Zevahim ( hebr . זבחים zeva'him „ofiary”) to pierwszy traktat zakonu Kodashim . W Talmudzie babilońskim (a także w kilku fragmentach średniowiecznych rabinów rabinicznych),zajmując się prawami dotyczącymi ofiar ze zwierząt,w Tossefta i She'hitat kodashim (hebr. שחיתת קודשים rzeź świętych)nazywa się to Korbanot (hebr. קורבנות ofiary).literatura), aby odróżnić ją od traktatu z Houllina .
Tora zawiera siedem rodzajów ofiar zwierzęcych, które rabini dzielą na dwie kategorie:
Ofiary te, z wyjątkiem korban ola , są przeznaczone w części lub w całości do spożycia - kodhei kodaszim przez jedynego cohanim („kapłanów”), kodaszim kalim przez wszystkich członków zgromadzenia Izraela, w określonych miejscach i czasy.
Niespełnienie któregokolwiek z tych punktów, czy to obrzędu ofiarnego, intencji, z jaką jest wykonywany, miejsca lub czasu, unieważnia ofiary w różnym stopniu jako przedmioty konsumpcyjne, jako ofiary lub jako czynności mające na celu (r) ustanowienie właściwa relacja między ofiarującym a Bogiem.
Miszna traktatu Zeva'him składa się, zgodnie z wydaniem 101 lub 102 misznajot (artykuły), podzielonych na czternaście rozdziałów.
Pierwszy rozdział ( kol hazeva'him ) dotyczy ofiar, które nie zostały zabite z właściwą intencją: z reguły pozostają ważne jako ofiary i przedmioty konsumpcyjne (jeśli istnieją), ale są zdyskwalifikowane w ich funkcji przebłagalnej, wotywnej lub innej, a właściciel (właściciele) musi zapewnić inną bestię - ofiarowaną z właściwą intencją - do wypełnienia ich obowiązków.
Zasada ta ma dwa wyjątki: ofiarę paschalną (w odpowiednim czasie, to znaczy 14 nissan , od południa do wieczora) i ofiarę ekspiacyjną (zawsze), które są całkowicie nieważne. etapy obrzędu ofiarnego (do uboju , z pobierania krwi The procesja z krwi i pokropienie krwią na ołtarzu ofiary ) nie została przeprowadzona z odpowiednim zamiarem nawet jeśli inni. Paschal ofiary, które były oferowane przed lub po 14 nissan są uważane za ważny jako ofiary wyrównawczych (z wyjątkiem drugiej Paschy , które muszą być oferowane na 14 ijar przez tych, którzy nie byli w stanie sprawić, że najpierw do uzasadnionego powodu). Rabin Jehoszua obejmuje w tym przypadku ofiary paschalne złożone z niewłaściwym zamiarem rankiem 14 Nissana ; Prawo jednak podąża za opinią Bena Bathyry, który unieważnia takie ofiary, przyrównane do ofiar składanych w ich czasie z niewłaściwym zamiarem.
Rabin Eliezer dodaje do tych wyjątków ofiarę torturowania, Ben Azzai ofiarę holokaustu, Yose ben Honi wszystkie ofiary, które zostały ofiarowane przez pomyłkę podczas Paschy lub pokuty, a Shimon a'hi Azaria - najświętsze ofiary składane w małej świętości; jednak ich opinie nie zostały zaakceptowane.
Rozdział drugi ( kol hazeva'him shekibel daman ) omawia, co sprawia, że ofiara jest passoul („nieważna”), a co sprawia, że jest to świnia („ohydna”).
Pobrania krwi , w przeciwieństwie do rzezi , nie może dokonać Kohen , członek (mężczyzna) żydowskiej klasy kapłańskiej. Ten kohen nie może być onen („zasmucony” śmiercią jednego z jego bliskich krewnych) ani nieobrzezany ; ponadto musi być tahor („czysty”) i nie może wykonywać w dniu oczyszczającej ablucji ani przed złożeniem ofiar odpokutowujących za jego nieczystość ; musiał założyć oficjalne ubranie i poświęcić ręce i stopy ; musi zbierać krew stojąc, prawą ręką, bez wstawiennictwa między sobą a ziemią i bez pobierania jej z ziemi. Pokropienie krwią powinny być również wykonane z prawicy i cel konkretnych punktach zewnętrznej lub wewnętrznej ołtarzu (różny w zależności od rodzaju oferty). Każde naruszenie jednego z tych punktów unieważnia ofiarę jako taką, ale jej spożycie nie pociąga za sobą wycofania się z łona ludu .
Jest również nieważną ( passoul ) ofiarą ubijaną z zamiarem przelania (całości lub części) jej krwi lub palenia (całości lub części) jej tłuszczów lub spożycia (całości lub części) jej mięsa poza miejscem, w którym ofiara należy odprawić rytuał (dziedziniec świątyni lub Jerozolima, jak wyjaśnia poniżej Miszna),
z drugiej strony ofiara zabita z zamiarem wykonania obrzędu ofiarnego lub spożycia mięsa poza wyznaczonym czasem (kwestia ta jest również poruszana później ) sprawia, że ofiara jest odrażająca ( piggoul ) i pociąga za sobą okopanie piersi ludu.
Zasada ta ma ważne zastrzeżenie : reszta obrzędu ofiarnego musiała zostać wykonana prawidłowo, a zatem wszystko to, co składanie ofiary passoul (w tym ubój paschalny lub ofiarę pokutną bez właściwego zamiaru) usuwa go ze statusu piggoul .
Rozdział trzeci ( kol hapessoulim shesha'hatou ) wylicza możliwości naprawienia różnych błędów i przeoczeń, które w teorii sprawiają, że ofiara staje się pasją .
Rzeczywiście, jeśli rzezi mogą dokonać inni Izraelici niż kohanim , inne akty rytu ofiarnego mogą być dokonane tylko przez nich.