Aidour | ||
Fort Santa Cruz na Aidour | ||
Geografia | ||
---|---|---|
Wysokość | 429,3 m | |
Informacje kontaktowe | 35 ° 42 ′ 07 ″ północ, 0 ° 40 ′ 58 ″ zachód | |
Administracja | ||
Kraj | Algieria | |
Wilaya | Oran | |
Daïras | Oran , Aïn-el-Turk | |
Geologia | ||
Skały | Skały osadowe | |
Geolokalizacja na mapie: Algieria
| ||
Aïdour lub Murdjajo jest góra zakończone na 429,3 m npm, która dominuje miasto Oran . Powstało tam kilka budynków, w tym fort i kaplica Santa Cruz .
Góra ta znana jest z wielu toponimów, w szczególności ze swojego wschodniego krańca, który dominuje nad miastem Oran przez płaskowyż i strome wzgórze oddzielone małą przełęczą.
Góra jest znana od XIII -go wieku pod nazwą Aïdour . Nazwę podają arabscy kronikarze . Jego starsza nazwa podawana przez kronikarzy to Mont Guedéra lub Guedara : „góra Guedara, która dominuje nad Oranem” .
Turcy nazywają go Mourdjadjo . Hiszpanie nazywają wzgórze, na którym zbudowano fort Santa Cruz, silla (siodło), a płaskowyż, meseta , znajduje się poza „ wyłomem ” . Nazwa używana jednocześnie z Aïdour to Santa Cruz dla wzgórza i Murdjadjo dla płaskowyżu.
Murdjadjo lub Aïdour to mały łańcuch przybrzeżny położony na zachód od miasta Oran, rozwijający się na odcinku około 25 km w kierunku zachód-południowy zachód, wschód-północny wschód. Kończy się na morzu na wschodnim krańcu przez Jebel Santon i wzgórze Santa Cruz, które otaczają zatokę Mers el-Kébir . Dominuje na północy nad niewielką równiną przybrzeżną biegnącą od Andaluzyjczyków do Jebel Santon, a na południu równinę graniczącą z wielką Sebkha Oranu (słone jezioro) od Boutlelis do Oran. Jej kulminacja znajduje się w zachodniej części na wysokości 589 m .
Aïdour i jego otoczenie składa się z warstwy marno - diatomitu pokrytej kompleksem węglowym.
Południowym stoku Aïdour pokryta jest Messyńskiej serii . W kierunku południowym iw najbardziej oddalonych obszarach masywu kompleks kabonianów przechodzi do sedymentacji marno-diatomitowej. Górną część masywu tworzy kompleks raf koralowych progradujących się z poritami oraz nasyp powstały w wyniku aglomeracji pozostałości materii organicznej („bioklastycznej”) bogatej w szczątki Halimeda . Warstwa ta jest pokryta białymi wapieniami mikrytycznymi, które nagromadziły się wzdłuż kompleksu węglowego. Wreszcie wapienie bogate w tlenki żelaza ( oolityczne i stromatolityczne ) pokrywają część kompleksu rafy koralowej.
Wschodnie zbocze Aïdour z widokiem na Oran jest obsadzone sosną Aleppo na powierzchni 668 hektarów. Istnieją również opuncje figowe i agawy, szczególnie w bezpośrednim sąsiedztwie Fort Santa-Cruz .
Północno-zachodnie zbocze masywu porośnięte jest lasem dębowym korkowym M'Sila.
Wiele jaskiń obecnych w masywie było zamieszkanych przed erą neolitu:
„… Szczątki znaleziono na całym płaskowyżu Oran. Jeśli chodzi o jaskinie eksplorowane w bezpośrednim sąsiedztwie miasta, są one liczne. Ich meble, wyraźnie charakterystyczne, pozwalają stwierdzić, że były zamieszkane przed i w okresie neolitu ”
- Benkada, 1998
W Fenicjanie wybrał Madagh zatoczkę na zachód, aby założyć swoją Trading Post tam, Rzymianie woleli rozwijać miejsce Portus Magnus 40 kilometrów na wschód, na obecnym mieście Bethioua .
Chociaż obszar ten był znany w starożytności - Mers-el-Kébir , zdominowany przez Aidour, był znany przez Rzymian pod nazwą Portus divini - niewiele jest dowodów na to, że ten czas odnosi się do góry.
