Fotel 12 Akademii Francuskiej | |
---|---|
7 grudnia 1882 r -19 kwietnia 1899 | |
Charles Blanc Paul Hervieu |
Narodziny |
17 września 1829 r. Paryż |
---|---|
Śmierć |
19 kwietnia 1899(w wieku 69 lat) Paryż |
Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
Imię i nazwisko | Edouard Jules Henri Pailleron |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Dziennikarz , dramaturg , poeta , pisarz , prawnik |
Dziecko | Marie-Louise Pailleron |
Pracował dla | Przegląd Dwóch Światów |
---|---|
Członkiem | Akademia Francuska (1882-1899) |
Nagrody |
Kawaler Legii Honorowej (1867) Oficer Legii Honorowej (1889) |
Archiwum prowadzone przez | AD 75 |
Edward Pailleron jest dramatopisarzem , poetą i dziennikarzem francuskim , urodzonym17 września 1829 r.w Paryżu , mieście, w którym zmarł 19 kwietnia 1899 r.
Doktor prawa, notariusz, a następnie prawnik , współpracował z Revue des deux Mondes i został wybrany członkiem Akademii Francuskiej w 1882 roku .
Urodzony w rodzinie kulturalnych paryskich mieszczan, był kolejno doktorem prawa, prawnikiem, notariuszem, żołnierzem ( smok przez dwa lata), ale nieodparcie pociągnięty do pisania odniósł pierwszy sukces w 1860 r. swoją sztuką Le Parasite , wystawioną w teatrze Odéon w Paryżu.
W 1862 poślubił córkę François Buloza , założyciela i dyrektora bardzo znanej Revue des deux Mondes , której wkrótce został współreżyserem. Zrobił triumfalną karierę swoimi komediami obyczajowymi (pierwszy wielki sukces odniósł w Théâtre du Gymnase w 1868 roku ze Światem, w którym się bawimy ), co doprowadzi go do kierunku Comédie-Française (gdzie został przyjęty w 1863 roku z jego gry w ostatnim kwartale ), a zakończył w 1881 roku w świecie, w którym jeden s'ennuie , grą która zna cudowny sukces (ponad 1000 przedstawień w Comédie Française) i przyniosła mu jego wybór do Akademii francuskiej w 1882 (krzesło 12). Jego ostatnie dwie kreacje ( La Souris w 1887 i Cabotins w 1894) nie mogły osiągnąć tego sukcesu.
Od małżeństwa z Marie Buloz miał troje dzieci: Édouarda (junior), Henri (zmarł w wieku 6 lat) i Marie-Louise (1870-1951), która wyszła za mąż, a następnie rozwiodła się z pisarzem Jacquesem Bourgetem i była historykiem bardzo erudyta Revue des Deux Mondes i wielkie nazwiska literatury francuskiej XIX -tego wieku.
Amerykański malarz John Singer Sargent wykonał kilka portretów rodziny Pailleron, zwłaszcza Édouarda w 1879 roku (Musée du Château de Versailles), jego żony w 1880 roku (Corcoran Gallery of Art USA) i dwójki dzieci w 1881 roku (Des Moines Art Centrum USA). Te obrazy były jednymi z pierwszych, które uczyniły go sławnym. Popiersie Édouarda Paillerona, wykonane w 1906 roku przez liwskiego rzeźbiarza, poddanego Imperium Rosyjskiego , Léopolda Bernstamma , znajduje się w Parc Monceau w Paryżu.
Nazwa Édouard Pailleron jest niestety związany z pożaru w 1973 roku, od kolegium Édouard-Pailleron , rue Édouard-Pailleron w Paryżu, zabijając 16 dzieci i 4 osoby dorosłe. Pozostałe szkoły zaprojektowane według tych samych zasad architektonicznych zostaną zakwalifikowane jako „typ Pailleron”.
Teren sportowy Pailleron Jest to sportowy kompleks położony w 19 th dzielnicy Paryża z basenu, lodowiska oraz centrum fitness i siłowni.
Aleja noszących jego imię wewnątrz Parc Monceau w Paryżu 17 -tego okręgu.
Rue Pailleron istnieje w Lyonie , w dzielnicy Croix-Rousse (metro Hénon ). Restauracja na tej ulicy również nosi imię pisarza. Ale według strony internetowej Rues de Lyon nazwa wolałaby raczej być właścicielem gruntu, na którym wytyczono ulicę, jak to często bywa w La Croix-Rousse.
Wreszcie jego wakacyjna posiadłość w Jacob-Bellecombette powyżej Chambéry , podzielona na dwie części , stała się Clos Pailleron , ale willa pisarza, zwana La Souris, nazwana tak od jednego z jego ostatnich pokoi, nadal istnieje prawie bez zmian, podobnie jak park z ponad setką -letnie drzewa. Z drugiej strony w tym samym parku już nie ma chaty jego przyjaciela Karola Foresta , senatora z Sabaudii, którego córka Małgorzata poślubiła syna.