Opactwo Fontaine-Daniel | ||||
Opactwo Fontaine Daniel w 1695 roku | ||||
Nazwa lokalna | Fontaine-Daniel | |||
---|---|---|---|---|
Diecezja | Laval | |||
Patronat | Matka Boska | |||
Numer seryjny (według Janauschek ) | DXLV (545) | |||
Fundacja | 02 sierpnia 1204 | |||
Rozpoczęcie budowy | 1204 | |||
Rozpuszczenie | 1791 | |||
Mother Abbey | Clermont | |||
Pochodzenie | Clairvaux | |||
Córki opactwa | Każdy | |||
Kongregacja | Zakon cystersów | |||
Okres lub styl | Styl rzymski | |||
Ochrona | Zarejestrowany MH ( 1927 ) | |||
Informacje kontaktowe | 48 ° 16 ′ 40 ″ północ, 0 ° 40 ′ 25 ″ zachód | |||
Kraj | Francja | |||
Województwo | Hrabstwo Maine | |||
Departament | Mayenne | |||
Gmina | Saint-Georges-Buttavent | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Dawne opactwo cystersów Fontaine-Daniel znajduje się w Fontaine-Daniel w miejscowości Saint-Georges-Buttavent ( Mayenne ). Został założony na początku XIII th wieku , w 1204 roku , przez Juhel III de Mayenne , Pana Mayenne dochodowym Ziemi Świętej od 1196. Ten opactwo wyposażonego kościoła, zniszczonego po Rewolucji Francuskiej , wielkości katedry Le Mans .
Juhel III z Mayenne miał zapewnić swą władzę przeciwko swoim wasalom i lordom Laval w lesie Salair oraz obdarzyć swoją rodzinę nekropolią.
Chciał, żeby była duża i bogata, godna braci Bernarda z Clairvaux , apostoła wypraw krzyżowych, którym to przeznaczył. Dla Grosse-Duperon możemy szukać mniej wzniosłych powodów przy wyborze Bernardynów przez Juhela , wspomina on, że źle traktował w tym czasie mnichów z opactwa Marmoutier założonego przez jego dziadka w Mayenne, w klasztorze klasztornym. Saint-Etienne, który początkowo był jego podopiecznymi i przyjaciółmi. W tym czasie właśnie spalił ich klasztor.
Opactwo zostało założone pod zwierzchnictwem innego klasztoru cystersów w regionie: opactwa Clermont (Mayenne). Rodzina Juhela III i lordowie jego świty przekazali temu opactwu kilka datków.
Opactwo zostało założone po raz pierwszy w La Herperie ( Harperia ), niedaleko Bourgnouvel pod nazwą Notre-Dame du Clairet .
La Herperie, położona na zboczu wysokiego wzgórza, w kontakcie z lasem Bourgon , w pobliżu kaplicy Sainte-Anne de Bourgnouvel , tylko słabo nadawała się do założenia opactwa. Kaplica Sainte-Anne była celem częstych pielgrzymek, a tłumy, które udawały się tam kilka razy w roku, zakłócały życie pierwszych mnichów z Clairet.
Juhel uznał, że wybór La Herperie nie był szczęśliwy iw 1204 roku przeniósł mnichów z Clairet do lasu Salair w Saint-Georges-Buttavent. Opactwo trafiło tam dopiero w następnym roku, kiedy przygotowano kaplicę i kilka tymczasowych budynków.
Juhel III de Mayenne wyposażył to opactwo w najlepsze posiadłości jego baronii Mayenne. W dniu Wniebowstąpienia Pańskiego opactwo objęli zakonnicy z zakonu cystersów .
Zgodnie ze statutem Jeana, arcybiskupa Tours, odtwarzającym i potwierdzającym inny statut Hamelin, biskupa Mans, na rzecz opactwa Fontaine-Daniel, Thibault Ier de Mathefelon nadał temu klasztorowi czwartą część praw przechodzących przez jego twierdzę od Pont de Laval, znany jako Mayenne i człowieka w zależności od tego seigneury ( w eadem willi ). Wielu innych lordów w tym samym czasie przekazało darowizny na rzecz opactwa. Guillaume de Souday i jego żona przekazali mu dochody z dwóch kapeli, których posiadali w diecezji Angers; André II de Vitré przyznał mu LX soils tournois na swoich młynach w Châtillon; Maurice de Craon , VI turniejów książek na temat przejścia Chantocé ; Konstancja, jego siostra, XX sols tournois ze swojej posiadłości Chantocé, aby kupić w kościele tego klasztoru olej do lampy, która miała się palić w dzień iw nocy; i Guy V de Laval , w swojej stodole w Alleux, czwartej części zwyczaju Ernée, człowieka z tej samej domeny i ziemi dziesięciu Mansais, przynoszącej roczne dochody do wspomnianej stodoły.
