Opactwo Saint-Pierre de Corbie | ||||
Obecne opactwo Saint-Pierre de Corbie | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | |||
Rodzaj | Opactwo | |||
przywiązanie | Diecezja Amiens | |||
Rozpoczęcie budowy | 1501 XVI th wieku | |||
Koniec prac | 1775 XVIII th wieku | |||
Dominujący styl | gotyk | |||
Ochrona | Na liście MH ( 1919 ) - zabytek historyczny | |||
Geografia | ||||
Kraj | Francja | |||
Województwo | Pikardia | |||
Region | Hauts-de-France | |||
Departament | Suma | |||
Miasto | Corbie | |||
Informacje kontaktowe | 49 ° 54 ′ 32 ″ na północ, 2 ° 30 ′ 37 ″ na wschód | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Abbey of St. Peter Corbie jest religijnym budynek katolicki od gotyku , usytuowany w centrum Corbie , we francuskim departamencie Somme we Francji . Dawny kościół z królewskiego opactwa Saint-Pierre de Corbie, to opactwo jest chronione jako zabytki : klasyfikację dekretem7 czerwca 1919.
Główny kościół królewskiego opactwa Saint Peter Corbie założone w VII XX wieku przez królową Bathilde , Aktualna oferta Abbey bardzo częściowy widok na to, co było w czasach swojej świetności.
Prymitywny kościół klasztorny, poświęcony w 670 r. Świętym Apostołom Piotrowi i Pawłowi przez Bertefride, biskupa Amiens, został zniszczony przez płomienie w latach 1021-1022. Odbudowano go około trzydzieści lat później. Pożar ponownie zniszczył kościół opactwa1 st sierpień 1137inny go zdewastował, piętnaście lat później.
Budynek został odbudowany. Kościół miał osiem kaplic, w tym kaplicę Soyécourt, której zniszczenie zostało sfinansowane przez rodzinę Soyécourt, aby uczynić ją nekropolią w 1297 roku.
Trzeci kościół został zbudowany w tym samym miejscu. Odbudowę obecnego opactwa rozpoczęto w 1501 roku za opata Pierre'a Ostrela lub „Dostrela” lub „Dottrela”, 61- go hrabiego opata z Corbie. W 1507 roku, kiedy zmarł Pierre d'Ostrel, ukończono jedynie chór i transept z wieżą latarni i iglicą.
Prace wznowiono dopiero w XVII wieku. Zdecydowaliśmy się na przebudowę nawy w stylu ekstrawaganckiego gotyku. Po ukończeniu nawy, w całkowicie przebudowanym kościele po raz pierwszy odprawiono Mszę św29 czerwca 1698. Fasada zachodnia została zwieńczona dwiema bliźniaczymi wieżami, przejście przez transept zwieńczono wieżą latarni o wysokości 90 metrów. Cały budynek miał wówczas długość 117 metrów.
Wewnątrz budynku można było zobaczyć okazałe meble: stalle Charlesa Cressenta , organy Charlesa Dallery (1736), baldachim ze stali dla chóru Jeana Veyrena (1764).
Los kościoła opackiego zmienił się w czasie rewolucji francuskiej . Konstytucja cywilna kleru przyjęte przez Konstytuanty ,12 lipca 1790, postanowił w artykule 20, że: „opactwa i przeoraty w porządku lub w kolejności, jednej i drugiej płci, [...] są, od dnia publikacji niniejszego dekretu, wymarłe i zniesione bez możliwe jest ustanowienie podobnych. Dlatego opactwo Corbie przestało istnieć, a jego własność została uznana za własność narodową . Ten sam dekret przewidywał w artykule 15, że: „We wszystkich miastach i wsiach, w których nie będzie więcej niż sześć tysięcy dusz, będzie tylko jedna parafia; inne parafie zostaną zniesione i ponownie połączone z głównym kościołem. Będąc w tym przypadku Corbie, wszystkie parafie miasta zostały zlikwidowane i zjednoczone tylko w jednej, której przekazano stary kościół opacki Saint-Pierre, który został tymczasowo ocalony od zniszczenia, stając się kościołem parafialnym.
Porzucenie i wandalizmW 1793 r. W okresie terroru został zamknięty z powodu polityki dechrystianizacji . Po konkordacie z 1801 roku kościół klasztorny był nadal opuszczony. Kaplica szpitalna pełniła funkcję kościoła parafialnego. W tym czasie kościół opacki był zagrożony rabunkiem i kradzieżą materiałów. Sama gmina sprzedawała swoje materiały: w 1804 roku zgłoszono zburzenie schodów, w 1810 roku zawaliły się mury i sklepienia. Rozważano wyburzenie całego kościoła i budowę nowego kościoła w 1807 roku . Koreański architekt Sénéchal, na zlecenie gminy, zaproponował zachowanie tylko dolnych części i chóru. Ministerstwo zaproponowało całkowitą renowację opactwa według planów architekta Jean-Baptiste Rondelet , byłego ucznia Soufflot . Gmina odmówiła z powodu zbyt wysokich kosztów w 1810 roku .
Materiały były nadal sprzedawane. Inny architekt, Lefebvre, zaproponował przy sprzedaży odbudowę części kościoła. Zburzył centralną dzwonnicę, transept i dach chóru. Nowy architekt Étienne-Hippolyte Godde zaproponował nowy projekt nowego kościoła, na co gmina ponownie odmówiła.
Ostatecznie w 1816 r. Powstał nowy plan. Nawa została zamknięta kamiennym murem, a pozostałości transeptu i chóru rozebrano, nadając opactwu obecny wygląd. Z jego dawnej świetności pozostały tylko dwie masywne wieże wznoszące się na 55 metrów i sklepienia o wysokości 25 metrów. Długość budynku wzrosła ze 115 do 35 metrów. W dzwonnicy południowej znajdują się trzy dzwony: „Bathilde”, największy, „Odile” i „Violette” wytopione przez odlewnię dzwonów G i L. Bollée i zaprezentowane na wystawie sztuki dekoracyjnej w Paryżu w 1925 roku.
Podczas pierwszej wojny światowej , podczas bitwy pod Cesarzem , ostatniej dużej ofensywy wroga, miasto Corbie zostało zbombardowane przez niemiecką artylerię. Opactwo zostało prawie całkowicie zniszczone, zachowały się jedynie mury zewnętrzne i wieże. Od 1919 r. Kościół opacki objęty jest ochroną jako zabytek historyczny i został odbudowany w okresie międzywojennym .
Obecny kościół klasztorny, którego odbudowa rozpoczęła się w początkach XVI th century jest gotycki. Chór utrzymany był w stylu ekstrawaganckiego gotyku . Oblężenie Corbie w 1636 uszkodził poważnie budowy którego budowę wznowiono w końcu XVII -tego wieku , aby zakończyć XVIII th century prowadzenia - coś niezwykłego w tym czasie - oryginalny styl.
Zniszczenia Wielkiej Wojny zmusiły przebudowujących do znacznej modyfikacji otworów nawy, a rozeta na fasadzie zachodniej nie oświetla już nawy.
W kościele opackim zachowało się wiele relikwii świętych, w tym:
Chrzcielnica składa się z dwóch kapiteli, które zdobiły kolumny podtrzymujące sklepienia refektarza mnichów w XIII wieku. Te dwa kapitele są nałożone, jeden przewrócony służy jako podstawa dla tego, który wydrążony służy jako zbiornik.
Duża część dzieł sztuki zachowanych w opactwie jest chroniona jako pomniki historii , jako obiekty.
ObrazNajświętszego Oblicza , malowanie na skórzanej sprowadzony z wypraw krzyżowych przez Robillard de Cléry, w 17 wieku obróbki srebra ramie wpisany MH ( 1983 ) .
RzeźbyW okresie międzywojennym kościół klasztorny wyposażono w meble w stylu Art Deco :
Dzwonnice wyposażone są w pięć dzwonów:
Główna fasada
Sklepienia nawy głównej
Nawa główna widziana z chóru
Opactwo Corbie, model opactwa z 1951 roku
Dzisiaj opactwo Saint-Pierre de Corbie jest sercem katolickiej parafii Sainte-Colette-des-Trois-Vallées.
Pieśni świeckich w XXI th -wiecznym echem tych mnichów benedyktyńskich, którzy odnieśli sukces w Corbie, na VII th do XVIII th wieku .
Kościół opactwa Saint-Pierre de Corbie pozostaje więc otwartym dla wszystkich miejscem zgromadzenia, życia, wiary, nadziei i miłości.