Rodzaj | Kościół |
---|---|
Kult | rzymskokatolicki |
Diecezja | Archidiecezja Florencji |
Dedicatee | Matka Boża z Mont-Carmel |
Styl | Powieść |
Budowa | 1268 |
Religia | katolicyzm |
Dziedzictwo | Część miejsca światowego dziedzictwa UNESCO ( d ) (1982) |
Stronie internetowej | museicivicifiorentini.comune.fi.it/en/brancacci |
Kraj | Włochy |
---|---|
Region | Toskania |
Gmina | Florencja |
Informacje kontaktowe | 43 ° 46 ′ 05 ″ N, 11 ° 14 ′ 38 ″ E |
---|
Kościół Santa Maria del Carmine (z Karmelu ) jest kościół katolicki w Florencja , Włochy , znajduje Oltrarno czyli do zachodniej części miasta - „poza” rzeki.
Dominuje nad placem o tej samej nazwie i słynie z cyklu fresków z kaplicy Brancacci , podstawowego dzieła sztuki renesansu , ozdobionego przez Masaccia i Masolino da Panicale , a następnie ukończonego przez Filippina Lippiego .
Kościół pod wezwaniem Dziewicy Karmelu został zbudowany w 1268 roku i jest częścią kompleksu klasztoru karmelitanek, który istnieje do dziś. Z tego okresu po bokach można zobaczyć tylko kilka pozostałości romańskiego gotyku . Kompleks był powiększony po raz pierwszy w 1328 roku, kiedy gmina udzielonego braci zastosowanie obszarze przylegającym do umocnień Florence , a w roku 1464 z dodatkiem domu rozdziału i refektarzu . Prace zakończono w 1476 roku.
Podobnie jak wiele innych kościołów florenckich, że renowacja między XVI TH i XVII -tego wieku, ale przede wszystkim pełna rekonstrukcja, dla których architekci Giuseppe Ruggieri, autor projektu i Giulio Mannaioni, kierownik miejsce, zostały upoważnione, było konieczne po niszczycielski pożar z 1771 roku, który prawie całkowicie zniszczył wnętrze. Ukończono go, poza elewacją, w latach 1775-1782. Przebudowa ta uznawana jest za umiejętny pastisz. Ogień nie dotknął ani starej zakrystii, ani kaplicy Corsini, ani na szczęście kaplicy Brancacci.
W Lipiec 1954Papież Pius XII podniósł ją do rangi bazyliki mniejszej .
Fasada kościoła jest niedokończona (podobnie jak inne duże bazyliki florenckie) i charakteryzuje się dużą masą surowych kamieni młyńskich z kamienia i cegły.
Wnętrze kościoła ma jeden nawę z łacińskiego planu krzyżowego (82 x 15 m , dla kopuły wysokości 35 m ). Ta nawa ma pięć bocznych kaplic z ołtarzami dla każdej z nich, ozdobionymi sztukaterią i malowanymi ołtarzami. Pomiędzy tymi kaplicami znajdują się konfesjonały i orzechowe drzwi prowadzące na krużganek , do innych kaplic i do pomieszczeń klasztoru.
Data malowidła sufitowe z renowacji XVIII -tego wieku: quadratura iluzjonista architektura Domenico Stagi podczas scen figuralnych w fresk nawy ( Wniebowstąpienie Chrystusa ) i kopuły ( Trójcy i Matki w chwale wśród świętych) zainspirowany Stary i Nowy Testament są dziełem Giuseppe Romei .
Obrazy reprezentujące Ukrzyżowanie przez Giorgio Vasari (1560), trzeci ołtarz z Nawiedzenia z Aurelio Lomi (około 1595) i pogrzebie św Aleksego przez Bernardino Monaldiego, znajdują się w kaplicach po prawej stronie. Pokłon Trzech Króli przez Gregorio Pagani (podpisane i opatrzone datą 1603), Zwiastowanie przez Bernardino Poccetti (podpisany i datowany 1601), przy czym Narodzenia Francesco Gambaccini (około 1782 roku), przy czym Centurion z Kafarnaum, który prosi Chrystusa o uzdrowienie syna przez W kaplicach po lewej stronie znajdują się Giovanni Maria Butteri i Santa Maria Maddalena de 'Pazzi zakryte welonem Matki Bożej autorstwa Giuseppe Fabbriniego (ok. 1782 r.).
Kaplica Brancacci znajduje się na końcu prawego transeptu. Został w cudowny sposób uratowany przed pożarem i oszczędzony przed restrukturyzacją dzięki aktywnej interwencji florenckiego szlachcica, który energicznie sprzeciwiał się pokryciu fresków. Zachował się w ten sposób cykl fresków Masaccia i Masolino, uważany za punkt wyjścia dla nowego stylu renesansowego w malarstwie. Ukończony przez Filippina Lippiego, był badany i podziwiany przez największych florenckich artystów wszystkich pokoleń: na przykład Michał Anioł wykonał kilka kopii dzieł namalowanych przez Masaccio.
