Yvonne abbas

Yvonne abbas Biografia
Narodziny 29 kwietnia 1922
Perenchies
Śmierć 13 grudnia 2014(przy 92)
Loos
Narodowość Francuski
Czynność Odporny
Inne informacje
Partia polityczna Francuska Partia Komunistyczna
Miejsca zatrzymania Ravensbrück , Holleischen ( d )
Nagrody

Yvonne Abbas to urodzona dnia francuska bojowniczka ruchu oporu29 kwietnia 1922w Pérenchies ( północ ) i zmarł dnia13 grudnia 2014w wieku 92 lat . Została deportowana do obozu kobiecego Ravensbrück .

Biografia

Młodzież i szkolenie

Yvonne Abbas urodziła się w 1922 roku w Pérenchies . Uczyła się w La Madeleine do czasu ukończenia szkoły. Pochodząca ze skromnej rodziny, sierota po swoim algierskim ojcu, zaczęła pracować w wieku trzynastu lat i została związkowcem w bardzo młodym wieku. Wychowała się jak w rodzinie „doświadczonej  przez pierwszą wojnę  ”, „  z nienawiści do Niemców  ”, nazywa się patriotką, antyfaszystką. Poślubiła bardzo młode i często uczęszczane stowarzyszenia młodych dziewcząt, aw szczególności Związek Młodych Dziewcząt Francji od jego powstania w 1936 r. , Gdzie poznała Marie-Claude Vaillant-Couturier i Danielle Casanova .

Odporność

Wstąpiła do ruchu oporu i od początku okupacji jej mieszkanie służyło jako baza noclegowa i materiałowa zorganizowanego ruchu oporu. Rozmawiamy o prasie podziemnej, ulotkach, fałszywych papierach, wojnie ideologicznej z okupantem.

„  Wydrukowaliśmy nawet ulotki na papierach rzeźniczych  ” - wspomina. Cel: rekrutacja, wentylacja. Jest agentką łącznikową i zapewnia Cambrai , Douai ... Czy na rowerze , czy pociągiem, zawsze ją dręczy ten sam strach, ale odwaga ją pcha naprzód. „  Byliśmy silniejsi niż strach  ” - powiedziała, nie zapominając o wszystkich innych bojownikach ruchu oporu.

Aresztowanie i uwięzienie

Ta działalność oporu przyniosła mu aresztowanie przez francuską „policję specjalną” dnia29 kwietnia 1942- rano w jego dwudzieste urodziny - z Louisem Petitem i Jeanem Bracqem (którzy zostaną rozstrzelani przez hitlerowców). Została zabrana na centralny posterunek policji w Lille, poddana torturom fizycznym i moralnym, ale nie podała żadnych nazwisk.

Wyjeżdża do sądu specjalnego w Douai, broni się sama, wierząc, że wszyscy prawnicy są „współpracownikami” i zostaje skazana za zamkniętymi drzwiami jako „bandyta”. Jest osadzona w więzieniu Cuincy, uwięziona w celi o powierzchni 8  m 2 , z trzema lub czterema innymi osadzonymi i śpi na wycieraczce. Umywalka i żarówka, ale nie ma wody ani prądu.

Następnie została przeniesiona do więzienia Petite Roquette w Paryżu.

Z więzienia La Roquette Yvonne Abbas została następnie przeniesiona do Rennes Centrale , po czym przekazana gestapo , a następnie wysłana do Romainville . Trzymając się prętów swojej kazamaty, widzi ostatnie plutony mijających strzałów. Jej towarzysze, z którymi śpiewa ostatnią Marsyliankę .

Deportacja

Stamtąd pociągiem została deportowana do największego obozu kobiecego w Ravensbrück .

Konwój pociągów będzie trwał pięć dni i cztery noce w przerażających warunkach, zanim dotrze do tego obozu dla kobiet, z którego 92 000 deportowanych nigdy nie wróciło. „Ravensbrück nazywano piekłem kobiet, tak jak w innych obozach robiono wszystko, aby zdehumanizować człowieka. "

Kiedy przybywa, widzi bloki, szkieletowe kobiety w skazańcach, chodzące po popiołach, które spadły z okolicznych krematoriów. Staje rejestracji n o  35138, pracuje dwanaście godzin dziennie. Żyje bez higieny, w tym samym stroju. „To najpełniejsze upokorzenie” - podsumowuje. Ale wciąż się opiera. Ona zostaje przeniesiony do komanda z Holleischen , Czechosłowacji.