Mauzoleum ( goubba ) zbudowane na wschodnim krańcu płaskowyżu, który dominuje nad Oranem, i jest poświęcone Abdelkader al-Jilani Moul El Meida - płaskowyż nazwany przez Hiszpanów Meseta (płaskowyż) został nazwany przez Arabów El Maïda (tablica ) - został zbudowany w 1425 roku przez jednego z uczniów Abou Madyane , znanego świętego z Tlemcen , który zmarł nagle przed przybyciem do Wadi Isser. Uczniowie Abu Madyane'a zainstalowaliby się na wzgórzach małych mauzoleów, głównie w regionie Oran , ku pamięci ich nauczyciela i wybitnego imama Abdelkadera al-Jilaniego, pochowanego w Bagdadzie . Byłby to zatem cenotaf .
Podczas gdy Hiszpania okupowała Oran od 1505 r., Markiz de Santa Cruz, gubernator miasta, zdecydował w 1563 r. O budowie fortu Santa Cruz na skalistym wzgórzu Aïdour. Jego pozycja była strategiczna dla obrony Oran i Mers El Kébir . W najbliższym wodociągu Ras El Ain, oddalonym o około 3 kilometry, robotnicy stanęli przed problemem zaopatrzenia w wodę do produkcji zaprawy do budowy fortu. Problem z zaopatrzeniem wojska pojawił się ponownie po ukończeniu fortu. Nie chcąc angażować swoich żołnierzy do tego zadania ze szkodą dla czujności wojskowej, Hiszpanie działali wraz z plemieniem Hamyans, które następnie ustanowiło na równinie Mléta pakt o nie wojowaniu i współpracy. Zaopatrzenie w wodę fortu i garnizonu zostało wymienione na wyroby produkowane w Hiszpanii: tkaniny i narzędzia robocze. Umowa trwała co najmniej podczas budowy fortu.
Kiedy Hiszpanie nie potrzebowali już tych usług, uwolnili mężczyzn od ich szarży, ale zatrzymali wodza Merdję - lub Murdjajo według źródeł - ze względów bezpieczeństwa: znał on fort doskonale, ponieważ uczestniczył w jego wzniesieniu. Hiszpanie obawiali się możliwej zdrady, zamordowali go i wrzucili do jednej z wielu studni cytadeli.
„Mówi się, że szejk nazywał się Mourdjadjo i że fort został nazwany jego imieniem. Ale Allah jest lepiej poinformowany o prawdzie w tej kwestii. "
- Abou-l-Makarim-Sidi-Abdelkader-ben-Abdallah-ben-Abi-Djellâl il Mecherfi l Gherisi
W 1835 roku inżynierowie wojskowi podjęli się budowy gzymsu łączącego Oran z Mers El Kébir. Prace te obejmują budowę tunelu.
W 1852 roku, General Randon , gubernator generalny Algierii, postanowił przedstawić góra która dominuje Oran z drzewami, w tym celu stworzyliśmy towarzystwo plantatorów wojskowych , których pamięć została zachowana w nazwie „Park. Narodowy Sadzarki danego do sosnowego lasu obsadzonego na wschodnim zboczu wzgórza.
Kaplica Santa Cruz została zbudowana w 1850 roku, po straszliwej epidemii cholery w 1849 roku, która zabijała kilkaset ofiar dziennie, jest poświęcona Dziewicy (Matce Boskiej Zbawienia). W 1950 roku otwarto budowie projektu architekta Lesaint, zapewniając klasztor i małą bazylikę lekko pokruszony kopuła romańskim, w obecności M gr Roncalli, Nuncjusza Apostolskiego i przyszłego papieża Jana XXIII .
Starą kaplicę u stóp dzwonnicy rozebrano w 1951 roku na początku prac budowlanych przy krużganku, które zakończyły się w 1956 roku.
don Joseph Vallejo ( tłum. Jean Cazenave), Wspomnienie don Josepha Vallejo , wyd. "Przegląd afrykański",1925( czytaj online )
2Gabriel Esquer , Historia Algierii na zdjęciach , Algier,1930( 1 st ed. 1732), "Mapa i opis Oran"