Fundacja opactwa Fontaine-Daniel została ratyfikowana przez papieża Grzegorza IX w 1226 roku . Od samego początku opactwo zostało obdarzone, zarówno przez jego założyciela, jak i przez różnych panów regionu, licznymi ziemiami i zwierzchnościami nie tylko w różnych częściach stanu Maine, ale także w Normandii, a nawet w Anjou . Został dostarczony od 1243 r. Przez Dreux V de Mello , bezpośredniego następcę założyciela, na prawo do wysokiej sprawiedliwości nad wszystkimi posiadanymi przez nią wasalami w granicach baronii Mayenne . Wkrótce wzniesiony jako baronia pod numerem Maine , wkrótce stał się, jednocześnie jako opactwo słynące w oddali z pobożności i miłosierdzia swoich mnichów, jednym z największych feudałów w Maine.
Uroczystej konsekracji kościoła Fontaine-Daniel dokonał w 1243 r. Biskup Mans , Geoffroy de Loudon ; a Dreux de Mello i Isabelle potwierdzili przy tej okazji wszystkie darowizny, które opactwo otrzymało wcześniej.
Początkowo, pośród wielkiego dobrobytu doczesnego, opactwo składało się tylko z mnichów, którzy dzielili swój czas między modlitwę, pracę i jałmużnę
Następuje niespokojny okres dla opactwa: niebezpieczeństwa, jakie niesie ze sobą podczas wojny stuletniej i angielskiej okupacji,
W 1431 roku Jeanne de Laval zleciła zbudowanie chóru kościoła opackiego, który został pobłogosławiony w tym samym roku przez Adama Châtelaina , biskupa Mans .
Niespokojny okres trwał nadal podczas wojen religijnych, a wraz z nim zło, jakiego doznał od żołnierzy Roberta Devereux (2.hrabiego Essex) podczas ich podróży przez ten region.
Jest to wprowadzenie panowania Ludwika XI z opiniującymi opatów w opactw, które będą u podstaw najbardziej krytyczny okres opactwa. Już w 1463 r. Biskup Angers , Jan II de Beauvau , mianowany z łaski królewskiej opatem komendującym Fontaine-Daniela, chciał wejść i objąć opactwo, za namową François Chérot zastał je zajęte. , zwykłego opata, przez oddział uzbrojonych ludzi, którzy zamknęli mu wejście. To był prawdziwy skandal, którego jedyną przyczyną była pochwała wywołana konkursami.
Jednak zawody te miały zostać wznowione z jeszcze bardziej niefortunnymi konsekwencjami w 1477 roku między Jeanem Courtinem , regularnym następcą François Chérot, a tym samym Jeanem de Beauvau. Następnie widzieliśmy, jak ten ostatni dokonał aktu opętania podczas swojej pierwszej wizyty w klasztorze, pozbawiając go tego, co miał najcenniejsze. Następnie Jean Courtin udał się z kolei do Fontaine-Daniela na czele około dwudziestu zbrojnych, a gdy zobaczył, że drzwi są zamknięte, wszedł do nich z siłą zbrojną i wspinając się. Beauvau zemścił się, wysyłając do opactwa sierżanta królewskiego Jeana d'Anjou odpowiedzialnego za dochodzenie swoich praw, ale ten ostatni, daleki od osiągnięcia tego po tym, jak został poważnie maltretowany, został wzięty i przetrzymywany w niewoli. W końcu biskup Angers zdecydował się wysłać Fontaine-Danielowi od siedmiu do ośmiu zbrojnych, którzy zaopatrzeni w artylerię szturmowali opactwo po oblężeniu, nie bez spowodowania większych szkód i śmiertelnych obrażeń kilku zakonników. Te różne epizody miały miejsce w krótkich odstępach czasu jesienią 1477 roku.
Baronia od Reville należał do opactwa w Fontaine-Daniel, który miał pierwszy szlachetny lenno tej gminy, jak widać w spowiedzi dokonane do króla w sprawie1 st wrzesień 1517. Wyznanie to zawiera tak pomyślany fragment: Pod zwierzchnictwem króla, naszego Ojca, w jego księstwie Normandii , pokorujemy zakonników i klasztor opactwa i klasztoru ND de Fontaine-Daniel zakonu Citeaux, wyznajemy i wyznajemy, że lenno lub członek lenna Haubert, szczerze i szlachetnie zastawiony pleige, sąd i użytek, zlokalizowany i zasiadający w wicehrabii Valognes , którego szef ma siedzibę w parafii Réville, a także rozciąga się w parafii Anneville-en-Saire , Gatteville , Tocqueville i okolica i jego lenno mają ludzi, daniny itp. I mają w sobie dwór, dom, kaplicę i sąsiednią domenę, zawierającą dziesięć do dwunastu jardów ziemi, zarówno w ogrodzie, jak i na łące, tej tajemniczej krainie we wspomnianym miejscu. z Réville, którego dwór jest bardzo przestarzały z okazji starożytnych wojen; a ze względu na naszą twierdzę mamy prawo grawerować itp. .
