Celine Dion Celine Dion w 2012 roku.
Imię i nazwisko | Celine Marie Claudette Dion |
---|---|
Narodziny |
30 marca 1968 r. Karol Wielki , Quebec , Kanada |
Podstawowa działalność | Piosenkarz |
Gatunek muzyczny |
Francuska odmiana Pop Pop rock Country pop Dorosły współczesny Soft rock |
Instrumenty | Głos |
aktywne lata | Od 1981 |
Etykiety |
Kolumbia Sony-BMG |
Oficjalna strona | celinedion.com |
Celine Dion , urodzona w dniu30 marca 1968 r.w Charlemagne ( Quebec ) jest kanadyjską piosenkarką .
Jako ostatnia z czternastoosobowej rodziny odniosła niemal natychmiastowy sukces w swojej rodzinnej prowincji Quebec w 1981 roku piosenką Ce n'est d' un rêve . Seria francuskojęzycznych albumów w latach 80. umocniła jego popularność w Quebecu, a tytuł D'amour ou d'amitié (1983) przyniósł mu pierwszą wystawę we Francji . Pierwszą międzynarodową sławę zdobyła wygrywając Konkurs Piosenki Eurowizji 1988, podczas którego reprezentowała Szwajcarię piosenką Ne partez pas sans moi . Następnie nauczyła się angielskiego , zmieniła styl ubierania się i podpisała kontrakt z wytwórnią Epic Records w Stanach Zjednoczonych . Jej pierwszy anglojęzyczny album, Unison , został wydany w 1990 roku i ugruntował ją jako ważną artystkę popową na rynkach północnoamerykańskich i anglosaskich.
W latach 90. osiągnęła światową sławę, produkując dwa albumy, które należą do najlepiej sprzedających się w historii przemysłu muzycznego, Falling into You (1996) i Let's Talk About Love (1997), każdy z nich sprzedał się w ponad 30 milionach egzemplarzy. kopie na całym świecie. Nagrała kilka wielkich międzynarodowych sukcesów, których kulminacją była piosenka My Heart Will Go On z filmu Titanic ( 1997 ). W tym samym czasie kontynuowała produkcję albumów w języku francuskim przeznaczonych na rynek francuskojęzyczny i naznaczonych owocną współpracą z Jean-Jacques Goldman , która zaowocowała w szczególności D'eux (1995), najlepiej sprzedającym się francuskojęzycznym rynkiem. album we Francji i na świecie, a S' wystarczyło pokochać (1998). W 2000 roku zyskała solidną reputację na scenie jako kobieta, w szczególności dzięki show A New Day… wystawionym w Las Vegas w latach 2003-2007, które było najbardziej dochodowym koncertem rezydencyjnym w historii, lub podczas World Tour Taking Chances. , który trwał od 2008 do 2009 roku i stał się jedną z najbardziej dochodowych tras wszechczasów . W 2010 roku wznowiła rezydencję w Las Vegas w latach 2011-2019 i odbyła kilka regionalnych tras koncertowych na całym świecie. W 2016 roku śmierć męża i agenta René Angélila , który w dużej mierze przyczynił się do niemal każdego kroku jej sukcesu, stanowi punkt zwrotny w jej karierze.
Muzyka Celine Dion czerpie z różnorodnych wpływów, od R&B po gospel , muzykę klasyczną i pop . Nagrywając głównie po francusku i angielsku, ale także sporadycznie po hiszpańsku , włosku , niemiecku , łacinie , japońsku i mandaryńsku , jest powszechnie uważana i uznawana za jeden z najbardziej wpływowych głosów w muzyce pop. Otrzymała pięć nagród Grammy , w tym Album Roku i Piosenka Roku , a dwa Oskary za najlepszą oryginalną piosenkę powędrowały do wykonywanych przez nią piosenek. W 2003 roku Międzynarodowa Federacja Przemysłu Fonograficznego uhonorowała go za sprzedaż ponad 50 milionów albumów w Europie . Podczas World Music Awards 2007 otrzymała nagrodę Legend Award w uznaniu jej „światowego sukcesu i wybitnego wkładu w przemysł muzyczny” . W podobny sposób otrzymała nagrodę Billboard Icon Award na Billboard Music Awards w 2016 roku, aby uhonorować całą swoją karierę.
Najbardziej utytułowana kanadyjska artystka w historii, jest jedną z artystek, które sprzedały najwięcej płyt , z ponad 200 milionami sprzedanych egzemplarzy na całym świecie.
Céline Dion pochodzi z Quebecu. Ma francuskie pochodzenie i należy do francuskiej diaspory w Kanadzie . Mówiąc dokładniej, pochodzi z dalekiego Bretona przez swoich dwoje rodziców; te początki sięgają po obu stron, XVII th wieku .
Céline Marie Claudette Dion urodziła się dnia 30 marca 1968 r.w szpitalu Pierre-Le-Gardeur w Repentigny (Quebec) niedaleko Karola Wielkiego , gdzie wówczas mieszkała jego rodzina. Jej rodzice, Thérèse Tanguay (1927-2020) i Adhémar Dion (1923-2003), francusko-kanadyjska para , mieli czternaścioro dzieci (Celine była ostatnią). Jej matka wybiera jej imię przez wysłuchaniu piosenki Céline przez Hugues Aufray , jej inne imiona (Marie i Claudette) pochodzących z siostrą i chrzestnej, Claudette Dion, a także z tradycji Quebec Katolickiego , który chce każda dziewczyna poniesie pierwszą imię Maria . Jego dzieciństwo kołysze muzyka, każdy członek jego rodziny gra na instrumencie. Swój pierwszy klarnet otrzymała w wieku czterech lat, ale wydaje się, że łatwiej jej jest śpiewać. 18 sierpnia 1973, w wieku pięciu lat po raz pierwszy zaśpiewała przed publicznością na weselu swojego brata Michela, gdzie wykonała Du fil, needles et du coton , Christine Charbonneau . Później występuje z rodzeństwem śpiewając w restauracji rodziców Le Vieux Baril . W szkole często jest nieobecna i ma złe oceny.
W 1980 roku , mając wtedy dwanaście lat, współpracowała z matką i bratem Jacquesem, aby skomponować, napisać i nagrać swoją pierwszą piosenkę „ To było tylko marzenie” . Inny z jego braci, Michel, wysyła nagranie do impresaria René Angélil (którego nazwisko odkrył na odwrocie okładki albumu Ginette Reno ). Ten ostatni, któremu właśnie podziękowała Ginette Reno, jest bez pracy i myśli o studiowaniu prawa .
W lutym 1981 roku , po naleganiach rodziny Dion, odsłuchał nagranie przesłane kilka tygodni wcześniej. Pod wrażeniem głosu dziewczyny postanawia ją wezwać. Aby upewnić się o swoich umiejętnościach, prosi ją, by zaśpiewała To było tylko marzenie w biurze, w którym odbywa się rozmowa kwalifikacyjna. Przekonany i wierząc w swój wokalny potencjał, postanowił zastawić swój dom, aby sfinansować pierwsze albumy piosenkarza. 19 czerwca 1981 roku po raz pierwszy wystąpiła w telewizji w Quebecu z Michelem Jasminem . Jesienią jednocześnie ukazały się dwa pierwsze albumy Celine Dion: pierwszy, La Voix du Bon Dieu , zawierał cztery utwory napisane przez francuskiego autora tekstów Eddy'ego Marnaya (który został jej głównym autorem w latach 80.); druga, Céline Dion śpiewa Boże Narodzenie , to zbiór kolęd .
W 1982 roku singiel It was a dream (wydany rok wcześniej w Quebecu) jest sprzedawany we Francji. Celine Dion po raz pierwszy pojawiła się we francuskiej telewizji w programie dla młodzieży Croque-vacances 20 sierpnia 1982 roku w TF1 . Zaśpiewała piosenkę L'amour come there , kilka miesięcy przed swoim występem z Michelem Druckerem w programie Champs Élysées (nawet jeśli Michel Drucker często wskazywał, że Celine Dion pojawiła się po raz pierwszy we francuskiej telewizji w jego programie, co jest błędne ). Jego trzeci album, So much I love… , ukazuje się we wrześniu w Quebecu . W październiku zdobyła złoty medal Best Song Award na World Song Festival w Tokio , gdzie reprezentowała Francję. W tym samym miesiącu Céline porzuciła szkołę (której zawsze nienawidziła), aby poświęcić się swojej karierze.
29 stycznia 1983śpiewa we Francji w Midem i bierze udział w programie na Champs Élysées transmitowanym na żywo w pierwszej części wieczoru na antenie Antenne 2 i prezentowanym przez Michela Druckera, gdzie wykonuje D'amour ou d'amitié . Staje się pierwszą Kanadyjką, która zdobyła złotą płytę we Francji . Podczas gdy czwarty album, Les Chemins de ma maison , został wydany w Quebecu , ona wydała swój pierwszy album we Francji , Du soleil au cœur (kompilacja piosenek z jej albumów z Quebecu). Pod koniec roku Celine Dion wydaje drugi świąteczny album, Chants et contes de Noël .
W 1984 roku została wybrana do reprezentowania młodzieży swojego kraju na wizytę papieża Jana Pawła II na Stadionie Olimpijskim w Montrealu 11 września, gdzie zaśpiewała gołębicę przed 65 000 ludzi. Po tym wydarzeniu piosenka ta odnosi sukces w Quebecu. Céline Dion wydała w tym roku 3 albumy: Mélanie (album studyjny), Les Plus Grands Succès de Céline Dion (kompilacja) i Les Oiseaux du bonheur (jej drugi album, który zostanie wydany we Francji, ponownie kompilacja utworów opublikowanych na jego poprzednim albumów), z którego pochodzi singiel Mon rêve de toujours . W sierpniu brała udział w obchodach 450 XX -lecia odkrycia Kanady przez Jacques Cartier , śpiewając przed dziesiątki tysięcy widzów. Pod koniec 1984 roku otworzyła dla Patricka Sébastiena we Francji przez dwa miesiące, na prowincji, a następnie w Olimpii w Paryżu .
