Dawne opactwo Florival | |||
Drzwi opactwa. | |||
Tożsamość klasztoru | |||
---|---|---|---|
Prezentacja klasztoru | |||
Rodzaj | Opactwo Zakonnic | ||
Cześć | katolicki | ||
Zamówienie | Pierwotnie następnie benedyktynów cystersów z XVI -tego wieku | ||
Pochodzenie społeczności | Niepewny, legendarny (patrz sekcja) | ||
Założyciel | Werner de Grez, Pan Grezu | ||
Data założenia | Benedyktynów do 1096 czy raczej 1218 , odbudowa XVI th century | ||
Osoby powiązane |
Filip II książę Alba Juan Austrii of |
||
Zamknięcie | Około 1796 | ||
Kolejne przypisanie | Warsztaty prania i tkania lnu. Budynki zostały podpalone w 1854 roku, a później odkupione, dodając do nich rezydencję. Dziś miejsce to zajmuje Federalne Centrum Szkoleniowe Służb Ratunkowych. | ||
Broń założyciela | |||
Herb klasztoru | |||
Architektura | |||
Lokalizacja | |||
Kraj | Belgia | ||
Region | Walonia | ||
Województwo | Prowincja Brabancja Walońska | ||
Gmina | Grez-Doiceau | ||
Sekcja | Archeny | ||
Szczegóły kontaktu | 50 ° 45 ′ 39 ″ północ, 4 ° 39 ′ 09 ″ wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Brabancja Walońska
| |||
Opactwo Florival był klasztor z benedyktyńskich następnie cysterskich mniszek położonych w Belgii , w gminie Grez-Doiceau , w prowincji Brabancja Walońska . Po raz pierwszy opactwo są nieznane, fundacja może mieć miejsce XI th century według niektórych źródeł, ale z pewnością inna data fundamentem XIII th wieku .
Opactwo rozpoczęło nabywanie gruntów, głównie lasów i niewielkich pól w bezpośrednim sąsiedztwie, pod ogrzewanie i zaopatrzenie gminy, a także gospodarstw rolnych. Opactwo jest bardzo ubogie, a to, co otrzymuje z produkcji rolnej, jest zazwyczaj wykorzystywane jedynie na finansowanie remontów budynków.
Koniec XVI -tego wieku jest naznaczona niepokojów urodzonego roszczeń protestanckich lub buntów prowadzonych przez lokalnych władców, związane ze zmniejszeniem ich siły i zwiększenie podatków. Kościół opactwa Florival i część jego budynków zostały splądrowane i spalone przez wojska hiszpańskie . Aby uniknąć wojny, głodu i epidemii, społeczność uciekł opactwo i został zesłany na początku XVII -tego wieku .
W XVIII -tego wieku , pomimo niektóre ozdobione sytuacja opactwa nie trwale poprawić. Byliśmy świadkami zarówno duchowej, jak i doczesnej dekadencji. Brabant rewolucja rzucił kraj w chaosie. W 1794 r. francuskie oddziały rewolucyjne stały się panami Niderlandów Austriackich i zachowywały się tam jak w podbitym kraju. Zakonnice zostały rozproszone, a budynki sprzedane. Dziś teren ten zajmuje Federalne Centrum Szkoleniowe Służb Ratowniczych, znajdujące się przy ulicy noszącej nazwę opactwa, rue de Florival.
Początki L'abbaye de Florival są bardzo niejasne. Według legendy został założony w 1096 roku przez hrabiego Wernera de Greza po powrocie z Ziemi Świętej , który założył wspólnotę sióstr benedyktynek w miejscu zwanym Netenburg , które stopniowo było opuszczone. Opactwo zostałoby wtedy odbudowane około 1192 roku (co zostało określone w przywileju nadanym przez papieża Celestyna III , obecnie nieżyjącego) przez niejakiego Bartholomé Lanio, ojca Beatrycze z Nazaretu , który należałby do klasy średniej z Tienen i który zastawszy klasztor w złym stanie i prawie opuszczony, podjąłby się wziąć go z powrotem w ręce i przyłączyć go do Zakonu Citeaux pod mandatem papieża Celestyna III . Ojciec Théophile Ploegaerts, autor najbardziej kompletnych prac na ten temat, sugeruje około 1210 roku przejście Florivala do Zakonu Cîteaux. Ten fragment został potwierdzony w Rzymie w 1218 r. przez papieża Honoriusza III za opactwa pierwszej opactwa Gentla d'Aerschot . Sama opatka poszła bronić sprawy opactwa w Rzymie. Jednak Werner de Grez nigdy nie wrócił z Ziemi Świętej: tam zmarł. W związku z tym jest bardzo wątpliwe, czy opactwo zostało założone w 1096 r. i że zostałoby ponownie założone około 1192 r., ponieważ nie ma źródła, które by to poświadczało. Jest o wiele bardziej prawdopodobne, że Bartholomé Lanio założył Florival w latach 1214-1218 i że jest to pierwsza i jedyna „fundacja”.
