Śmierć | 27 października 1437 |
---|---|
Tata | Jean de Laval-Châtillon |
Matka | Isabeau de Tinténiac, Dame de Tinteniac, de Becherel ( d ) |
Małżonkowie |
Facet XII z Laval Bertrand du Guesclin |
Dzieci |
Guy de Laval Anna de Laval |
Jeanne de Laval-Tinténiac lub Laval-Châtillon , która zmarła dnia27 października 1437Lady dziedziczka Châtillon , Aubigné , Courbeveille , lady dziedziczki Tinténiac , Bécherel i Romillé , córką Jean de Lavala-Châtillon i Isabeau de Tinténiac i ojcowskiej wnuczką Andre de Chatillon AND Eustach (I) e de Bauçay . Była właścicielką Meslay , Montsûrs , Olivet , Courbeveille , Bouère w baronii Laval i Aubigné oraz kilku innych miejsc w Bretanii.
Jego tarcza była: Albo ma krzyż Gules naładowany pięcioma pociskami Argent i ograniczony szesnastoma alérionami Azure: Mieszkał otoczony granicą z piasku besantée Argent. ; jak jego ojciec Jean de Laval-Châtillon .
Jeanne jest wdowa z władcy longueville , który Charles V Francji dał jej pierwszego męża, Bertrand du Guesclin. Jest to początek przebudowy kaplicy Trois-Maries de Montsûrs .
Joanna jest wdową baronii Vitré , po śmierci swojego drugiego męża, Guy XII z Laval.
Małżeństwo Anny de Laval, jego córki, wdowy po Guyu XIII z Laval na początku 1416 roku, z Guyem Turpinem, będzie przedmiotem zaciekłej walki.
Według Jeanne de Laval-Tinténiac, małżeństwo to zostało wywołane przez Isabelle de Co (u) esmes (matkę Guya Turpina; córkę Guillaume de Couesme i Eustacha (i) e d'Usages, córkę Eustacha (i) e de Bauçay i jej pierwszego męża Guillaume d'Usages), który był częścią bliskiej świty Anny. Wbrew życzeniom matki, która chce ją poślubić Geoffroy de Malestroit , Ania wybiera Guya Turpina, Ania mówi […], że Jehenne ukrywa nienawiść do małżeństwa między nią a Turpinem, który jest dobrym rycerzem, silnym i mądrym . Na to małżeństwo wyrażają zgodę król Francji, książę Bretanii i hrabia Penthièvre. To samo dotyczy hrabiego Maine i księcia Andegaweńskiego, który wskazuje, że Anna jest subgektem bez moien króla Sycylii, żądając od niego lub jego oficerów, aby włożyła mu w rękę, co zostało zrobione . Inaczej jest w przypadku Joanny de Laval, jej matki, która odrzuca to małżeństwo i rozpoczyna zaciekłą walkę z córką.
Małżeństwo Anny z Guyem Turpinem w 1416 roku nie zostało zaakceptowane przez jej rodzinę, a zwłaszcza przez matkę, z kilku powodów:
Małżeństwo jest zatem przedmiotem sporu między Anną i jej matką, z którego pozostaje raport sporządzony przed parlamentem Paryża wLuty 1417.
Według Elise James fakty nie zawsze są jasne :
Walka między Anne de Laval i jej matką o małżeństwo z Guy TurpinAnne podzieliła się swoją mocą z Guyem Turpinem, który przez pewien czas używał tytułu Lord of Laval.
Wydaje się, że Anne nie domaga się już tego małżeństwa poza procesem przeprowadzonym przez jej matkę. Po tym procesie, Jeanne nie zostawiła swojej córki, aby sama zajmowała się swoim rządem, ale pomagała jej przy kilku okazjach, zwłaszcza w procesie wytoczonym przez Raoula IX de Montfort, dotyczącym opieki nad dziećmi Anne de Laval i Guy XIII . Ta umowa nie zawsze jest spokojna dla Elise James.
O Sztukę weryfikowania dat dzieci po śmierci ojca w 1414 roku były niepełnoletnie, istnieje pozew o ich opiekę między Raoulem IX de Montfort , ich dziadkiem, a Anną, ich matką.
