Eifel Automobile Grand Prix
Eifel Grand Prix Nürburgring| Liczba tur | 60 |
|---|---|
| Długość obwodu | 5148 km |
| Dystans biegowy | 308 623 km |
| Zwycięzca 2020 |
Lewis Hamilton , Mercedes , 1 h 35 min 49 s 641 (średnia prędkość: 193,237 km / h ) |
|---|---|
| Pole position 2020 |
Valtteri Bottas , Mercedes , 1 min 25 s 269 (średnia prędkość: 217,345 km / h ) |
| Rekord okrążenia wyścigowego 2020 |
Max Verstappen , Red Bull - Honda , 1 min 28 s 139 (średnia prędkość: 210,267 km / h ) |
Eifel samochodowe Grand Prix ( niemiecki : eifelrennen , dawniej zwany Eifelrundfahrt ) jest niemieckim wyścig samochodowy po raz pierwszy zorganizowany w 1922 roku przez ADAC w regionie Eifel .
Wyścig odbył się od 1922 do 1926 roku na 33,2 km trasy po drogach publicznych pokrytych żwirem Eifel. Następnie trasa rozpoczyna się w miejscowości Nideggen i prowadzi przez Wollersheim, Vlatten, Heimbach , Schmidt i Brück. Z 86 zakrętów do pokonania i 265 metrów spadania The eifelrennen przypominał sycylijskiej wyścig z Targa Florio . W 1927 r. Impreza przeniosła się na kolosalny tor Nürburgring , który miał wtedy 28 km długości, ponieważ składał się z dwóch pętli północnej i południowej.
Historia
Początki Eifelrennen pod nazwą „Eifelrundfahrt” w Nideggen
Pierwsza edycja Eifelrennen ma miejsce 15 lipca 1922pod nazwą „Eifelrundfahrt” i zaczyna się od parkingu u stóp zamku Nideggen. Na starcie jest kilka kategorii samochodów: sport, turystyka i wyścigi; wszystkie wprowadzone przez prywatnych pilotów, ponieważ piloci fabryczni jeszcze nie istnieją. Trybuny ustawiane są na polu zamkowym. Zawodnicy mogli spędzić noc na zamku. Na początku pierwszego wyścigu ulewny deszcz utopił tor, przez co stał się błotnisty. Zwycięzcy, Fritz i Hans von Opel, pokonali pięć okrążeń, pokonując 166 kilometrów w 2 h 19 min 30 s . Wszyscy motocykliści musieli pedałować, w tym motocykliści o mocy od 1,5 do 2 KM . To Kurt C. Volkhart , niemiecki przyzwyczajony do wyścigów bocznych, który wygrywa w dwóch rundach (66,4 km ). Wśród kierowców samochodów jest przyszły mistrz Europy Rudolf Caracciola , który przyjechał na Fafnirze , kupionym przez wuja w Akwizgranie .
W 1923 roku wyścig odwołano z powodu protestów przeciwko okupacji Niemiec po I wojnie światowej .
Dlatego druga edycja Eifelrundfahrt odbywa się od 17 do19 lipca 1924, ponad trzy dni. Pierwszego dnia pada deszcz, wyścig motocyklowy wygrywa Franz Bieber na BMW . Drugiego dnia deszcz zamienia się w burzę z piorunami i gradem . Wetzka i Haide dwa wiedeński wygrać wyścig dnia przez 10 tur (330 km ) udał się w 5 godz 10 .
Trzeci Eifelrundfahrt, jest kwestionowany między 18. a20 czerwca 1925i kosztował Niemcy 70 000 marek , wówczas bardzo dużą sumę pieniędzy. Rozpoczyna się walka między włoskim pilotem a innym z Kolonii. Włoch wygrywa wyścig, w którym zginęły trzy osoby. Gustav Münz, który prowadził zmodyfikowanego Forda T, musiał kilkakrotnie przerywać wyścig z powodu kontuzji.
Czwarty Eifelrundfahrt, rozegrany w 1926 roku, po raz pierwszy wygrał Gustav Münz, ale po sprawdzeniu wyników zwycięzcą został kierowca Felten. Jednak jury podziękowało Henry'emu Fordowi , wysyłając mu pocztówkę.
1927: utworzenie Eifelrennen na Nürburgring
Zamiast wziąć dróg publicznych, które muszą być zamknięte dla ruchu, impreza odbywa się na ostatnim Nürburgring , wybudowany w latach 1925 i 1927 .
Pierwszy wyścig na pełnym torze18 i19 czerwca 1927inaugurowane są nowe „ Gebirgs- und Prüfstrecke ” oraz „ Eifelrennen ”, aw sobotę i niedzielę organizowane są wyścigi motocyklowe. Wyścig samochodów sportowych powyżej 5 litrów wygrywa Rudolf Caracciola, który w Mercedes-Benz S pokonuje dwanaście okrążeń całego Nürburgringu (340,8 km ) w 3 h 33 min 21 s 0 , czyli średnią prędkość 96,5 km / h . Najszybszy motocyklista Toni Bauhofer, który ściga się w kategorii ponad 500 cm 3, pokonuje sześć okrążeń (169,8 km ) swoim BMW w 1 h 53 min 4 s lub 89,2 km / h . Jednym z uczestników jest Toni Ulmen (Niemiec, który będzie się wyróżniał do lat 50. XX wieku), wygrał klasę Velocette 350 cm 3 w 1 h 40 min 51 s 0 .
Od 1928 r .: przemiana pętli północnej i południowejOd 1928 roku Eifelrennen, który jest rozgrywany wiosną, zarówno dla samochodów, jak i motocykli, nie odbywa się już na całej 28- kilometrowej trasie Nürburgring , ale na przemian z pętlą południową (1928-1931, 1958-1968) i północną. pętla .
Narodziny Srebrnych Strzał w Eifelrennen
W Eifelrennen 1934 narodziła się historia Srebrnych Strzał . Według legendy po zamontowaniu układu chłodzenia Mercedes przyjechałby na tor zbyt ciężki o 4 kg . Aby wrócić do 750 kg wagi Formuły 750, mechanicy Mercedesa zeskrobują lakier z karoserii całą noc przed wyścigiem i przybierają na wadze 6 kg . Samochody mają teraz srebrne metalowe nadwozie. Ponieważ jednak było zbyt niewielu zawodników, którzy byliby w stanie spełnić regułę 750 kg , wyścig został ostatecznie rozegrany zgodnie z zasadami Formuły Wolnej, pozostawiając wątpliwości co do prawdziwości historii. Zwycięzcą wyścigu w kategorii samochodów powyżej 1500 cm 3 został Manfred von Brauchitsch , człowiek, który wysadził w powietrze pomysł szlifowania lakieru swoim Mercedes-Benz W25 . Pokonuje 15 okrążeń (342150 km w 2 h 47 min 36 s 4 .
Bojkot w 1974 roku
Eifelrennen z 1974 r. Powinno być na przemian odejściem samochodów i motocykli. Jednak motocykliści zbojkotowali start, narzekając na bezpieczeństwo: bele słomy chroniące motocyklistów mogą łatwo się zapalić, a także mogą być bardziej niebezpieczne niż ochraniacze dla motocyklistów w wypadku; tak jak slajdy. Rzeczywiście, Anglik Bill Henderson został poważnie kontuzjowany na torze. Wystartowało tylko kilku pilotów. To wydarzenie zakończyło wyścigi mieszanym startem motocykli i samochodów.
Anulowano z powodu śniegu
Eifelrennen z 1985 roku powinien być wyścigiem Formuły 3000 , z piętnastoma samochodami na starcie i takimi kierowcami jak Christian Danner czy Emanuele Pirro . Podczas gdy wyścig odbywa się w maju, obfite opady śniegu uniemożliwiają dostęp do toru, co powoduje odwołanie imprezy. ADAC szacuje swoje straty na pół miliona marek niemieckich .
Ulepszenia od 1985 roku
Od 1986 roku Eifelrennen stał się areną wyścigowych samochodów sportowych z serii, DTM czy samochodów Grupy C.
Po czteroletniej przerwie ADAC, organizator Eifelrennen, po raz pierwszy zdecydował się na zorganizowanie wyścigów samochodów zabytkowych, tradycyjnej imprezy, która jest zarówno sportową, jak i pokazową rywalizacją dla publiczności.
2011: przybycie nowego organizatora
Od 2011 roku Eifelrennen będzie zarządzany przez organizatorów Oldtimer Festival we współpracy z lokalnym klubem z Düsseldorfu : Düsseldorf Automobil- und Motorsport-Club 05 . Podobnie jak w latach 70. w wyścigu na przemian odjeżdżają samochody i motocykle.
2020: Formuła 1 wraca na Nürburgring
24 lipca 2020 roku, z powodu bardzo mocno zakłóconego harmonogramu pandemii Covid-19 , Zarząd Formuły 1 ogłasza powrót Formuły 1 na Nürburgring , którego ostatni wyścig odbył się w 2013 roku, z okazji Eifelrennen 2020 w październiku. 11, 2020.
Nagrody
Uwagi i odniesienia
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Eifelrennen ” ( zobacz listę autorów ) .
- (De) " ADAC-Eifelrennen um den Jan-Wellem-Pokal " , DAC Eifelrennen] (dostęp 10 czerwca 2011 ) .
- (w) Zarządzanie Formułą 1 , „ Formuła 1 dodaje Portimao, Nurburgring i dwudniowe wydarzenie w Imola do kalendarza wyścigów 2020 ” na formula1.com ,24 lipca 2020 r
- (de) „ Aus Gauen und Clubs des ADAC ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Der Motorfahrer , ADAC,24 sierpnia 1922, s. 424
- (z) „ Die Mannesmann-Autos ” , Familie-Mannesmann.de .
Załączniki
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
-
( autorzy ) Michael Behrndt , Jörg-Thomas Födisch i Matthias Behrndt , ADAC Eifelrennen , Königswinter, Heel Verlag,2009, twarda oprawa ( ISBN 978-3-8685-2070-5 ). .
Linki zewnętrzne
- (de) Eifelbiker (strona informacyjna o historii Eifelrennen i Nideggen)