W pierwszych latach swojego istnienia opactwo rozpoczęło nabywanie gruntów, głównie lasów i niewielkich pól w bezpośrednim sąsiedztwie, przeznaczonych na ogrzewanie i zaopatrzenie gminy. Przejmuje również farmy Malaise w Bossut, Broeck w Nethen , Malève w Orbais oraz Bierwart w Ottignies - Wavre, które są najbardziej dochodowe ze wszystkich. Florival jest bardzo biedna, a to, co otrzymuje z produkcji rolnej, jest zwykle wykorzystywane jedynie do finansowania remontów budynków.
Do XV -go wieku , w obliczu ogólne odprężenie w mniszek społeczności dostosowania klasztorne reguły życia lokalnych warunków, niektóre klasztory zebrane w niezależnych zborów do zainicjowania reform w celu powrotu do rządów Saint-Benoît praktykowany przez Citeaux. Głównymi punktami tej reformy są przywrócenie klauzury religijnej i wspólnoty dóbr. Reformę stosuje się do Florival wraz z przybyciem ksieni Marie de Wittem (1520-1537), pochodzącej z opactwa Val-Duc, już zreformowanego. Kilka lat wcześniej opatka Elvide Shreven (1520-1537), również pochodząca z Val-Duc, rozpoczęła już tę reformę, ale zwięzłość jej opactwa nie pozwoliła jej na jej pomyślne przeprowadzenie.
XVI th century (1516-1575) jest, ogólnie rzecz biorąc, okres religijny zapał do klasztoru zaobserwować regułę życia Cystersów z przykładowym dyscypliny poprzez reformy wykonane z Val-Duc.
Koniec XVI -tego wieku jest naznaczona niepokojów urodzonego roszczeń protestanckich iw hiszpańskich Niderlandów , kalwinizm , który przenika od 1543 roku . Terytoria dzisiejszej Belgii przeżywają okres przemocy, takiej jak fala ikonoklazmu z 1566 r., a nawet bunty kierowane przez lokalnych lordów, przeciwko redukcji ich władzy na rzecz duchownych mianowanych przez Filipa II i przeciwko podatkom nakładanym na ich terytoria, z których korzysta głównie Hiszpania . Krwawe represje były prowadzone przez księcia Alby do 1573 roku, a ten ostatni nie był w stanie przywrócić spokoju. Opactwo Florival, które znajduje się w pobliżu szlaków obieranych przez wojska, ucierpiało w ich wyniku, gdy w 1578 r. znalazło się na drodze Juana d'Autriche , gubernatora Holandii, prowadzącego swoje wojska w pobliżu Wavre, gdzie buntownicy byli zgłosił się do niego. Kościół i część budynków splądrowany i podpalony przez żołnierzy.
Niewielka społeczność, będąca wówczas pod opactwem Amelberghe Kemels (1576–1585), uciekła z opactwa i rozproszyła się. Większość zakonnic znajduje schronienie w Louvain . Ich wygnanie trwa aż do początku XVII -tego wieku . Dokładna data powrotu sióstr do Florival nie jest znana, ale jest to okres pomiędzy wyborem ksieni Martine de Bossut w dniu17 marca 1595 rw Louvain, a jego śmierć we Florival w 1613 roku .
Okres ten wyznacza początek dekadencji klasztoru, w której obserwuje się spadek zapału ze strony mniszek i znaczny spadek jego dochodów.