Odrestaurowane w 1990 roku, te freski przedstawiają pierwotny grzech i historię życia św. Piotra : Adama i Ewę wypędzeni z raju , płacenie daniny , św. Piotr i św. Jan rozdzielają dobra wspólnoty , św. Piotr uzdrawia ich chorych. zakrywając ich cieniem , św. Piotr na ambonie , św. Piotr chrzczący neofitów , męczeństwo św . Piotra .
Ołtarz z Madonną Karmelu , nad ołtarzem drugiej połowie XIII th wieku, jest nadana Coppo di Marcovaldo .
W chórze znajduje się monumentalny ołtarz z kolorowego marmuru, brązu i kamieni półszlachetnych. Pod ołtarzem znajdują się szczątki błogosławionego Angiolo Mazzinghiego. Marmurowy pomnik Piero Soderini , Główny Sędzia Rzeczypospolitej , praca Benedetto Grazzini (wykonywane od 1512 do 1513 roku, przed śmiercią Soderiniego w 1522 roku), jeden z niewielu pozostałości kościoła z XVI th century s „jest również tam .
Mównica za ołtarzem jest Domenico Atticciati (ok. 1594) i pochodzi od klasztoru kartuzów w Galluzzo . W pobliżu tylnej ściany, nad kantorią , znajdują się organy Contucci, charakteryzujące się monumentalną drewnianą gablotą ozdobioną w stylu barokowym .
Rodzina Corsini zbudowany w 1675 roku kaplicy w lewej nawie kościoła pod wezwaniem św Andrzeja Corsini (1302/73), biskup Fiesole w XIV th wieku i kanonizowany w 1629 roku architekt jest Pier Francesco Silvani który wybrał styl barokowy wówczas bardzo modny w Rzymie , inaugurujący ten styl we Florencji. Kopuła jest ozdobiona freskami Luca Giordano w 1682 roku z Chwałą Sant'Andrea Corsini i ozdobiona sztukateriami autorstwa Giovanniego Battisty Fogginiego ( Sant'Andrea Corsini and the Battle of Anghiari, Mass of Sant'Andrea and The Apotheosis autorstwa Sant 'Andrea Corsini , od 1676-1683). Ten zestaw został cudownie ocalony od pożaru sto lat później. Sufit w stylu rokoko namalował Giovanni Domenico Ferretti .
W lewym ramieniu transeptu znajduje się również Kaplica Krzyża Opatrzności, ozdobiona w latach 1771-1782 sztukaterią autorstwa Domenico i Girolamo Ruschi oraz freskami Agostino Rosi. Na ołtarzu w tabernakulum Giuseppe Piamontiniego z 1740 roku namalowany na papierze krucyfiks uznawany jest za cudowny. Dzieło składa się z Dziewicy w stylu bizantyjskim i Wiecznego Ojca z dwunastoma aniołami oddającymi cześć , namalowanych w stylu Botticellego .
Druga kaplica w lewym transepcie, naprzeciw Kaplicy Krucyfiksu i obok kaplicy Corsini, ma ołtarz autorstwa Giovanniego Domenico Ferrettiego ze złożeniem (ok. 1758). Freski w kopule są współczesnym dziełem Giuseppe Romei , w którym król Melchidesek ofiarował Abrahamowi chleb i wino . W tej kaplicy, na bocznych krawędziach ściany, znajdowały się zaginione freski św. Pawła Masaccia i św. Piotra Masolino (około 1424 r.), Które przyniosłyby obu malarzy zlecenie kaplicy Brancacci.
W prawym transepcie, oprócz kaplicy Brancacci, znajduje się kaplica Nerli ze sztukaterią z 1780 roku i ołtarzem św.Anny, Matki Boskiej z Dzieciątkiem z warsztatu Andrea del Sarto oraz kolejna kaplica, która łączyła trzy starożytne gotyckie kaplice. , gdzie dziś znajduje się ołtarz z dekoracją sztukatorską autorstwa Domenico i Giuliano Ruschi oraz freskami niejakiego Cipriano Lensiego, a także obraz z błogosławioną Bonagiuntą Manetti dell'Antella autorstwa Francesco Gambaccianiego.
Zakrystia nie ucierpiała w wyniku pożaru i zachowała swoją starą gotycką strukturę architektoniczną z 1394 roku. Na ścianach freski z Historiami św. Cecylii przypisuje się Bicci di Lorenzo (ok. 1400 r.). Kieliszki dwojga drzwi ozdobione są freskami z Pietą oraz Madonną z Dzieciątkiem, zbliżonymi do stylu Agnolo Gaddiego . Witraże, również oryginalne, ozdobione są herbami Serragli i Corsini .
Ołtarz przedstawia Ukrzyżowanie na wzór Jacopo del Sellaio , z predellą z Opowieściami św . Andrzeja . Nad szafką na prawej ścianie znajduje się popiersie Santa Maria Maddalena dei Pazzi autorstwa Dantego Sodiniego (1908). Poliptyk z Madonna z Dzieciątkiem i świętymi nadana Andrea di Bonaiuto , w Męczeństwa San Jacopo przez Lorenzo Lippi (1641), az boku, Andrea Corsini uzdrowienie niewidomego przez Bernardino Poccetti (circa 1600) są również zachowane. W zakrystia.
Orzechowa lada pośrodku pokoju pochodzi z 1660 r., A ambona biskupa św. Andrei Corsini, obok drzwi, została zbudowana około 1629 r., Podczas jego kanonizacji.
Duży kompleks przylegający do kościoła również przeszedł przez stulecia wiele zniszczeń i odbudów, pożarów, bombardowań, aż do powodzi w 1966 r. Do tego stopnia, że dziś trudno jest odtworzyć jego pierwotne kontury. Wydaje się jednak, że kompleks Karminów powstał z klasztoru, do którego przylegał mały kościółek i dopiero później drugi zwyciężył nad pierwszym. Na terenie klasztoru osiedliło się wiele bractw świeckich i zakonnych. Szczególnie zapamiętany jest zespół Sant'Agnese, złożony z wdów, które regularnie wystawiały przedstawienia teatralne o tematyce sakralnej, które przyciągały wielu widzów z całego miasta i okolic.
Klasztor jest dostępny przez drzwi po prawej stronie fasady kościoła. W holu wejściowym, przykrytym sklepieniem kolebkowym , nad łukiem krużganka wisi tondo namalowane przez Giuseppe Romei, przedstawiające Dziewicę ofiarującą szkaplerz św .
Fra Filippo Lippi złożył tam śluby zakonne w 1421 roku, aw 1428 został mianowany sub-przeorem. Tam uczynił Madonnę Trivulzio , dziś w galerii zamku Sforzów .
Krużganek pochodzi z lat 1597-1612. Ma plan kwadratu, z półkolistymi arkadami wspartymi na kolumnach pietra serena , natomiast na piętrze znajduje się architektoniczna loggia. Okulary są ozdobione freskami z XVII th i XVIII -tego wieku przez różnych artystów (Galeazzo i Giovan Battista Ghidoni, Domenico Bettini , Cosimo Ulivelli Antonio Pillori i inne), choć dziś tylko nieliczne zostały zachowane. Niektórzy, przywrócone, są przedstawione w domu rozdział XIII -tego wieku, które są dzisiaj kasa i sklep z Brancaccich kaplicy. Dawniej na jednym z tych kieliszków widoczny był zaginiony fresk Sagry autorstwa Masaccia (ok. 1423-1424). W krużganku znajdują się herby rodów z Oltrarna , pomniki nagrobne oraz popiersie matematyka karmelitańskiego Giuliano Ristori da Prato .
Sala Ostatnia Wieczerza swoją nazwę zawdzięcza monumentalnej „Ostatniej Wieczerzy” Alessandro Allori (1582). Na obu końcach zachowano również autoportret Allori (po lewej) i portret komisarza, księdza Luca da Venezia (po prawej). Fragmenty fresków jednorodzinnych z opowieści o Męce Zwiastowania i świętych monochromatyczny, florencki autor nieznany na przełomie XIV -tego wieku, które pochodzą z Compagnia di San Niccolò, prezentowane są również.
Salę Kolumnową zdobi fresk z pracowni Paolo Schiavo z Krucyfiksem i Karmelitami . Zbiór fragmentów fresków jednorodzinnym XIV -go - XV -go wieku, z klasztoru i starego kościoła, w tym historii życia św Jerome z Gherardo Stamina (fragmenty kaplicy Del Pugliese, 1401/04), A Dziewicy Majestatu i Święci przypisywani Pietro Nellemu (ok. 1385) oraz Atrybucja Reguły Karmelu , młodzieńcze dzieło Fra Filippo Lippi , sprzed 1431 r., są tam wystawione.
Drugi refektarz, znany również jako Vanni Hall (używany do koncertów), jest ozdobiony freskami Wieczerzy w Domu Simone Fariseo autorstwa Giovana Battisty Vanniego (około 1645 r.). Freski oderwane od Nerli kaplicy reprezentujących opowieści o męce Chrystusa, nadana Lippo d'Andrea (1402), są również gromadzone tam: do Ukrzyżowania z jego Sinopia , a fragmentarycznie Biczowanie i Ostatniej Wieczerzy ze świętymi (niekompletny). San Vivaldo anonimowy malarz z końca XIV th century i San Cirillo nadana Spinello Aretino są również zachowane.
Aby dostać się do kaplicy Brancacci, trzeba przejść przez kilka małych pomieszczeń, które łączą kapitułę z transeptem kościoła. W jednym z nich, w przedsionku, znajduje się luneta z dwoma aniołami z freskami (1420-1430), pośrodku której znajduje się marmurowa Madonna z Dzieciątkiem, przypisywana młodemu Michelozzo .
Wnętrze kościoła.
Vault - Domenico Stagi.
Ołtarz autorstwa Giacomo Brogi (1822-1881).
Krużganek.
Kaplica Corsini.
Kaplica Brancacci.
kościół w nocy.
Masolino i Masaccio.
Filippino Lippi.