Kościół katolicki na Madagaskarze ma około czterech milionów wiernych, lub jedną czwartą populacji. Kraj podzielony jest na pięć archidiecezji i dwadzieścia jeden diecezji .
Katolicyzm występuje na wyspie Madagaskarze od końca XVI, XX wieku, w niektórych próbach Mission 1540 i przybycia Dominikany w 1580 jezuitów 1610.
Henri de Solages zmarł jako męczennik w 1832 roku i jest uważany za ojca kościoła malgaskiego. Musi być mu poświęcone miejsce pielgrzymek w Toamasina .
Jezuicka misja na Madagaskarze została założona w roku 1844. Pierwszy kościół został zbudowany w 1857 roku.
W 1861 roku, po śmierci matki, królowej Ranavalona I re, która musiała zaprzestać prześladowań chrześcijan, jego syn Radama II proklamuje wolność religijną . Zmuszeni do tej pory do pewnej konspiracji, jezuici oficjalnie założyli wówczas Kościół katolicki w większości regionów kraju.
Najpierw ewangelizowany przez brytyjskie misje anglikańskie , takie jak „Londyńskie Towarzystwo Misyjne” , wzmocnione przez lata innymi misjami protestanckimi ( kalwinistami , luteranami i kwakrów ), do tego stopnia, że protestantyzm stał się de facto religią państwową po nawróceniu Ranavalony II , ustanowienie katolicyzmu na wyspie nie rozpoczęło się tak naprawdę aż do rozpoczęcia kolonizacji francuskiej w 1882 r., zwłaszcza na wyżynach centralnych .
Relacje kościołów z władzą kolonialną są niejednoznaczne: nawet jeśli administracja francuska w imię sekularyzmu i antyklerykalizmu walczy z wpływem religii na ludność, to jednak katolicyzm uchodzi za bardziej zgodny z interesami francuskimi, w przeciwieństwie do anglo- Saksoński protestantyzm, który stracił wszelkie wpływy na wysokich sferach władzy Madagaskaru podczas zniesienia monarchii po ekspedycji z 1895 roku .
Papież Jan Paweł II odwiedził wyspę w 1989 roku, a kardynał Pietro Parolin , Watykan numer dwa, odwiedził Antananarivo wstyczeń 2017.