W 1985 roku brała udział w charytatywnej piosence Quebecu Les Yeux de la Hunger , aby pomóc dzieciom z Etiopii . Wydała ósmy album w Quebecu , C'est pour toi , i odbyła tam swoją pierwszą prawdziwą trasę koncertową (z której ukaże się jej pierwszy koncertowy album Celine Dion in Concert , zawierający kilka coverów piosenek w języku angielskim). W tym samym roku brała udział w soundtracku Operation masła pinotte , z którego single w ręku maga i Słuchaj Magic Man (jego 1 st zarejestrowanej w języku angielskim, a także jego pierwszy film).
W 1986 roku wydała we Francji nieopublikowany singiel Billy , zanim zrobiła sobie przerwę: w oczekiwaniu na międzynarodową karierę pracowała nad swoim wizerunkiem (w szczególności poprzez przerobienie zębów i zmianę wyglądu) oraz brała lekcje intensywnego angielskiego na Berlitz . Po obejrzeniu telewizyjnego występu Michaela Jacksona , chciała dołączyć do tej samej wytwórni płytowej co on, a René Angélil zaczął kontaktować się z CBS Records . W międzyczasie wychodzi best-of ( Les Chansons en lub ), zawierający nieopublikowany film Rób, co chcesz .
W 1987 roku podpisała kontrakt z CBS (które później przekształciło się w Sony Music ) i wydała album Incognito . Oprócz całkowicie odnowionego wyglądu, Celine Dion unowocześnia swój styl muzyczny, przechodząc do bardziej komercyjnego brzmienia, co pozwala czterem singlom zająć pierwsze miejsce na listach przebojów w Quebecu. We Francji ukazały się dwa nowe wydawnictwa, które jednak nie odniosły sukcesu ( Je ne sais pas et La Religieuse , sygnowany Didier Barbelivien ). Pod koniec 1987 roku, po sukcesie Incognito w Quebecu, została zaproszona na Junos (ceremonia odbywająca się w angielskiej Kanadzie i transmitowana w całym kraju). Aby przyspieszyć międzynarodową karierę, René Angélil zlecił mu wykonanie anglojęzycznej wersji Partout je te voir (znajdującej się na albumie Incognito ) Have a heart . Jego występ jest wysoko oceniany przez publiczność i krytykę.
Céline Dion jest jedną z dziewięciu artystów kandydujących w szwajcarskiej selekcji do Konkursu Piosenki Eurowizji 1988 z piosenką Ne partez pas sans moi , napisaną przez Nellę Martinetti , do muzyki Attili Sereftug . Piosenki zostały wybrane przez różne jury i ekspertów. 6 lutego na zakończenie programu odbywającego się w teatrze Beausobre w Morges i prezentowanego przez Serge'a Moissona głosami widzów wygrała selekcję na reprezentantkę Szwajcarii na Konkursie Piosenki Eurowizji , natomiast trasa Incognito dlatego w Quebec właśnie rozpoczęła się w styczniu 1988 roku w dniu 30 kwietnia 1988 reprezentuje Szwajcarię w 33 th piosenki Concours Eurovision zachodzących w Simmonscourt Pavilion w Dublinie w Irlandii . Zdarza się w 9 th pozycję z 21 krajów uczestniczących z piosenką Nie należy pozostawiać bez mną pod kierownictwem Attila Sereftug, który jest również kompozytorem piosenki. Po ostatecznym głosowaniu krajów wygrała konkurs, wyprzedzając o jeden punkt drugiego przedstawiciela Wielkiej Brytanii Scotta Fitzgeralda , drugiego w tabeli z piosenką Go . To daje Szwajcarii drugie zwycięstwo w Konkursie Piosenki Eurowizji 32 lata po Lys Assia . Wraz z autorami piosenek otrzymuje trofeum z rąk Johnny'ego Logana (zwycięzca Eurowizji 1987 i 1980 ). Celine Dion jest więc lepiej znana w Europie i wydaje piątą kompilację The Best of Celine Dion . W tym samym czasie kontynuowała trasę koncertową Incognito w Quebecu do grudnia 1988 r. .
6 maja 1989 roku została zaproszona do 34 th Konkurs Piosenki Eurowizji odbędzie się w tym pałacu Beaulieu w Lozannie , w Szwajcarii. Występuje na otwarciu spektaklu. Po raz pierwszy zaśpiewała część Don't Leave Without Me , zwycięskiej piosenki z poprzedniego roku. Na kilka chwil dołączają do niej prezenterzy wieczoru Jacques Deschenaux i Lolita Morena, po czym wykonuje ekskluzywny na całym świecie tytuł w całości po angielsku: Where Does My Heart Beat Now . Na zakończenie konkursu wręcza trofeum jugosłowiańskiej grupie Riva , zwycięzcy piosenką Rock Me .
Chociaż piosenka Ne partez pas sans moi odniosła jedynie umiarkowany sukces komercyjny, Konkurs Piosenki Eurowizji jest trampoliną dla Celine Dion na arenie międzynarodowej. W 1989 roku rozpoczęła karierę międzynarodową. Choć początkowo planowane były tylko angielskie wersje Incognito , jego wytwórnia zaoferowała mu nagranie trzech duetów (m.in. Can't Live With You, Can't Live Without You z Billym Newtonem-Davisem), zanim David Foster nie zgodzi się na jego produkcję , umożliwiając tym samym prezentację niepublikowanych tytułów.
Jego pierwszy anglojęzyczny album , Unison , został ostatecznie wydany w 1990 roku, w dużej mierze pod wpływem soft rockowego stylu lat 80. Recenzje są całkiem dobre, nazywając album „wyrafinowanym, wyrafinowanym amerykańskim debiutem” , wykonanym „ze smakiem, bez fanaberii”. ” . Jeśli singli (jeśli istnieje) Każda inna droga , Unison i ostatni wiedzieć spotkać tylko sukces szacunek, tor skąd moje serce biło teraz odbywa się w Stanach Zjednoczonych i osiągnie 4 th miejsce Billboard Hot 100 w Marzec 1991.
Gdy rozpoczęła karierę w Stanach Zjednoczonych, w Quebecu pojawiły się kontrowersje dotyczące jej zaangażowania w karierę anglojęzyczną. Podczas gali Félix Awards w 1990 roku odmówiła przyznania trofeum „Anglojęzyczny artysta roku” , twierdząc, że jest artystką z Quebecu i francuskojęzyczną , i zaproponowała zmianę nazwy kategorii. WPaździernik 1990zaraz po rozpoczęciu Unison Tour w Quebecu straciła głos i zdiagnozowano u niej guzki . Ona konsultuje doktora Williama Goulda ( ENT z Luciano Pavarotti , Franka Sinatry i John Kennedy ), który stawia ją przed ultimatum: poddać się operacji lub zachować absolutną ciszę przez trzy tygodnie. Operacja strun głosowych może sprawić, że jej głos stanie się bardziej ochrypły i poważny, wokalistka woli milczeć. Następnie odbyła pięcioletnie szkolenie wokalne u doktora Williama Rileya.
W 1991 roku, u boku takich osobistości jak Little Richard , Will Smith , Wayne Gretzky , Kevin Costner , Michelle Pfeiffer i pod kierownictwem Davida Fostera i Petera Cetery , Celine Dion nagrała piosenkę i teledysk dla Operation Voices that Care , która wspiera amerykańskie żołnierzy biorących udział w wojnie w Zatoce Perskiej . René Angélil ma więc nadzieję, że sprawi, że będzie lepiej znana, zwłaszcza w angielskiej Kanadzie, gdzie w tamtym czasie nie była znana. Wojna trwała krótko, klip i piosenka są mało rozpowszechnione. Następnie nagrała Dreams to dream , piosenkę przewodnią z kreskówki Stevena Spielberga , Fievel in the Wild West , skomponowaną przez Jamesa Hornera . Piosenka jest najpierw oferowana Linda Ronstadt (wykonawczyni piosenki z pierwszej części), która następnie odrzuca ofertę, zanim ponownie rozważy swoją decyzję i zostanie zatrudniona w miejsce Celine Dion. Film i jego piosenka to ostatecznie komercyjne porażki.
Również w 1991 roku kontynuowała tournée po Unison i po raz pierwszy zaśpiewała w amfiteatrach w angielskiej Kanadzie. Wciąż prowadząc karierę w języku francuskim i angielskim , wydała w listopadzie album Dion chante Plamondon (przemianowany na France Des mots qui sonnent ), na którym w szczególności coveruje tytuły z musicalu Starmania . Na ten album Luc Plamondon pisze również dla niego cztery niepublikowane utwory ( Des mots qui sound , Je danse dans ma tête , Someone I love , Someone who loves me i Love nadal istnieje ).
W 1992 roku ukazał się jej drugi anglojęzyczny album, Celine Dion , łączący styl soft rocka z soulem i elementami klasycznymi. Ten album zawiera Beauty and the Beast (piosenka z Piękna i Bestia z Walt Disney ), duet z Peabo Bryson osiągając 9 th kasowym Billboard Hot 100 i zdobył Oscara za najlepszą oryginalną piosenkę na dzień przed wydaniem rekord piosenkarza. Następnie Celine Dion po raz pierwszy śpiewa na ceremonii rozdania Oscarów w Los Angeles . Piosenka nosi znaczący międzynarodowy przełom, osiągając drugi 9 th pozycję w Wielkiej Brytanii. Wystawione również na albumie singli Nic Przerwane Celem Moje Serce ( 29 th na Hot 100 Billboardu ) woda z Księżyca , Jeśli poprosił mnie ( 4 th na Billboard Hot 100 ) i miłość może przenosić góry ( 36 th na Billboard Hot 100 ), a także Z tą łzą skomponowaną przez Prince'a . 13 lipca w Los Angeles rozpoczęła swoją pierwszą trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych , otwierając występ Michaela Boltona na dwadzieścia pięć koncertów.
