Kościół św. Stefana w Moguncji
| Kościół św. Stefana w Moguncji | ||
 Św. Stefana z Moguncji, widok na dzwonnicę i długą nawę | ||
| Prezentacja | ||
|---|---|---|
| Nazwa lokalna | St_Stephan zu Mainz | |
| Kult | katolicki | |
| Rozpoczęcie budowy | X th century | |
| Dominujący styl | Sztuka przedrzymska | |
| Stronie internetowej | http://www.mainz.de/WGAPublisher/online/html/default/mkuz-5v9lmb.en.html | |
| Geografia | ||
| Kraj | Niemcy | |
| Wylądować | Nadrenia-Palatynat | |
| Miasto | Moguncja | |
| Informacje kontaktowe | 49 ° 59 ′ 56 ″ na północ, 8 ° 16 ′ 27 ″ na wschód | |
Geolokalizacja na mapie: Niemcy
| ||
Church of St Stephen jest więcej niż tysiąc lat, ponieważ to było w roku 990, że arcybiskup z Mainz Willigis , który był zarazem Wielki Kanclerz z Cesarstwem , zbudowali kolegiaty który był religijny służyć jako imperialne oratorium. Fundator katedry został tam pochowany w 1011 roku. Dokładna data budowy bazyliki podwójnej absydy w stylu otto-przedromańskim nie jest znana.
Kościół św. Szczepana był (by użyć określenia Willigisa ) „koroną Moguncji”: w rzeczywistości grecka etymologia (Στέφανος Stéphanos ) Stefana oznacza koronację .
Gotycka konstrukcja
Kościół posiada nawę główną, flankowaną nawami bocznymi tej samej wysokości, zakończoną od wschodu chórem z wieloboczną absydą, a od zachodu drugim chórem kwadratowym, przypominającym dawne plany reńskie. Całość nakryta jest sklepieniami żebrowymi o cienkim, pocienionym torycznym profilu, zakończonym płaskownikiem. Żebra opadają na wysokie okrągłe stosy ograniczone do czterech kolumn, z kapitelami ozdobionymi haczykami, listowiem, gałązkami i zwieńczonymi cienkimi wielokątnymi frezami, zredukowanymi do prostego listwy w zachodnich przęsłach nawy.
Podstawy, kanciaste, posiada charakterystyczny profil XIV th wieku.
Nawa jest ciemna. Wysokie okna oświetlają nawy boczne i prezbiterium; są wyposażone w słupki z łukami w kształcie trójliści i wielobarwnymi różami .
Ostatnie przęsło nawy, nieco szersze i głębsze niż pozostałe, tworzy transept. Pierwsze przęsło przy chórze zachodnim graniczy z nawami dolnymi pokrytymi trybunami, z których niewątpliwie lepiej usztywnić przęsło nawy, nad którym wznosi się kwadratowa wieża, dziś pokryta dachówkowym dachem, w kształcie kopuły zakończonej małą latarnią .
Styl głowic, profil żeber, cokoły, frezy , konstrukcja siatki okien świadczą o tym, że rozpoczęta na wschodzie budowa posunęła się ze wschodu na zachód.
Od strony zewnętrznej każde przęsło nawowe nakryte jest podwójnym dachem pełzającym spoczywającym z jednej strony na wysokim szczycie ściany nawy, a z drugiej wnikającym w duży dach nawy głównej. Szczyt szelek jest przekłuty małą różyczką.
Kościół, którego obrazy i witraże zostały niemal całkowicie odnowione, nadal zawiera kilka interesujących zabytków za ołtarzem, tabernakulum z początku XVI -tego wieku, z okuć do drzwi XV th wieku; obok przepiękne kamienne posągi św. Stefana i św. Magdaleny, z 1520 r .; wokół ołtarza cztery wysokie miedziane kolumny z karniszami, wykonane przez Georgesa Krafi't w 1509 roku, jak napis wyryty na ich podstawie. Na belce tęczowej stoi Ukrzyżowanie pierwszej połowie XVI th wieku.
