Obiekt 166 T-62 | |
T-62 w Forcie Irwin. | |
Funkcje usługi | |
---|---|
Rodzaj | czołg średni (T-62) czołg podstawowy (T-62M) |
Produkcja | |
Projektant | Kartsev |
Rok poczęcia | 1961 |
Budowniczy | Uralvagonzavod (UVZ) |
Produkcja | około 20 tys |
Główne cechy | |
Załoga | 4 (dowódca czołgu, operator wieży, ładowniczy i pilot) |
Długość | 6,63 m (korpus) 9,335 m (z lufą skierowaną na godzinę 12 ) |
Szerokość | 3,3 m |
Wysokość | 2395 m |
Msza w bitwie | 37,5 ton (T-62) 38 ton (T-62 model 1972) 40 ton (T-62M) |
Ekranowanie (grubość / nachylenie) | |
Rodzaj | płyta stalowa i zespół odlewanej wieży |
Czołowy (korpus) | 102 mm / 30 ° |
Bok (korpus) | 80 mm / 90 ° |
Góra (korpus) | 16 do 30 mm / ° |
Podłoga (skrzynia) | 20 mm / ° |
Frontalny (wieża) | 220 mm / 73 ° (T-62)
242 mm / 73 ° (T-62 model 1972) |
Boczne (wieża) | 165 mm / ° |
Tył (wieża) | 65 mm / ° |
Wysoka (wieża) | 30 do 58 mm / ° |
Uzbrojenie | |
Główne uzbrojenie | rdzeń lufy gładki 2A20 115 mm U-5TS Molot (40 nabojów) |
Uzbrojenie dodatkowe | Jeden współosiowy karabin maszynowy PKT 7,62 mm (2500 nabojów) Jeden ciężki karabin maszynowy DShK 12,7 mm przed włazem magazynka (T-62 model 1972) |
Mobilność | |
Silnik | V12 chłodzony wodą czterosuwowy diesel V-55V (T-62) V-55U (T-62M) |
Moc |
581 KM (433 kW ) przy 2000 obr./min (T-62)
620 KM (456 kW ) przy 2000 obr./min (T-62M) |
Przenoszenie | zsynchronizowana manualna skrzynia biegów o stałym zazębieniu (5 biegów + 1 bieg wsteczny). |
Zawieszenie | drążki skrętne |
Prędkość drogowa | 50 km / h , 6,8 km / h na biegu wstecznym |
Prędkość terenowa | 35 km / h |
Specyficzna moc | KM / tonę |
Czołg | 970 ℓ (675 wewnętrznie i 285 zewnętrznie w zbiornikach na odsadzeniach nadwozia) |
Konsumpcja | 190 ℓ do 210 ℓ na drodze, 300 ℓ do 330 ℓ w terenie |
Autonomia | Zasięg 391 km do 650 km z dwoma dodatkowymi puszkami. |
Autonomia w każdym terenie | Zasięg od 320 km do 450 km z dwoma dodatkowymi puszkami. |
T-62 to radziecki czołg , zaprojektowany w 1961 roku . Jest to rozwinięcie T-55 i ze względu na swoje uzbrojenie stanowiło rewolucję w dziedzinie projektowania opancerzenia. Był to rzeczywiście pierwszy czołg uzbrojony w działo gładkolufowe strzelające pociskami strzałowymi z bardzo dużą prędkością w lufę . Reszta czołgu była ściśle związana z T-55, od którego wziął pięciokołowe zawieszenie bez rolek nośnych, układ napędowy i ogólny układ. Niemniej jednak dwa szczegóły pozwalają odróżnić go od jego poprzednika, obecność pochłaniacza oparów na dwóch trzecich lufy oraz większy rozstaw trzeciego i czwartego koła jezdnego na zawieszeniu.
