W poezji starożytnej słowo to ma dwa zupełnie różne znaczenia:
epoda jest trzecią częścią „triad” jedność lirycznym chóru po strofy i antystrofach , na przykład w Ody triomphales przez Pindarze i tragicznymi chórów (które spadków tych "triad„);
epodus jest z drugiej strony bardziej COUPLET utworzone przez dłuższą linią (z sześciu iambs , to znaczy jambicznego trymetr w Grecji The jambiczny Szóstkowy system liczbowy w Łacinnikami), a następnie przez krótki linii (zwykle czterech nóg ). Jest to forma wymyślona przez Archilocha i używana wśród łacinników przez Horacego . Żywy rytm wpisuje się w satyryczną tonację.