Jastrząb gołębiarz
Informacje, które udało nam się zgromadzić na temat Jastrząb gołębiarz, zostały starannie sprawdzone i uporządkowane, aby były jak najbardziej przydatne. Prawdopodobnie trafiłeś tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat Jastrząb gołębiarz. W Internecie łatwo zgubić się w gąszczu stron, które mówią o Jastrząb gołębiarz, a jednocześnie nie podają tego, co chcemy wiedzieć o Jastrząb gołębiarz. Mamy nadzieję, że dasz nam znać w komentarzach, czy podoba Ci się to, co przeczytałeś o Jastrząb gołębiarz poniżej. Jeśli informacje o Jastrząb gołębiarz, które podajemy, nie są tym, czego szukałeś, daj nam znać, abyśmy mogli codziennie ulepszać tę stronę.
.
Accipiter gentilis
młodociany po lewej i dorosły po prawej
| Królować | Animalia |
|---|---|
| Gałąź | Chordata |
| Klasa | Aves |
| Zamówienie | szponiaste |
| Rodzina | Accipitridae |
| Dobry | Akcypituj |
LC : Najmniejsza troska
- Astur palumbarius Linneusz (rzadko)
Status CITES
Załącznik II , Rev. z dnia 12.06.2013 r.
Jastrzębia ( gentilis Accipiter ) jest gatunek z RAPTORS średniej wielkości rodziny z accipitridae (co obejmuje również Eagles i myszołowy ). Jest to gatunek zbliżony do jastrzębia europejskiego .
Obejmuje ona wiele innych nazw wspólne , co oznacza, zgodnie z warunkami wokół , aby jastrzębia lub z pustułki : wokół wspólnych , jastrząb wokół , duży jastrząb , jastrząb niebieskie , gołębie pustułka , orzeł hunter , duży Ratter ...
Opis
Jastrząb gołębiarz jest największym z ptaków rodzaju Accipiter . Jest to ptak drapieżny, który ma krótkie i szerokie skrzydła oraz długi ogon, dobrze przystosowany do latania w lesie, siedlisku, w którym żyje i tworzy gniazdo.
Samiec jest niebiesko-szary powyżej i pręgowany szarym poniżej. Mierzy od 48 do 57 cm i ma rozpiętość skrzydeł od 93 do 105 cm .
Samica jest większa, mierzy od 58 do 64 cm przy rozpiętości skrzydeł od 108 do 127 cm . Powyżej jest łupkowy, a poniżej szary. Najmniejsze samce ważą około 630 gramów, podczas gdy większe samice mogą ważyć do 2 kg . Młode są brązowe na górze i brunatne na dole. Lot charakterystyczny: „pięć wolnych uderzeń skrzydeł, potem lot szybowcowy”.
W Eurazji samiec bywa mylony z samicą jastrzębia europejskiego , ale jest szerszy, grubszy i ma dłuższe skrzydła niż ten drugi. W Ameryce Północnej młode są czasami mylone z jastrzębiem brunatnym lub jastrzębiem Coopera , ale wielkość pomaga również je rozróżnić.
Ekologia i zachowanie
Jedzenie i polowanie
Północny jastrząb poluje, goląc żywopłoty i krzewy. Ćwiczy też obserwację na niskiej gałęzi lub palu, najlepiej pod osłoną. Jest szybkim myśliwym, który potrafi rzucić się na zdobycz z prędkością 100 km/h .
Żywi się głównie ptakami i ssakami średniej wielkości. Szczątki 713 ssaków należących do 18 gatunków i 8309 ptaków 123 gatunków znaleziono na 317 obszarach rozsianych po większości Niemiec . Te pierwsze reprezentowane są głównie przez wiewiórki (259), zające (zwłaszcza młode, 201), króliki europejskie (162) i norniki (52). Młody lis to przypadek szczególny. Najczęściej odłowionymi ptakami są sójki (1485), gołębie domowe (1425), kuropatwy (880), gołębie leśne (712), szpaki (482), drozd śpiewak (335) i wrony (326). Spośród ptaków drapieżnych mniej częste są również inne dobowe raptory (takie jak 113 pustułek , 87 jastrzębi , 16 jastrzębie ), a także nocturnals (takich jak długo 179 - zwisłouche sowy , 46 tawny sowy , 42 krótko błotna sowy ) z kaczek (46 ), różne inne ptactwo wodne i kury (99 kur), a nawet dwie czaple .
Goshawk może również zjadać cietrzewie , szczury , jaszczurki i owady .
Lokalnie i zależnie od pory roku pierwsze miejsce w diecie tego ptaka mogą zajmować inne gatunki: tak jest w przypadku lary na brzegu Morza Bałtyckiego .
Na obszarach miejskich łowi głównie sroki czarnodzioby , gołębie domowe i kawki .
Potrzeby żywieniowe tego ptaka szacuje się na 160-180 g mięsa dziennie.
Zachowanie
W locie huśta się jak linoskoczek. W paradzie wykonuje akrobacje, często zatrzymując się w locie, z szeroko rozwartymi skrzydłami.
Głos
Jego wezwanie to długi guiguig ... .
Reprodukcja
W słoneczne dni lutego i marca para, niedawno ponownie zjednoczona, paraduje. Jeden lub oba ptaki wznoszą się w niebo i szybują bardzo wysoko, po czym wracają do lasu z zawrotnymi nurkowaniami.
W lutym, a zwłaszcza w marcu, samiec wykonuje kilka szkiców gniazda. Samica wybiera jedno lub wybiera starą okolicę, a nawet stare gniazdo drapieżne lub krukowate .
Składa w tym gnieździe od 2 do 5 jaj, często 3 lub 4 (rzadko 1 pojedynczo), owalnych i białych, których wielkość ma skrajne wartości: 51,0-65,0 mm × 40,6-51,0 mm . Często hoduje je samotnie przez 35 do 41 dni, a następnie trzyma młode przez dziesięć dni, podczas gdy samiec zajmuje się polowaniem. Jednak to samica będzie karmić młode, samiec zadowoli się przyniesieniem pożywienia. Gdy młode skończą 6 tygodni, opuszczą gniazdo. W wieku 70 dni są naprawdę niezależni.
Samice prawdopodobnie rozmnażają się już w wieku jednego roku, ale większość rozpoczyna karierę hodowlaną w wieku od dwóch do czterech lat; badanie przeprowadzone w Niemczech na przestrzeni 30 lat i obejmujące 74 samice pokazuje, że największą wartość selekcyjną (liczba młodych wychowywanych w ciągu życia) mają te, które rozpoczynają naukę w wieku dwóch lat.
Rozkład geograficzny
Północny jastrząb rozmnaża się na dalekiej północy Maroka , większości Europy (z godnym uwagi wyjątkiem Islandii), Turcji , północnej i środkowej Azji oraz północnej części Ameryki Północnej .
Część populacji prowadzi siedzący tryb życia, podczas gdy inna, składająca się głównie z młodych ludzi, migruje.
Siedlisko
Ptak ten zamieszkuje lasy i rozległe lasy, w szczególności drzewa iglaste z dużymi polanami i sąsiednimi otwartymi środowiskami, biotopami, w których poluje preferencyjnie. Jego działalność obejmuje pola i łąki otoczone żywopłotami, bagna i stawy z zalesionymi brzegami. Z drugiej strony unika dużych otwartych przestrzeni.
W niektórych krajach, jastrząb wokół przystosował się do środowiska miejskiego: Rosji (w zimie koło Moskwy pod koniec pierwszej połowy XX th wieku), Holandii ( Amsterdam ), na Łotwie ( Ryga ) i Niemczech ( Kolonia ).
Status
Ten ptak jest rzadkością, ale jest klasyfikowany przez IUCN jako LC (Least Concern) .
Ochrona
Północny jastrząb korzystał z częściowej ochrony na terytorium Francji od czasu dekretu ministerialnego dotyczące ptaków chronionych na terenie całego kraju. Zabrania się zatem jej niszczenia, okaleczania, chwytania lub usuwania, celowego zakłócania lub naturalizowania, a także niszczenia lub usuwania jaj i gniazd oraz niszczenia, zmieniania lub degradowania jego środowiska. Żywy lub martwy, zabroniony jest również transport, sprzedaż, używanie, przechowywanie, sprzedaż lub kupowanie. Jednak wyjątkowe usunięcie pisklęcia z gniazda (desairage) może zezwolić Minister Ekologii, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Ochrony Przyrody na praktykę polowania w locie ( sokolnictwo ).
Podgatunek Accipiter gentilis arrigonii został włączony do Załącznika I Dyrektywy Ptasiej ; dlatego jest chroniony przez Komisję Europejską . Powodem tej ochrony jest niewielka liczebność (kilkadziesiąt par, najwyżej sto), niewielkie rozmieszczenie geograficzne (część Korsyki i część Sardynii ), degradacja siedliska (na skutek nadmiernego wypasu, pożarów i wyrębu), kłusownictwo i skażenie ptaków pestycydami . Szczególnie niepokojący jest spadek populacji tych ptaków na Korsyce.
Imię podane
Ertuğrul , ojciec Osmana I , założyciela Imperium Osmańskiego , dosłownie oznacza „człowiek wokół”.
Systematyczny
Równoznaczny
Gatunek przyjmuje synonimiczny takson, Astur palumbarius Linné.
Podgatunek
Według Alana P. Petersona gatunek ten składa się z następujących podgatunków :
- A. g. gentilis (Linnaeus, 1758), z Półwyspu Skandynawskiego i Europy Zachodniej;
- A. g. albidus (Menzbier, 1882), z północno-wschodniej Azji;
- A. g. apache van Rossem, 1938, z południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych;
- A. g. Arrigonii (Kleinschmidt, 1903), mniejszy od podgatunku typowego , z ciemniejszymi skrzydłami i ogonem, spotykany na Korsyce i Sardynii ;
- A. g. atricapillus (Wilson, 1812), najczęstszy w Ameryce Północnej;
- A. g. buteoides (Menzbier, 1882), od północno-wschodniej Europy po Azję Północną (zwłaszcza zachodnią Syberię);
- A. g. fujiyamae (Swann i Hartert, 1923), ze wschodniej Azji;
- A. g. laingi (Taverner, 1940), ograniczone do wyspy Vancouver ;
- A. g. marginatus (Piller i Mitterpacher, 1783), z Bałkanów;
- A. g. schvedowi (Menzbier, 1882), ze wschodniej Azji.
Czasami znajdujemy A.g. striatulus , który nie jest już uważany za ważny przez główne organy taksonomiczne. Podgatunek A.g. gallinarum uważa się za synonim A. g. gentilis .
Zobacz również
Odniesienia taksonomiczne
- (en) Reference Zoonomen Nomenclature Resource ( Alan P. Peterson ): Accipiter gentilis in Accipitriformes
- (en) Referencyjny Międzynarodowy Kongres Ornitologiczny : (konsultowane na)
- (fr + en) Odniesienie do Avibase : Accipiter gentilis ( + dystrybucja ) (konsultowane na)
- (fr) Odniesienie do CITES : takson Accipiter gentilis (na stronie internetowej francuskiego Ministerstwa Ekologii ) (konsultacja na)
- (en) Odniesienie do CITES : Gatunki Accipiter gentilis (Linnaeus, 1758) (+ rozmieszczenie na Gatunek + ) (konsultowane na)
- (en) Odniesienie Fauna Europaea : Accipiter gentilis
- (fr + en) Odniesienie ITIS : Accipiter gentilis (Linnaeus, 1758)
- (pl) Odniesienie do sieci poświęconej różnorodności zwierząt : Accipiter gentilis
- (en) Numer referencyjny NCBI : Accipiter gentilis (w tym taksony )
Linki zewnętrzne
- (fr) Odniesienie INPN : Accipiter gentilis (Linnaeus, 1758) (konsultowane)
- (fr) Odniesienie do Oiseaux.net : Accipiter gentilis ( + dystrybucja )
- (en) Odniesienie IUCN : gatunki Accipiter gentilis (Linnaeus, 1758) (konsultowane)
- Krogulec o Faunie i florze kraju
Bibliografia
- Accipitridae
- Géroudet P. (2000) Drapieżne ptaki Europy dobowe i nocne . Delachaux & Niestlé, Lozanna, Paryż, 446 s.
- Jiří Félix , Oiseaux des Pays d'Europe , Paris, Gründ , coll. „Natura z otwartą księgą”,, 320 pkt. , 22 cm × 30 cm ( ISBN 2-7000-1504-5 ) , s. 114
- Krüger, O., 2005. Wiek pierwszego rozrodu i sprawność u jastrzębia Accipiter gentilis . Journal of Animal Ecology, 74: 266-273. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2656.2005.00920.x/full
- (w) Odniesienie IUCN : gatunek Accipiter gentilis (Linnaeus, 1758)
- Stan prawny dzikiego ptactwa we Francji, Liga Ochrony Ptaków
- (en) Komisja Europejska, „ Goshawk (Corsican-Sardinian subspecies) Accipiter gentilis arrigonii ” na http://ec.europa.eu (dostęp 23 grudnia 2011 r. )
Mamy nadzieję, że informacje, które zgromadziliśmy na temat Jastrząb gołębiarz, były dla Ciebie przydatne. Jeśli tak, nie zapomnij polecić nas swoim przyjaciołom i rodzinie oraz pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skontaktować, jeśli będziesz nas potrzebować. Jeśli mimo naszych starań uznasz, że informacje podane na temat _title nie są całkowicie poprawne lub że powinniśmy coś dodać lub poprawić, będziemy wdzięczni za poinformowanie nas o tym. Dostarczanie najlepszych i najbardziej wyczerpujących informacji na temat Jastrząb gołębiarz i każdego innego tematu jest istotą tej strony internetowej; kierujemy się tym samym duchem, który inspirował twórców Encyclopedia Project, i z tego powodu mamy nadzieję, że to, co znalazłeś o Jastrząb gołębiarz na tej stronie pomogło Ci poszerzyć swoją wiedzę.