Yvette Pierpaoli

Yvette Pierpaoli Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 18 marca 1938
Ban-Saint-Martin
Śmierć 18 kwietnia 1999 (w wieku 61 lat)
Narodowość Francuski
Zajęcia Działacz , humanitarny

Yvette Pierpaoli (18 marca 1938 - 18 kwietnia 1999) jest francuskim działaczem humanitarnym, członkiem-założycielem stowarzyszenia Refugees International . W 2001 roku zainspirowała thriller La Constance du jardinier à John le Carré .

Biografia

Yvette Pierpaoli urodziła się dnia 18 marca 1938w skromnej rodzinie w Ban-Saint-Martin , gminie aglomeracji Metz . Po aneksji Mozeli w 1940 roku rodzina Yvette przeniosła się do Nancy. Po wojnie wróciła do Scy-Chazelles . W wieku piętnastu lat Yvette Pierpaoli została jedną z pierwszych francuskich radioamatorów . Następnie pracowała w służbie Mines of Metz, ale w 1958 roku, po kłótni z ojcem, opuściła rodzinny dom i wyjechała do Paryża. Poznała obywatela Kambodży, z którym wraz z córką pojechała do Kambodży w 1967 roku. Przedsiębiorcza, prowadziła interesy w Phnom Penh w zakresie importu i eksportu.

W 1974 r. Wielu uchodźców przybyło do Phnom Penh , uciekając przed atakiem Czerwonych Khmerów . Czując się dotknięta ich losem, Yvette Pierpaoli poświęca czas dzieciom-uchodźcom, adoptując jedno z nich. Wkrótce została odpowiedzialna w Kambodży za amerykańskie linie lotnicze Continental Air Services , które odbywały wiele lotów w obie strony między Phnom Penh a Bangkoku . Opisany przez jednego z dziennikarzy jako „poszukiwacz przygód o wielkim sercu, pracujący dla CIA”, Pierpaoli kategorycznie zaprzeczył oskarżeniu, chociaż CIA finansowała wówczas małą linię lotniczą. W tym czasie poznaje angielskiego pisarza Johna le Carré , który maluje jej smaczny portret dynamicznej kobiety, zaniepokojonej jedynie losem najbardziej pokrzywdzonych.

Po upadku Phnom Penh 17 kwietnia 1975zaczęła regularnie odwiedzać obozy dla uchodźców goszczące Kambodżan na granicy z Tajlandią. Następnie poświęca swój czas pomocy humanitarnej w tym sektorze. W 1985 roku Yvette Pierpaoli wróciła do Francji i osiedliła się w pobliżu Uzès. Następnie wyjeżdża do Gwatemali , kraju bez krwi po wojnie domowej. Założyła tam stowarzyszenie „Jutro”, zbierając fundusze z innymi wolontariuszami na wyposażenie przychodni. W 1986 roku, wyczerpana, musiała wrócić do Francji. W tym samym roku przeprowadziła misję humanitarną w La Paz w Boliwii, budując domy dla potrzebujących. W 1992 roku opublikowała autobiografię Kobieta z tysiącem dzieci: od Kambodży do Boliwii, walcząc o stworzenie nadziei i została przedstawicielką stowarzyszenia Refugees International w Europie.

W latach 90. przeprowadziła kilka misji na terenach dotkniętych katastrofą w Mali, Nigrze, Bangladeszu, Albanii, ale także w Azji Południowo-Wschodniej. W 1991 r. Wyjechała w szczególności do Birmy, pomagając w przyznaniu Pokojowej Nagrody Nobla obywatelce Birmy Aung San Suu Kyi . Plik18 kwietnia 1999, zginęła w wypadku samochodowym podczas misji w Albanii .

Źródła

Uwagi i odniesienia

  1. Autorytet w Deutsche Nationalbibliothek
  2. Zawiadomienie władz BNF .
  3. The constant muse , The Observer, 25 lutego 2001 (dostęp: 27 grudnia 2013).
  4. François Jung: Yvette Pierpaoli, Lorraine bohaterka akcji humanitarnej , Mémoires de l'Académie Nationale de Metz, Metz, 2001
  5. Kobieta z tysiącem dzieci , Robert Laffont, Paryż, 1992.
  6. Thompson, Larry Clinton. Pracownicy-uchodźcy podczas wyjścia z Indochin w latach 1975-1982 . Jefferson, NC: MacFarland, 2010 (s. 34).
  7. Le Carre, John „The Constant Muse” The Observer Sobota, 24 lutego 2001

Linki zewnętrzne