Na południe od kościoła, klasztoru , zbudowanego po 1462 roku, został zakończony pod koniec XV -go wieku. Zwornikiem jest datowany 1409. Pokryta jest sklepieniami na przecinających się żeber z wieloma konsekwencjami i klucze zwisające, typowe dla architektury Renu XV th wieku, stwarzających na prostych pelet. Ciekawe kombinacje znaleziono w układzie sklepień północnej galerii, przebitych przez przypory kościoła, o który się opiera.
W ścianach krużganka są zarezerwowane małe wnęki na lampy zmarłych, które płonęły tam w nocy. Przeciwko ściany są obsługiwane kilka pochówku płyty XV th do XVI -tego wieku; jeden z nich, okrągły, datowany na 1334 r., przedstawia w dużym czworolistym stojącego kapłana, któremu z każdej strony towarzyszy anioł. W galerii południowej piękny rzeźbiony Ukrzyżowanie z klęczącym dawcą, pomnik nagrobny z 1485 roku.
Krużganek komunikuje się od wschodu z zabudowaniami kanonicznymi. Duża weranda, na której znajduje się rzeźbiony zestaw datowany na 1622 r. Przedstawiający Górę Oliwną i Agonię Chrystusa, prowadzi do zewnętrznych drzwi w ładnym stylu rokoko , zwieńczonych statuetką św. Szczepana między dwoma cherubami.
Po II wojnie światowej
Kościół, poważnie uszkodzony podczas nalotów bombowych na Moguncję w 1945 roku, został prawie całkowicie odbudowany.
Po drugiej wojnie światowej komendant Louis Théodore Kleinmann zainwestował w ratowanie dużej dzwonnicy kościoła Saint-Etienne.
Kościół Saint-Etienne jest jedynym niemieckim kościołem, dla którego żydowski artysta Marc Chagall (1887-1985) - urodzony na Białorusi i mieszkający do śmierci we Francji - wykonał witraże . Inicjatorem tej prośby skierowanej do Marca Chagalla jest ksiądz katedry w Moguncji, Klaus Mayer . Pierwszy witraż został zainstalowany w 1978 roku. Charles Marq , współpracownik Chagalla, wykonał pozostałe witraże w bocznych nawach po śmierci Chagalla.
Literatura
- Marc Chagall, Klaus Mayer, położyłem łuk w chmurze. Witraże Chagalla w kościele św. Stefana w Moguncji. Würzburg, Echter, 1984, 82 str. chory. 19 kolorowych plansz, cała strona w tekście, oryginalny karton
- Klaus Mayer: St-Stephan w Moguncji . Kleine Kunstführer nr 523. Schnell & Steiner, Regensburg 2009, 59 S., francuski: Moguncja: L'Eglise St-Etienne 3. Aufl. 2002, ( ISBN 978-3-7954-6042-6 ) ; Niemiecki: 15. Auflage ( ISBN 978-3-7954-4311-5 ) ; Angielski: 6. Aufl. 2007, ( ISBN 978-3-7954-4310-8 )
Linki zewnętrzne
- (en) Atelier Simon Marq - Reims
- (fr) Saint-Étienne na stronie internetowej miasta Moguncji
- (en) Pfarrei St. Stephan Innenstadt Ta strona w języku francuskim - Kościół, Witraże Chagalla, Krużganek
Uwagi i odniesienia
- Albert Grenier , Rzymskie zabytki Treves i Moguncji , Kongres Archeologiczny Francji, Sesja zorganizowana w Nadrenii w 1922 roku przez Francuskie Towarzystwo Archeologiczne
- Dehio i v. Bezold: Die kirchliche Baukunst des Abendlandes , pi. 473. - G. Dehio: Handbuch der deutschen Kunstdenkmàler , tom IV, s. 241-242.