Ford T

Ford T
Zdjęcie poglądowe przedmiotu Ford T
Ford T 1919
znak Bród
Lata produkcji 1908 - 1927
Produkcja 16 482 040 kopia (y)
Klasa Pełnowymiarowy Ford, klasa ekonomiczna
Zakład(y) montażowy(e) Detroit ( Stany Zjednoczone )
Silnik i skrzynia biegów
Energia Benzyna
Silnik(i) 4 cylindry w linii
Pozycja silnika Przód podłużny
Przemieszczenie 2 878  cm 3
Maksymalna moc 20  KM (14,9  kW )
Przenoszenie Napęd
Skrzynia biegów 2 manualne prędkości
Waga i wydajność
Rozładowana waga 700 kg
Maksymalna prędkość 78,14 km/h
Podwozie – Nadwozie
Nadwozie (e) Terenówka, turystyka, coupe, kombi, sedan, pickup
Zawieszenia Oś sztywna z poprzecznymi resorami piórowymi
Wymiary
Długość 3404 mm
Szerokość 1676 mm
Rozstaw osi 2553 mm
Sposoby  Przód / Tył 1467 mm / 1467 mm
Chronologia modeli
Poprzedni Ford S Ford A (1927) następujący

Ford T (potocznie nazywany Tin Lizzie lub Flivver w Stanach Zjednoczonych ) był samochód produkowany od 1908 do 1927 przez Ford Motor Company pod kierunkiem Henry'ego Forda . Ford T sprawia, że ​​rok 1908 jest historycznym rokiem, w którym samochód wszedł w erę masowej produkcji. Powszechnie uważa się go za pierwszy samochód dostępny dla największej liczby, ten, który „postawił Amerykę na kołach”. Pierwsza produkcja Forda T walcowane z fabryki Forda na Piquette Avenue w Detroit na 27 września 1908 r.

Henry Ford wprowadził wiele innowacji w produkcji Modelu T: montaż na linii montażowej, a nie indywidualny i ręczny (choć Oldsmobile wprowadził tę metodę wcześniej dla Curved Dash ), płace proporcjonalne do ceny samochodu dla pracowników, aby stanowiły podstawę gwarantowanego rynku.

Od momentu założenia swojej firmy w 1903 roku Henry Ford wyprodukował i opracował kilka modeli i prototypów samochodów. Pierwszy nazwano Modelem A, a drugi Modelem T, ale kilka z dziewiętnastu modeli wyprodukowanych do Forda T było tylko prototypami. Litera „T” zastąpiła literę „S”, która sama w sobie wywodziła się z najlepiej sprzedającego się dotychczas modelu „N”. Po dwudziestu latach produkcji Forda T, jego następcą nie był model „U”, ale zupełnie nowy typ A , który swoją nazwą miał wyrażać odnowienie gamy. Konkurent Chrysler wykorzystał to, wprowadzając w 1928 r. pierwszy samochód marki Plymouth pod nazwą „Model U”.

Model T został uznany za najważniejszy samochód XX th  wieku po badaniu międzynarodowym.

Charakterystyka

Samochód został zaprojektowany przez Childe Harolda Willsa i dwóch węgierskich imigrantów , Józsefa Galamba i Jenő Farkas . Zaangażowali się również Harry Love, CJ Smith, Gus Degner i Peter E. Martin . Produkcja rozpoczęła się w 1908 roku, ale „lata modelowe” trwają od 1910 do 1927

Montaż linii

Rewolucyjną wówczas koncepcję linii montażowej wprowadził do przemysłu djakerów Poupa William C. Klann, wracając z wizyty w chicagowskiej rzeźni, gdzie zwierzęta były ubijane etapami, poruszając się na taśmociągu. Jego uwagę przykuła sprawność osoby zajmującej się zawsze tym samym pokojem bestii. Pomysł na linię montażową zaproponował Peterowi Martinowi, który nie bardzo wówczas pewny siebie zachęcił go do jej wypróbowania. Inni szczycili się tym, że przedstawili pomysł Henry'emu Fordowi, ale „rewelacja” z wizyty Klanna w rzeźni jest dobrze udokumentowana w archiwach Forda, co czyni go ojcem nowoczesnej linii montażowej koncepcji. Proces ten był ewolucją metodą prób i błędów zespołu składającego się głównie z Petera E. Martina, kierownika fabryki, Charlesa E. Sorensena , jego asystenta, Harolda Willsa, projektanta i producenta narzędzi, Clarence'a W. Avery'ego i Charlesa Lewisa . Kiedy pierwszy samochód zjechał z linii montażowej, na oczach mediów, gości i Henry'ego Forda, „Pa” Klann usiadł za kierownicą.