W 1993 roku zaśpiewała podczas ceremonii inauguracji nowego prezydenta Stanów Zjednoczonych , Billa Clintona , a następnie kontynuował na wycieczkę Kanadzie . Jesienią 1993 roku i dziesięć lat po D'amour ou d'amitié odniosła nowy sukces we Francji, z A Boy Not Like Others (Ziggy) . Tytułowe szeregi n O 2 jedynki najlepiej sprzedaży i pozostaje w 36 tygodniu, w sumie w rankingu. 9 listopada ukazał się jego trzeci anglojęzyczny album , The Color of My Love , zawierający single The Power of Love i Think Twice . Jest napisany na okładce The Color of My Love zgodnie z pragnieniem piosenkarza: „René, jesteś kolorem mojej miłości. LV” . Podczas przyjęcia z okazji premiery albumu Celine Dion upubliczniła w telewizji swój romans z René Angélilem podczas programu Sonia Benezra ; ich ślub odbywa się w dniu17 grudnia 1994w Bazylice Notre-Dame w Montrealu .
Pomiędzy 1990 a końcem 1993 roku Celine Dion udało się wypracować sobie miejsce na anglojęzycznym rynku północnoamerykańskim, ale gdzie indziej jej popularność była nierówna. Dopiero w 1994 r., a zwłaszcza w 1995 r., zyskał światową sławę dzięki singlom z różnym sukcesem w zależności od kraju. Od tego czasu jego działalność artystyczna i medialna zintensyfikowała się do 2000 roku.
12 lutego 1994, The Power of Love , cover piosenki Jennifer Rush , staje się jej pierwszym singlem w rankingu na szczycie Billboard Hot 100 , gdzie pozostanie przez 4 tygodnie. Ten pojedynczy także pierwszy n O 1 w Kanadzie , Australii i n O 4 w Wielkiej Brytanii . 22 lutego została zaproszona przez Michaela Jacksona na The Jackson Family Honors w NBC. Następnie koncertowała w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, a następnie w Europie i Japonii. Pod koniec roku, tuż po wydaniu albumu À l'Olympia , jej ceremonia ślubna była transmitowana w telewizji Quebec. 1994 przypada również 1 st udział w pokazie Enfoirés Grand Rex , gdzie występowała w tym nie ma , z Jean-Jacques Goldman .
W styczniu 1995 roku została zaproszona na angielski show Top of the Pops do interpretacji Think Twice . Całkowicie ignorowane w Ameryce Północnej oraz w krajach łacińskich, w tym single i album The Color of My Love (uruchomiony więcej niż przed rokiem) stają n o 1 hit Wielkiej Brytanii przez 5 kolejnych tygodni, co nie wydarzyło się od 1965. Pomyśl dwa razy staje się również n o 1 w kilku krajach Europy Północnej i n ° 2 w Australii . W Japonii piosenka To love you more (temat miniserialu Koibito Yo ), która wysuwa się na prowadzenie.
Również w 1995 roku wydanie albumu D'eux sprawiło, że piosenkarka stała się niezbędna we francuskojęzycznej Europie. Napisany przez Jean-Jacquesa Goldmana stał się najlepiej sprzedającym się francuskojęzycznym albumem w historii (zwłaszcza pod tytułem The French Album ). W Francji , album pozostaje 44 tygodni n o 1. Jednolity Więc wciąż kochasz mnie dotarł do 1 st miejsce w Top 50 , a następny, nie wiem . Na tym albumie Goldman sprawia , że Celine Dion przyjmuje bardziej trzeźwy sposób śpiewania, mniej melizmów i zawijasów oraz unowocześniając swoją dykcję. Piosenkarka powie, że Goldman ją „rozczarował” . Krytycy są pozytywni, podkreślając teksty „raczej dobre” i „bardzo dobre piosenki” , szacując, że „artysta zostaje ostatecznie narzucony ze szkodą dla sportowca” poprzez „kontrolowanie jego skłonności do choroby do potężnych wybuchów głosu” , ale krytykując album "iść we wszystkich kierunkach" .
W 1996 roku ponownie wzięła udział w show Enfoirés śpiewając z Maurane ( Kiedy mamy tylko miłość ). Album Falling into You został wydany wMarzec 1996I stał się jednym z najlepszych sprzedających się albumów w historii, n o, 1 w wielu krajach. 4 th angielski album Celine Dion, to wykazuje postęp w jego muzyce, mieszając różne style muzyczne, wiele elementów (złożone orkiestrowe dźwięki, afrykańskie utworów) i instrumentów, takich jak skrzypce , na hiszpańskiej gitary , na puzonie , na saksofon i cavaquinho , tworząc nowy dźwięk. Utwór tytułowy i River deep, Mountain high (cover Tiny Turner ) obejmują szerokie użycie instrumentów perkusyjnych , It's all's back to me now (cover Jim Steinman ) i All by Myself (cover Erica Carmena ) zachowują swoje oryginalny soft rockowy klimat , ale połączony z klasycznym brzmieniem fortepianu . Z Bo mnie kochałeś (temat filmu Osobiste i poufne ), stają się światowym sukcesem. Recenzje są mieszane, uznając album za „stereotypowy i pozbawiony emocji” lub „zniewalający, pełen pasji, elegancki i wyjątkowo dobrze wykonany”. Mimo wszystko Falling into You pozostaje największym komercyjnym sukcesem Celine Dion. Zdobędzie 2 nagrody Grammy jako Najlepszy Album Pop i Album Roku.
Status Celine Dion na scenie międzynarodowej zostaje wzmocniony, gdy śpiewa na ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Atlancie w 1996 roku piosenką The Power of the Dream na stadionie liczącym 83 000 widzów i przed 3,5 miliardem widzów. W marcu 1996 roku rozpoczęła się nowa światowa trasa koncertowa Falling into You Tour , która trwała do czerwca 1997 roku. Również w 1996 roku ukazał się album Live in Paris , nagrany we Francji podczas europejskiej trasy koncertowej 1995 roku. hiszpański Mejor decir Adios (trudno powiedzieć do widzenia) , na opus Amigos przez Paul Anka .
W 1997 roku podczas ceremonii rozdania Oskarów wykonała dwie piosenki . Niedługo potem utwór My Heart Will Go On został wybrany na ścieżkę dźwiękową filmu Titanic . Ta piosenka, napisana przez Jamesa Hornera i Willa Jenningsa , pozostaje największym sukcesem Celine Dion i jest częścią albumu Let's Talk About Love , wydanego w listopadzie. Na tym albumie współpracuje z renomowanymi artystami, w tym Bee Gees ( Nieśmiertelność ), Barbra Streisand ( Powiedz mu ) i Luciano Pavarotti ( Nienawidzę cię, a potem kocham cię ). Album cieszył się takim samym sukcesem jak Falling Into You , sprzedając się w ponad 31 milionach egzemplarzy i szybko osiągając szczyty list przebojów na całym świecie.
W 1998 roku , po występie My Heart Will Go On na rozdaniu Oscarów , wyruszyła w światową trasę koncertową Let's Talk About Love Tour . W tym samym roku wystąpiła u boku Arethy Franklin , Mariah Carey , Glorii Estefan , Shani Twain oraz Carole King , podczas koncertu charytatywnego Divas Live 1998 . Otrzymała również dwa najwyższe odznaczenia w swoim kraju: Oficer Orderu Kanady (za wybitny wkład w muzykę współczesną ) oraz Oficer Orderu Narodowego Quebecu . Jednocześnie, ona wykonuje trudno pożegnać na opus dorobek przez Paul Anka . Zostanie on również wypalony na koncepcyjnym albumie Paula Anki Duets . Współpraca Dion/Goldman dała początek nowemu albumowi „ Jeśli wystarczyło kochać” , niesione przez fragmenty Zora uśmiecha się , „ Jeśli wystarczyło kochać” , „ On ne change pas” i „ En towarzyszący ses pas” . Album odniósł wielki sukces, stając się po D'eux jednym z najlepiej sprzedających się albumów francuskojęzycznych . Pod koniec 1998 roku wydał świąteczny album, angielskiego Są to specjalne Times , który jest wyodrębniony Jestem twoim aniołem , w duecie z R. Kelly , który pozostaje sześć tygodni n o, 1 na Billboard Hot 100 . Album stał się jednym z najlepiej sprzedających się albumów świątecznych.
W 1999 roku trzeci rok z rzędu zaśpiewała na ceremonii rozdania Oskarów . Światowa trasa Let's Talk About Love Tour trwa przez Azję , Stany Zjednoczone , potem stadiony Europy , w tym Stade de France przez 2 kolejne wieczory. Podczas tych koncertów nagrywany jest album koncertowy Au cœur du Stade . Pod koniec roku ukazuje się kompilacja All The Way… A Decade of Song , która zawiera najlepsze angielskie tytuły oraz 7 niepublikowanych utworów, w tym Tak jest , a także wirtualny duet z Frankiem Sinatrą . To wciąż wielki sukces na całym świecie, z ponad 17 milionami sprzedanych egzemplarzy.
W 1999 roku Celine Dion ogłosiła, że po 2000 roku zamierza zrobić sobie przerwę w karierze. Ta decyzja, początkowo motywowana chęcią posiadania dziecka, została potwierdzona po zdiagnozowaniu u jej męża raka (który zmarł 14 stycznia 2016 roku). . Są one wyposażone w połączenie 2 -go czasu w Caesars Palace w Las Vegas na5 stycznia 2000 r.i ogłosić kilka miesięcy później, że jest w ciąży. 25 stycznia 2001Urodziła się René-Charles w szpitalu w Palm Beach , na Florydzie .