Zbiornik został zaprojektowany przez biuro projektowe Kartsev w Niżnym Taguilu pod oznaczeniem Obiekt 166 . Armia Czerwona przyjęła go jako model produkcyjny w połowie 1961 r. I przed końcem roku zbudowano przedseryjną serię dwudziestu pięciu egzemplarzy, a masowa produkcja rozpoczęła się dopiero w połowie 1962 r. Do końca roku. ” Wagonka fabryka . Został pokazany publicznie po raz pierwszy wMaj 1965podczas defilady wojskowej w Moskwie . Produkcja trwała do 1975 roku, kiedy w Związku Radzieckim zbudowano dwadzieścia tysięcy sztuk, ale w latach 1973-1978 w Czechosłowacji zbudowano również 1500 sztuk , a pod koniec lat siedemdziesiątych tysiąc sztuk w Korei Północnej .
W porównaniu z T-55 kadłub został powiększony zarówno pod względem długości, jak i szerokości, średnica wału wieży została zwiększona z 1845 do 2245 mm . Pozostaje podzielony na trzy przedziały, z kierowcą z przodu po lewej stronie, pozostałymi trzema członkami załogi pośrodku w wieży i zespołem napędowym z tyłu. Kierowca miał dwa peryskopy zamontowane przed włazem otwierającym się po lewej stronie. Lewy episkop można zastąpić peryskopem na podczerwień TVN-2, który zapewnia pole widzenia 30 ° i sześćdziesiąt metrów na lodowcu, oprócz ostrza dziobowego (metalowa płytka na lodowcu, która umożliwia przekraczanie strumieni) , Jest białe światło i latarnia na podczerwień. Za pilotem właz otwierający się do wewnątrz umożliwia ewakuację zbiornika od dołu. W wieży strzelec i dowódca czołgu zajmują pozycję po lewej stronie, podczas gdy ładowniczy działa po prawej stronie, wszyscy mają właz otwierany do przodu. Dowódca czołgu ma cztery peryskopy, dwa na kopule włazu i dwa z przodu włazu, strzelający to TKN-3 o 5-krotnym powiększeniu z polem widzenia 10 °, używany w nocy z OU. Reflektor podczerwieni 3GK do oświetlenia. Jest w stanie uzyskać 4,2-krotne powiększenie z polem widzenia 8 °, a wszystko to w zasięgu 400 m . Strzelec wzroku TSh2B-41u, który ma dwa powiększenia, X3.5 z 18 ° pola widzenia i X7 o 9 °, co pozwala strzałów na 4000 m skorup strzałek 3600 m o odpowiednio ukształtowanych skorup ładowania i 4800 m He muszle. Do strzelania nocnego wykorzystuje peryskop TPN1-41-11 w połączeniu z projektorem L-2G zamontowanym po prawej stronie lufy, co pozwala przy powiększeniu x5,5 przy polu widzenia 6 ° na strzały z odległości 800 m . Zarówno strzelec, jak i ładowniczy mają również obserwację TNP-165.
115 mm Molot 2A20 pistolet (U 5TS) , których powłoka osiąga początkowe szybkości 1615 m / s także korzyści z automatycznego wyrzucania łuski naboju. To nowe działo, oprócz wysokiej penetracji amunicji, było również bardzo precyzyjne do 1600 m dzięki bardzo wąskiej trajektorii pocisku. Odrzut ognia automatycznie spowodował wyrzucenie łuski przez mały właz z tyłu wieży. Jednak operacja przeładowania wymaga, aby działo było ustawione na stałą wysokość 3 ° 30, co zapobiega jakiemukolwiek obracaniu się wieży podczas przeładowania i ogranicza szybkostrzelność do około czterech strzałów na minutę. Amunicja zawierała czterdzieści nabojów, zwykle dwanaście strzałowych (HVAPFSDS), sześć kumulacyjnych (HEAT-FS) i dwadzieścia dwie odłamkowo-burzące (HE-Frag). Dwa pociski są gotowe do strzału w wieży, szesnaście jest przechowywanych po prawej stronie kierowcy, a dwadzieścia z tyłu przedziału bojowego. 7,62 mm PKT współosiowe urządzenie pistolet jest zamontowane z prawej strony cylindra. Jest zasilany przez bandy po 250 strzałów. Wieżę można obracać o 360 °, a działo jest skierowane w elewacji od -6 ° do + 16 ° za pomocą układu elektrycznego i hydraulicznego. Jako rezerwę, ładowarka ma do dyspozycji system ręczny.