Skrzynia biegów i silnik

„T” to napęd. Jego przekładnia planetarna obejmuje dwie prędkości do przodu i jedną do tyłu. Jazda jest dość wyjątkowa:

Skrzynia biegów jest sterowana trzema pedałami do ziemi, dźwignią zamontowaną po lewej stronie fotela kierowcy oraz dwiema dźwigniami kierownicy po lewej i prawej stronie. Przyspieszenie to dźwignia po prawej stronie kierownicy. Wciskając lewy pedał uruchamiamy pierwszy tak zwany „krótki” raport. Nakręcając go przechodzimy na drugi, „długi” bieg. Powracając do pozycji centralnej, samochód znajduje się w pozycji neutralnej, co można również osiągnąć pociągając za lewą dźwignię. Samochód może jechać ze stałą prędkością bez naciskania przez kierowcę żadnego pedału, a pedał przyspieszenia jest sterowany prawą ręką. Nie ma sprzęgła, co czyni „T” przodkiem pojazdów z automatyczną skrzynią biegów.

Uważaj, jeśli po prawej stronie znajduje się dźwignia (zmiana biegów), lewy pedał będzie w pozycji neutralnej podczas wciskania.

Centralny pedał służy do ruszania do tyłu, a prawy steruje hamulcem skrzyni biegów. Pociągając lewą dźwignię, najpierw przestawiasz lewy pedał do położenia neutralnego, a następnie hamujesz tylne koła.

Chociaż zdarza się to bardzo rzadko, hamulce taśmowe przekładni mogą się źle wyrównać, szczególnie w niskich temperaturach, tak że samochód „ociera”, zwiększając ryzyko rozruchu: osoba uruchamiająca silnik może być zmuszona do cofania się, jednocześnie trzymając korbę, jeśli samochód, mimo że stoi, zaczyna jechać do przodu – incydent uwieczniony w niektórych filmach Laurel i Hardy .

Energia silnika dociera do dyferencjału za pośrednictwem wału kardana i wału napędzającego tylną oś, niektóre modele (zwłaszcza użytkowe) mają drugą skrzynię biegów (ruckstell) dwubiegową, zamontowaną z tyłu, obsługiwaną za pomocą dźwigni. Skrzynie biegów wykonane są ze stali z dodatkiem wanadu i zanurzone w oleju.

Pociągi toczne

Zawieszenie T wykorzystuje półeliptyczną poprzeczną sprężynę dla każdej osi. Opiera się na zasadzie osi napędowej , obecnie porzuconej na rzecz niezależnych kół. Oś przednia została wykonana z odlewanego kawałka stali wanadowej . Egzemplarze demonstracyjne były skręcane na sobie osiem razy ( skręcając ) bez zerwania i były wystawiane w salonach. „T” nie ma układu hamulcowego porównywalnego z nowoczesnymi samochodami. Pedał prawej stopy ciągnie za taśmę oplatającą bęben w skrzyni biegów, hamując tym samym tylne koła. Wspomniana dźwignia hamulca postojowego naciąga się na taśmę umieszczoną na zewnątrz tylnych bębnów hamulcowych.

Koła są drewniane, podobnie jak koła artyleryjskie; stalowe koła szprychowe były dostępne w 1926 i 1927 roku. Opony mają 30 cali (76  cm ) średnicy zewnętrznej  , 3,5 cala (8,9  cm ) z tyłu i 2 cale (5  cm ) z przodu. Rozstaw osi to 99 cali, szerokość gąsienic zwykle 56 cali, wartość 60 cali była dostępna na zamówienie "na drogi południowych stanów".

Ewolucje

W trakcie życia tego modelu było kilka znaczących zmian; wczesne wersje miały mosiężny grzejnik i reflektory . Z mosiądzu wykonano również róg i wiele drobnych elementów. Pierwsze produkowane samochody miały na ogół otwartą kabinę, która była tańsza w produkcji.

Przed modelem z 1911 roku, w którym do wersji Tourer dodano drzwi przednie, samochody zbudowane w Stanach Zjednoczonych nie miały otwieranych drzwi dla kierowcy. Późniejsze modele to wnętrza , coupe , sedany i ciężarówki . Podwozie było łatwo dostępne w celu zbudowania skoordynowanych nadwozi ciężarówek. Ford opracował własne ciężarówki dla podwozia „T” o nazwie „  Ford TT  ”. Reflektory były pierwotnie miedzianymi lampami acetylenowymi, które szybko zostały zastąpione żarówkami.

Ford T wykorzystywał jak na owe czasy zaawansowane technologie, takie jak stal wanadowa. Jego żywotność jest wyjątkowa: spora liczba kopii jest nadal sprawna.

Ford Model-T był używany w latach 20. i 30. XX wieku przez Ralpha Algera Bagnolda , odkrywcę wojskowego, podczas zwiadu i przeprawy przez Depresję Kataru w Egipcie .

Produkcja

Fabryka Forda w Piquette nie nadążała za popytem iw pierwszym miesiącu budowy zbudowano tylko jedenaście samochodów. W 1910 roku, po zmontowaniu 120 000 T, Henry Ford przeniósł firmę do nowego kompleksu Highland Park. Tam „T” był pierwszym samochodem zbudowanym na linii montażowej z całkowicie wymiennymi częściami z jednego egzemplarza do drugiego. Jej celem było odwołanie się do amerykańskiej klasy średniej .

Samochód został początkowo wyceniony na 850  USD , a kilka modeli było dostępnych za mniej niż 2000. Pod koniec lat 20. cena spadła do 300 USD (co po uwzględnieniu inflacji odpowiada obecnie około 3300 USD) ze względu na ekonomię skali oraz rozwój łańcucha produkcyjnego. Henry Ford przystąpił do pionowej koncentracji branż niezbędnych do produkcji jego samochodów.

Fordowi często przypisuje się powiedzenie „klient może zamówić ten samochód w dowolnym kolorze, pod warunkiem, że jest czarny”. " Rzeczywiście, t wielu kolorach wytworzono z 1908 do 1914, a następnie ponownie w 1926 i 1927 roku w przeciwieństwie do innego legendy, kolor czarny nie został wybrany ze względu na krótszy czas schnięcia farby, co pozwala na wyższą wydajność produkcji. Zostałby wybrany po prostu ze względu na niższą cenę i trwałość. Do pomalowania różnych elementów Forda T użyto ponad 30 różnych rodzajów czarnych farb o różnym czasie schnięcia, z których każdy został dobrany zgodnie z wymaganiami danej części i metodami, które można zastosować do jej ułożenia.

Do 1914 roku procedura montażu „T” została tak ulepszona, że ​​złożenie kopii zajęło tylko 93 minuty. W tym roku Ford wyprodukował więcej samochodów niż wszyscy inni producenci łącznie. Kiedy wyprodukowano dziesięciomilionową „T”, dziewięć na dziesięć samochodów na całym świecie stanowiły fordy. Ostatecznie wyprodukowano ponad 15 milionów, co stanowi rekord produkcji jednego modelu, który został pobity tylko przez Volkswagena Garbusa, który przekroczył 21 milionów. Wprawdzie było 31 milionów Toyot Corolli i 25 milionów Volkswagenów Golfów , ale w obu przypadkach jest to suma kilku kolejnych modeli, których ewolucje rozłożone są na kilkadziesiąt lat.

Ze względu na ekscentryczne podejście Henry'ego Forda, model został poddany niewielkim modyfikacjom w trakcie jego cyklu życia: uważał, że T jest dokładnie takim samochodem, jakiego ktokolwiek kiedykolwiek potrzebował. Ponieważ inne firmy oferowały pojazdy, które pod pewnymi względami były lepsze w konkurencyjnych cenach, T stracił udział w rynku. Wreszcie31 maja 1927 r.Ford przerwał produkcję i rozpoczął produkcję Modelu A .

Silnik Ford T był produkowany do 4 sierpnia 1941. Po zaprzestaniu produkcji auta wyprodukowano prawie 170 000 silników, które służyły głównie jako zamienniki w istniejących samochodach. Fanatycy hot rodów dość intensywnie wykorzystywali ten silnik, podobnie jak podwozie T, do budowy niedrogich maszyn wyścigowych.

Kopia Forda T, Aeroford , była produkowana w Londynie w latach 1920-1925.

Kluby kolekcjonerskie

Samochody zbudowane przed 1919 r. uważane są za należące do epoki „weteranów”, a te opuszczające fabrykę po tej dacie to „vintage”. Obecnie istnieją dwa główne kluby zajmujące się konserwacją i renowacją Fordów T: Model T Ford Club International i Model T Ford Club of America. We Francji COFF - Club Obsolète Ford France zrzesza kolekcjonerów. Wiele części stalowych jest produkowanych do dziś, a nawet repliki części karoserii z włókna szklanego , przeznaczone do budowy hot rodów naśladujących Forda T.

Karta techniczna

Wyciąg z Katalogu Modelu T Advance - 1908 ( Muzeum Henry'ego Forda )

Niektóre daty

Komiczny

W Tintin au Congo Tintin i Snowy jeżdżą Fordem T, widocznym na okładce albumu.

Ford T służył jako bohaterka i powtarzający się gag dla autora komiksów Maurice'a Tillieux z dziennika Spirou . Serial opowiada o przygodach bardzo kapryśnego i beztroskiego Marca Lebuta oraz jego sąsiada i środka przeciwbólowego, pulchnego i bojaźliwego Monsieur Goulara.

Uwagi i referencje

  1. (w) Joyridy | Samochód stulecia? Oczywiście model T Forda .
  2. (w) Reynold M. Wik, Henry Ford – Grass Roots America 1972.
  3. (w) Zobacz historię z pierwszej ręki z autobiografii Charlesa Sorensena, Moje czterdzieści lat z Fordem , 1956.
  4. (w) Zobacz także tezę Stephena C. Perry'ego, Gardner-Webb University, opublikowaną 8 maja 2000 r.
  5. (w) Douglas Brinkley, Koła świata , 2003.
  6. (w) Zakład Rouge – sztuka przemysłu .

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne