| Narodziny |
20 października 1859 Dawna 2. dzielnica Paryża |
|---|---|
| Śmierć |
February 8 , 1905(45 lat) 16. dzielnica Paryża |
| Narodowość | Francuski |
Jules Édouard Marchand , urodzony w Paryżu ( dawny 2 th dzielnica )20 października 1859i zmarł w Paryżu 16 th February 8 , 1905Jest dyrektorem paryskich teatrach i dyrektor artystyczny w drugiej połowie XIX -go wieku.
Édouard Marchand jest organizatorem pokazów i rekruterem talentów. Zawdzięczamy mu artystyczną kreację spektakularnych magazynów.
Édouard Marchand bywa regularnie w teatrach, kabaretach i kawiarniach . Podróżuje po świecie w poszukiwaniu nowych talentów. Staje się postacią paryskich nocy i uznanym doradcą artystycznym.
Po zakupie hali widowiskowej Folies bergère przez państwa German, ta ostatnia zatrudniła Édouarda Marchanda jako dyrektora artystycznego. Ten ostatni poślubia swoją siostrzenicę. Będą mieli syna Léopolda Marchanda , urodzonego w 1891 roku , który zostanie słynnym dramaturgiem i scenarzystą .
W 1886 Édouard March i wymyślił nowy rodzaj widowiska, przegląd muzycznej sali koncertowej . Édouard Marchand zrozumiał, że kobiety są w centrum tej nowej koncepcji i zamierzał narzucić ją Folies Bergère . Większość caf'conc „gwiazdek śpiewał w Folies Bergere: Paulus , Polin , Yvette Guilbert , Polaire i Gaby Deslys .
Przez szesnaście lat Édouard Marchand wystawiał wielu artystów: Isola Brothers (iluzjoniści), Nala Damajenti (zaklinacz węży), Zulu Troupe (prawdziwy Zulus), birmańską rodzinę, bokserskiego Kangura, zapaśników Stamboul, Toma Cannona (gigantyczny zapaśnik) ), Ira Paine (amerykański strzelec wyborowy), Iron Jack (Hercules), Sampson (łamacz łańcucha), Kapitan George Costentenus (wytatuowany z trzystu dwudziestoma postaciami zwierząt), Scheffers (akrobaci), Cinquévalli (król żonglerów), Living Tables of the Palace-Theatre w Londynie, Little Tich (angielski krasnolud-transformista), Griffiths (klaunowie), Baggenssen (ekscentryczny klaun), Sisters Barrison, la Cavaliéri, la Tortojada, Caroline Otéro, Liane de Pougy , Emilienne d ' Alençon i Loïe Fuller .
Plik 7 kwietnia 1894Édouard Marchand kupił Salle des Folies bergère od niemieckiej pary. Został także dyrektorem teatru Eldorado w Paryżu.
W 1895 roku Édouard Marchand udał się do La Scali w Paryżu, pierwszej poważnej recenzji angielskiej sali koncertowej we Francji. Występują tam wszystkie wielkie gwiazdy caf'conc: Polin , Yvette Guilbert , Fragson , Mayol , Polaire , Paulette Darty , Max Dearly , Mistinguett .
W 1901 roku zwerbował tancerkę operową Cléo de Mérode do baletu pantomimy w trzech aktach zwanych Lorenza. To był ostatni duży program, jaki wystawił.
W 1902 roku choroba zmusiła Édouarda Marchanda do opuszczenia tego miejsca po 16 latach sukcesów. Negocjował swoją sukcesję za wysoką cenę z braćmi Isola, którą sam wystawił w Folies bergère.
Édouard Marchand zmarł jakiś czas później.
Kwiat lotosu (1893)
Piękne Otero (1894)
Lustro (1896-1900)
Tęcza (1896-1900)
Przedstawienie Loïe Fuller
Pokaz tańca
Emilienne d'Alençon
Kapitan George Costentenus (1889)