3 czerwca 1417 r, Raoul IX de Montfort korzystając z chaosu wniesionego przez Anne de Laval, utrzymuje swoje roszczenia do uzyskania opieki nad wnukami. Wykorzystuje niezgodę matki i córki dla zamieszania wspomnianej Ani i Joanny dobrze, że powiedział opiekę , ryzykując w ten sposób, że je wykształci i poślubi dla swojej wygody lub, co gorsza, że odzyska ich dziedzictwo przez ich przypadkowa śmierć, ponieważ ceulz de Montfort byliby ich spadkobiercami, gdyby zostali ugryzieni .
Jeanne i Anne sprzymierzyły się wtedy mniej więcej przeciwko temu wspólnemu zagrożeniu. Opiekę nad dziećmi powierzono następnie Joannie de Laval-Tinténiac, a zarządzanie ich ziemiami odziedziczonymi po ojcu Ludwikowi de Loigny . Anna jest wtedy nadal pod opieką króla, ponieważ nie przemawia we własnym imieniu, ale towarzyszy jej Guillaume d'Orenge.
Od czasu dyskusji o drugim małżeństwie opieka nad dziećmi należy do Joanny i do niej należy przede wszystkim obrona jej statusu opiekunki. Anne twierdzi, że ma rację: zgodnie ze zwyczajem Anjou i Maine ponowne małżeństwo nie uniemożliwia opieki nad dzieckiem, jak kwestionuje Raoul de Montfort. Dzieci najpierw pochodzą z Laval, a potem z Bretanii.
Jest sprecyzowane, że dyktat Anne używa tego, co mówi dyktat Dame Jehanne . Ania potwierdza słowa matki i dodaje, że żądane dyktando nie powinno być skierowane przeciwko niej […] nie ma uprawnień do pilnowania wspomnianych dzieci, ale jest zamknięta przez akt wspomnianej pani Jehanne, jego matki .
Sprawa zakończyła się na korzyść Anny, ponieważ pieczę nad nią (Ani) przyznano wyrokiem sędziego Mans , od którego wniesiono apelację do parlamentu, który potwierdził ten wyrok wyrokiem z 1417 roku .
W 1417 r. Anglicy, panowie Normandii , wkroczyli do Maine, gdzie sieją spustoszenie. Główne miejsca prowincji znajdowały się w stanie obrony. Yolande d'Aragon , królowa Sycylii, hrabina Anjou i Maine, przyszła z pomocą, pozwalając Annie de Laval zająć dwie trzecie wielkości, która została podniesiona w jej imieniu w baroniach Laval, Mayenne i Château-Gontier. Wkrótce jednak hrabina Andegaweńska, sprowadzona do własnych sił, za przykładem księcia Bretanii i za zgodą króla zawarła rozejm z królem Anglii.
Anna de Laval, po utworzeniu oddziałów, pokonała w 1422 r. jedną z ich partii, złożoną z tysiąca czterystu ludzi, w miejscu zwanym Brossinière.
Ustawa parlamentu paryskiego wskazuje, w jaki sposób3 czerwca 1426w zamku Meslay okopuje się kilku rycerzy . Podnoszą most zwodzony, a w chwili, gdy kapitan chce wrócić, grożą mu swoimi rysami, „nawet nie zostawiając go w spokoju w kaplicy i wieży chowu drobiu, w którym się wycofał” . Pierre'owi d'Anthenaise udaje się ich wypędzić. Jeanne de Laval-Tinténiac oddała następnie kapitana Jeanowi de la Chapelle, który zajął stanowisko porucznika Jeana Burnousta. Ten, skupiając wokół siebie wielu kierowców ciężarówek, wykorzystuje to wraz ze swoimi byłymi towarzyszami do grabieży, zabijania i gwałcenia.
Większość warowni została zmuszona do poddania się pod jarzmo Anglików. Le Mans został zdobyty dwukrotnie; Mayenne , Sainte-Suzanne , Saint-Célerin i innych spotkał ten sam los: Laval pozostał ostatnim. Anna de Laval, widząc, że grozi jej oblężenie w 1424 roku, nakazała wszystkim szlachcicom, którzy byli odpowiedzialni za jej miasto, aby przybyli i odprawili służbę. Ale pomimo ich oporu i wysiłków miasto zostało zmiecione9 marca 1428 (n. st.), a sześć dni później zamek skapitulował.