Podczas tej nieobecności w 2000 roku ukazała się nowa kompilacja , The Collector's Series, Volume One . W 2001 roku , C. Dion uczestniczy w 1 st albumu Garou (obecnie protegowany René Angélil ), z duo Leeward ( n o 1 we Francji i tarczy diamentowej ). Ona również składa hołd ofiarom ataków z 11 września śpiewając God Bless America podczas teletonu w amerykańskiej telewizji i biorąc udział w projekcie Michaela Jacksona na singlu Co więcej mogę dać? ( Sony odmówi wydania singla, który będzie dostępny tylko do pobrania).
W 2002 roku Celine Dion powróciła na czoło z nowym albumem w języku angielskim, A New Day Has Come , zawierającym I'm Alive , ścieżkę dźwiękową do filmu Stuart Little 2 . Album wydaje się bardzo osobisty, bardziej dojrzały (zwłaszcza z utworem tytułowym i najsmutniejszym słowem Goodbye ) i świadczy o jej nowym statusie matki. n o 1 w 22 krajach i 5 th najlepiej sprzedającym roku (12 milionów egzemplarzy), album jest gospodarzem surowo przez krytyków ( „długiej serii toastów i słodki pop lepki” ), wykwalifikowaną wieży z kolei „nieciekawy” , z słowa „martwy” , „banalny” i „przeciętny” .
W 2003 roku ukazał się album One Heart , tego samego dnia co premiera programu A new day… in Las Vegas . I Drove All Night , cover Cyndi Lauper , będzie 1 st wyciąg. Ten album, który różni się od poprzednich, zawiera głównie taneczne dźwięki , przez najbardziej pobłażliwych krytyków oceniany jest jako „banalny” i „przewidywalny” . Sprzedaż pozostaje prawidłowa, ale znacznie niższa niż w przypadku płyt z lat 90. W październiku ukazał się również francuskojęzyczny album Une fille et quatre types , wyprodukowany z Jean-Jacques Goldmanem, Gildasem Azelem , Erickiem Benzi i Jacques Veneruso . Wszystko złoto mężczyzn będzie 1 st pojedyncze, a następnie Et je t'aime encore .
A New Day… to realizacja 3-letniego kontraktu pomiędzy Cæsars Palace w Las Vegas a Céline Dion. Aby zorganizować pokaz, zainwestowano 95 milionów dolarów w budowę amfiteatru zwanego Koloseum . Spektakl, łączący piosenkę, teatr i taniec na wirtualnym tle, jest wyreżyserowany przez belgijskiego twórcę Franco Dragone i zaczyna się25 marca 2003 r.. Sukces jest taki, że podpisze kontrakt jeszcze przez 2 lata, aż15 grudnia 2007 r.. Sala na 4296 miejsc jest pełna każdej nocy. Ostatecznie odbędą się 723 wyprzedane występy, a odwołanych zostanie tylko 18 koncertów. Program przyniesie ponad 400 milionów dolarów przychodu.
6 stycznia 2004 r.Celine Dion odbiera swoją gwiazdę w Hollywood Walk of Fame w Los Angeles . Podczas ceremonii World Music Awards otrzymała nagrodę Chopard Diamond Award, a następnie została przedstawiona przez aktora Michaela Douglasa jako „artystka, która sprzedała najwięcej płyt wszechczasów”. 14 czerwca ukazał się album jego programu A New Day: Live in Las Vegas . 12 października , we współpracy z fotografką dziecięcą Anne Geddes , zostaje wydany album koncepcyjny zawierający zdjęcia i kołysanki, Miracle . Po raz kolejny recenzje są mieszane: „bez niespodzianek”, „przesadnie sentymentalna interpretacja”, widząc w temacie macierzyństwa „tylko oportunizm ”… Jednak Billboard zakwalifikuje singiel Beautiful Boy jako „nieoczekiwaną perełkę” , a Céline Dion artysty „ponadczasowy, niezwykle wszechstronny” .
W 2005 roku ukazała się francuskojęzyczna kompilacja On ne change pas, na której znalazło się kilka niewydanych dotąd utworów, w tym singiel Je ne vousoublie pas oraz duet z grupą Il Divo , wierzę w ciebie . W tym samym roku została mianowana Kawalerem Legii Honorowej (ale otrzymała ją dopiero dnia .)22 maja 2008). Z okazji Święta Muzyki Celine Dion wspiera kandydaturę Paryża na Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 nagrywając piosenkę À Paris , sukces Francisa Lemarque'a . W 2006 roku skomponowała i zaśpiewała duet z Marc Dupré Tout près du bonheur , wzięła udział w ścieżce dźwiękowej do Asterixa i Wikingów pod tytułem Tous les secrets , tłumaczka If I Ruled The World w opus Duets: An American Classic du crooner Tony Bennett i daje koncert charytatywny z Eltonem Johnem .
W 2007 roku , po zaśpiewaniu na rozdaniu Oscarów w hołdzie Ennio Morricone , wydała 2 albumy, jeden francuskojęzyczny, a drugi anglojęzyczny. Od nich , których wszystkie teksty są sygnowane przez kobiety. Ten podwójny album ponownie nadzoruje Jean-Jacques Goldman , chociaż nie uczestniczy w komponowaniu ani pisaniu. Single jeśli tylko jedna ( N O 1 w Francja) Bezmiar i związku będzie usuwane. Dobrze przyjęty w Kanadzie, odniesie tylko szacowny sukces we Francji, gdzie sprzeda się w niecałych 300 000 egzemplarzy.
Jego anglojęzyczny album Taking Chances został wydany w listopadzie 2007 roku. Chociaż album nie działał we Francji (130 000 sprzedanych egzemplarzy), sprzedał się w ponad 3,5 miliona egzemplarzy na całym świecie. 1 st singiel Taking Chances (cover Platinum Weird), a następnie przez Alone i wzrok na mnie . W Japonii piosenka A world to wierzyć zostaje również wydana jako singiel w duecie z piosenkarką Yuną Itō . W dniu 15 grudnia, ona daje 723 rd i ostatni wykonania przez nią pokazać nowy dzień ... w Las Vegas, o których DVD został właśnie wydany. W Kanadzie, stał się 1 st DVD osiągnąć potrójną płytę certyfikacji diamentów. W tym samym czasie, wykonuje ona tytuł Kiedy się zakocham na Opus Duets: przyjaciół i legendy przez Anne Murray .
W 2008 roku uczęszczała przez 3 th czasie pokazu Enfoirés . W lutym wyruszyła w 132-dniową światową trasę koncertową po 25 krajach, The Taking Chances World Tour . Trasa przyniesie 279,2 miliona dolarów przychodów, stając się jedną z najbardziej dochodowych tras w historii.
W sierpniu 2008 roku, w związku z 400 th anniversary of Quebec, daje pokaz, Céline na Plains , zanim 250.000 ludzi, który właśnie otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu w Laval University w Quebec City. Pod koniec roku wydała kompilację swoich największych angielskich hitów, My Love: Essential Collection , zawierającą niepublikowane utwory, takie jak There is a time i koncertową wersję My love (która zostanie wydana jako singiel). Po duecie z Charlesem Aznavourem na jego albumie duetu, 30 grudnia awansowała do rangi Towarzyszy Orderu Kanady , najwyższego stopnia głównego kanadyjskiego cywilnego honoru.
W lutym 2009 zakończyła trasę koncertową i na kilka miesięcy przeszła na emeryturę. Chwilowo wychodzi z emerytury, bierze udział w projekcie We Are the World 25 for Haiti i śpiewa w hołdzie Michaelowi Jacksonowi podczas rozdania nagród Grammy . Film Celine: oczami świata jest dostępny przez ograniczony czas w kilku kinach w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Wielkiej Brytanii i Australii. Potem pojawiło się DVD z filmem, a także album koncertowy / DVD Taksowanie światowa trasa koncertowa: koncert . Wmaj 2010sondaż określa ją jako ulubioną piosenkarkę Amerykanów . Skomponowała tytułowe Entre deux mondes dla Marca Dupré i towarzyszyła mu jako duet w Y'a pas de mots . Te dwie piosenki zostały nagrane w październiku na trzecim studyjnym albumie piosenkarki, Entre deux mondes . Po poronieniu w listopadzie 2009 roku piosenkarka ogłasza, że jest w ciąży z bliźniakami: Nelson (na pamiątkę jej spotkania z Nelsonem Mandelą ) i Eddy (w hołdzie Eddy'emu Marnayowi ) urodzą się23 października 2010w Centrum Medycznym Mariackiego w West Palm Beach , na Florydzie .
W 2010 roku pojawiła się w duecie na płycie Michela Sardou Being a Woman 2010 pod tytułem Voler .
W 2011 roku , Celine Dion z powrotem na scenie w 83 th Oscarów wykonać piosenkę Smile przez Charliego Chaplina , na cześć słynnych filmów utraconych w 2010 i 2011 roku . Wraca na scenę w Koloseum w Cæsars Palace w Las Vegas w dniu15 marca 2011, z nowym pokazem, Celine , w którym będzie występować przez co najmniej 3 lata, w tempie około 70 pokazów rocznie. W 2011 roku ten spektakl przyniósłby 40,1 miliona dolarów za 57 przedstawień, na których wzięło udział ponad 250 000 osób.
Album w języku francuskim Without Waiting został wydany w dniu5 listopada 2012, zwłaszcza we współpracy z Luc Plamondon , Maxime Le Forestier i Jean-Pierre Ferland , a także w duetach z Henri Salvadorem i Johnnym Hallydayem . Nieśmiertelny singiel Parler à mon père , napisany przez Jacquesa Veneruso , album jest często oceniany przez krytyków jako „nierówny” i „banalny” . Jednak po wydaniu spotkał się z wielkim sukcesem, sprzedając się w ciągu tygodnia do 92 000 kopii w Kanadzie i 95 000 we Francji, gdzie otrzymał diamentowy dysk. Tym samym staje się największym francuskojęzycznym sukcesem piosenkarza od czasu Si sufficait d'aimer w 1998 roku. Jest to najlepiej sprzedający się francuski album w 2012 roku.
