Ereb | |
Bóg mitologii greckiej | |
---|---|
Charakterystyka | |
Nazwisko | Ἔρεβος (starożytna greka) Erebus (łac.) |
Główna funkcja | Mroczny Bóg |
Metamorfoza (y) | Rzeka |
Rezydencja | Podziemny świat |
Miejsce pochodzenia | Grecja |
Okres pochodzenia | Starożytność grecko-rzymska |
Boska grupa | Pierwotni bogowie Chtonińscy bóstwa greckie |
Kult | |
Wspomniany w | Fables of Hyginus ; Teogonia z Hezjoda |
Rodzina | |
Tata | Chaos (zarówno ojciec, jak i matka) |
Rodzeństwo | Nyks , Gaja , Tatar , Eros |
Małżonka | Nyks |
• Dziecko (dzieci) |
Ether (Wyższe Niebo) Hemera (Dzień) Charon ( Hellsman ) Eleos (Miłosierdzie) Epiphron (Roztropność) Geras (Starość) Eris (Discord) |
W mitologii greckiej , Erebus (w starożytnych greckich Ἔρεβος / Erebos , w łacińskiej Erebus ) jest pierwotna i piekielny bóstwo narodził się z Chaosu , uosabiające ciemność, ciemność z zaświatów . Jest bratem i mężem Nyx (Nocy), z którą po raz pierwszy spłodził Etera (Wyższe Niebo) i Hemerę (Dzień), ale także Eléosa ( Szoła ), Epifrona (Roztropność) i Charona , przewoźnika Męt. Według niektórych autorów zrodziły one także Gerasa (Starość).
Erebus jest synem pustki lub pierwotnego Chaosu. Jest to opisane w Teogonii z Hezjoda :
„Wtedy z Pustki narodził się Erebus i Ciemna Noc. Z Nocy narodzili się Ether i Day, dwoje braci i siostry, których poczęła, łącząc się z Erebusem. "
Brat i mąż Nyx (Nocy), rodzi z nią przede wszystkim Ether (Wyższe Niebo) i Hemerę (Dzień), które same zrodzą Thalassę . Następnie narodzą się Charon (nocher Zaświatów), Éléos (litość) i Épiphron (roztropność).
Rzymski pisarz Hyginus w swoich Fabulae opisuje Erebusa jako ojca Gerasa , boga starości, spłodzonego ze swoją siostrą i żoną Nyks, boginią nocy. Inni autorzy, tacy jak Hésiode , określają jednak Gerasa jako jedynego syna Nyx.
Niektórzy autorzy łacińscy - Hygin w jego przedmowie i Cyceron - również określają go jako ojca Moires , zawsze z Nyks jako matką, nawet jeśli pochodzenie tej ostatniej różni się znacznie w zależności od autorów i okresów.
W literaturze greckiej nazwa Erebus jest również używana w odniesieniu do regionu greckiego podziemnego świata, przez który zmarli przechodzą bezpośrednio po śmierci, czasami używana również jako synonim Tartaru .
Erebus jako miejsce jest więc przywoływany przez Homera . Ulisses widzi zmarłych w cieniu. „Tak mówiłem; ale Ajax nie odpowiedział mi i uciekł do Erebusa z tłumem cieni ... Nagle dusze grzyw uciekają do Erebusa ... ”
Erebus zamienia się w rzekę za uratowanie Tytanów . W ten sposób nadaje swoje imię regionowi Zaświatów, w którym przechodzą dusze zmarłych, region znajdujący się pomiędzy światem żywych a Zaświatami.