Aby zapłacić okup po tym oblężeniu, Jeanne de Laval wynajęła złotą koronę wzbogaconą drogocennymi kamieniami i sprzedała swoją ziemię w Savennières Andegawenom . Anna de Laval, przeszła wówczas na emeryturę wraz ze swoją matką, Joanną, do Château de Vitré , zobowiązała się zapłacić bardzo wysoką sumę na okup za garnizon. Ten podbój nie pozostał długo w rękach Anglików.
W Czerwiec 1429, Joan of Arc transmituje „bardzo mały złoty pierścień” Jeanne de Laval, wdowa Constable Bertrand du Guesclin i babcia z domu Laval , aby oddać hołd walk prowadzonych przez jej rodzinę przed angielskim. Pokojówka jednak żałuje, że nie mogła okazać jej szacunku inaczej niż tym skromnym prezentem.
Wkrótce potem panowie Guy XIV de Laval i André de Lohéac , wnukowie Joanny de Laval, dołączyli do królewskiej armii, która zebrała się w Selles-sur-Cher w celu odbicia warowni nad Loarą przed eskortą Karola VII do Reims aby suweren Valois został tam koronowany na króla Francji .
Kopia listu napisanego przez dwóch braci Laval z dnia 8 czerwca 1429 Dowiadujemy się tych szczegółów, ale nie ma innych informacji dotyczących wyglądu i losu tego złotego pierścienia.
Za Sztukę weryfikowania dat , w sam dzień koronacji (17 lipca 1429), Karol VII na licznym soborze, który zwołał, wzniósł baronię Laval jako hrabstwo, przekazując królowi numizm listami, które zostały zweryfikowane w parlamencie w dniu17 maja 1431.
Listy te opierają się na najbardziej zaszczytnych motywach, jakie głoszą, wielkości i starszeństwie rodu Laval, jego niezmiennej lojalności wobec korony, ważnych usługach, jakie jej wyświadczył, armiach zebranych na jej koszt. państwa, straty, jakie ponieśli ze swoich miast i zamków itp.
W 1429 roku Sieurs de la Ferrière i du Bouchet przejęli miasto Laval,25 wrześniaDzień, który zostanie poświęcony XVIII -tego wieku od rocznej procesji do utrwalenia pamięci o tym wydarzeniu. 25 września 1429, "By exploit który Laval powinien zawsze pamiętać", mówi Angot opat z Raoul du Bouchet , Jean de Champchevrier , Jean de Villiers i garstką żołnierzy prowadzony przez Miller z Trois-Moulins, Jean Fouquet , Bertrand de la Ferrière przyczynił się do odbicia Laval od Anglików.
Jeanne de Laval zleciła wybudowanie frontu chóru opactwa Fontaine-Daniel (1432). Zajmuje miejsce wśród dobrodziejów katedry Le Mans . Pewne jest też dla Bertranda de Broussillona, że jego portret, podobnie jak portret du Guesclina, pojawił się zarówno przed rewolucją francuską, jak i w katedrze w Le Mans.
Jeanne de Laval zmarła w Vitré w 1433 roku.
Jeanne de Laval miała tylko swoje serce złożone w opactwie Clermont w pobliżu Guy XII , jej męża; jego ciało zostało pochowane w jego kościele Cordeliers de Laval , pod wspaniałym emaliowanym grobowcem, gdzie obok niego przedstawiono dwoje jego dzieci, Guy i François, zmarli w kołysce. Wielka hojność dla ubogich w tygodniu po jego śmierci; rozprowadzane jest trzysta biur .
Na jej grobowcu na miedzianej płycie widniał napis: CY GIST JEHANNE COUNTESS DE LAVAL CÓRKA I DZIEDZICKA PÓŹNEGO MESSIRE JEHAN DE LAVAL, SIRE DE CHASTILLON, DE MELLAY, DE TINTENIAC I BESCHEREL, JADIS KOBIETA MESSIRE GUY COMTE DE LAVAL, KTÓRY ZMARŁ DNIA27 grudniaZ 1433r . MÓDL SIĘ BOGA ZA JEGO DUSZĘ.