XVI th wieku jest nowy kłopot dla opactwa. Przede wszystkim pojawiają się nowe konkursy pomiędzy wybranymi przez mnichów opami a opatami komendującymi; Następnie w drugiej połowie XVI th wieku , ciągłego procesu pomiędzy opatów i mnichów, czasami przy okazji przychodów opactwa, że najpierw próbował przypisać wyłącznie ze szkodą dla tych ostatnich, teraz o liczby zakonników któremu Opaci dążą do jak największej redukcji.
W XVIII -tego wieku , dekadencji klasztoru rośnie. Jeśli nadal przestrzegają, przynajmniej z pozoru, swojej reguły, to już jest prawdą bardzo złagodzona, jeśli szczególnie praktykują bardziej niż kiedykolwiek przykazanie jałmużny, mnisi również coraz bardziej żyją w łagodności i lenistwie.
W końcu, gdy rewolucja francuska nadejdzie, aby stłumić ich rządy i zamknąć opactwo, mnisi pospiesznie pospieszą apostazję.
W 1791 r. Ziemie opactwa nabyło na licytacji około dwudziestu kupców z regionu, ale nie opactwo, które kupca znalazło dopiero w 1796 r .
Plik 30 grudnia 1793archiwa opactwa ulegają zniszczeniu w wyniku pożaru.
Podczas kolejnej cesji opactwa w 1806 r. Sprzedawcy zobowiązują się do rozbiórki kościoła na własny koszt w celu odzyskania ciosanych kamieni.
Sprzedane jako własność narodowa w 1796 roku , opactwo stało się w 1806 roku własnością Pierre'a Horem'a i Sophie Lewille, wdowy po Louisie Biarez: ci paryscy fabrykanci tekstylni pragnęli założyć przędzalnię na rozległych terenach opactwa. Widzą wszystkie atuty tego miejsca: siłę napędową wody ( staw dostarczony przez Fauconnier ), rozległy teren opactwa nadający się do przyjęcia pierwszego mechanicznego przędzenia na wydziale, a także 100 krosien i regionalną tkaninę know-how (3/4 populacji). Ich firma rozrosła się: 560 pracowników w 1810 r. I 760 w 1812 r . Kiedy Pierre Horem zmarł (1828), jego żona Sensitive Armfield (córka Thomasa) prowadziła firmę samodzielnie.
Budynki opactwa odzwierciedlają jego znaczenie zarówno religijne, jak i feudalne, poczynając w głównej części w postaci rozległego czworoboku złożonego od północy przez kaplicę lub kościół pierwotny, od wschodu przez siedzibę zakonników, na południu przy klasztorze, od zachodu przy hotelu i sklepach, a mając pośrodku krużganek z dziedzińcem otoczonym ogromnymi służebnicami, całość poprzedzona monumentalną kruchtą, budowle te z pewnością stanowiły jedne z najpiękniejszych opactw w Region.
Kościół szczególnie uchodził za cud: na zewnątrz jego drzwi zwieńczone herbem Laval-Montmorency z napisem poniżej, wewnątrz grobowca Juhela III i imponujących nagrobków kilku byłych opatów. Oraz siedem zbudowanych kaplic. wokół nawy w różnych okresach przez największe i najbardziej znamienite rodziny w kraju, takie jak d'Avaugour i des Vaux , i gdzie członkowie tych rodzin mieli prawo do pochówku.
Cystersi z opactwa powierzyli François Langloisowi wykonanie ołtarza do ich ołtarza głównego: w 1665 roku architekt podpisał umowę z François Bouslainem.
Fontaine-Daniel jest córką opactwa Clairvaux
Opactwo Fontaine-Daniel było od samego początku administrowane przez zwykłego opata i tak było do około 1460 roku. Na poniższej liście tych stałych opatów, imionom każdego z nich towarzyszą daty, z których większość jest odnotowane w Cartulaire du fonds Gaignières i odnoszą się do nieznanych wydarzeń.
Kartulariusz z opactwa w Fontaine-Daniel jest źródłem informacji na temat dawnych rodów regionu których Mayenne jest centrum, a także na przeszłości ziem włączonych do ruchu opactwa.
Kartularyzacja jest cenna, ponieważ archiwa klasztoru zostały doszczętnie zniszczone podczas rewolucji francuskiej. Nadal odręcznie w Gaignières kolekcji z Biblioteki Narodowej Francji , to zbiór statutów lub wyciągi z czarterów nie było bardzo łatwo dostępne. Jest ona publikowana w XIX th century przez Grosse Dupéron zgodnie z zasadami określonymi w porządku chronologicznym oraz z indeksem alfabetycznym na końcu. W przypadku ojca Angot , przez jego brak dokładności, Gilles Ménage wprowadzał w błąd redaktorów Cartulaire de Fontaine-Daniel w określonych terminach .
Niektóre inne opactwa Mayenne :