Wojny są nieustanne, a kraj nieustannie nęka głód i epidemie. Ponieważ drogi są bardzo niebezpieczne, ojcowie opaci – hierarchiczni przełożeni opactwa – nie mogą już lub bardzo rzadko dokonywać regularnych wizyt kanonicznych, co skutkuje wyraźnym spadkiem rygorów w przestrzeganiu reguł klasztornych i pogorszeniem stanu reputacja opactwa. Sytuacja finansowa jest katastrofalny, przychody opactwa, które przed kłopotami z XVI E wieku wyniosą około 10 000 florenów spadek o prawie 90% w 1629 r .
W czasie opactwa Catherine Ronsmans (1629–1658) zaobserwowano krótkie wytchnienie, ale mimo to nieustanne przechodzenie żołnierzy przybywających po jedzenie i picie, często niszcząc plony na swojej drodze, nie pozwoliło na trwałe ożywienie w regionie. . Do tego dochodzą różnice językowe, wiele zakonnic mówi tylko po flamandzku i większość ojców spowiedników ich nie rozumie. Ówczesny ojciec przeor, Dom Van den Heyden, poczynił w tym celu przygotowania, a od 1629 r. zeznania składano również w języku flamandzkim.
Nowe kłopoty pojawiły się około 1650 r. i objawiły się konkretnie kradzieżami lub przemarszem wojsk przybywających po żywność od i tak już bardzo biednej społeczności. Od 1672 roku opactwo nie otrzymuje już kasów chłopów eksploatujących jego ziemie, zniszczone przemarszem wojsk. Można przypuszczać, że w tym czasie nastąpiło kolejne wygnanie gminy z powodu czterech elekcji (1659, 1676, 1688 i 1690) tylko ta z 1688 r. odbyła się we Florival.
Nie odnotowano jednak żadnych postępowań za opactwem Idy Bernaerts (1676-1688), któremu udało się nawet nieznacznie zwiększyć dochody opactwa, ale niewiele, gdyż w 1690 r . wzrasta dług opactwa do 2913 guldenów.
W XVIII th wieku , sytuacja znacznie się pogorszyła opactwa, ilustrowany przez podejściem ksieni Józef Krzyża (1733-1749), który wywołuje na odpuszczenie pieczęci celnych z powodu biedy. Gwałtownie pogarsza się też dyscyplina wspólnoty, przestaje się milczeć zakonnice, a różne skargi związane z nieprzestrzeganiem przepisów przez mniszki składa ojciec przeor do ksieni.
Pod opactwem Aleksandryny z Culembourg (1755-1769) odpoczywa się odroczenie, któremu udaje się dzięki polepszającym się dochodom gospodarstw i daninom w wysokości 40 000 florenów na naprawę części budynków. Efektywne zarządzanie opactwa kontynuował Abbot Ferdinande Furlong (1769-1789), ale sytuacja pogorszyła się ponownie w ostatniej dekadzie XVIII -tego wieku.
Brabant rewolucja rzuca kraj w chaosie i opactwo znajdzie się pozostawieni sami sobie po śmierci ksieni. Zakonnice, po roku bez przywództwa, podejmują inicjatywę wyboru nowej ksieni , Ursule de Bauloye (1791-1796), która będzie ostatnią przeoryszą opactwa przeżywającego ostatnie lata. Po zwycięstwie pod Fleurus w 1794 r. francuskie oddziały rewolucyjne stały się panami Niderlandów Austriackich i zachowywały się tam jak w podbitym kraju. Własność została skonfiskowana duchowieństwa, społeczność została rozproszona i zabudowania opactwa zostały sprzedane jako majątku narodowego w 1798 roku .
Budynki są sprzedawane na 27 stycznia 1798w trzech partiach za sumę 1 375 000 funtów, główna działka zostaje przekształcona przez rodzinę Cumont w pralnię i tkalnię lnu. Budynki zostały spalone w 1854 roku, a później kupione przez rodzinę Oldenhoven, która dobudowała rezydencję. Dziś teren ten zajmuje Federalne Centrum Szkoleniowe Służb Ratowniczych, znajdujące się przy ulicy noszącej nazwę opactwa, rue de Florival.