Fundacja | 1856 i 2009 |
---|---|
Rozpuszczenie | 1988 |
Rodzaj | Szkoła wojskowa |
Założyciel | Marynarka wojenna |
Dyrektor | Komandor Eric Brothé |
Motto | Mus zawsze bądź odważny i lojalny |
Stronie internetowej | www.etremarin.fr/ecole-des-mousses |
Studenci | 220 (we wrześniu każdego roku) |
---|---|
Budżet | + 2 mln € rocznie |
Kampus | Brzeskie Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej |
---|---|
Miasto | Brest , Querqueville , Cherbourg-en-Cotentin |
Kraj | Francja |
École des musy (dawniej stanowiące z École de Pont Maistrance z „ Pont szkołach przygotowawczych”) jest francuska szkoła wojskowa w marynarce znajduje się w Instrukcji Naval Center w Brześciu .
Zamówienie od 12 listopada 1822 rreorganizuje skład załóg liniowych, przewiduje w szczególności włączenie młodych chłopców w wieku od 12 do 14 lat, dzieci marynarzy, podopiecznych lub pracowników marynarki, których jedynym warunkiem zaangażowania jest „zdrowe ciało i zaszczepienie”; rodzice zobowiązują się nie wycofywać ich przed ukończeniem 18 roku życia, pod rygorem zwrotu kosztów ich edukacji i utrzymania.
Kolejność 28 maja 1829 r.strukturyzować tworzenie pianek, ustalając program instruktażowy. Dwie kompanie, Brest i Toulon, składają się ze stu pianek , kompania Rochefort ma sześćdziesiąt, cherbourg i Lorient pięćdziesiąt. Dla ich instruktażu podążają wraz z czeladnikami żeglarskimi po lekcjach czytania, pisania i arytmetyki, organizowanych wówczas dla całego personelu załóg liniowych. Pianki biorą udział w uzbrojeniu korwet, fregat czy statków. W wieku 16 lat mogą kontynuować szkolenie marynarzy czeladniczych, podpisując dobrowolne zobowiązanie; w przeciwnym razie mogą być trzymane w firmach do 18 roku życia. Niektórzy uważają, że tworzenie tych firm produkujących pianki jest w dużej mierze wynikiem pobudek humanitarnych .
1 st marzec 1.832Zostaje utworzony 1 st firmowe Brest pianek pod dowództwem porucznika Le Borgne. Z personelem liczącym 100 pianek, zostaje zainstalowany w La Cayenne (koszary marynarzy) w Recouvrance wraz z załogą liniową. Później12 stycznia 1835, A 2 nd firma piana powstaje w ten port pod dowództwem porucznika Magre. Siedziba tej firmy mieści się w klasztorze Capucins, zbudowanym od 1695 roku na terenie zajmowanym obecnie przez warsztaty maszynowe arsenału. Klasztor ten przypisywany Marynarce Wojennej w 1801 roku służył jako koszary dla szkoły dla czeladników strzelców.
W 1835 r. przedsiębiorstwa piankowe Rochefort i Lorient zostały zlikwidowane w tym samym czasie, co załogi liniowe tych portów.
Jest to dekret Napoleona III z5 czerwca 1856 r, który założył Szkołę Pianek, usuwając załogi liniowe i przegrupowując je na statku szkolnym. Pierwszą z serii będzie fregata Thétis, którą opłynął hrabia Louis Antoine de Bougainville .
Przed oficjalnym utworzeniem szkoły, pianki zaokrętowały bryg Lyonnaise w 1835 roku , a następnie korweta La Moselle przemianowana na L'Abondance od 1835 do 1850 roku . Wtedy będzie:
Następnie tworzona jest „grupa zbroi” z dodatkowymi statkami:
L ' Armorique pozostał Szkołę Pianki aż 1940 , ale dźwięk niemieckich butach bycia wysłuchanym, pianki rozpocząć się katastrofą na pancernik Paryżu w podróż po Anglii, Maroko, Algieria następnie Tulonie, gdzie przegrupowania pokładzie oceanu .
Podczas wyzwolenia misja została powierzona kapitanowi fregaty Paulowi Le Cozowi (który sam jest synem chłopca z pianki, Jean-Louis Le Coz urodzonego w 1862 roku, który zakończy karierę jako główny oficer załogi), aby zreorganizować Szkołę piany i główny most na miejscu zamku Dourdy w Loctudy w południowej Finistère.
We wrześniu 1960 r. szkoła wróciła do Brześcia i zajęła budynki dawnej Szkoły Marynarki Wojennej w dystrykcie Saint-Pierre-Quilbignon . Rekrutacja odbywa się na terenie całej Francji . Aby aplikować, trzeba mieć świadectwo ukończenia studiów podstawowych lub świadectwo ukończenia klasy czwartej lub trzeciej . Akta rozpatrywane są przez komisję. Wnioskodawcy przechodzą badania lekarskie, psychologiczne i akademickie.
Szkoła posiada wówczas trzy firmy po 180 pianek każda, składające się z 6 sekcji po 30 pianek, nadzorowane przez 6 sekundowych kierowników sekcji. Sekcja składa się z dwóch oddziałów. Kapitan kompanii, porucznik marynarki wojennej, jest wspomagany przez starszego podoficera, chorążego kompanii i głównego podoficera odpowiedzialnego za planowanie kursu. Mniejszy 4 th firma, zwana także CPM (kurs przygotowawczy dla Maistrance) przygotowuje najzdolniejszy i zmotywowani pianki być przyjęty do szkoły maistrance .
Promocja trwa 10 miesięcy, od września do czerwca, mniej więcej tyle, ile trwa rok szkolny, podczas którego zwykle uzyskuje się państwowy dyplom patentowy .
Po zarejestrowaniu uczniowie zobowiązują się do pięcioletniego zaangażowania w marynarce wojennej od daty ukończenia szkoły. Połowę czasu poświęca się szkoleniom wojskowym, morskim, ochroniarskim i sportowym, uzupełnionym wycieczkami nad morze na okrętach francuskiej marynarki wojennej ( Belle Poule , l' Étoile , le Mutin , Hydrangea i l'Œillet ). Druga połowa czasu jest zarezerwowana na naukę w szkole z nauczycielami cywilnymi.
Utworzona w 1834 r. École des mousses zamknęła swoje drzwi 15 lipca 1988 r., po 154 latach. Historyczną ewokację prestiżowej szkoły odczytuje jej ostatni dyrektor.
Jego flaga przekazana dalej 11 listopada 1958w Brześciu z rąk delegata Ministra Sił Zbrojnych została od 1988 roku powierzona opiece Szkoły Mistrzów. Wlipiec 1999, flaga École des mousses została powierzona stałym oficerom CIN (Centrum Szkolenia Morskiego). Na fladze École des mousses znajduje się krzyż Legii Honorowej, krzyże wojenne 1914-1918 , 1939-1945 oraz TOE (zewnętrzne teatry działań).
W wrzesień 2009, Szkoła Mchów odradza się. Z zadowoleniem przyjmuje nową promocję w Brzeskim Ośrodku Szkolenia Marynarki Wojennej . To ponowne otwarcie jest częścią planu równych szans na wniosek Ministerstwa Obrony . 150 pianek przechodzi roczny kurs szkoleniowy, którego celem jest otrzymanie pracy pod koniec nauki. 10 października 2009, École des Mousses odzyskała opiekę nad swoją flagą. Swoją obecnością uhonorował tę ceremonię kontradmirał Hervé Vautier, który wstąpił do École des Mousses na22 marca 1965, który podarował prestiżową flagę swojej gwardii honorowej.
Misją obecnej szkoły jest kształcenie młodych ludzi, którzy opuścili trzecią lub drugą klasę. Na zakończenie tego szkolenia pianki przejdą podstawowe szkolenie specjalistyczne, które pozwoli im zintegrować załogę budynku lub bazy na lądzie. Szkoła pozwala im zdobyć cechy i wartości moralne, dobrą kondycję fizyczną i wystarczający poziom wykształcenia, aby rozważać karierę we francuskiej marynarce wojennej .
W 2010 roku szkoła liczyła 150 chłopców w wieku 16 i 17 lat, w tym 24 dziewczynki. Mają 160 lat na początku4 września 2011.
14 lipca 2010École des mousses otwiera tradycyjną paradę na Polach Elizejskich . Jego ojcem chrzestnym był wówczas aktor Bernard Giraudeau, który zmarł w dniu17 lipca 2010 w Paryżu.
W wrzesień 2016, w Querqueville powstaje trzecia firma produkująca pianki , aby zwiększyć zatrudnienie do 220 osób i przeszkolić więcej pianek w specjalnościach gastronomicznych. Ona otrzymuje proporzec dnia3 październikaz rąk Szefa Sztabu Marynarki Wojennej admirała Christophe'a Prazuck'a .
Szkolenie trwa 10 miesięcy, od września do czerwca. Pianki podzielone są na trzy firmy (w tym jedna w Cherbourgu) i 8 działów. Sekcja licząca od 25 do 30 pianek nadzorowana jest przez kierownika sekcji, podoficera.
Składa się z trzech etapów:
Pierwsze dwie ćwiartki poświęcone są wspólnemu rdzeniowi, podczas którego pianki będą następować:
W tym samym czasie wyruszą na tradycyjne żaglówki marynarki wojennej ( Grande Hermine , Mutin , Étoile i Belle Poule ) oraz francuskiego dziedzictwa morskiego ( Belem , Étoile Molène , Renard ) oraz odwiedzą wiele jednostek marynarki wojennej (okręty wojenne, okręty podwodne, bazy lotnictwa morskiego), aby odkryć różne dostępne dla nich zawody.
Pod koniec tych dwóch kwartałów są następnie zorientowani na ścieżkę pogłębiania prowadzącą ich do jednego z następujących zawodów:
Ta orientacja odbywa się na zasadzie merytorycznej, zgodnie z życzeniami płynącymi z pianek i potrzebami marynarki wojennej.
Trasa gastronomiczna odbywa się na terenie Cherbourga.
Motto Szkoły Moss brzmi: Mousse zawsze bądź waleczny i lojalny .
Flaga jest godłem symbolizującym zarówno ojczyznę, jak i osobowość prawną ławicy mchów. Jest świadkiem chwały i tradycji szkoły. To jest4 kwietnia 1958decyzją ministerialną Alaina Pohera , Sekretarza Stanu ds. Marynarki Wojennej, że École des mousses otrzymała swoją flagę. Została mu przekazana w dniu11 listopada 1958w Brześciu, rue de Siam, przez pana Le Bigota, delegata ministerialnego marynarki wojennej. Po zamknięciu szkoły w 1989 r. został przeniesiony pod opiekę Szkoły Mistrzów . W 2009 roku minister obrony Hervé Morin oddał piankom flagę podczas inauguracji ponownego otwarcia ich szkoły.
Ta flaga nosi na swoim awersie „École des mousses”, a na rewersie „Honor i Ojczyzna”. Posiada odznaczenia, które szkoła została nagrodzona za czyny odwagi pianek:
École des mousses ma jedną z najstarszych i najczęściej zdobionych flag marynarki narodowej.
Ta flaga i jej gwardia (starszy podoficer, w asyście 5 pian) uczestniczą w głównych uroczystościach szkoły (prezentacja do flagi, parada 14 lipca, upamiętnienia 11 listopada).
Każda firma posiada flagę. Jest eksponowany podczas apeli i ceremonii przez chorążego. Ten to pianka wybrana spośród najbardziej zasłużonych w kompanii, uzbrojona w karabin szturmowy, niosąca proporczyk na miejsce bagnetu.
Zgodnie z tradycją sięgającą czasów marynarki wojennej, w obrębie każdej sekcji szkoły (odpowiednik klasy, od 25 do 30 pianek) wymieniane są 3 piany, które reprezentują swoją sekcję i są uprzywilejowanymi rozmówcami ram:
Każda firma ma swoją piosenkę, którą śpiewa podczas swoich podróży oraz podczas prezentacji flag.
Pet Pieśni 1 st promocji są Hey Sailor wziąć ster do 1 st firmy i La boulangère dla 2 e firmy.
Przedsiębiorstwo pieśni 2 e promocji są La boulangère do 1 st firmy i Hey Sailor wziąć ster dla 2 e firmy
Piosenka firm 3 Promocja e jest taka sama dla obu firm, jest to ponownie wydana Kanonada Kawalkada.
Spółki piosenki 4 th promocyjne są torfowiska Soldiers dla 1 st spółki i Pelot Hennebont dla 2 e firmy.
Pianki posiadają 15-metrową żaglówkę Atout Chance , którą udostępnia im patron szkoły i sponsor klasy 2015 Léone Meyer. Ponadto są przeszkoleni do manewrowania na łodziach szkolnych CIN Brest, w szczególności „Drôme d'Instruction Embarcations” (EDI) oraz cywilnych łodziach typu Merry Fisher . Wreszcie, ponownie dzięki pani Meyer, co roku mają oni możliwość wyruszenia na tydzień na stare francuskie statki dziedzictwa morskiego, takie jak Belem czy La Recouvrance .
Pianki nie posiadają paska w trakcie roku treningowego, a jedynie rękaw z kotwicą morską. Pod koniec kursu stają się certyfikowanymi żeglarzami załogowymi i noszą jodełkę z czerwonej wełny na rękawie lub pasku na ramię, a na rękawach swoich strojów wycieczkowych pochyły czerwony wełniany pasek. Ten pierwszy pasek nazywa się w żargonie szkolnym „sardynką”.
Aby złożyć wniosek, musisz być młodą Francuzką w wieku od 16 do 18 lat, zgłaszającą się na ochotnika do marynarki francuskiej. Aby złożyć wniosek, należy skontaktować się z Centrum Informacji i Rekrutacji Sił Zbrojnych (CIRFA) znajdującym się najbliżej Twojego miejsca zamieszkania. Listę można znaleźć na stronie etremarin.fr.
Wybrani kandydaci dołączają do zakładu w Brześciu lub w Cherbourgu.
Po przyjeździe przechodzą badania lekarskie, które uzupełniają to, które już przeprowadzili w procesie rekrutacji, a następnie podpisują umowę o pracę. Na mocy tego kontraktu zobowiązują się do kontynuowania szkolenia w Szkole Piankowej przez 1 rok, a następnie do podpisania, jeśli szkolenie się powiedzie, 4-letniego kontraktu jako kwatermistrz floty we francuskiej marynarce wojennej. Mają więc status wojskowy, otrzymują wynagrodzenie i noszą mundur. Przed 2008 r. marynarze mogli zatrudnić się na krótki okres na podstawie wstępnego krótkoterminowego spotkania (EICD, 3 lata) lub na długi okres na podstawie wstępnego długoterminowego spotkania (EILD, 10 lat).