Zecca Wenecja to dawna instytucja administracyjna Republiki Weneckiej , który był właściwy do wydawania i kontroli wszystkich obiegu złota i srebra we wspomnianym terytorium republiki (miasto, suchym lądzie, posiadłości i liczników). „ Zecca ” to włoski termin oznaczający „ hotel mennicy ”, instytut zajmujący się produkcją monet znajdujących się w obiegu i pomagającym w transakcjach handlowych. To wenecka Zecca wybija od 1284 roku złoty dukat , czyli cekiny , ale także monety dywizji ( soldi , grosso , fiorino ). W XVI -tego wieku, to wyprodukował kilka milionów złotych monet.
Następnie rząd powrócił na wyspy uznane za bezpieczniejsze z powodu kampanii frankońskich: najpierw Malamocco, a na końcu Rialto w 810 r. , Którego już nie opuszcza. W 1112 r. Znajdujemy wzmiankę o officina ad monetam zainstalowanej w budynku położonym w parafii San Bartholomeo, w pobliżu obecnego mostu Rialto , i sprzedanej państwu przez doża Ordelafo Faliero ( 1102 - 1118 ).
Pozwala to na lepszą kontrolę Wielkiej Rady ( Maggior Consiglio ), ale także na ograniczenie zagrożenia pożarowego wywołanego topnieniem metali.
Ponad połowa XVI -tego wieku , Zecca przeniosła się do nowego budynku wybudowanym przez Jacopo Sansovino między 1536 i 1566, gdzie trafia dwa miliony sztuk dukatów (złota i srebra) rocznie.
Kontynuował swoją działalność pod panowaniem Habsburgów i zakończył swoją działalność w 1866 roku wraz z przyłączeniem do Królestwa Włoch .
Obecnie budynek jest częścią Biblioteca Marciana .