W luty 2013, wykonuje My Heart Will Go On oraz Molihua z Song Zuying na gali noworocznej CCTV . Wykonawca z Quebecu jest pierwszą międzynarodową gwiazdą, która wystąpi na tym wydarzeniu.
Współprodukowała z René Angélilem przedstawienie na scenie Bally's Hotel and Casino przez Véronic DiCaire . Zaplanowany na jeden semestr, pierwszy odbywa się dnia20 czerwca 2013 r..
Angielski album Loved Me Back to Life , wydany w listopadzie 2013 roku, składa się z wcześniej niepublikowanych piosenek i dwóch coverów pojawiających się na pokazie Celine . Oferuje współpracę z Francisem Eg Whitem, Stevie Wonderem , Ne-Yo , Babyface , Diane Warren i Fraserem T. Smithem.
Dzień 10 th rocznica premiery nowego dnia , gdy dowiaduje się, że publiczność show Celine ogłasza aż 2019. René Angélil mówi umowa została podpisana przez osiem lat w roku 2011. Piosenkarka wystąpi podczas wyjątkowy koncert na Plains Abrahama w Quebec na27 lipca 2013 r., Céline Dion… tylko raz , a także we Francji i Belgii podczas dziewięciu występów między 21 listopada a 5 grudnia 2013 roku.
Dzień przed powrotem do Quebecu po pięciu latach, 26 lipca 2013 roku, para Angélil-Dion została uhonorowana w Cytadeli Quebec przez Generalnego Gubernatora Kanady Davida Johnstona: podczas gdy René Angélil został członkiem Zakonu Kanady , Céline Dion, która jest członkiem od 1998 roku, zostaje podniesiona do rangi Towarzyszy Zakonu Kanady. Te wyróżnienia podkreślają wyjątkowy wkład pary Angélil-Dion w globalny wpływ Quebecu i Kanady.
21 marca 2014film Muppets Most Wanted wchodzi do kin w Stanach Zjednoczonych . W tej filmowej opowieści pojawia się kilka osobistości, w tym Celine Dion, która również interpretuje tytuł Something So Right w towarzystwie Miss Piggy , Kermit i The Muppets .
Celine Dion ogłasza 12 sierpnia 2014że zawiesza „wszelką swoją działalność zawodową z powodów rodzinnych i zdrowotnych”, w szczególności odwołując trasę po Azji i koncerty w Las Vegas. Rzeczywiście, ona cierpi na stan zapalny, a René Angélil przeszedł operację guza nowotworowego. 20 marca 2015 r.powiedziała amerykańskiemu magazynowi People, że jej powrót do Las Vegas nastąpi w sierpniu tego samego roku. Jego rzecznik potwierdza wiadomość dla telewizji TVA .
14 stycznia 2016René Angélil umiera na raka gardła w swoim rodzinnym domu w Las Vegas . Dwa dni później16 stycznia 2016, brat Celine Dion, Daniel, również zmarł na raka w wieku 59 lat. Śmierć jej męża René Angélila stanowi ważny punkt zwrotny w jej życiu osobistym i karierze. Wraca na scenę w Las Vegas kilka tygodni po pogrzebie.
24 maja 2016 r., publikowana jest piosenka Encore un soir , napisana przez Jean-Jacquesa Goldmana w hołdzie jej mężowi. W ciągu zaledwie trzech dni, tytuł plasuje n o 1 we Francji i podpisać najlepszy początek roku. Po letniej trasie we Francji w Bercy, w Belgii w Antwerpii oraz w Kanadzie w Montrealu, Quebecu i Trois-Rivières, ukazuje się album Encore un soir , który zawiera tytuły sygnowane sygnatami Zaho , Grand Corps Malade , Francis Cabrel czy Vianney (Goldman). podpisując tylko tytułowy singiel). Od pierwszego tygodnia po premierze album jest na szczycie sprzedaży w Kanadzie, Francji, Belgii i Szwajcarii. Céline Dion zaprezentowała ten album jesienią 2016 roku przy okazji kilku pokazów, w szczególności En direct de l'Université au Québec i Le Grand Show we Francji.
22 maja 2016 r.Celine Dion wykonuje cover hitu The Show Must Go On na gali Billboard Music Awards 2016 w Las Vegas .
9 września 2016zaprezentował piosenkę Odzyskiwanie podpisał Różowy , sformalizowanie projektu 37 th album Celine Dion, którego wydanie jest planowane na 2018 r.
Wchodzi na scenę Koloseum w Caesars Palace w dniu8 października 2016, na tysięczną usługę od 2003 roku.
9 marca 2017 r.na Youtube publikowana jest piosenka How Does A Moment Last Forever . Jest to część ścieżki dźwiękowej filmu Piękna i Bestia , który ukazał się w 2017 roku3 maja 2018, Dion wydaje nowy singiel, Ashes , który znalazł się na ścieżce dźwiękowej Deadpool 2 .
Ona zaczyna 15 czerwca 2017 r.nowa letnia trasa po Europie, Celine Dion Live Tour 2017 , program 16 koncertów. Przejedzie w szczególności przez Szwecję, Holandię, Wielką Brytanię, Szwajcarię, Niemcy i Francję. Trasa zakończyła się sukcesem i wszystkie terminy są wyprzedane.
3 kwietnia 2019Celine Dion jedzie do Los Angeles na dedykowane jej wydarzenie. Ujawnia krótki film z Las Vegas, w którym widz może usłyszeć próbkę nowej piosenki Flying on My Own (w) . Teledysk jest zapowiedzią jej nadchodzącej trasy koncertowej Courage World Tour, która wspiera album Courage , wydany dnia15 listopada 2019 r..
Gra Flying on My Own na jego ostatnich koncertach w The Colosseum w Caesars Palace (w) . Kilka tygodni później piosenka została wydana w wersji studyjnej. 18 września Celine Dion wydała trzy piosenki z Courage : tytułowy utwór, Imperfections i Lying Down podpisany przez Się i Davida Guettę .
Tego samego dnia w Quebecu rozpoczyna się Courage World Tour . Pierwsza część trasy potrwa do 27 kwietnia 2020 r. i przemierzy Amerykę Północną . Wykonuje tam kilka utworów ze swojej ostatniej płyty; główna część spektaklu skupia się na jego przebojach, a także kilku coverach czy składankach . W Covid-19 pandemii prowadzi do odkładania i odwołania koncertów.
Od lat 90. Celine Dion pojawia się jako jeden z najbardziej wpływowych głosów popu . Podczas wywiadu, podczas którego Denise Bombardier pyta ją, czy podoba jej się jej głos, piosenkarka milczy przez 15 sekund. Kiedy znów się odzywa, nie daje odpowiedzi pozytywnej ani negatywnej, ale mówi: „Myślę, że tym instrumentem, jakim jest mój głos, udaje mi się robić rzeczy, których normalnie nie powinnam robić” .
Podczas prywatnego przesłuchania do dyrygenta Kenta Nagano , z myślą o zagraniu w kinie roli Marii Callas , Celine Dion przedstawiła się dyrygentowi jako mezzosopranistka i zaśpiewała dwie arie z opery Carmen . Kent Nagano odpowiedział: „Nie sądzę. Wszystko, co właśnie śpiewałeś, to sopran . „ Sortowanie głosu innego niż liryczny przy użyciu konwencjonalnych terminów jest kontrowersyjną praktyką, ponieważ ta kategoryzacja opiera się na naturalnym wzmocnieniu, przy użyciu tylko korpusu rezonatora, a nie mikrofonu .
Według Jean-Jacquesa Goldmana piosenkarka „nie ma problemu z dokładnością, tempem , rozgrzewa się sama”.
Dla New York Times jego głos jest „wysoki, cienki, lekko nosowy, prawie bez vibrato , ale wyposażony w imponujący arsenał umiejętności technicznych”. Potrafi wytwarzać skomplikowane melizmy, ekspresyjne ataki i podtrzymywać długie nuty bez nawet najmniejszego zderzenia ” . Czas podkreśla, że „ślizga się bez wysiłku z głębokim szeptem idealnie dokładne maksimów . ” Wyzwolenie uważa, że jego dolny rejestr jest „chrypki”, a wzloty „jak szklane dzwonki” .
Zapytana o utratę akcentu podczas śpiewania, Celine Dion odpowiada, że nie jest to dobrowolne, ale naturalne. Według Paolo Zeddy jest to spowodowane kilkoma czynnikami fizjologicznymi, w tym „dobrym otwarciem głośni i dobrą koordynacją między oddechem a dobrym zamknięciem (sprzężeniem) strun głosowych […] Mechanizm fizjologiczny związany z terminem„ głębokie oddychanie ” , Zasadnicze dla zapewnienia dobrej emisji, znajduje mniej lub bardziej korzystny odbiór w gimnastyce artykulacyjnej, która będzie modulować dźwięk emitowany w tych idealnych warunkach” .
Jego francuskojęzyczna dykcja jest czasami uważana za nieprecyzyjną. Krytycy Christiane Laforge i Sylvain Cormier zauważają „zbyt wiele wycofanych sylab, niemych artykułów, zwłaszcza gdy zaczynają się od „l”” i uważają, że wokalista często zamyka samogłoski .
Według Jean-Pierre Brossman i Kent Nagano , „ona jest prawdziwym muzykiem, który ma prawego ucha, a także udoskonalenie i stopień doskonałości, które są zazdrość” . Goldman podkreśla również jej muzykalność: „Kiedy dasz jej linię melodyczną, improwizuje dwa, cztery, wszystkie wiarygodne”.
