| Érard II Chacenay | |
| Tytuł |
Pan Chacenay ( ok. 1191 - ok. 1236) |
|---|---|
| Poprzednik | Erard I st Chacenay |
| Następca | Hugues I st Chacenay |
| Wierność | Okręg Szampański |
| Biografia | |
| Dynastia | Dom w Montrealu |
| Narodziny |
vs. 1183 |
| Śmierć |
vs. 1236 |
| Tata | Erard I st Chacenay |
| Matka | Matylda de Donzy |
| Małżonka | Emmeline de Broyes |
| Dzieci |
Hugues I er de Chacenay Érard III de Chacenay Mathilde de Chacenay Jeannette de Chacenay Alix de Chacenay |
Érard II de Chacenay (ur. ok. 1183, the16 czerwca 1236) jest Panem Chacenay w Szampanii . Jest najstarszym synem Erarda Ier de Chacenay i Mathilde de Donzy.
W czasie wojny o sukcesję szampańską był jednym z głównych zwolenników Érarda de Brienne i Filippy de Champagne .
Od początku konfliktu oświadczył Blanche de Navarre i jego synowi Thibaut de Champagne , że nie uznaje ich już za władców.
Około 1216-1217 oblegali zamek Chacenay , aby uzyskać strategiczny punkt naprzeciw armii Brienne. Zaalarmowany sytuacją Szymon II , lord Sexfontaines , również zwolennik Érarda de Brienne i przyjaciel lorda Chacenay, koordynował atak tylnej straży armii szampańskiej, podczas gdy żołnierze Chacenay prowadzili wypad. Champenois zostali rozgromieni, uciekli i porzucili swój obóz i machiny oblężnicze w Érard de Chacenay.
Po ponownym zmobilizowaniu Champenois wznowili oblężenie. Ale potrzebując swojej armii przeciwko Érardowi de Brienne, Blanche zaproponowała rozmowy w celu podpisania rozejmu. Idąc na miejsce wywiadu, Érard de Chacenay zostaje zdradzony i wzięty do niewoli przez jeźdźców z regionu Szampanii.
Następnie Blanche chce się spieszyć, aby zdobyć zamek Chacenay, ale teraz jest on w posiadaniu Simona de Sexfontaines, który przybył, aby zamknąć się tam ze swoimi żołnierzami i żywnością, aby kontynuować oblężenie. Blanche jest następnie zmuszona do zniesienia oblężenia.
Érard de Chacenay ucieka ze współudziałem byłego służącego związanego ze służbą hrabiny Szampanii i dołącza do Simona de Sexfontaines . Razem ścigają szczątki armii szampana i kolejno odbiją Chervey , Landreville , Merrey , Villeneuve i wreszcie Bar sur Seine , zanim zostaną tam ścigani przez królewski zastęp, który przybył z pomocą Blanche i aby połączyć się z armią Érarda de Brienne.
Na początku 1218, papież Honoriusz III rozpoczęła ekskomunikę wobec Erard de Brienne i jego zwolenników. Biskup Langres , Guillaume de Joinville , bez wątpienia ze względu na więzy rodzinne, prosi o zwolnienie ze stosowania tej bulli . Ostatecznie to biskup Soissons wykonuje wyrok i ekskomunikuje Érarda de Chacenay i nakłada na jego ziemię interdykt .
4 lipca 1218Érard de Chacenay napisał do papieża, aby oddać się jego służbie i zakończyć wojnę z Blanche i Thibaut, uzyskując w ten sposób zniesienie cenzury.
Jednak Érard nadal odmawia złożenia hołdu hrabinie Szampanii i jej synowi, a30 grudnia Papież ponownie prosi o ekskomunikę.
Zapewne w celu uniknięcia tej sankcji brał udział w V krucjacie i był obecny wlipiec 1219w oblężeniu Damietty, gdzie walczył u boku swoich kuzynów Jean de Brienne (król Jerozolimy), Milona IV du Puiseta (hrabiego Bar sur Seine), Jeana d'Arcisa i Guya d'Arcisa , a także jego wuja z małżeństwa Hervé de Donzy , hrabiego Nevers. Podczas gdy widzi, jak ten ostatni wywołuje skandal wśród krzyżowców , uciekając, a jego kuzyn Milon du Puiset i jego syn Gaucher padają w chwale, z rękami w dłoniach. Miasto jest zajęte5 listopada 1219 a Jean de Brienne porzuca krucjatę w luty 1220 po sporach między Francuzami a Włochami.
To właśnie w tym czasie Érard de Chacenay powrócił do swojej ziemi, gdzie Kościół ponownie zaczął mu grozić, jeśli nie odda hołdu hrabinie Szampanii, i ponownie został ekskomunikowany na 3 marca 1221.
Niemniej jednak rozejm między Érardem de Brienne i Blanche de Navarre trwał od tego czasu 4 lipca 1218, a Érard de Brienne, tracąc większość swojego poparcia, zrzekł się swoich roszczeń do hrabstwa Szampanii w dniu 2 listopada 1221 i wyznacza Érarda de Chacenay do oszacowania ziemi, która zostanie mu przekazana do wynajęcia.
Érard de Chacenay z kolei ceduje 7 marca 1222 i pozostanie wierny Thibaudowi IV z Szampanii aż do jego śmierci.
W 1225 r. były znalazca nazwiskiem Bertrand Cordiele, urodzony w Rains en Champagne, spowodował kłopoty we Flandrii, podając się za Baudouina z Konstantynopola , byłego hrabiego Flandrii i Hainaut , ojca obecnej hrabiny Jeanne z Konstantynopola i zmarłego około 1205 r. lub 1206 w Bułgarii, co pozwoliłoby uwierzyć, że pozostawał w niewoli przez 20 lat. Po zdemaskowaniu przez Ludwika VIII w Péronne uciekł do Burgundii , ale zostałby rozpoznany na zamku Rougemont przez Érarda de Chacenay, który wziął go do niewoli i odesłał z powrotem do Joanny. Ten zmusił go do chodzenia zakuty w łańcuchy we wszystkich miastach Flandrii, zanim powieszono go w Lille .
Érard de Chacenay byłby obrońcą znalazcy Guiota z Dijon, który poświęcił mu kilka wersetów:
„ Chacenay vai, pieśń, bez wątpienia,
I mówi Érard, że cała jego moc
Mete we mnie, że jest dobrze posadzona
Ceu dist li hon cui fine amor Justice ”
On umarł na 16 czerwca 1236i jest pochowany w opactwie Clairvaux .
Około 1205 ożenił się z Emmeline de Broyes, córką Hugues III de Broyes i Elżbiety de Dreux i wdową po Eudes II de Champlitte . Mieli pięcioro znanych dzieci:
W 1224 możliwe jest, że on i Emmeline de Broyes rozwiedli się, polubowny kontrakt rozwodowy został znaleziony w funduszu Templariuszy z Espailly (ale nie wiadomo, czy był stosowany, czy nie).