Z tyłu, po lewej stronie wieży, operator steruje wyciągiem oparów. Wieża jest również wyposażona w szyny dookoła, które umożliwiają zabranie na pokład piechoty lub sprzętu. T-62 przejmuje sprzęt ochrony radiologicznej PAZ od swojego poprzednika. System ten zawiera detektor RBZ-1m, zamontowany po prawej stronie w wieży, który po wykryciu obecności niebezpiecznego poziomu promieniowania automatycznie powoduje zamknięcie pojazdu za pomocą ładunków wybuchowych (z wyjątkiem włazów załogi) i uruchamia wentylator wyposażony w filtr przeciwpyłowy, umieszczony pod otworem wylotowym gniazda. Ze względu na brak filtrów przeciw chemikaliom urządzenie to jest przydatne tylko w przypadku opadu jądrowego. Jednak niektóre T-62 zostały następnie wyposażone w filtry chroniące przed atakiem chemicznym. Zbiornik może mieć guéer 1,4 m bez przygotowania i 5 m po zamontowaniu fajki , co wymaga przygotowania ośmiu. Istnieją dwa modele fajki, jeden o dużej średnicy umożliwiający ewakuację załogi zarezerwowanej na szkolenie, drugi tylko pozwala na zaopatrzenie silnika i załogi w powietrze oraz odprowadzenie spalin. Czołg podczas zanurzenia jest prowadzony przez żyrokompas GPK-59 i wiązkę radiową. Na brzegu przygotowanie czołgu do bitwy zajmuje tylko dwie minuty.
Silnik i skrzynia biegów T-55 zostały w całości przejęte. Poprawiono jedynie chłodzenie poprzez zamontowanie wentylatora o większej średnicy. Skrzynia biegów jest manualna z pięcioma biegami do przodu i jednym wstecznym. Nie jest zsynchronizowany, co wymaga od pilota użycia podwójnego sprzęgła, co utrudnia jazdę. Silnik V-55-5 to silnik wysokoprężny V12 wywodzący się z V-2 z T-34 . Jest zamontowany poprzecznie przed skrzynką. Wyposażony jest w system podgrzewania wstępnego do rozruchu w bardzo niskich temperaturach oraz dwa urządzenia rozruchowe, jedno ze sprężonym powietrzem za pomocą cylindrów umieszczonych po prawej stronie w wieży oraz awaryjne elektryczne. Zbiornik wyposażony jest w cztery zbiorniki boczne, z których trzy służą do przechowywania oleju napędowego, ostatni służy do przechowywania oleju. Ponadto z tyłu można zamontować dwie dodatkowe wyjmowane cylindryczne puszki, aby zwiększyć zasięg działania. Podobnie jak T-55, T-62 może wytwarzać własną zasłonę dymną, wtryskując do wydechu dziesięć litrów oleju napędowego na minutę. Ta chmura może rozciągać się od 250 do 400 metrów i trwać do czterech minut w zależności od wiatru.
Inne cechy nacisk na podłoże: 0,77 kg / cm 2 przeszkoda pionowa: 0,8 m rów: 2,85 m nachylenie: 60% prześwit: 0,43 m szerokość toru: 580 mm długość podparcia torów: 4,15 m pierwsza prędkość: 14,5 km / h prędkość w sekundach: 20 km / h prędkość w trzeciej: 29 km / h prędkość na czwartym: 45,5 km / h prędkość na piątym: 50 km / h prędkość cofania: 7 km / h pojemność zbiornika wewnętrznego: 675 l pojemność zbiornika zewnętrznego: 285 l pojemność zbiorników zrzutowych: 400 l Pancerz glazury: 102 mm pod kątem 60 °, co odpowiada 200 mm pancerza według Lon Nordeen i David Isby osłona przednia: 102 mm pod kątem 54 °, ta sama uwaga co powyżej górny pancerz boczny: 79 mm przy 0 ° dolny pancerz boczny: 15 mm przy 0 ° górny pancerz tylny: 46 mm przy 0 ° dolny tylny pancerz: 46 mm przy 0 ° pancerz dachu kadłuba: 31 mm pancerz podłogi kadłuba: 20 mm pancerz przedniej wieży: 242 mm boczny pancerz wieży: 153 mm pancerz tylnej wieży: 97 mm pancerz dachu wieży: 40 mm pancerz włazu wieży: 31 mm rodzaje amunicji 115 mm : Pociski na strzały BM-3 Pociski ze strzałkami BM-4 Pociski strzałowe BR-5: 350 mm na 500 m, 300 mm na 1000 m, 285 mm na 1500 m, 270 mm na 2000 m, 245 mm na 2500 m, 215 mm na 3000 m Pociski strzałowe BM-6: penetracja 237 mm RHA, zasięg 3000 m . Pociski strzałowe BD / 36-2: penetracja 520 mm RHA na 1000 m , zasięg 3000 m . Pocisk ładunkowy w kształcie BK-4: penetracja 495 mm RHA, zasięg 3000 m . Pociski ładunkowe w kształcie BK-4M: 430 mm, do 3000 m Pocisk ładunkowy w kształcie BK-15 pociski odłamkowo-burzące OF-11, OF-18 i OF-27 Pocisk 9M-117: penetracja 700 mm RHA, zasięg 4000 m . 9M - pocisk? : ładunek dwustronny, penetracja 650 mm RHA za pancerzem reaktywnym, zasięg 4000 m .Później, w 1983 roku, podjęto ważniejsze przeprojektowanie, dając początek drugiej generacji T-62. Silnik zmieniono na V-55U z turbosprężarką , która dostarcza 620 koni mechanicznych . Ochronę zwiększa zamontowanie aplikacji na lodowcu i drugiej tzw. „Podkowy” z przodu wieży. Spód zbiornika jest również wzmocniony, aby ograniczyć działanie min. Kinkiet w wieży składa się ze spawanej konstrukcji stalowej, wypełnionej penapoliuretanem , który zapewnia lepszą ochronę: 380 mm przed wysięgnikiem i 450 mm przed ładunkami kształtowanymi . Poprawiono również zawieszenie, zwiększając skok kół jezdnych i montując dwa dodatkowe amortyzatory hydrauliczne na drugim drążku skrętnym. Bateria ośmiu wyrzutni dymu 902B jest zamontowana po prawej stronie wieży. Radiostację zmieniono na R-173, a załoga została wyposażona w kamizelki chroniące przed promieniowaniem 1PZh-1. Jednak główna poprawa dotyczy uzbrojenia. Sterowanie ogniem zostało całkowicie zmienione: nowy, zwany Volna , obejmuje dalmierz laserowy KDT-2 nad działem, celownik TShSM-41U, system stabilizacji Meteor M1 i komputer balistyczny BV62. Ta nowa linia ognia, dzięki zamontowaniu systemu naprowadzania 1K13-1 i jego akcesoriów, umożliwia prowadzenie ognia przez lufę pocisku przeciwpancernego 9M117. Pocisk ten, o masie 28 kg , jest kierowany wiązką dalmierza laserowego, dzięki czemu strzelec utrzymuje linię ognia na celu. Napędzany najpierw ładunkiem, a następnie silnikiem rakietowym, może dotrzeć do celu na wysokości 4000 m i ostatecznie wystartować z powolnymi samolotami, takimi jak helikoptery . System ten, oznaczony na całym świecie 9K116-1 ( kod NATO AT-12), bardzo niewiele różni się od 9K116 Bastion ( kod NATO AT-10) zamontowanego na T-55. Nadaje się tylko do kalibru broni, która go wystrzeliwuje. Ale, bardzo drogi, nie był montowany we wszystkich czołgach.
Następnie wprowadzono dwa inne ulepszenia w T-62: montaż silnika napędzającego T-72 , V-46-5M, dającego 700 KM oraz zastąpienie łat pancerza cegłami pancerza reaktywnego pierwszej generacji. Inne T-62 były wypełnionymi pociskami rakietowymi 1030m Drozd, który wykorzystuje osiem rakiet 107 mm uruchamianych automatycznie przez parę milimetrowych radarów do przechwytywania pocisków lub rakiet o napędzie rakietowym zbliżających się do przodu czołgu z prędkością od 70 do 700 m / s . Od upadku ZSRR , zachodni producenci zaczęli dostarczać sprzęt modernizacji i konserwacji dla tego zbiornika: the British Royal Ordnance zestawie 115 mm rurki do Egipcjan , a francuski giat , w 1986 roku , armata wymiana 120. Mm The giat CN120-26 .
Elementy programu modernizacji | Oznaczenie zmodernizowanych czołgów T-62 | ||||
T-62M | T-62M1 | T-62M1-2 | T-62MV | T-62D | |
MGATC 9K118 Sheksna | ✓ | ✗ | ✗ | ✓ | ✗ |
---|---|---|---|---|---|
Strzelnica Volna | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✗ |
Przeciwlotniczy karabin maszynowy NSVT | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✗ |
Rękaw anty-łukowy | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✗ |
Przeszklenie zamontowane na zlodowaceniu | ✓ | ✓ | ✗ | ✗ | ✓ |
Pancerz zamontowany z przodu wieży | ✓ | ✓ | ✓ | ✗ | ✓ |
Brzuszna zbroja przeciwminowa | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ |
Pancerz reaktywny Kontakt-1 | ✗ | ✗ | ✗ | ✓ | ✗ |
System aktywnej ochrony Drozd | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ | ✗ |
Boczne spódnice | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ |
Belka chłodząca odporna na napalm | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ |
Wyrzutnia kotłów | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✗ |
Silnik V-55U o mocy 620 KM | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ |
Wzmocnione zawieszenie | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ |
Stacja radiowa R-173 | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✗ |
W Armii Czerwonej T-62 wspierał T-54 i T-55. Służył jako ostatnie, a jego następca, T-72 , aby wyposażyć głównie podziałów z zmechanizowany podziały pancerne, a głównie do T-10 , T-64 i T-80 . Dzięki niskim kosztom czołg ten był szeroko eksportowany na całym świecie i brał udział w wielu konfliktach w Azji i Afryce , z różnym powodzeniem. Jego chrzest bojowy odbył się podczas chińsko-sowieckiego konfliktu granicznego w 1969 roku . Iran i Izrael użyły tego czołgu, zwracając się przeciwko jego pierwotnym właścicielom.
Czołg często pokazywał swoje ograniczenia, choć często wynika to z braku doświadczenia załóg. Na przykład podczas próby inwazji na Czad wojsk libijskich T-62 zostały pokonane przez cywilne Toyoty uzbrojone w 106 dział bezodrzutowych , a podczas wojen izraelsko-arabskich wiele egzemplarzy zostało porzuconych bez walki. Podczas wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku M2 Bradley'y zdołały unieruchomić je seriami pocisków kalibru 25 mm . Zmodernizowany T-62 może pozostać niebezpiecznym przeciwnikiem, z wyjątkiem najlepiej chronionych czołgów, takich jak czołg M1 Abrams, których nie jest w stanie zniszczyć na normalnych dystansach bojowych.
Kraje użytkowników Abchazja Afganistan Zapowiedź wycofania Algierii na rok 2017 Angola Bułgaria Białoruś Korea Północna (produkując również własne warianty, Ch'ŏnma-ho i P'okpoong-Ho ) Kuba Egipt Etiopia Gruzja Indie Irak Iran Kazachstan Libia Mongolia Rosja , wycofanie się zapowiadane na 2013 rok Syria Ukraina Uzbekistan Wietnam Jemen Kraj, który usunął go z eksploatacji Węgry Izrael Polska Czechosłowacja