Wybory parlamentarne w Czarnogórze w 2012 r

2009 2016
Wybory parlamentarne w Czarnogórze w 2012 r
81 mandatów w parlamencie (większość bezwzględna: 41 mandatów)
14 października 2012
Organ wyborczy i wyniki
Zarejestrowany				514 055,
Wyborcy				362 714,
				70,56% ▲  +4,4
Oddane głosy				356,950
Głosy puste i nieważne				5 764,
	EKG  - Milo Đukanović
	Głos			165,380
	46,33%				▼  −5.6
	Uzyskane miejsca			39	▼  −5
	DF  - Miodrag Lekić
	Głos			82,773
	23,19%				▲  +7,9
	Uzyskane miejsca			20	▲  +7
	SNP  - Srđan Milić
	Głos			40 131,
	11,24%				▼  −5.6
	Uzyskane miejsca			9	▼  −7
	PCG  (w)  - Darko Pajović
	Głos			29 881,
	8,37%
	Uzyskane miejsca			7	▲  +7
Premier
Towarzyski			Wybrany
Igor Lukšić DPS			Milo Đukanović DPS

Wybory parlamentarne w Czarnogórze 2012 (w Czarnogórze  : Избори за посланике у Скупштину Црне Горе 2012 ) odbywają się w niedzielę14 października 2012W celu wybierają 81 posłów z IX th  ustawodawcę z dnia Parlamentu , na okres czterech lat.

Koalicja Europejska Czarnogóra utworzona wokół Partii Socjalistyczno-Demokratycznej wygrywa względną większością głosów. Były premier Milo Đukanović wraca do władzy po raz ostatni po połączeniu sił z kilkoma partiami mniejszości etnicznych.

Kontekst

Podczas przedterminowych wyborów parlamentarnych 29 marca 2009 r. Koalicja Europejska Czarnogóra (ECG), utworzona wokół Partii Socjalistyczno-Demokratycznej (DPS) premiera Milo Đukanovicia , zdobyła 51,9% głosów i 48 mandatów do obsadzenia na 81. Zajęta na drugim miejscu Ludowo-Socjalistyczna Partia Czarnogóry (SNP) ponownie stała się główną siłą opozycyjną z 16,9% głosów i 16 deputowanymi.

W miesiącu grudzień 2010po uzyskaniu przez Czarnogórę statusu kandydata do członkostwa w Unii Europejskiej Đukanović rezygnuje, pozostając jednak przewodniczącym DPS. Został zastąpiony na stanowisku prezesa rządu przez jego ministra finansów Igor Lukšić , zaledwie 34 lata.

Plik 26 lipca 2012, Parlament przyjął 47 głosami za i 27 przeciw własnemu rozwiązaniu i przeprowadzeniu przedterminowych wyborów parlamentarnych trwających sześć miesięcy. Decyzja ta, popierana przez Partię Socjalistyczno-Demokratyczną, Partię Socjaldemokratyczną, Partię Bośniacką i Demokratyczną Unię Albańczyków, jest uzasadniona potrzebą posiadania przez Czarnogórę rządu z czteroletnim mandatem do negocjowania ` ` przystąpienia do Unii Europejskiej ''. Unii , podczas gdy negocjacje rozpoczęły się miesiąc temu. Jest krytykowany przez opozycję, która widzi w niej sposób, by rządząca koalicja skłoniła Czarnogórców do głosowania przed przyjęciem środków oszczędności budżetowych, które są nieuchronnie niepopularne w elektoracie.

System wyborczy

Parlament Czarnogóry jest jednoizbowy parlament z 81 mandatów wypełnionych przez cztery lata przez multi-członek reprezentacji proporcjonalnej z listy zablokowanych w jednym krajowym okręgu wyborczym .

Mandaty są rozdzielane zgodnie z metodą d'Hondta między wszystkie partie, które przekroczyły próg wyborczy wynoszący 3% oddanych głosów. Partie reprezentujące mniejszość etniczną, której członkowie stanowią łącznie co najmniej 15% ludności okręgu, są jednak częściowo zwolnione z tego progu, który jest następnie obniżany do 0,7%, przy maksymalnie trzech mandatach. W przypadku partii reprezentujących mniejszość chorwacką spada do 0,35% i daje prawo do jednego mandatu.

Wieś

Główne siły polityczne

siła		Lider	Ideologia	Wyniki w 2009 roku
	Czarnogóra Europejska Европскa Црна Горa	Milo Đukanović	Środkowo- lewicowa Socjaldemokracja , europhilia	52% głosów 44 posłów
	Socjalistyczna Partia Ludowa Социјалистичка народна партија	Srđan Milić	Centrum od lewej do prawej Socjaldemokracja , konserwatyzm , europhilia	16,8% głosów 16 posłów
	Demokratyczny Front Демократски фронт	Miodrag Lekić	Właściwy konserwatyzm narodowy , suwerenność , rusofilia	15,3% głosów 13 posłów

Wyniki

Głosy i siedzenia

Wyniki wyborów parlamentarnych w Czarnogórze w 2012 roku

Odszedł			Głos	%	+/-	Siedzenia	+/-
		Partia Socjalistyczno-Demokratyczna (DPS)	165,380	46.33	5.61	32	3
		Partia Socjaldemokratyczna (SDP)				6	3
		Partia Liberalna (LP)				1	1
	Europejska Czarnogóra (EKG)					39	5
		Serbska Nowa Demokracja (NDS)	82,773	23.19	7,93	8
		Ruch na rzecz Zmian (PZP)				5
		Partia Ludowo-Demokratyczna (DNP)				3	3
		Partia Robotnicza (PR)				1	1
		Demokratyczna Partia Jedności (DSJ)				1	1
		Niezależny				2	2
	Demokratyczny Front (DF)					20	7
	Socjalistyczna Partia Ludowa (SNP)		40 131,	11.24	5.60	9	7
	Czarnogóra dodatni (PCG)		29 881,	8.37	Nv	7	7
	Partia bośniacka (BS)		15 124	4.24	Nie dotyczy	3
	Jednostka serbska (SD)		5,275	1.48	Nv	0
	Za jedność (ZJ)		5,244	1.47	0,25	1	1
	Albańska Koalicja (AK)		3,824	1.07	0,22	1
	Serbian National Alliance (SNS)		3,085	0.86	Nie dotyczy	0
	Demokratyczna Unia Albańczyków (DUA)		2,848	0,80	0.67	0	1
	Chorwacka Inicjatywa Obywatelska (HGI)		1,470	0.41	Nie dotyczy	1
	Inny		1,915	0.54	-	0
Ważne głosy			356,950	98,41
Głosy puste i nieważne			5 764,	1.59
Całkowity			362 714,	100	-	81
Wstrzymanie się od głosu			151,341	29.44
Zarejestrowany / uczestnictwo			514 055,	70,56

Suites

Uwagi i odniesienia

1. „  Dymisja premiera Czarnogóry, proponowanego następcy  ”, L'Express ,21 grudnia 2010( czytaj online , konsultacja 2 listopada 2020 r. ).
2. "  Parlament zatwierdza nowy rząd Igora Luksicia  ", Francja 24 ,29 grudnia 2010( czytaj online , konsultacja 2 listopada 2020 r. ).
3. „  Czarnogóra: planowane zwycięstwo koalicji rządzącej?”  ", Les Echos ,18 września 2012( czytaj online , konsultacja 2 listopada 2020 r. ).
4. Unia Międzyparlamentarna , „  Baza danych IPU PARLINE: MONTENEGRO (Skupstina), pełny tekst  ” , na archive.ipu.org (dostęp 7 grudnia 2019 ) .
5. (cnr-Latn) „  Ukupni rezultati za izbora poslanike Crne Gore u Skupštinu  ” na dik.co.me (dostęp 31 października 2020 r . ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Parlament Czarnogóry
• Polityka w Czarnogórze