Zr.Ms. Buffel

Zr.Ms. Buffel jest pancernikiem, który przyspiesza XIX wiek. Była to jedna z głównych atrakcji Muzeum Morskiego w Rotterdamie , znanego również jako Muzeum Księcia Hendrika , nazwane na cześć jego założyciela, księcia Hendrika van Oranje-Nassau . W październiku 2013 roku statek przeniósł się do byłego portu wojskowego Hellevoetsluis i ponownie jest otwarty dla publiczności.

W muzeum statku Zr.Ms. Schorpioen , wystawiany w Middelburgu , utworzył wraz z Buffelem jądro nowej Królewskiej Marynarki Wojennej holenderskiej przed 1905 rokiem.

Budowa i projekt

Zbudowany w 1868 roku przez Roberta Napier & Sons w Szkocji Buffel był pierwszy Royal Dutch Navy statek bez żagli, ale z silnikiem parowym i dwoma śmigłami, co dało mu prędkość szczycie prawie 13 węzłów (24 km / h). Jej głównym zadaniem jako pancernika Aries było odgrywanie roli w holenderskiej obronie wybrzeża wraz z innymi okrętami.

Jego uzbrojeniem był początkowo taran dziobowy, głównie przeciwko statkom drewnianym, a pierwotnie dwa działa Armstrong 300 funtów (140 kg) 230 mm o łącznej wadze 25 ton w pancernej wieży . Zostały one później zastąpione pojedynczym działem kal. 280 mm, a uzbrojenie ulepszono kilkoma mniejszymi działami; dwa działka obrotowe 75 mm, cztery działka 37 mm i dwa Hotchkiss.

Usługa

Jedyny rejs oceaniczny statku odbył się podczas dziewiczego rejsu w 1868 r. Z Glasgow do Den Helder . Podczas rejsu statek bardzo się toczył i wziął dużo wody. Od tego dnia Buffel pozostał na Morzu Północnym, a jego jedynym portem za granicą była Antwerpia w Belgii w 1871 roku.

Buffel brał udział w licznych ćwiczeniach narodowych z Królewską Armią Holenderską do 1894 roku, kiedy to został wycofany ze służby. Potem nastąpił krótki dwuletni okres jako statek szkolny, a od 1896 roku pełnił funkcję statku mieszkalnego. Cumował w kilku zakładach marynarki wojennej w Holandii, przez ostatnie 25 lat głównie w Amsterdamie. Miał on proporczyk ( NATO ) numer A 884 .

Ochrona

W 1973 roku Buffel został wycofany z eksploatacji. W 1974 roku statek został sprzedany miastu Rotterdam w celu przekształcenia go w statek muzealny . Od 1979 roku był otwarty dla zwiedzających. Statek został przeniesiony do Hellevoetsluis w 2013 roku w celu obniżenia kosztów. Buffel przybył do Hellevoetsluis 5 października i został tymczasowo zacumowany w ceglanym suchym doku Jan Blanken . 7 lutego 2015 roku przybył do swojego ostatniego miejsca postoju w Koningskade 2, gdzie powstała historyczna dzielnica morska z wystawą starego trałowca Bernisse oraz Noord Hinder, byłego okrętu flagowego na Morzu Północnym. Statek jest teraz obsługiwany przez wolontariuszy ze Stichting Museumschip w Buffel .

Galeria

Nocny bawół (Rotterdam 2008)
Buffel w Hellevoetsluis (2018)

Zobacz też

Uwagi i odniesienia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ HNLMS Buffel ” ( zobacz listę autorów ) .

Linki wewnętrzne

Królewska holenderska marynarka wojenna
Zr.Ms. Schorpioen , statek-muzeum w Den Helder
Hr.Ms. Bonaire

Linki zewnętrzne

HrMs Buffel - Site Historic Naval Ships Association

Bibliografia

Chesneau, Roger & Kolesnik, Eugene M., red. (1979). Conway's All the World's Fighting Ships 1860–1905 . Greenwich, Wielka Brytania: Conway Maritime Press. ISBN 0-8317-0302-4 .
„Holenderskie Barany Żelazne”. Warship International . Toledo, OH: Naval Records Club. IX (3): 302–04. 1972.
Silverstone, Paul H. (1984). Katalog światowych statków stołecznych . Nowy Jork: Hippocrene Books. ISBN 0-88254-979-0 .