Koniec Kwiecień 1945, wiele zamachów bombowych jest postrzegane jako nadzieja po 37 miesiącach niewoli. „   Trwało bardzo długo, codziennie się czegoś spodziewaliśmy ” - wspomina „Vony”, jej przezwisko w obozie.

Ostatecznie Ravenbrück został wydany 30 kwietnia 1945przez Armię Czerwoną  ; jednak nie wróciła do Francji dopiero25 czerwca 1945 r.

Plik 5 maja 1945 r, przybywają sojusznicy. To koniec męki Yvonne Abbas, która wraca do Francji, mimo wdowieństwa „wraca do życia”.

Rzeczywiście, jej mąż, Florent Debels, został aresztowany 2 maja 1942, w Sin-le-Noble (Północ) z Charlesem Loubry (młodym, siedemnastoletnim członkiem ruchu oporu) po „ucieczce” członka ruchu oporu, który został ciężko ranny, a następnie torturowany i postrzelony. Z więzienia Cuincy został wysłany do więzienia Louvain (Belgia), gdzie niemiecki sąd wojskowy skazał go na śmierć5 czerwca 1942za „posiadanie broni palnej i nielegalną propagandę komunistyczną”. Został zastrzelony o zmierzchu1 st lipca 1942 w forcie du Vert-Galant w Wambrechies (północ) z Louisem Petitem i Jeanem Bracqem.

Zaangażowanie

Niestrudzenie ten bojownik ruchu oporu od samego początku i ocalały z obozu Ravensbrück świadczy zwłaszcza w szkołach.

Jego pragnienie opowiedzenia piekła Ravensbrück jest tym większe, że dawno temu temu uniemożliwiono. „  W Wyzwoleniu nikt nie chciał rozmawiać ” - wspomina. W cierpieniu był wstyd, trauma była zbyt wielka. Musieliśmy pozwolić minąć pokoleniu, zanim mogliśmy to stwierdzić. Wcześniej było za wcześnie, nie zawsze nam wierzono  ”. Kiedy idzie do szkoły, Yvonne Abbas nigdy nie zapomina zabrać ze sobą sukienki skazańca, identycznej z jedyną, którą nosiła podczas zatrzymania. „  Często jesteśmy zaskoczeni tym, co wiedzą dzieci, ale konieczne jest ciągłe składanie zeznań. Książki historyczne nie mówią wystarczająco dużo, a nauczyciele nie zawsze mają czas. Swoimi świadectwami opowiadamy rzeczy, których nawet sobie nie wyobrażają ”.

Yvonne Abbas bierze również udział w Ogólnopolskim Konkursie Oporu i Deportacji dla uczniów szkół średnich. „  Decyduję się mówić w imieniu wszystkich, którzy nie wrócili. Dlatego nie sądzę, aby można było powiedzieć, że jestem wolontariuszem, to obowiązek pamięci  ”. „  Ale robimy to bez piętnowania Niemców. Nowe pokolenia nie muszą płacić za przeszłe zbrodnie  ”.

W ostatnich latach zawsze myślała o swoich byłych towarzyszach, którzy zginęli, ale nigdy nie żałowała swojego udziału w ruchu oporu: „  Możemy żałować, że nie zrobiliśmy wystarczająco dużo  ”.

Nagrody

Funkcje

Bibliografia

  1. „  Yvonne Abbas, wielki głos ruchu oporu zgasł zeszłej nocy  ” , w La Voix du Nord ,14 grudnia 2014(dostęp 18 grudnia 2014 )
  2. Dekret z 18 kwietnia 2014 r
  3. „  Odporna Yvonne Abbas, podwójna medalistka  ” w La Voix du Nord ,24 czerwca 2008(dostęp 16 sierpnia 2019 ) .

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne