Valknut „knot zabitego” w staronordyckim z Vaf „wojownicy zabity” i knut , „węzeł”, to figura składa się z trzech powiązanych ze sobą trójkątów. Chociaż dyskutuje się o starożytności jego nazwy, jest to stary symbol mitologii Wikingów, który może oznaczać kilka rzeczy.
W szczególności jest związany z bogiem Odynem, który przywołuje męstwo i śmierć (w sensie wyzwolenia duszy) oraz korzeniami Yggdrasil (w sensie połączenia dziewięciu światów religii nordyckiej). Jest więc powiązany z symboliką trójki i dziewięciu w mitologii nordyckiej .
Termin valknut pochodzi z języka norweskiego i nie jest poświadczony w języku staronordyckim . Hellerów stwierdza się jednak, że termin już istnieje w XVIII p wiek odnosi się do zarówno podwójne węzły w kształcie litery S i geometryczny stosowane w tapicerce podobny do węzła Bowen . Ponieważ wizualny wygląd tych kształtów różni się znacznie od wyglądu obecnego valknut, nie ma pewności co do związku między nimi, chociaż wydaje się to wskazywać, że termin nie jest nowym wynalazkiem i dlatego rzeczywiście może mieć starożytne pochodzenie.
Słowo jest podzielone na dwa związki: val i knut . Drugi nie stwarza szczególnego problemu interpretacyjnego i jest powszechnie uznawany za pochodzący ze staronordyckiego knútr , „węzeł”. Pierwsza mogłaby jednak pochodzić z kilku słów: od val , „wybór”, od valr , „sokół” lub jego imiennik oznaczający „ten, który poległ w bitwie”, od vala , „falanga” lub nawet od vǫlr , valr , oznaczający zaokrąglony kij. Hellers uważa, że mimo wszystko jest prawdopodobne, że słowo * valknútr , gdyby istniało, oznaczało „węzeł poległych w bitwie”. Ta interpretacja nie jest jednak jednomyślna, ani postrzegania tego jako heiti na określenie serca, ani postrzegania go jako zepsucia hipotetycznego * valhnota , „orzecha”.
Wreszcie val może odnosić się do indoeuropejskiego * waldu , odnosząc się do „władzy”, do „suwerenności”, do „rządu”, nadając łacińskiemu męstwu naszą obecną „wartość”, jak w bretońskich celtyckich Thule , Thual lub Tudal, „ dzielni ludzie”
Valknut pojawia się na wielu różnych obiektach występujących na terenach zamieszkałych przez przedchrześcijańskich Germano - Skandynawów . Zaobserwowano, ze VII -tego wieku w dwóch różnych formach: topologicznych unikursal ( kamień Tängelgarda ) i tricursal (kamień Lärbro). Pojawia się również na pierścieniu znalezionym w rzece Nene, anglosaskim złotym palcu pochodzącym z tego samego okresu w Anglii oraz na łodzi Oseberg w Norwegii. Istnieją porównania w Eddas , z sercem Hrungnir wykonanym z kamienia z trzema narożnikami, jak wyrzeźbiony symbol hrungnishjarta . Wreszcie, na dwóch kamieniach pojawia valknut Gotlandii na: kamieniu Stora Hammars I .
Dlatego valknut pojawia się w dwóch topologicznie różnych formach:
W norweskim Bokmål termin valknute odnosi się do wielokąta z pętlą pod każdym kątem. W języku angielskim symbol węzła Bowena nosi nazwę St John arm (Saint John's Arms).
Vaknut w formie węzła boromejskiego. ( Atlas węzłów L6a4 )
W kształcie węzła koniczyny lub triquetra (unicursal) ( Knot Atlas 3_1 )
W zamkniętym łańcuchu z trzema ogniwami. ( Atlas węzłów L6n1 )
Hilda Ellis Davidson wysunęła teorię związku między valknutem, bogiem Odynem, a „więzami mentalnymi”. Uważa węzeł poległych za symbol mocy Odyna działającego na rzecz wyzwolenia (a nawet przeszkody) einherjarów .
Na przykład obok postaci Odyna na koniu widocznej na kilku kamieniach grobowych znajduje się węzeł zwany valknutem , również przekazany triskelionowi . Uważa się, że symbolizuje moc boga do wiązania i rozwiązywania, wspomniana w wierszach i gdzie indziej. Odyn miał moc tworzenia więzi z duchami, dzięki czemu ludzie stawali się bezsilni w walce, a także mógł uwolnić napięcie strachu i cierpienia dzięki swym darom walki z szaleństwem, pijaństwem i inspiracją.
Davidson dodaje, że podobne symbole znajdują się obok postaci wilków i wron, „na niektórych urnach krematoryjnych” na cmentarzach anglosaskich we wschodniej Anglii .
Rozdział 17 Eddy dnia XIII th wieku ( Skáldskaparmál ) zawiera następujące opisy o sercu jötunn Hrungnir „Hrungnir był znanym serce. Został wykonany z surowego kamienia z trzema kątami, podobnie jak wyrzeźbiony symbol zwany hrungnishjarta [serce Hrungiru]. Dlatego dokonano porównań między tym opisem a valknutem.
Ponieważ symbol pojawia się na kamieniach w towarzystwie Odina i na prezentach pogrzebowych ze statku Oseberga, Rudolf Simek uważa, że symbol mógł być powiązany z praktykami religijnymi otaczającymi śmierć.
Według Nigela Pennicka valknut to odmienna forma Thurisaza , natomiast Edred Thorsson podkreśla obecność trzech Laguzów połączonych pochodzeniem. Każda z tych dwóch interpretacji podkreśla numerologiczny wymiar wspomnianych run, z których każda jest wielokrotnością 3 (odpowiednio 3 i 21 według starożytnego futharku ).
Używany głównie jako symbol ogniw czasu w wróżbiarstwie, będzie później używany do innych efektów, które odwracają go od jego pierwotnego znaczenia. Valknut, stworzony przez boga Odyna, łączy przeszłość, Urd , teraźniejszość, Verdandi i przyszłość, Skuld . Przecięcie się jej trzech trójkątów pokazuje, że są one nierozłączne i że ich jedność je powiększa.
Symbol valknuta odgrywa rolę we współczesnym pogaństwie , zwłaszcza w odrodzeniu starożytnej religii nordyckiej zwanej Asatru ( wiara w Asir ). Obecnie podaje się wiele wyjaśnień i interpretacji tego symbolu i jest on regularnie używany jako tatuaż .
Valknut wciąż pojawia się na niektórych kluczowych sygnaturach gitarzysty Arch Enemy / Carcass , Michaela Amotta , na modelach „Tyrant” z Dean Guitars .
W Civilization VI valknut jest narodowym symbolem Norwegii , na czele której stoi reprezentant Wikingów Harald Hardrada .
W Szwecji zakład celulozowo-papierniczy Svenska Cellulosa Aktiebolaget używa go jako logo na kilku swoich produktach. Pojawia się również na logo amerykańskiej firmy inżynieryjnej RedViking . To także oprogramowanie .
DFB również wykorzystane logo, zainspirowaną unikursal kształtu Valknut, na niemieckiej piłce nożnej od 1991 roku.
Symbol, podobnie jak wiele innych (począwszy od swastyki lub swastyki hinduskiej, przez nazistów ) jest używany w niektórych zachodnich ruchach nacjonalistycznych , nawet białych suprematystach, takich jak wotanizm , podczas gdy starożytni Germano - Skandynawowie nie przejmowali się takimi współczesnymi problemami, także politolog Stéphane François uważa, że dla tego ruchu valknut
symbolizuje wojowników, którzy zginęli w walce, których dusze wyruszają do Walhalli. Wniosek jest wyraźny: musimy oddać cześć pamięci bojowników, którzy zginęli za sprawę supremacji / białej tożsamości i kontynuować ich „dzieło”.