Świdnica Schweidnitz | |||
Heraldyka |
|||
Widok na stare miasto | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Polska | ||
Województwo | Dolny Śląsk | ||
Powiat | Świdnica | ||
Gmina | Świdnica | ||
Burmistrz | Wojciech Murdzek | ||
Kod pocztowy | 58-100 do 58-106 | ||
Międzynarodowy kod telefoniczny | + (48) | ||
Lokalny kod telefoniczny | 74 | ||
Rejestracja | DSW | ||
Demografia | |||
Populacja | 59,002 mieszk . (2014) | ||
Gęstość | 2711 mieszk./km 2 | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 50 ° 51 ′ 00 ″ północ, 16 ° 29 ′ 00 ″ wschód | ||
Wysokość | 250 m min. 204 m Maks. 250 m |
||
Powierzchnia | 2176 ha = 21,76 km 2 | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Polska
| |||
Znajomości | |||
Stronie internetowej | www.um.swidnica.pl | ||
Świdnica [ɕfʲidɲiʦa] (niemiecki Schweidnitz , Czech Svídnice ) to miasto w województwie z Dolnego Śląska w południowo-zachodniej Polsce , który został nazwany Schweidnitz przed 1945 roku znajduje się około 50 kilometrów na południowy zachód od Wrocławia . Leży około 20 km od Wałbrzycha w żyznej dolinie między Góry Ślęży oraz Eulengebirge na Bystrzycy . To znaczy w środkowym regionie Sudetów . Świdnica nosi nazwę Schweidnitz, dawna stolica księstwa Schweidnitz-Jauer . Znajduje się tu Kościół Pokoju (Friedenskirche), który od 2001 roku znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Od 2004 roku miasto jest siedzibą diecezji katolickiej.
Pierwsza pewna wzmianka dokumentalna o mieście pochodzi z 1249 r. I dotyczy fundacji kościoła franciszkanów ; inny, bardziej niepewna wzmianka pojawia się w dokumencie z 1243 roku najstarszy dokument, w którym Schweidnitz został opisany jako miasta, pochodzi z roku 1267. Od 1291 do 1392 był siedzibą Księstwa Schweidnitz-Jauer , regulowane przez oddział najmłodszego z Piastowie śląscy. Anne de Schweidnitz-Jauer, siostrzenica i dziedziczka Bolka II († 1368), ostatniego z Piastów Schweidnitz, po ślubie z Karolem IV z domu luksemburskiego, miasto i księstwo ostatecznie powróciły w 1392 roku do korony Czech, kiedy zmarła Agnieszka z Habsburga (1315-1392) , wdowa po Bolku. Pozostało tam nadal jako dziedziczne księstwo, kiedy po śmierci Ludwika II w Mohaczu (1526) Habsburgowie odziedziczyli koronę Czech, aż do momentu, gdy przeszła ona do Prus w latach 1741/63. Rozkwit i znaczenie miasta szybko rosły, a Schweidnitz stało się po Breslau (dzisiejszym Wrocławiu) najważniejszym miastem na Śląsku. Się wojna trzydziestoletnia z jego strasznymi konsekwencjami położyć kres tej sytuacji.
Został zdobyty w 1632 r. Przez Szwedów pod rozkazami Torstenssona, aw 1741 r. Przez Prusaków; został przejęty w 1757 roku przez Austriaków pod rządami Nádasdy. Odzyskany w następnym roku przez Prusaków, zanim w 1761 r. Wznowiono austriacki pucz. Ponownie zdobyty przez Prusaków w 1762 r. Po zaciekłej obronie, pozostał w ich władzy i został znacznie wzmocniony czterema wysuniętymi fortami. W 1807 roku zajęli go Francuzi i zrównali z ziemią zewnętrzne elementy. Wrócił do Prusaków po upadku Napoleona , a swoje umocnienia odzyskał w 1816 roku.
Uprzemysłowienie miasta rozpoczęło się w 1844 roku po otwarciu linii kolejowej do Breslau i uczyniło Schweidnitz drugim po Breslau miastem na Śląsku pod względem zamożności. Stare umocnienia były niszczone od 1868 roku i przekształcane w tereny zielone otaczające miasto. Po1 st kwiecień 1899Schweidnitz stanowiło koło miejskie, pozostając jednocześnie siedzibą wsi Schweidnitz. Plik1 st październik 1938, obszar miasta został powiększony poprzez integrację części gmin Kroischwitz, Nieder-Bögendorf i Schönbrunn należących do tej pory do Schweidnitz-wieś.
Schweidnitz miał przed 1945 rokiem dwa kościoły ewangelickie i dwa katolickie, stary ratusz i (w 1885 r.) 23 669 mieszkańców, w tym 8 852 katolików i 358 Żydów. W 1939 r. Liczył (wraz z garnizonem) około 39 000 mieszkańców. Większość jego mieszkańców została wypędzona z miasta, zgodnie z umowami konferencji poczdamskiej , w okresie od maja doGrudzień 1945i zastąpieni Polakami z Ukrainy. Miasto zostało w dużej mierze nietknięte przez II wojnę światową . Miasto, które znalazło się pod polską administracją komunistyczną, a tym samym stało się polskie, oficjalnie przyjęło obecną nazwę, a jego etniczni mieszkańcy zostali wypędzeni na brytyjskie lub sowieckie obszary okupowanych Niemiec.
Świdnica 1975-1998 należała do województw wałbrzyskiego ze stolicą w Wałbrzychu.
Plik 25 marca 2004Świdnica stała siedziba sufragan diecezji w archidiecezji z Wrocławia , w mieście kościół parafialny św Wacława awansował do katedry.
Niemiecki Schweidnitz pochodził z XIX -tego wieku znacznym miastem przemysłowym. Siedziba firmy Schlag et fils, której reputacja się rozrosła, znajdowała się tam; to ona m.in. w 1888 roku zbudowała organy dawnej Filharmonii Berlińskiej. Dziś przeważa przede wszystkim przemysł elektrotechniczny (urządzenia pomiarowe, liczniki energii elektrycznej). Ponadto istnieją firmy specjalizujące się w technologii rusztowań i drabin, produkcji mebli, obróbce skór, poligrafii oraz przemyśle tekstylnym. Po 1990 roku zagraniczni inwestorzy stworzyli również firmy podwykonawcze dla przemysłu samochodowego (sprzęt autoelektryczny, tkaniny obiciowe).