourt , Rambervillers , Réchicourt-le-Château , Richeval , Rosières-aux-Salines , Saint-Nicolas , Sarrebourg , Thann , Varangéville , Xures . W czasie rewolucji zostawił go. :

• w Haute-Seille, małe gospodarstwo, młyn, fabryka płytek, stawy i lasy, z prawem do połowów w Vezouse i polowania na jego terytorium;
• w Tanconville ziemia, lasy, stawy i młyn, panowanie nad ziemią, patronat nad uzdrowieniem i dziesięciną;
• w Hesji małe gospodarstwo, młyn, lasy, panowanie nad ziemią, patronat nad uzdrowieniem i dziesięciny;
• w Lezey , małe gospodarstwo, staw i dwie trzecie panowania nad ziemią;
• w Neuve-Grange małe gospodarstwo z lasem, tartakiem i młynem;
• w Ormange małe gospodarstwo z lasami i stawami,
• w Xirxange małe gospodarstwo z młynem, stawami i lasami;
• w Récour małe gospodarstwo z młynem i lasem;
• gospodarstwa w Vigne , Griffon , Rotomoncel i Saint-Benoît  ;
• całość lub część dziesięciny Parux , Bertrambois , Hattigny , Lafrimbolle , Landange , Aspach , Niderhoff , Fraquelfing , Neufmoulins , Languimberg , Freiburg , Ommeray , Rosheim , Rosewell , Blamont , Blémerey , Domjevin , Fréménil , Veho , Nitting , Hermelange , Maizières- lès -Vic , Gelucourt , Kraftel , Videlange  ;
• nieruchomości na tych ziemiach oraz na terenach Cirey , Val-le-Bon-Moutier , Harbouey , Frémonville , Sainte-Pôle , Vacqueville , Merviller , Thiaville , Remoncourt , Xousse , Jambrot , Maizières-lès-Vic , Lorquin .

Lista opatów

Zwykli Opaci

• Gérard, pierwszy opat Haute-Seille.
• Imbrand, drugi opat, 1154.
• Fulcon, trzeci opat, 1162.
• Anzelm, 1179.
• Renaud, 1185.
• Fulcon II, 1187.
• Henry, 1196-1225.
• Tean, 1227…. 1275: kilku opatów musiało następować po sobie pod tym samym nazwiskiem
• Henry Il, 1280.
• Conrad, 1283.
• Henryk III, 1285-1315.
• Baudouin, 1322.
• Geoffroy, 1324.
• Comars, 1338.
• Albert, 1365.
• Jacques z Sarrebourg, 1399-1419.
• Thiriat, z Vitrimont, 1433.
• John Milsus, 1436.
• Aubert, de Blârnout, 1447.
• N. Nitin, 1463.
• Christophe, 1483-1485.
• Martin, 1487.
• Henry z Sarrebourg, 1498-1500.
• Dom Henry Le Moleur, 1504.
• Dom Adam Husson, z Herbéviller, 1527-1529.
• Dom Raimbaud Gabellot, de Merviller, 1553-1555.
• Dom Jean, de Xanrey, wybrany w 1556 roku.
• Dom Jean z Gerbéviller, 1559.
• Dom Jean Périni z Vazainville, wybrany w 1560 r. (+1583).
• Dom Nicolas Périmi, wybrany w 1583 r. (+1596) (koadiutorem od 1579 r.).
• Dom Pierre Guérard, wybrany w 1595 roku, zrezygnował w 1608 roku.
• Dom Jean Canery, wybrany w 1608 roku (+1621).
• Dom Nicolas Bernard, 1627-1635 (koadiutor od 1611).
• Dom Louis de Fériet, 1635–1668.
• Dom Claude z Bretanii, zakończony w 1691 r. (Koadiutor od 1658 r.).
• Dom Jacques Moreau de Mautour, wybrany w latach 1692-1729.
• Dom Henry Lecler, wybrany w 1730 r. (+1747) (koadiutorem od 1727 r.).

Chwalebni Opaci

• Nicolas-Joseph Alliot, mianowany w 1747 roku.
• François Alliot, 1754.
• z Montauban.
• de Cambis, 1790.

Osobowości

• Jean-de-Haute-Selve, lub High-Seille (Johannis Alta Silva), mnich z opactwa w końcu XII th  wieku, autor (The) Dolopathos, sive Rege i Septem sapientibus , który został następnie zainspirował Finder Herbert za jego starofrancuską wersję.

Bibliografia

1. (La) Leopold Janauschek , Originum Cisterciensium: in quo, praemissis congregationum domiciliis adjectisque tabulis chronologico-genealogicis, weterynarz abbatiarum a monachis habitatarum fundationes ad fidem antiquissimorum fontium primus descripsit , t.  Ja, Wiedeń ,1877491  str. ( czytaj online ) , s.  153.
2. „  Abbaye de Haute-Seille  ” , na otwartej platformie dziedzictwo, baza Mérimée, francuskiego Ministerstwa Kultury .
3. "  Hauteseille  " na http://www.cistercensi.info , Cystersów Order (dostęp na 1 st kwietnia 2014 ) .
4. E. de Martimprey de Romécourt, „  The Abbey of Haute-Seille  ” , na cistels.free.fr ,1887(dostęp 27 maja 220 )
5. „  Lista opatów z Hauteseille  ” , na http://www.cistercensi.info (przeglądano: {27 maja 2020 r. )
6. Tekst online w Gallica (wydanie z 1856 r . ) .

Załączniki

Bibliografia

• Edmond de Martimprey de Romécourt, L'Abbaye de Haute-Seille , Memoirs of the Lorraine Archaeological Society, 1887, s.  86-136 ( czytaj online )
• A. Benoît „The Abbey of Haute-Seille, w hrabstwie Salm” w Biuletynie de la Société philomatique Vosgienne , 23 -cim roku, 1897-1898, s.  41-76 z dwoma tablicami ( czytaj online )
• Émile Ambroise, „Stare zamki Vesouze. Rozdział IX. Haute-Seille i hrabiowie Salm. - Roszczenia opatów. - Abbey bag „w The Country Lotaryngii , 6 th roku, 1909, s.  101-107 ( czytaj online )
• Abbé Jacques Choux, „Dwa plany kościołów cysterskich w Lotaryngii” (Beaupré i Haute-Seille), w Bulletin de la Société nationale des Antiquaires de France 1958, 1959, s.  118-124 ( czytaj online )
• Thierry de Morembert, „Haute-Seille” w  Słowniku historii i geografii Kościoła , t.  XXIII . (Haegy - Herlemundus), Paryż, Librairie Letouzey et Ané,1990( ISBN  2-7063-0173-2 ), kol.  582-3
• Nicole Schieber, Abbey Haute Seille: przebudowa w XVIII -tego wieku średniowiecznego opactwa cystersów , Country Lotaryngii, t. 88,wrzesień 2007, s.  153-160

Powiązane artykuły

• Lista zabytków Meurthe-et-Moselle

Linki zewnętrzne

• Strona opactwa Haute-Seille
• Herb opactwa Haute-Seille (Gallica)