Według Luca Plamondona w Celine Dion jest trzech śpiewaków: Quebecois, Francuzi i Amerykanie. Celine Dion wydaje się ładować swoją linię wokalną większą ilością niuansów i modulacji w swoim repertuarze francuskojęzycznym. Kilku krytyków krytykuje skłonności piosenkarki do przeceniania emocji, a także do zwielokrotniania sprawności technicznej ze szkodą dla interpretacji tekstów. W artykule z 1999 roku Toronto Star podsumowuje to: „Jego nadmierna emocjonalność, łagodny sentymentalizm jego tekstów i pompatyczne aranżacje nigdy nie sprawiły, że pokochał krytyków muzycznych”. Rolling Stone Magazine mówi o „pełnego emfazy sentymentalizmu” i podkreśla brak autentyczności, podsumowując go: „Im większe tym lepiej, zbyt wiele nie wystarczy”. Podobnie Le Devoir pisze: „Jeśli Celine Dion dobrze śpiewa, to źle interpretuje […]. Wszystko jest za mocne […]. Odnosimy wrażenie, że te wszystkie lata spędzone noc po nocy na uderzaniu się w klatkę piersiową w Las Vegas wzmocniły tiki, maniery Celine, posuwając się do tego, że ten sposób robienia zbyt wiele stał się „stylem”.” .
Kent Nagano mówi: „W gatunku muzycznym, który wybrała Celine Dion, uważa ją za najlepszą w swojej grze. Nieustannie stawia sobie osobiste wyzwania, by ewoluować jako artystka, nigdy nie straciła tej ciekawości, która motywuje ją do coraz to nowych odkryć. W przeciwnym razie nie możesz mieć długiej kariery, szybko się przytłacza, zwłaszcza w muzyce pop. Do tej pory ewolucja Celine Dion jest niesamowita i nic nie wydaje się jej niemożliwe ” . Wielu krytyków stwierdziło jednak, że Celine Dion zasadniczo nie ma zaangażowania w produkcję jej muzyki, co skutkuje nadprodukcją i bezosobowością muzyki.
Jednak pochodząc z rodziny, w której całe jej rodzeństwo było muzykami, nauczyła się grać na instrumentach takich jak fortepian i gitara, a podczas nagrywania albumu Falling into you grała z Fender Stratocaster . Ponadto pomogła napisać i skomponować kilka piosenek ( Babcia , To było tylko marzenie , Trat Her Like a Lady , Don't Save It All for Christmas Day ) i nadal próbowała zaangażować się w produkcję i nagranie swojego albumy. Na 1 st angielskiego albumu, Unison (rejestruje przed mając solidną znajomość języka angielskiego), wyraziła pewne niezadowolenie, które można było uniknąć gdyby uczestniczył bardziej intensywnie w procesie twórczym. Zanim wydała swój 2 e English album, przejmuje większą kontrolę nad produkcją i nagrywaniem, mając nadzieję, że rozwieje poprzednie recenzje. Ona mówi: „Na 2 th albumu powiedziałem:” Cóż, mam do wyboru bać ponownie i nie być w 100% usatysfakcjonowany, czy nie bać się i być częścią tego albumu. To jest mój album ”” . Będzie więc nadal angażować się w produkcję kolejnych albumów. Wokalistka napisała wspólnie z Frédérickiem Baronem tytuł zinterpretowany przez Marca Dupré Między dwoma światami . Jest ona jednym z 10 najbardziej popularnych piosenek Quebec 2011 roku dwa współautorami związku z tym otrzymał nagrodę na 23 th Gala SOCAN 21 listopada 2012 roku w Montrealu .
Celine Dion jest często obiektem kpin i parodii w mediach w programach takich jak Le Petit Journal , MADtv , Saturday Night Live , South Park , The Royal Canadian Air Farce i This Hour Has 22 Minutes , za jej mocny akcent i maniery. Jednak piosenkarka powiedziała, że komentarze nie miały na nią wpływu i poczuła się pochlebiona, że ludzie poświęcają czas na jej naśladowanie. Zaprosiła nawet Anę Gasteyer , która parodiowała ją w Saturday Night Live , by wystąpiła na scenie na jednym z jej koncertów.
Chociaż nigdy nie mówi o polityce, 1 st lipca 1992 na konferencji prasowej w Sewilli , jest przeciwko niepodległości Quebecu . Ta pozycja wywołała oburzenie w Quebecu . Od tego czasu Celine Dion zawsze unikała tematów politycznych. Dwa lata wcześniej odmówiła zdobycia trofeum dla Anglophone Artist of the Year na gali ADISQ , twierdząc, że jest artystką z Quebecu. W 2005 roku, po katastrofie huraganu Katrina , Celine Dion pojawiła się we łzach w programie Larry King Live , krytykując powolność rządu USA w pomocy ofiarom huraganu: „Nadal są ludzie. czekają na uratowanie. Dla mnie to nie do przyjęcia. Jak może być tak łatwo wysłać samoloty do innego kraju, żeby w jednej chwili zabić wszystkich i zniszczyć ludzkie życie. Musimy służyć naszemu krajowi” . Po wywiadzie powiedziała: „Kiedy przeprowadzam wywiady z Larrym Kingiem lub podobnymi programami, stawiają cię w miejscu, co jest bardzo trudne. Mam zdanie, ale jestem piosenkarką. Nie jestem politykiem” .
Opowiada się za małżeństwami osób tej samej płci i wypowiadała się na temat Karty Wartości Quebecu z wieloma niuansami: mówi, że nie jest przeciwna noszeniu zasłony, ale dodaje: „Jeśli idziesz do szpitala w Quebecu, musisz się przystosować. nasze zasady; mieszkasz w Quebecu, co otworzyło ci drzwi do życia w lepszym świecie. Celine Dion kontynuuje: „Kiedy idziemy do lekarza, niezależnie od tego, czy jest to mężczyzna, czy kobieta, przychodzimy do lekarza. Nikt nie może twierdzić, że ich religia nie pozwala, aby mężczyzna lub kobieta byli postrzegani jako lekarze. Celine Dion potwierdza również, że „jeśli lekarz jest gejem, [ona] nie miałaby problemu z tą sytuacją”.
Na początku lat 90. Celine Dion rozpoczęła działalność gastronomiczną, tworząc sieć restauracji Nickels , którą również promowała. W 1997 roku oddzieliła się od udziałów firmy. W latach 1987-1988 była twarzą marki samochodowej Chrysler w Quebecu . W latach 2003 i 2004 roku zastrzelony kilka reklam dla DaimlerChrysler w Stanach Zjednoczonych (grupa jest sponsorem jego show w Las Vegas ). Inne firmy, które reklamuje Celine Dion, to Simpsons , Coca-Cola , The Bay , sklepy Callaway Golf , ÆON w Japonii oraz marka kosmetyków Avon (jeden ze sponsorów Let's Talk About Love Tour ).
W październiku 2004 r. została również zatrudniona przez Air Canada , którego komunikatory były tematem kampanii ( Ty i ja , przetłumaczone na francuski z My wings to me ). Tytuł został później wybrany jako piosenka kampanii Hillary Clinton . W 2003 roku Céline Dion podpisała z Coty Perfumes zobowiązanie do stworzenia linii produktów kosmetycznych. Perfumy Celine Dion Parfums wygenerowały obrót około 850 milionów i regularnie pojawiają się nowe zapachy .
W lutym 2017 r. Celine Dion ogłosiła wprowadzenie na rynek kolekcji torebek i akcesoriów Celine Dion Collection . W listopadzie 2018 r. wypuściła na rynek markę odzieży dziecięcej o nazwie Celinununu , kolekcję, która charakteryzuje się tym, że jest unisex .
Od momentu powstania w 1999 roku Celine Dion jest jedyną piosenkarką, która 7 razy pojawiła się w corocznym rankingu Forbes Celebrity 100 (lista najlepiej zarabiających osobistości): od 1999 roku Forbes ujawnił tym samym skumulowany dochód w wysokości 380 milionów dolarów (w tym 100 milionów). między czerwcem 2008 a czerwcem 2009, w związku z trasą Taking Chances World Tour ). Ranking z New York Daily News umieściłby Celine Dion na czwartej pozycji najbogatszych piosenkarek na świecie, z szacowanym dziedzictwem na 590 milionów dolarów w 2010 roku. W czerwcu 2019 roku Forbes trzecią najbogatszą piosenkarkę na świecie z dziedzictwem szacuje się na 450 mln dolarów, za Madonną (570 mln) i Rihanną (600 mln), ale przed Beyoncé (400 mln).
Céline Dion wspiera wiele organizacji charytatywnych. W tym celu powstała Fundacja Céline Dion. Od 1982 roku jest szczególnie ściśle związany z walką z mukowiscydozą . Jest Narodowym Sponsorem Kanadyjskiej Fundacji Mukowiscydozy . W 1993 roku jego siostrzenica Karine zmarła w jej ramionach w wieku 16 lat ( poświęcono mu piosenkę Vole z albumu D'eux ). Céline Dion i jej mąż są matką chrzestną i sponsorem życia fundacji CHU Sainte-Justine.
Przekazując dochody z koncertów, kilkakrotnie przekazuje sumę miliona dolarów organizacjom charytatywnym (w 2004 r. na Opportunity Village , w 2005 r. na Unicef na pomoc ofiarom trzęsienia ziemi z 26 grudnia 2004 r. na Oceanie Indyjskim , a także American Red Cross ofiarom pomocy od huraganu Katrina , a w 2006 roku, podczas 500 -go pełnionej show dla lokalnych działa dobrze).
W 2010 roku przekazała na Haiti pół miliona dolarów i wzięła udział w nowej wersji We are the world . W tym samym roku została mianowana Ambasadorem Dobrej Woli dla Żywności i Rolnictwa Narodów Zjednoczonych . Od 2004 roku współpracowała ze swoim zmarłym mężem i menedżerem René Angelilem wraz z gejowską społecznością Quebecu, wspierając publikację materiałów dotyczących zdrowia i zapobiegania HIV/AIDS z magazynu Gay Globe , należącego do dyrygenta Rogera-Luca Chayera.
Wyrażenie „artystka, która sprzedała najwięcej płyt” jest czasami używane w mediach ze względów promocyjnych. Przy szacunkach od 200 do 230 milionów dostarczonych do tej pory płyt (łącznie singli i albumów), Celine Dion wydaje się być artystką, która sprzedała najwięcej płyt w CBS/Sony . Według szacunków jej wytwórni płytowej Celine Dion sprzedałaby na świecie 175 milionów albumów (od 1987 do 2004). W 2000 roku, Celine Dion plasuje się w 20 th pozycji artystów, którzy sprzedali najwięcej płyt w USA i 2 e położeniu dla wokalistek (z 17,57 mln sztuk). Jest zatem jedną z 4 artystek, które pojawiły się w pierwszej dwudziestce zarówno w latach 90., jak i w 2000. Magazyn Forbes ujawnia szacunkowe przychody w wysokości 100 milionów dolarów między czerwcem 2008 a czerwcem 2009. W styczniu 2010 r. Los Angeles Times ujawnia, że Celine Dion zajmuje pierwsze miejsce w rankingu artystów generujących największe przychody w ciągu dekady, z 747,9 milionami dolarów głównie ze sprzedaży biletów na jej koncerty (522,2 miliona dolarów).
Niewiele jest informacji o sprzedaży Celine Dion w latach 1981-1986. Jej albumy były dystrybuowane prawie wyłącznie w Quebecu. Szacuje się, że w tym okresie sprzedano 1 050 000 płyt. Mało znane są również liczby dotyczące wielokrotnych kompilacji jego pierwszych piosenek ( The Best of / Vivre w 1988 roku, The First Years w 1993 i 1995 roku, Gold Vol. 1 i Gold Vol. 2 w 1995, C'est pour vivre i The Kolekcja 1982-1988 w 1997 itd.). W 1987 roku, kiedy podpisała kontrakt z CBS Records , jej kariera przybrała międzynarodowy obrót. Jego albumy w języku francuskim zostały następnie wydane w głównych krajach francuskojęzycznych, w tym we Francji. D'eux będzie punktem kulminacyjnym swojej francuskojęzycznej kariery, odnosząc sukces w krajach niefrancuskojęzycznych. Będzie to zatem pierwszy francuskojęzyczny album, który uzyskał status złotej płyty w Wielkiej Brytanii . Gdyby wystarczyło pokochać będzie to również ogromny sukces komercyjny. W 2000 roku jego albumy studyjne w języku francuskim odniosły mniejszy sukces we Francji. W 2012 roku jego album Without Waiting , certyfikowany diamentowy dysk we Francji, stał się jego największym francuskojęzycznym sukcesem od 1998 roku.
Rok | Tytuł | Sprzedaż | Komentarz |
---|---|---|---|
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | Głos dobrego Pana | 50 000 | Ukazuje się wyłącznie w Quebecu . |
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | Celine Dion śpiewa Boże Narodzenie | 25 000 | Jedyna płyta dystrybuowana w Kanadzie, która nie stała się przynajmniej złotą; dystrybuowane wyłącznie w Quebecu. |
1982 | Tyle mam miłości... | 125 000 | 1 st Félix nagroda dla jednego ze swoich albumach i 1 st Platinum ; dystrybuowane wyłącznie w Quebecu. |
1983 | Ścieżki mojego domu | 150 000 | Ukazuje się wyłącznie w Quebecu. |
1983 | Kolędy i bajki | 75 000 | Ukazuje się wyłącznie w Quebecu. |
1984 | Melanie | 175 000 | Ukazuje się wyłącznie w Quebecu. |
1985 | To dla Ciebie | 50 000 | Ostatni album studyjny przed zmianą wizerunku i wytwórni płytowej; dystrybuowane wyłącznie w Quebecu. |
1987 | Incognito | 500 000 | 1 st dysk opublikowane przez CBS . |
1991 | Dion śpiewa Plamondon | 2 000 000 | Ukazał się pod tytułem Des mots qui sonnent en France . Okładka z 4 niepublikowanymi utworami. |
1995 | Z nich | 10 000 000 | Najlepiej sprzedający się francuskojęzyczny album w historii płyt. |
1998 | Gdyby wystarczyło kochać | 4 000 000 | Certyfikowana tarcza diamentowa we Francji . |
2003 | Jedna dziewczyna i czterech facetów | 1 300 000 | Certyfikowany do 600.000 sprzedaży we Francji . |
2007 | Z nich | 500 000 | 200 000 egzemplarzy poświadczonych we Francji . |
2012 | Bez czekania | 1.5 miliona | 208 000 albumów sprzedanych w ciągu tygodnia na całym świecie. Certyfikowana tarcza diamentowa we Francji . |
2016 | Jeszcze jeden wieczór | 1.5 miliona | Pamięci René Angélila . Certyfikowana tarcza diamentowa we Francji. Drugi bestseller roku 2016 we Francji |
CAŁKOWITY | 21 950 000 | Szacunki |
Rok | Tytuł | Sprzedaż | Komentarz |
---|---|---|---|
1990 | Unisono | 3 000 000 | W tym 1 milion ( rekord platynowy ) w Stanach Zjednoczonych . |
1992 | Celine Dion | 5 000 000 | W tym 2 miliony (podwójna platynowa płyta) w Stanach Zjednoczonych . |
1993 | Kolor mojej miłości | 20 000 000 | Z czego 6 milionów w Stanach Zjednoczonych . |
1996 | Wpadam w Ciebie | 32 000 000 | Jeden z 20 najlepiej sprzedających się albumów w historii płyt. |
1997 | Porozmawiajmy o miłości | 31 000 000 | Jeden z 20 najlepiej sprzedających się albumów w historii płyt. |
1998 | To są szczególne czasy | 12 000 000 | Jeden z najlepiej sprzedających się albumów świątecznych. |
2002 | Nadszedł nowy dzień | 12 000 000. | 5 th najlepiej sprzedającym się albumem na świecie w 2002 roku. |
2003 | Jedno serce | 5 000 000 | 10 th najlepiej sprzedającym się albumem na całym świecie w 2003 roku (2 mln w USA , 1 mln w Europie ). |
2004 | Cud | 2 500 000 | Album koncepcyjny o miłości łączącej matkę i jej dziecko. |
2007 | Podejmowanie szans | 3 500 000 | 19 th najlepiej sprzedającym się albumem na świecie w 2007 roku. |
2013 | Kochał mnie z powrotem do życia | 1,450,000 | 38 th najlepiej sprzedającym się albumem na świecie w 2013 roku. |
2019 | Odwaga | 600 000 | |
CAŁKOWITY | 127,550,000 | Szacunki |
Rok | Tytuł | Sprzedaż | Komentarz |
---|---|---|---|
1985 | Celine Dion na koncercie | 50 000 | 1 st żywo album. Wydany tylko w Quebecu . |
1994 | W Olimpii | 1.5 miliona | 1 milion certyfikowanych w Europie w 2004 roku. |
1996 | Mieszkaj w Paryżu in | 3 000 000 | 2 miliony certyfikowanych w Europie w 2004 roku. |
1999 | W sercu stadionu | 1 000 000 | Wydany w 1999 roku w numerowanych pudełkach kolekcjonerskich ( Francja ). |
2004 | Nowy dzień: mieszkaj w Las Vegas | 1 200 000 | Z czego 500 000 egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych . |
2010 | Taking Chance World Tour: Koncert | 240 000 | CD/DVD. Wyświetlana liczba = tylko certyfikaty Kanady i Stanów Zjednoczonych . |
CAŁKOWITY | 6 990 000 | Szacunki |
Rok | Tytuł | Sprzedaż | Komentarz |
---|---|---|---|
1999 | Przez całą drogę... Dekada piosenek | 22 000 000 | 7 nowych utworów studyjnych i kompilacyjnych. |
2000 | Seria kolekcjonerska, tom pierwszy | 3 000 000 | Wydany we Francji pod nazwą Tout en amour . |
2005 | Nie zmieniamy się | 800 000 | Dostępne w wersji CD / Double-CD / Triple-CD. |
2008 | Moja miłość: kolekcja Essential | 2 000 000 | Dostępne w wersji CD lub Double-CD. 42 nd najlepiej sprzedającym się albumem na świecie w 2008 roku. |
CAŁKOWITY | 27 800 000 | Szacunki |
Celine Dion mogła sprzedać około 47 milionów singli na całym świecie (w tym 19,5 miliona w srebrze, złocie, platynie i diamentach oraz 4,6 miliona w sprzedaży cyfrowej), jej największa sprzedaż pochodzi z utworów My Heart Will . Go On (15 milionów) , Bo mnie kochałeś (2,8 mln), Jestem Twoim Aniołem (2,2 mln), Wszystko do mnie teraz wraca (2,1 mln), Pomyśl dwa razy (2 mln) , Moc miłości (1,8 mln), Kochać You More (1,7 miliona), Pour que tu m'aime encore (1,5 miliona), Immortality (1,5 miliona), Tell Him (1,3 miliona), All By Myself (1,2 miliona), Beauty and the Beast (1 milion) , Tak właśnie jest (1 mln), D'amour ou d'amitié (0,9 mln), Sous le vent (0,9 mln) .
36 koncertów w pierwszej połowie 1985 roku, tylko w Quebecu .
To jego pierwsza „prawdziwa” trasa. Odbywa swoją pierwszą pełną trasę koncertową w 25 miastach Quebecu . Po raz pierwszy wykonuje tytuły w języku angielskim (W górę, gdzie należymy , Nad tęczą , Co za uczucie …), chociaż nie rozumie tekstów. Koncert 31 maja w Place des Arts w Montrealu został nagrany na jej pierwszy koncertowy album Celine Dion .
Jest krytykowana za nienaturalny sposób mówienia do publiczności (recytowanie zapamiętanych tekstów między piosenkami), prawdopodobnie z powodu jej nieśmiałości w tamtym czasie.
175 koncertów od 11 stycznia do grudnia 1988, tylko w Quebecu .
Pierwsza duża trasa koncertowa (pod względem liczby dat i frekwencji), druga trasa pozwala jej być rozpoznawanym jako artystka występująca i uczy interakcji z publicznością. Rozpoczyna się 11 stycznia w Rouyn, a następnie w Abitibi . Od 10 lutego do 22 marca przeniosła się do teatru Saint-Denis w Montrealu na 42 spektakle.
Krytycy są bardzo podzieleni. Niektóre są dytyrambiczne (porównuje się ją do Streisand, Garland i Ginette Reno ), podczas gdy inne są surowe: Le Devoir uważa, że „nie ma nic do powiedzenia”, podczas gdy La Presse nazywa ją „płaską naśladowczynią”.
75 koncertów od października 1990 do sierpnia 1991, tylko w Kanadzie (pierwsza trasa w Kanadzie anglojęzycznej ).
W programowaniu spektaklu ważne miejsce pozostawiono piosenkom z albumu Unison . Obejmuje również tytuł Calling You , ścieżkę dźwiękową filmu Bagdad Café . Widzowie mogą znaleźć fragmenty koncertu nakręconego w Winter Garden Theatre w Toronto na VHS Unison .
74 koncerty od 11 lipca 1992 do 1993 w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych .
98 koncertów w latach 1993-1995 w Ameryce Północnej , Japonii i Europie .
50 koncertów od 25 września 1995 do 3 lutego 1996 w 11 krajach (pierwsze tournee po Europie).
Po pięciu koncertach w Capitole de Québec (koniec września 1995) śpiewa w 21 europejskich miastach. Śpiewa w salach z 6000 do 16 000 miejsc (około dwadzieścia razy we Francji, w tym pięć w Zénith w Paryżu i cztery w Bercy ). Kończy się 2 koncertami w Brukseli (2 i 3 lutego 1996). Płyta CD i VHS Live in Paris zostanie nagrana podczas tej trasy.
146 koncertów od 18 marca 1996 do 26 czerwca 1997 (jednomiesięczny cięcie w styczniu 1997); pierwsza duża światowa trasa koncertowa, 4 kontynenty, 18 krajów
Śpiewa teraz na arenach od 10 000 do 20 000 osób, takich jak Paris Bercy i stadiony.
94 koncerty od 21 sierpnia 1998 do 31 grudnia 1999, światowe tournée (3 kontynenty, 10 krajów).
Większość piosenek pochodzi z albumów Let's Talk About Love i If Sufficient to Love . Technicznie rzecz biorąc, trasa charakteryzuje się centralną sceną w kształcie serca. Według magazynu Rolling Stone , ta scena kosztowała 10 milionów dolarów i kosztuje około 100 000 dolarów na ustawienie i rozbiórkę na każdym przystanku. Do budowy sceny przydzielonych jest 80 osób.
723 koncerty od 25 marca 2003 do 15 grudnia 2007 w Stanach Zjednoczonych .
Jest to wystawa w rezydencji od marca 2003 do grudnia 2007 roku w Koloseum w Caesars Palace w Las Vegas . Podaje się ją od 4 do 5 wieczorów w tygodniu przez prawie 5 lat (z przerwami po około 20 dni każda). Wygeneruje szacunkowy obrót w wysokości 400 milionów dolarów. Piosenkarka każdego wieczoru przyciągnie ponad 4200 widzów, pomimo rzekomo wysokich cen biletów.
132 koncerty od 14 lutego 2008 do 26 lutego 2009 (5 kontynentów, 25 krajów).
Po rezydenturze w Las Vegas Celine Dion chce wyruszyć w światową trasę koncertową. Prowadzeni przez Jamie King , przecina 5 kontynentach i generuje 2 th najbardziej kasowym w historii na wycieczkę artysta solowy. Chora odłożyła kilka koncertów w Australii i Ameryce Północnej na kilka dni. W maju 2010 roku film dokumentalny Céline Around the World opowiada o trasie.
Lista przekraczanych terytoriów jest następująca: RPA , Zjednoczone Emiraty Arabskie , Japonia , Chiny , Korea Południowa , Australia , Malezja , Wielka Brytania , Belgia , Francja , Irlandia , Włochy , Holandia , Szwajcaria , Niemcy , Czechy , Polska , Austria , Monako , Dania , Szwecja , Finlandia , Meksyk , Kanada , Stany Zjednoczone , Portoryko .
Unikalny pokaz na 22 sierpnia 2008w Quebecu .
Céline Dion prezentuje bezpłatny pokaz plenerowy na dużą skalę, wyjątkowy i wyłącznie francuskojęzyczny. Odbywa się na Plains of Abraham w Quebec jako część uroczystości z 400 XX -lecia Quebec . Na scenie pojawi się wielu gości specjalnych, w kolejności: Garou , Marc Dupré , Nanette Workman , Dan Bigras , Mes Aïeux , rodzina Dion, Zachary Richard , Éric Lapointe , Claude Dubois , Jean-Pierre Ferland i Ginette Reno . Było tam około 250 000 osób. Spektakl jest również transmitowany w telewizji na21 września 2008 r.na VAT .
210 koncertów od 15 marca 2011 (przerwa między sierpniem 2014 a sierpniem 2015) w Stanach Zjednoczonych .
Ten nowy pokaz w Koloseum w Cæsars Palace w Las Vegas rozpoczyna się 15 marca 2011 roku z 70 występami rocznie przez 3 lata. Spektakl łączy przeboje wokalisty ze standardowymi pokrywami ( otwartymi ramionami przez Journey , (jeśli nie możesz śpiewać) Będziesz musiał go (huśtawka M. Paganini) przez Ella Fitzgerald , etc.), a także zmiennym wielki piosenki tematyczne z filmów o Jamesie Bondzie , a także hołd dla Michaela Jacksona . Jedyną francuską piosenką w serialu jest Ne me pas de Jacques Brel . Podobno powrót piosenkarki do Las Vegas po kilku miesiącach kryzysu pobudzi lokalną gospodarkę. Dyskusje przedłużają kontrakt z 3 do 5 lat, a następnie do 8 lat. W sierpniu 2015, po rocznej przerwie, w programie wprowadzono wiele zmian: nowy dyrektor muzyczny, nowa setlista, nowe stroje.
W dniu 8 października 2016 roku wystąpiła jej 1000 th wydajność na scenie w Koloseum w Caesars Palace w Las Vegas ; Tak więc w ciągu ostatnich 13 lat ponad 4 miliony widzów wzięło udział w koncertach Celine Dion w Las Vegas.
Dziewięć koncertów promocyjnych od lipca do grudnia 2013 w Quebecu iw Europie.
Céline Dion dała kilka ekskluzywnych koncertów poza Las Vegas w 2013 roku. Pierwszy, zatytułowany Céline ... Once: Live 2013 , odbył się 27 lipca 2013 roku w Quebec City na Plains of Abraham na oczach 42 495 widzów. W listopadzie 2013 roku Celine Dion wystąpiła na scenie po ponad pięciu latach nieobecności w Europie, w Antwerpii (Belgia) 21 i 22 listopada oraz w Paris-Bercy na 7 pełnych koncertów, 25, 26, 29, 30, 1 listopada st , 4 i 5 grudnia.
Céline Dion wystąpiła latem 2016 roku z serią 28 wyprzedanych koncertów, w Kanadzie (w Montrealu, Quebecu i Trois-Rivières), w Belgii (w Antwerpii) i we Francji (w AccorHotels Arena w Paryżu), na z okazji wydania jego albumu Encore un soir .
Celine Dion zaśpiewała w ekskluzywnej serii 25 koncertów w całej Europie na stadionach i arenach. Przeszedł w szczególności przez Anglię, Niemcy, Szwajcarię, Holandię, Danię, Szwecję i Francję. Po raz pierwszy od ponad 20 lat Céline zaśpiewała na stadionach kilku prowincjonalnych miast we Francji: Marsylii, Lille, Lyonu, Nicei i Bordeaux.
Od 26 czerwca do 14 sierpnia 2018 roku wykonuje 22 koncerty w Azji i Australii. To jego pierwszy występ na tych kontynentach od czasu trasy Taking Chances World Tour w 2008 roku.
Céline Dion ogłasza The Courage World Tour , program 122 koncertów w Ameryce Północnej, Europie i na Bliskim Wschodzie. Trasa obejmuje rok, w którym Celine Dion prezentuje swój tytułowy album .
Céline Dion zadebiutowała jako aktorka 9 marca 1990 roku w 4-odcinkowym miniserialu Des fleurs sur la neige , prezentowanym w telewizji Radio-Canada . Gra rolę Elisy Trudel, bohaterki tego miniserialu, i interpretuje Take me , piosenkę w napisach końcowych.
W dniu 21 maja 1997 roku, Celine Dion pojawia się sam w 100 th epizod serialu The Nanny , i zaśpiewał to wszystko wraca do mnie teraz i wyodrębnić To był sen .
15 listopada 1998 na CBS, znowu odgrywa swoją rolę w 100 -tego odcinka Touched by an Angel . Jego opłata za ten specjalny odcinek została przekazana Fundacji Mukowiscydozy. Podczas odcinka śpiewa Love Can Move Mountains .
Wystąpiła także w specjalnym bożonarodzeniowym odcinku w Parés w 2002 roku w La Petite Vie .
W listopadzie 2007 roku Celine Dion wystąpiła we własnej roli w serialu La Force du destin i zaśpiewała Taking Chances .
W komedii Franco - Belg z 2012 roku Sur la piste du Marsupilami , tłumaczka potwierdziła w napisach końcowych sekwencję, w której śpiewa i tańczy Lambert Wilson, parodiując piosenkarza.
21 marca 2014film Muppets Most Wanted wchodzi do kin w Stanach Zjednoczonych . W tej filmowej opowieści pojawia się kilka osobistości, w tym Celine Dion, która również interpretuje tytuł Something So Right w towarzystwie Miss Piggy , Kermit i The Muppets .
W swojej karierze Celine Dion była regularnie honorowana przez swoich rówieśników. Wśród najbardziej prestiżowych nagród możemy wymienić: